Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Waar moet ik beginnen met bloggen nu ik zo’n gewèldige reis achter de rug hebt? Bij mijn mooiste souvenier dan maar. Dat zijn de geornamenteerde handschoenen, gebreid en geborduurd door Kristi Jõeste. Ik kocht ze in het huisatelier van Anu Raud. Anu, een vriendelijke oudere dame die prachtige wandkleden en breisels maakt en vooral bekend is vanwege haar gebreide handpoppen en dieren, had nog twee paartjes te koop. Ze waren niet goedkoop voor Estlandse begrippen, maar voor de originele exemplaren uit een van mijn geliefste boeken, had ik dat wel over. We wisten van te voren dat we Anu zouden ontmoeten, dus kwamen niet met lege handen. De verraste Anu liet zich lekker verwennen met al die pakjes die ze naar Hollandse gewoonte direct uit moest pakken van ons en liet meteen appeltjes aanrukken uit eigen tuin. Lekker fris zuur en verser kan niet.

What to start with in my blog now that I have been on such a fantastic journey? With the most beautiful souvenir, I guess. The ornamented gloves, knitted and embroidered by Kristi Jõeste. I bought them in Anu Raud‘s workshop at her home. Anu, a very friendly elderly lady who makes beautiful tapestries and knitted items and is especially famous for her knitted puppets and animals, had only two pairs left. The Estonians consider them to be quite expensive, but for the original specimens from one of the books I love most, I was willing to pay the price. We knew in advance that we were going to meet Anu, so we didn’t come empty-handed. A very surprised Anu was pampered with all the gifts that she had to unwrap immediately, as is the Dutch custom. And she let someone bring apples from her own garden. Very nice tart apples and they were as fresh as you could get them.

Ik koos de kleurige geborduurde handschoenen. Deze handschoenen staan in het boek Ornamented Journey van Kristi Jõeste en Kristina Ehin. Het ontwerp is gebaseerd op een paar oude handschoenen uit de gemeente Kolga-Jaani Soosaare, om precies te zijn de Purtsi boerderij. De breister die destijds de handschoenen breide die nu in het Eesti Rahva Muuseum te vinden zijn onder nr 14160, is inmiddels circa 82 jaar oud. Ze gebruikte 50 jaar geleden bij het breien een nog veel ouder voorbeeld, maar toch ogen mijn handschoenen draagbaar en modern. Ik vind ze zó mooi.

I choose the colourful embroidered gloves. These gloves are in the book Ornamented Journey by Kristi Jõeste en Kristina Ehin. The design is based on a pair of old gloves from the county of Kolga-Soosaare, to be precise from the Purtsi farm. The knitter that made the gloves, which can be found in the Eesti Rahva Muuseum under no 14160, in those days is now 82 years old. Fifty years ago she used an even much older example while knitting, but still my gloves look very wearable and modern. I really love them!

Zweden was geweldig en Noorwegen minstens zo leuk, maar Estland, dat bijzondere landje heeft een heel warm plekje in mijn hart. Dit was de vierde keer dat ik er was en mijn liefde voor het land wordt iedere keer alleen maar groter. Toch was het ook wel afzien hoor, deze reis die alle vorige reizen overtrof.

Sweden was fantastic and Norway just as nice, but Estonia, that unique country is very dear to me. This was the fourth time that I visited it and my love for this country keeps growing. But it was also tough, this journey that exceeded all previous journeys.

Je bent geslist geen watje als je een breireis met The Dutch Knitters kan doorstaan. Negen dagen, drie verschillende hotels, één appartement en acht pyamaparties verder ben ik weer thuis, lichtelijk versuft, oververmoeid en met een hoofd dat tolt van alles wat ik heb meegemaakt. We hebben honderden wanten, handschoenen en sokken gezien, zelfs in depots die normaal gesproken voor iedereen gesloten blijven. We zagen de mooiste drachten uit diverse Noordelijke landen, hebben workshop gehad van Kristi Jõeste, we hebben Aino Praakli ontmoet en zijn bij Anu Raud thuis geweest. Daar kocht ik onder andere een paar handschoenen gebreid door Kristi Joeste. De mijne staan zelfs in het boek Ornamented Journey (ja, de originele!). Daarna bracht Anu Raud herself ons naar het Heimtali Museum waar wij een lunch aangeboden kregen met door haar gemaakte confiture en Kama (traditioneel Ests granengerecht met karnemelk) en tomaatjes uit haar tuin. De conferentie was geweldig, vooral het diner waar Anke in Gelders kostuum op haar klompjes de show stal en de rest van ons in een zelf ontworpen Hollands schortje verscheen.

If you can survive a knitting trip with The Dutch Knitters you’re definitely not a wimp. Nine days, three different hotels, one apartment and eight pyjama parties further I’m back home again, a little dazed, exhausted and my head spinning from everything I experienced. We saw hundreds of mittens, gloves and socks, even in museum depots that are normally closed for the public. We saw the most beautiful costumes from several Northern countries, had a workshop from Kristi Joeste, met Aino Praakli and visited Anu Raud at home. There I bought a pair of gloves knitted by Kristi Joeste. Mine are even in the book Ornamented Journey (yes, the original ones!). After that Anu herself accompanied us to the Heimtali Museum where we were offered a lunch with homemade preserve, Kama (a traditional Estonian corn dish with buttermilk) and tomatoes from her own garden. The conference was fantastic, especially the diner where Anke stole the show in her Guelders costume and her wooden shoes and where the rest us of appeared in Dutch aprons that we designed ourselves.

En dat is nog maar een greep van wat we hebben meegemaakt! Hoe krijg ik jullie bijgepraat over alles? En dan te bedenken dat alleen ik al rond de 4500 foto’s heb gemaakt. De ene supergeweldige activiteit na de andere, er kwam geen eind aan. Tot gisteren, toen we moe maar zeer voldaan weer in het vliegtuig terug naar Nederland stapten. Gelukkig zijn er nu alweer nieuwe plannen voor een volgende reis….. Dank je wel lieve Monika, dat je mij ook dit keer weer hebt geholpen de breireis te organiseren. Je bent gewéldig!

And these were only snatches of what we took part in! How will I ever get to tell you everything? Just consider I made approximately 4500 photos. One super-duper activity after the other, it never seemed to end. Until yesterday, when we boarded the plane to The Netherlands again, tired but very contented. Fortunately there are already plans for a next journey… Thank you so much, dear Monika,  for also this time helping me organizing this knitting trip. You are marvellous!

Dit gedicht hebben we met z’n allen, onder het genot van een glaasje bubbels in de trein van Viljandi naar Tallinn gemaakt:

This poem we all made together in the train from Viljandi to Tallinn, while having a nice glass of bubbles:

Negen dames uit Holland gingen op breireis naar Estland.
Ze kochten zich suf aan boeken en breispullen.
En zaten aan een stuk door te lullen.

Carla schoot van ieder momentje een foto,
met name Corry vond dat maar zo-zo.
Deze bejaarde zei alsmaar: “Ho-ho…”
Altijd hetzelfde met die senioren,
ze kunnen je niet goed horen.

En dat met een stelletje freaks,
en een glaasje Jacobs Creek,
schuift het bos aan ons voorbij,
terwijl ze zegt: “Even stil, ik brei.”

Veel Kasitoo, kaas en wijn,
zo moet een breireis in Estland zijn!
Van Tallinn, via Tartu en Setomaa,
een warm onthaal bij Anu,
reizen we breiend weer naar Tallinn toe!

Ja tudruk sootis kanu,
Ning motted randasid oma radu.
(And the girl fed the chickens while her thoughts were wandering in their own direction)

Op z’n Hollands luidruchtig en druk,
breien ze gezellig hun vingertjes stuk.

Zonder Monika hadden we er alleen maar over kunnen dromen….
Mogen we volgend jaar weer terugkomen?

Nine ladies from Holland,
went on a knitting trip to Estonia.
They bought loads of books and knitting stuff,
and were chatting all day long Carla shot a picture of every single instant
Especially Corry thought that to be only so-so
This elderly lady kept saying: “Ho-ho…”
It’s always the same with these seniors
They can’t hear you properly

And that with a couple of freaks
Drinking glasses of Jacobs Creek,
and so the woods glide by,
while she says: “Be quiet, I’m knitting.”

Lots of Kasitöö, cheese and wine.
That’s how a knitting trip to Estonia should be like!
From Tallinn, via Tartu and Setomaa,
a warm welcome at Anu
While knitting, we travel back to Tallinn!

Ja tüdruk söötis kanu
Ning mõtted rändasid oma radu.
(And the girl fed the chickens while her thoughts were wandering in their own direction)

Loud and busy as the Dutch are
Sitting happily together,
they knit till their fingers are sore.

Without Monika we could only have dreamt about it…
May we please come back next year?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

We gaan weer! Met een aantal van mijn breivrienden ben ik vanochtend voor maar liefst negen dagen naar Estland vertrokken. Monika, steun en toeverlaat in Estland en onze lieve vriendin, heeft weer een superleuk en vol programma voor ons bedacht. Dit keer gaan we naar Tartu om daar de conferentie over klederdrachten bij te wonen, dan naar Seto aan de Russische grens, vervolgens naar Viljandi voor een workshop van Kristi Jõeste en het Heimlati museum en dan weer terug naar Tallinn. In Tartu wacht ons ook nog een diner met veel van de deelnemers in dracht, maar behalve Anke die in Gelders kostuum zal verschijnen, gaan de meeste anderen dat wat ludieker oplossen. Hoe, je zal het hier zien…

There we go again! With some of my knitting friends I left for Estonia this morning for a nine day stay. Our dear friend Monika, who helps us to arrange our activities in Estonia, has put together a real good and quite full program for us. This time we go to Tartu for a conference on folk costumes, then we go to Seto near the Russian border, then to Viljandi for a workshop by Kristi Jõeste and the Heimlati Museum and finally back to Tallinn. In Tartu we will also have a nice diner with lots of the participants in their costumes, but except for Anke in her costume from Gelderen we will do something with our appearance but will not tell you what now. Of course, in time you will find out on Life ‘n Knitting…

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Inmiddels loop ik structureel achter met bloggen, al vanaf Mardilaat in november 2011. Ik heb jullie gewoon zoveel te vertellen, maar bloggen met veel foto’s neemt zoveel tijd. Dit vind ik daarom wel een goed moment om even een stukje in te halen en jullie te trakteren op kleurrijke foto’s van de drachtenparade tijdens de conferentie in Tallinn na Mardilaat. Herkennen jullie de Kihnu-dracht met de streepjesrokken? Gelukkig voor ons als breiers zijn gebreide elementen onmisbare in de klederdrachten. De spreekster uit Kihnu liet mij haar kousen fotograferen en legde uit dat die veel lekkerder dragen met een zachte panty eronder. De gigantische zilveren borstornamenten horen bij de dracht uit Seto. Die gaan we vast nog meer zien als we in het gebied zelf zijn.

Since Mardilat in November 2011 I’m hopelessly behing with blogging. I just have so much to tell you about, but blogging with lots of photos takes a lot of time. This is the moment for catching up on things a bit, so I will treat you on some colourful photos of the costumes shown on the conference in Tallinn after Mardilaat. Do you recognise the Kihnu costumes with the striped skirts? Fortunately for us as knitters knitted items are often part of the costumes. The speaker from Kihnu let me photograph her stockings and explained that they are much more comfortable with a soft panty under them. The gigantic silver breast ornaments belong to the costumes of Seto. We will surely see more of them when we are there.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Een paar weken geleden lag er in mijn brievenbus een pakketje van Monika. Ze had me al enthousiast verteld over het boek dat Kristi Jõeste (één van de beste wantenbreiers van Estland!) zou gaan uitbrengen en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Dit boek is echter nog mooier dan verwacht! Het bevat stijlvolle foto’s van de mooie, heel fijn gebreide wanten en handschoenen, patroontjes van de motieven en verhalen van Kristiina Ehin over de breikunst uit Estland. Gelukkig is er meteen al een Engelstalige versie. En mijn boek is, dankzij Monika die betrokken was bij de introductie van het boek in Tartu, gesigneerd door de beide auteurs!

A few weeks ago a package send to me by Monika arrived. She already told me enthousiasticly about the book Kristi Jõeste (one of the very best mitten knitters in Estonia!) would publish, so my expectations were high. This book thought was even better as expected! It is filled with stylish photos of beautiful, very fine knitted mittens and gloves, pattterns of the motifs and stories by Kristiina Ehin about the art of knitting in Estonia. Fortunately the English version is published at the same time as the Estonian version. And my book is, thanks to Monika who was involved with the introduction of the book in Tartu, signed by both authers!

Ik ontmoette Kristi op Mardilaat in november 2011 toen ik daar op deze handwerkbeurs het boek Warme Handen introduceerde. Kristi is écht heel goed en gedreven als het om wanten en handschoenen breien gaat en ik hoop dan ook nog eens les van haar te krijgen. Wie weet…
Tot dit tijd kan ik los met dit boek, want er staat een hoofdstuk in met instructies over hoe je de wanten en handschoenen op superdunne naalden kan breien. De Estlanders leren op school al breien, dus er staan geen complete patronen in het boek en zelfs de instructies zijn in onze ogen niet al te uitvoerig. Zij redden het daarmee wel, maar wij kunnen beter eerst eens op iets dikkere pennen een paar wanten naar een volledig patroon breien om er een beetje in te komen. Warme Handen, in het najaar gepubliceerd over dit onderwerp, bevat heel geschikte oefenprojecten met teltekeningen en veel uitleg over de technieken en patronen.

I met Kristi on Mardilaat in November 2011 when I introduced the book Warm Hands on this crafts fair. Kristi is really very good and a real professional when mittens are concerned, so I hope that one day I can follow a workshop given by her. Who knows…
Until then I can practise with this book, as it contains a chapter with instructions on how to knit mittens and gloves on super thin neeldes. The Estonians learn how to knit in school, so there are not complete patterns in the book and even the instructions are not too elaborate in our opinion. They can manage with these minimal instructions, but we can better first practicse with larger needles and complete patterns to get the hang of it. Warm Hands, published last autumn about this subject, has a lot of very well suited projects for this cause with charts and a lot of explanations on techniques and patterns.  

Ornamented Journey is voor € 22,50 te koop bij de Afstap in Amsterdam.

Ornamented Journey is for sale (€ 22,50) at the Afstap in Amsterdam.

Gerard, eigenaar van IKnit London, moet gedacht hebben dat rose, diepknalrose, iets voor mij is. Hij verfde voor mij een streng kantgaren. Een traditioneel patroon uit Haapsalu Scarves van Edasi & Reimann komt leuk uit in deze kleur. Estland’s kant met een tic.

Gerard, owner of IKnit London, must have thought that pink, shocking pink, was my thing. He dyed a skein of lace yarn for me. A traditional pattern from Haapsalu Scarves van Edasi & Reimann written by Edasi & Reimann looks great in this colour. Estonian lace with a bite.

Gerard geeft zijn handgeverfde garens heel bijzondere namen, waarbij het zich regelmatig laat inspireren door titels van liedjes van zijn favoriete zangers. Mijn rose IKnit or Dye garen heet Taken for a Fool. Ja hoor……

Gerard made up very special names for his handdyed yarns, finding inspiration in song titles from his favorite singers. My pink  IKnit or Dye yarn is namen Taken for a Fool. Yeah, right……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het Textiel Museum Audax in Tilburg is iets bijzonders. Monika mocht het natuurlijk niet missen tijdens haar verblijf in Nederland. Ik heb het allemaal weer mogen bewonderen. De wolfabriek, het Textiellab, de collecties en een leuke tentoonstelling over hoe een schapenvachtje kan transformeren in een lekkere wollen trui. In dit museum vind je ook de leukste museumshop die ik ken. De collectie spullen bestaat voor een groot deel uit prachtige en bijzondere textiel en boeken over textiel. Je blijft er nieuwe leuke dingen ontdekken en gaat er nooit met lege handen weg.

The Audax Textile Museum is very special. Of course Monika had to see this museum during her stay in The Netherlands. I had the opportunity to admire it all again. The wool factory, the Textile Lab, the collections, plus a nice exhibition about how a sheep fleece can transform into a nice woollen jumper. This museum also has the nicest museum shop I know. The collection consists for a large part of beautiful and special textile objects and books about textile. You keep discovering nice new things and never leave empty-handed.

Van een vorig bezoek herinnerde ik mij de handschoenenbreimachine, waar een complete handschoen uitrolt waarvan alleen het randje hoeft te worden omgezoomd. Erg leuk voor Monika, want zij heeft zelf een sokkenbreimachine waarmee ze heel creatieve dingen doet. De handschoenenbreimachine stond eerst uit, maar gelukkig vonden we een vriendelijk meneer van het lab die het apparaat aanzette, zodat Monika het proces kon volgen. Tot slot mocht ze zelfs de handschoenen meenemen die uit de machine kwamen rollen.

I remember from a previous visit the glove-knitting machine that knits an entire glove of which only the cuff needs to be finished. Very nice for Monika because she owns a sock-knitting machine with which she produces very creative objects. The glove-knitting machine was initially turned off, but fortunately we found a kind sir working in the lab and he turned on the machine so that Monika could see the production process. At the end she was even allowed to take the gloves that tumbled from the machine.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Amsterdam in helder zonlicht tijdens de eerste lentedagen van het jaar is één van de mooiste plekjes op de wereld. Typisch deze dag gaf de NS er de brui aan met het treinverkeer rond Amsterdam, maar dankzij mijn auto bereikten wij met maar een uurtje vertraging toch nog de stad om er een fantastische dag door te brengen. Wij lieten Monika voornamelijk de niet-supertoeristische kantjes van deze prachtige stad zien. Startend bij de wallen, over grachten en door zonovergoten straten naar het Leidse plein en de Jordaan, liet ik zien waarom ik zoveel van deze stad houd. Het centrum van Amsterdam is klein en overzichtelijk, een stad die we ‘grote stad’ noemen, maar wat eigenlijk een dorp is waar iedereen zich thuis voelt. Maar hoe modern de stad ook is, je kan er nog steeds een kroketje uit de muur eten. Dat deed Monika, enigszins verbaasd over dit praktische verkoopsysteem. Wij legden uit dat de kroket in essentie een meelbal met flartjes vlees in een gefrituurd jasje is, maar Monika zag deze typisch Hollandse snack meer zitten dan haring. Ze leerde en passant dat een kroket eigenlijk een langgerekte bitterbal is, dat de Hema-worst een fenomeen is dat iedere Nederlander kent en dat je met een frikandel eigenlijk alleen zou moeten zwiepen.

Amsterdam in bright sunshine during the first days of spring is one of the most beautiful places on earth. Typically on this day no trains were running in Amsterdam, but thanks to my car we reached Amsterdam with only an hour delay to spend a fantastic day there. We showed Monika mainly the non-tourist aspects of this beautiful city. Starting at the red light district, walking along the canals and sunlit streets to the Leidse plein and the Jordaan, I showed her why I love this city so much. The city centre of Amsterdam is quite small and clear, a city we call ‘big city’, but is in fact a village in which everyone can feel at home. But although it is a modern city, you can still eat a ‘kroket’ from the wall. That’s what Monika did, somewhat surprised by this practical sales system. We explained that the ‘kroket’ is in fact a flour snack with some small pieces of meat in a fried jacket, but Monika preferred it to a herring. Along the way she learned that a ‘kroket’ is in fact a elongated ‘bitterbal’, that ‘Hema worst’ is something every Dutchman knows and a ‘frikandel’ is something to sway with.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

We bezochten het Waterlooplein, de bloemetjesmarkt, stoffenzaak Boeken, Penelope Craft, Arbeid Adelt en natuurlijk de Afstap. Courtney Kelley, autheur van Modern Vintage Knitting, was toevallig in Malia’s winkel. Ze nam de kans te baat om ons boek Warme Handen te kopen en te laten signeren. Tijdens de lunch op het terras van hotel American, waar ooit Mata Hari zich in het stijlvolle Art Nouveau interieur vermaakte, proosten we op Monika’s verjaardag begin januari. Even lekker zitten was hard nodig om onze voeten rust te geven. Maar wie Amsterdam in één dag wil doen, gaat al snel weer verder, want er was nog zoveel te zien en te beleven. Zoals superrelaxte katten en honden die genoten van het zonlicht. Net als de ooievaar op het dak van een huis tegenover het huis waar ooit Anne Frank trachtte de oorlog te overleven.

We visited Waterloopplein, the flower market, fabric store Boeken, Penelope Craft, Arbeid Adelt and of course de Afstap. Courtney Kelley, author of Vintage Modern Knits, happened to be in Malia’s shop. She seized the opportunity to buy our book Warm Hands and have it signed. During lunch at the terrace of hotel American, were once Mata Hari enjoyed herself in the stylish Art Nouveau dècor, we toasted to Monika’s birthday at the beginning of January. Sitting down for a while was what our feet really needed. But if you want to do Amsterdam in one day, you have to be on your way again soon because there was still so much to see and experience. Such as the super-relaxed cats and dogs that enjoyed the sun as much as we did. And the stork on the rooftop of a house opposite the house in which Anne Frank once tried to survive the war.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Aan het eind van de dag puften we met een glaasje uit op het terras van Zeezicht. Groot was Monika’s verrassing toen ze niemand minder dan Nancy Marchant aan zag komen op haar fiets. Wij hadden haar gevraagd om met ons te eten omdat we wisten dat Monika dat geweldig zou vinden. Nancy had een tas vol breisels bij zich om te laten zien. Monika was onder de indruk en besloot ter plekke dat dat ze toch wel weer met fluffy garens wilde breien. Wat hebben we een heerlijke avond gehad met z’n viertjes. Monika bestelde een piepkuiken, maar had niet verwacht een complete vogel op haar bord te krijgen. Inmiddels snapt ze dat het arme dier zijn naam dankt aan het feit dat het nooit verder is gekomen dat piep…

At the end of the afternoon we took a rest, enjoying a nice glass of wine at the terrace of Zeezicht. Monika was very surprised when she saw Nancy Marchant coming towards us on her bike. We had asked her to join us for dinner because we knew Monika would love that. Nancy brought a bag full of knitting to show us. Monika was very impressed and decided on the spot that she would like to knit with fluffy yarns again. The four of us had such a lovely night. Monika ordered ‘piepkuiken’ (spring chicken), but didn’t expect to get the entire bird on her plate. By now she knows that the poor animal thanks its name to the fact that it never got any further than ‘piep’…

In 2008 leerde ik, in verband met een breiboekenswap, via Ravelry de Estlandse Monika kennen. Er ontstond vriendschap en in zomer 2010 en 2011 ging ik met breivrienden naar Estland waar we samen ontzettend veel leuke dingen beleefden. In november 2011 was ik op Mardilaat om daar Warme Handen te introduceren, een boek dat met hulp van Monika werd gemaakt. En nu komt ze naar Nederland! Welkom lieve Monika, ik hoop dat je hier een gewéldige tijd zal hebben!

In 2008 I got in contact trhough Ravelry with Monika from Estonia, who I asked to swap some Estonian books with me. We became friends and in the summer of 2010 and 2012 I went to Estonia with a group of my knitting friends. We had such a good time. In November 2011 I went to Mardilaat to introduce Warm Hands, a book that was made with Monika’s support. And now she is coming to the Netherlands! Welcome dear Monika, I hope that you will have a wonderful time here!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mardilaat, de handwerkbeurs waar The Dutch Knitters in november 2011 waren uitgenodigd, zit nog steeds volop in mijn gedachten en ik moet jullie er ook nog zo veel over vertellen en van laten zien. Wat hebben we er veel ongelooflijk bijzondere dingen meegemaakt! Een van de vele hoogtepunten was de feestavond in het gildehuis Blackheads in het centrum van Tallinn waar ons een diner werd aangeboden. In een lange stoet liepen de genodigden uit alle landen van Europa, velen in authentiek costuum, door de smalle straatjes naar de feestzaal. Hadden we nu toch maar ons Volendams kostuum meegenomen! 😉

Mardilaat, the crafts fair invited The Dutch Knitters in November 2011, is still on my mind and I want to tell and show you so much about it. So many extraordinary things we experienced there! One of the many highlights was the party at Blackheads guildhall in the centre of Tallinn, where we were offered a dinner. In a long procession those invited from many European countries, many of them in traditional costume, walked through the narrow streets to the party hall. We should have brought our Volendam costumes! 😉

Na geproost te hebben met een glaas Kir met Champie werden we naar onze tafel gebracht door Monika, die als tafeldame gezellig tussen ons in zat. We deelden de tafel verder nog met onder andere de Hongaarse Szidoniá (prachtig kralenwerk!), Noren en Russen. Het diner was zo lekker en volgens goed Estlands gebruik precies getimed. Het nagerecht had de kleuren van de Estlandse vlag, waarbij het zwart werd nagebootst door een Hollands ogend dropje. De obers stonden in een rij te wachten om de gasten perfect te verzorgen, wat ons een zalig verwend gevoel gaf. Kom daar maar eens op bij de Nederlandse horeca! Ondertussen waren er toespraken van Liivi Soova en was er een optreden van een erg goeie jazzy zangeres, Kadri Voorand, de Mathide Santing van Estland.

After having toasted with a glass of Kir and champagne we were escorted to our table by Monika, who was seated cosily between the two of us. We shared our table with, among others, the Hongarian Szidoniá (beautiful beadwork!), some Norwegians and Russians. The dinner was delicious and according to good Estonian custom, the timing was perfect. The dessert had the colours of the Estonian flag. Dutch-looking liquorice imitated the black of the flag. The waiters were standing in line to look after the guests, which gave us a real spoiled feeling. Try and find that in the Dutch catering industry! In the meantime speeches were given by Liivi Soova and a very nice jazzy singer, the Estonian Mathilde Santing, Kadri Voorand, gave a performance.

Aan het eind van de avond kon ik me niet meer bedwingen, ik wilde zó graag de schitterende drachten van de internationale gasten fotograferen. Dat mocht natuurlijk. En toen durfden ook anderen wel aan te sluiten met hun camera. Gevleid gingen diverse groepjes met klederdrachten er eens goed voor staan. Eerst een fotootje van de voorkant, maar daarna vroeg ik ze tot hun verbazing om zich om te draaien. De achterkant is óók mooi hoor!

At the end of the evening I could not restrain myself anymore, I really wanted to take pictures of the beautiful traditional costumes worn by the international guests. Luckily I was allowed to. And then the others dared to join me with their cameras as well. Feeling flattered, several groups of people in costume went to pose for us. First a picture of the front, but then, to their amazement, I asked them to turn around. For their backs were very beautiful as well!

Het was een roerig jaar, zowel privé als wat betreft de breierij. En het derde jaar alweer dat The Dutch Knitters actief zijn. Ik gaf diverse workshops in binnen- en buitenland (ja, dat bekt lekker hè), leidden we twee groepen Betere Breiers op en schreven we Warme Handen, ons eerste boek over Estlandse wanten en polswarmers. In Verena en Cast On zorgden we voor het patroon van de Grolse Wanten en in Handwerken zonder Grenzen verscheen een patroon uit Warme Handen. En natuurlijk vond je ons op de Haak- en Breidagen met workshops en de Handwerkbeurzen met een gezellig Dutch Knitting Café.

It was turbulent year, private as well as in our knitting world. And already the third year that The Dutch Knitters have been active. I gave several workshops in The Netherlands and abroad (sounds good, doesn’t it?), we taught two groups advanced knitting skills and we wrote Warm Hands, our first book about Estonian mittens and wrist warmers. For Verena and Cast On we did the Grolse Wanten (Groenlo Mittens) pattern and Handwerken zonder Grenzen published one of the patterns from Warm Hands. And of course we were present at the Haak- en Breidagen with workshops and at the Handwerkbeurs with a cosy Dutch Knitting Café.

Natuurlijk ging ik ook nog wel eens op studiereis, eerst in juni naar Estland met de breivrienden en als hoogtepunt van de reis Kihnu. In november gingen we alweer naar Tallinn, maar dit keer op uitnodiging van de Handwerk Union om op Mardilaat – een geweldige handwerkbeurs – te laten zien wat  de relatie is tussen het Zweedse Twijnend Breien en de Estlandse breikunst is. We mochten er ook Warme Handen introduceren en verkopen, iets wat natuurlijk heel bijzonder is als je een boek schrijft over nu juist de Estlandse breicultuur.

Of course I also did some study tours every now and then. First to Estonia with our knitting friends in June and as the highlight of that trip our visit to Kihnu Island. In November we went to Tallinn, but this time we were invited to Mardilaat – a fantastic crafts fair – by the Handicraft Union to show the relation between Swedish Twined Knitting and the Estonian art of knitting. We were also allowed to introduce and sell Warm Hands, and that is very special considering we wrote a book exactly about the Estonian knitting culture.

Een druk jaar dus, maar druk zijn met leuke dingen is nooit een probleem. Het sleept je door de moeilijke tijden heen en houdt het leven positief. Iedere dinsdagavond aanschuiven bij mijn vrienden in de Winkel van Sinkel hoort daar ook bij. Een breigebeuren waarbij ik lekker (vrijwel) niets hoef te regelen of doen, gewoon lekker met een palmpje breien en beppen.

Lieve breivrienden, cursisten en organisatoren van breievenementen, ik wens jullie een goed en breierig 2012!

So it was a busy year, but being busy with nice things is never a problem. It takes you through the hard times and keeps you positive. Knitting with my friends in the Winkel van Sinkel every Tuesday night is part of that as well. A weekly knitting event for which I have to do or arrange (almost) nothing, just knitting and chatting, having a Palm beer within reach.

Dear knitting friends, students and organizers of knitting events, I wish you a good and knitfull 2012!

Deze week kwam de nieuwe Handwerken zonder Grenzen uit met daarin een patroon uit Warme Handen. De wanten, Groot Geluk, zijn bij mij favoriet, vooral in het roomwit en mooie diep donkerrood. Het motief lijkt op een vlindertje en verandert zodra je het vanuit een andere hoek bekijkt.

Het boek  Warme Handen met álle dertien patronen kan je bestellen via onze site www.thedutchknitters.nl

This week the new Handwerken zonder Grenzen was published. It contains a pattern from Warm Hands. The mittens, Groot Geluk, are my favourites, especially in off-white and nice deep warm red. The motif resembles a butterfly and changes when you look at it from another angle.

The book Warm Hands with all thirteen patterns can be ordered through our website www.thedutchknitters.nl

Eén dag voor ons boek Warme Handen uitkwam (dus op 26 oktober 2011), werd in Estland Haapsalu Rätt van Siiri Reimann en Aime Edasi uitgebracht. Het prachtigste kantbreiboek dat ik ooit in handen heb gehad. Nóg mooier dan hun vorige boek The Haapsalu Shawl.  Wat een meesterwerk! Maar liefst 2,3 kilo zwaar, mooi uitgevoerd in hardcover en tjokvol patronen (73 shawls en 25 randen!). De oude foto’s illustreren de verhalen over de geschiedenis van de traditionele Haapsalu shawls en de modellen showen hoe je de shawls een aanvulling op je garderobe kunnen vormen. Je weet gewoon niet wat te kiezen om als eerste aan te beginnen!

One day before our book Warm Hands was published (on 26 October 2011), Haapsalu Rätt by Siiri Reimann and Aime Edasi was published in Estonia. The most beautiful lace book I ever held in my hands. Even more beautiful than the previous book, The Haapsalu Shawl. What a masterpiece! It weighs no less than 2.3 kilograms, well made in hardcover and chock-full with patterns (73 shawls and 25 edges!). The old photos illustrate the stories about the history of the traditional Haapsalu shawls and the models show us how these shawls can make an addition to our wardrobe. It’s hard to choose which one to start with!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Siiri en Aime kenden we al van onze Estland-reis in 2010. We volgden toen een workshop bij hen in Haapsalu, waarna ze ons hun mooie dorpje, het musuem over de Haapsalu-shawls en diverse wolwinkeltjes lieten zien. Een geweldige en ontzettend bijzondere dag die me altijd bij zal blijven. Siiri en Aime weer terug zien op Mardilaat was dan ook het zoveelste hoogtepunt van de reis. Monika’s foto van de onze groep tijdens de workshop in Haapsalu staat ook in het boek, net als de foto van Siiri en Aime met een shawl van mij in ons boek. En natuurlijk signeerden we elkaar’s boeken.

We already knew Siiri and Aime from our trip to Estonia in 2010. We had a workshop from them in Haapsalu, after which they showed us their beautiful village, the Haapsalu shawl museum and several yarn shops. It was a marvellous and very special day that I will always remember. Seeing Siiri and Aime again at Mardilaat was one more of the many highlights of our trip. Monika’s photo of our group made during this workshop in Haapsalu is in their book, as well as our photo of Siiri and Aime with a shawl made by me is in our book. And of course we signed each other’s books.

De Haapsalu-boeken zijn uitgegeven bij uitgeverij Saara. Wat leuk om Katrin van Saara te ontmoeten na haar al zo vaak aan de telefoon te hebben gehad. Vanaf nu kijken we uit naar elkaar’s telefoontjes! 😉

Publisher Saara published The Haapsalu books. It was so nice to finally meet Katrin from Saara after so many phone calls with her. From now on we look forward to speaking to each other on the phone! 😉

De Afstap in Amsterdam was de eerste winkel in Nederland waar je Haapsalu Rätt kon kopen. De verkoopprijs van 45 euro.
The Haapsalu Shawl wordt op dit moment helaas niet meer gedrukt, maar De Afstap heeft nog een paar exemplaren voor 34,95 euro per stuk. Maar dan moet je wél snel zijn!

De Afstap in Amsterdam was the first shop to sell the Haapsalu Rätt book. Price 45 euros.
Unfortunately the Haapsalu Shawl book is out of print at this moment, but De Afstap still has a few left for 34.95 euros. But then you have to be quick!

Thanks to Penelope, the Australian-Estonian knitter we met at the fair, for this photo!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mardilaat is de grootste Estlandse handwerkbeurs die elk jaar in november wordt gehouden in Tallinn. Dit jaar was het extra bijzonder, want Tallinn is culturele hoofdstad van Europa 2011 en dat was reden genoeg om de beurs dit jaar tot een internationale gebeurtenis te maken. Uit ieder Europees land werden twee handwerkers uitgenodigd om deel te nemen aan de beurs. En voor Nederland was dat The Dutch Knitters!

Mardilaat is the biggest Estonian craft fair that is organised in Tallinn every year in November. This year was very special because Tallinn is European Capital of Culture of 2011 and that was the very reason they made this fair an international affair this year. From every European country two crafters were invited to participate in the fair. And for The Netherlands The Dutch Knitters, were invited!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op 8 november vlogen we naar ons geliefde Estland met koffers vol Hollandse meuk om ons kraampje de juiste kitsch-uitstraling te geven, voorbeelden en spullen voor workshopjes en demonstraties Twijnend Breien en natuurlijk ons boek Warme Handen. Na een middag en dag alle inmiddels vertrouwde plekjes in Tallinn bezocht te hebben en taartjes gegeten te hebben bij ons geliefde koffiehuisje, startte het Mardilaat-avontuur. Een avontuur met een lach en een traan, want thuis gebeurde veel nare dingen, maar dat zijn de dingen des levens die zich niet laten plannen.

On 8 November we took a plane to our beloved Estonia with suitcases full of Dutch junk to give our stall the right kitschy atmosphere, examples and stuff for our workshops and demonstrations Twined Knitting and of course our book Warm Hands. After having visited all familiar spots in Tallinn and having had cakes at our favourite coffee shop, the Mardilaat-adventure started. An adventure with a laugh and a tear, because at home many sad things happened, but those are the things in life you cannot plan beforehand.

Drie dagen lang waren we op Mardilaat en genoten we van de reacties van de Estlanders en het internationale publiek op onze boeken. Best spannend, want je schrijft als Dutch Knitters een boek over de Estlandse breicultuur en gaat het daar presenteren. Maar ze vonden het geweldig en we verkochten érg goed. Anders dan op de Nederlandse beurzen grijpen veel Estlandse handwerkers de kans aan om in klederdracht de beurs te bezoeken of in hun standje te staan. Het is daar veel meer onderdeel van het leven dan hier. Kan je je voorstellen dat wij in Volendam’s kostuum naar de Handwerkbeurs gaan?

Three days long we were at Mardilaat and enjoyed the response the Estonian people and the international public gave to our book. Those were quite exciting moments, since we, as Dutch Knitters wrote and presented a book on the Estonian knitting culture. But they loved it and we sold many copies. Unlike at the Dutch craft fairs many Estonian crafters grab the opportunity to visit the fair or stand in their stalls dressed in traditional costume. It is so much more part of every day life there than here. Can you imagine us going to the Handwerkbeurs in Volendam costume?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Zonder haar was het nooit iets geworden. Onze lieve breivriendin Monika hielp ons met raad en daad om van ons boek Warme Handen, Estlandse Wanten en Polswarmers tot een succes te maken. Het hoogtepunt van onze reis naar Tallinn Estland was dan ook het aanbieden van Warme Handen aan Monika. Tijdens een gezellig etentje en in het bijzijn van zus Merike gaven we haar ons kindje in handen. Nou, haar koppie zegt genoeg hè, een blije blik, vooral toen ze ontdekte dat het boek aan haar is opgedragen. Dank je wel Monika.

Had je de vertaling gekregen? It would have been nothing without her. Our dear knitting friend Monika advised and assisted us in order to make our book Warme Handen, Estonian Mittens and Wrist Warmers a big success. Therefore the highlight of our trip to Tallinn, Estonia was offering Monika Warm Hands. During a very enjoyable diner and in the company of her sister Merike we gave her our child. Well, her face says enough, doesn’t it? A happy face, especially when she discovered that the book is dedicated to her. Thanks Monika.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Maandenlang keihard werken. Vele uren, energie en liefde voor de Estlandse breikunst werden in ons boek Warme Handen – Estlandse Wanten en Polswarmers gepompt. En wat was het spannend of het boek op tijd klaar zou zijn. Onzekerheid over of het boek wel aan zou slaan bij de bezoekers van de beurs. Al die twijfels verdwenen op de beurs als sneeuw voor de zon, net als de dozen vol boeken die we hadden meegesjouwd. 🙂

Working very hard for months and months. Many hours, energy and love for the Estonian art of knitting were put in our book Warm Hands – Estonian Mittens and Wrist Warmers. And how anxious we were whether the book would be ready on time. Uncertainty about what the public at the fair would think of our book. All this insecurity disappeared like snow in summer, just as the boxes full of books we dragged with us did.

De Handwerkbeurs was weer superleuk en als altijd zó goed georganiseerd door Janet Vermist van Second Events, dus we vonden dat zij wel een boek verdiend had. Zij is immers degene die al jaren haar energie steekt in het organiseren van Handwerkenbeurzen en Brei- en Haakdagen. Het uitreiken van ons boekje vonden we een goede gelegenheid om daar eens de nadruk op te leggen. Onze samenwerking begon met de SnB-dagen in 2006 en 2007 en werd door Janet in de jaren die volgden voortgezet door middel van het scheppen van de mogelijkheid om iedere Handwerkbeurs een Dutch Knitting Café te organiseren op de Handwerkbeurs. Een gezelllige café waar wij met onze breivrienden vermoeide bezoekers een plek bieden even lekker bij te kletsen onder het genot van een toertje breien en een stroopwafeltje. We antwoorden er breivragen, zijn er het Ravelrybuttonuitdeelpunt (hoge woordwaarde!) en goeie-doelen-Corry verkoopt er Kikaberen en kleertjes. En dit keer verkochten wij er ons boek en hoopten we bij iedere verkoop dat we het mochten signeren.

The fair Handwerkbeurs was lots of fun again and as ever well organized by Janet Vermist of Second Events, so we decided she deserved a book. For she is the one who has been putting all her energy in organizing the Handwerkbeurzen and Brei-en Haakdagen (several Dutch craft fairs). We decided that the presentation of our book was a good opportunity to emphasize this. Our cooperation started with the SnB days in 2006 and 2007 and was continued as years went on as Janet offered us the opportunity to organize Dutch Knitting Café’s at every Handwerkbeurs. A Knitting Caféwith a pleasant atmosphere where, together with our knitting friends, we offered tired visitors of the fair a place to chat, knit and eat a treacle waffle. We answer questions about knitting, are a Ravelry-meeting point and charity-Corry sells Kika bears and clothes. And this time we also sold our book and hoped that we were asked to sign it with every single sale.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Maar goed,..  nog even over Janet. Door wat ze doet voor de handwerk- en breiwereld is ze dus best belangrijk voor ons allen, ook al breit ze zich in haar vrije tijd nu niet echt uit de naad. De mohairtrui die ze in 2006 startte is nog steeds niet af, bekende ze ons.

But well… back to Janet. By doing what she does for the crafts and knitting community she is quite important to all of us, even though she is not an avid knitter in her spare time. The mohair pullover she started in 2006 is still a work in progress, she confessed to us.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Warme Handen kan je bestellen voor 20 euro inclusief verzendkosten (binnen Nederland) door een mailtje te sturen aan info@thedutchknitters.nl

Warm Hands can be ordered for 20 euros, shipping included (in The Netherlands) by sending an e-mail to info@thedutchknitters.nl. For more info about ordering outside The Netherlands, please also send an e-mail to info@thedutchknitters.nl

Het feest kan beginnen, want de boeken zijn binnen!

Let’s party, the books have arrived!

Het zat even een beetje tegen bij de binder, maar gelukkig zijn de boeken nét op het nippertje binnen om vanaf morgen te worden verkocht op de beurs. Ons eigen boek, Warme Handen, wat een geweldige ervaring om het eerste exemplaar in handen te houden en open te slaan. Ze ruiken lekker vers, zien er prachtig uit en tot nog toe hebben we nog geen foutjes ontdekt. Dat komt vast nog wel. 😉

There was some delay at the binder, but fortunately the books arrived in the nick of time to be sold at the fair tomorrow. Our own book, Warm Hands, what a tremendous experience to hold the first copy in your hands and open it. The books smell really fresh, are beautiful and up till now we haven’t detected any mistakes. But that might change.

Vanaf morgen is Warme Handen in het Dutch Knitting Café op de Handwerkbeurs in Ahoy Rotterdam te koop. Het boek is tweetalig, Nederlands en Engels, bevat een uitgebreid beschreven basispatroon voor de wanten en alle technische informatie (verduidelijkt met foto’s) van de speciale Estlandse opzetten, randjes en een mooie afkanting. Er staan patronen met teltekeningen voor elf wanten en twee schattige polswarmers in. Daarnaast hebben we een aantal foto’s van antieke wanten uit het Eesti Rahva Muuseum in Tartu opgenomen. En we vertellen over hoe het zo allemaal gekomen is met die enorme liefde voor Estland en de Estlandse breikunst die leidde tot dit geweldige project.

As from tomorrow Warm Hands can be bought in the Dutch Knitting Café at the Handwerkbeurs in Ahoy, Rotterdam. The book is bilingual Dutch/English, contains an extensively described basic pattern and all of the ‘native’ stonian knitting techniques used are described in detail and illustrated using close-up photographs.
The book offers eleven patterns for mittens and two for lovely wrist warmers, each containing clear instructions and charts. We also included a number of photographs of antique mittens from the Eesti Rahva Muuseum in Tartu. And we tell all about how this fantastic project started with our great love for Estonia and the Estonian art of knitting.

De Handwerkbeurs is van op 27 , 28 en 29 oktober van 10.00 tm 17.00 uur in Ahoy Rotterdam. Tot morgen!

The Handwerkbeurs takes place in Ahoy Rotterdam from 10.00 till 17.00h on 27, 28 and 29 October. See you tomorrow!