Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het Betere Breiwerk kost even moeite, tijd en veel energie, maar dat heb je ook wat. De cursisten van de cursus bij ‘t Wolwinkeltje in Leuven en bij Lana in Antwerpen hebben hard moeten werken voor verbetering van de kwaliteit van hun breiwerk en behaalden allemaal hun certificaat. Dus mochten de kurken knallen en werd er feestelijk geklinkt met een cavaatje (schattig Belgisch woordje voor champie ;-))

Gefeliciteerd allemaal, en graag tot ziens!

PS Waarom Chantal een kruisje op haar hand heeft gezet, dat hoor je op een later moment…

Het Betere Breiwerk takes quite some effort, time and a lot of energy, but the results will be worth it. The students of the course at ‘t Wolwinkeltje in Leuven and at Lana in Antwerp have worked so hard to improve the quality of their knitwear and all got their certificate. So the corks popped and we celebrated with a cava (cute Belgian word for champagne ;-))

Congratulations all, and I hope see you again!

PS Why Chantal has drawn a cross on her hand, I will tell you at a later moment…

In het najaar vorig jaar zijn er twee groepen cursisten in Leuven en Antwerpen gestart met Het Betere Breiwerk. Op zaterdag gaf ik les in ‘t Wolwinkeltje in Leuven na een nachtje in het stijlvolle kasteelhotel Solhof ging ik dan door voor de lessen op zondag bij Lana in Antwerpen. Het was wel even afzien voor ze hoor, twee lessen van 3 uur op één dag, maar ze hebben doorgezet en nu officieel Betere Breiers.

Rosemie verraste ons met een feestelijk glas cava (lekker alcoholisch drankje) en Lana met een zalige Zweedse lunch.

Gefeliciteerd lieve Belgische breisters!

Last autumn, two groups of students in Leuven and Antwerp started Het Betere Breiwerk (Advanced Knitting). On Saturday I taught ‘t Wolwinkeltje in Leuven after a night in the stylish castle Solhof I went then for the Sunday lessons at Lana in Antwerp. It was quite hard to do, two lessons of 3 hours in one day, but they pushed through and now they are officially Beter Knitters.

Rosemie surprised us with a festive glass of cava (delicious alcoholic drink) and Lana with a delicious Swedish lunch.

Congratulations dear Belgian knitters!

“Wát heb je gekregen, een ‘breipot’?”, vroeg Jan verbaasd toen ik ‘m vertelde dat ik een tasje met breiprint van Lea van Lana in Antwerpen en een breipot van Rosemie van ‘t Wolwinkeltje in Leuven. Hij had geloof ik toch andere associaties bij het woord. 😉
Ik geef in België op veler verzoek dit seizoen in vier weekenden Het Betere Breiwerk. De cursisten zijn pas halverwege, maar sommigen vragen nu al om Het Hogere Breiwerk!

“What have you gotten, a ‘breipot’?”, Jan asked surprised when I’m told him that I got a bag with knitting print from Lea (Lana in Antwerp) and a breipot of Rosemie (‘t Wolwinkeltje in Leuven).
As there was high demand for the course Advanced Knitting (Het Betere Breiwerk), I teach this course  this season in four weekends in the Belgium cities Leuven en Antwerp. The students are only half way, but some ask already to do Senior Knitting (Het Hogere Breiwerk)!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wij waren niet de enigen die een breireis maakten naar Letland. Ook 20 Belgische breiers waren in de stad rond het weekend van de grote handwerkmarkt. Rosemie van ‘t Wolwinkeltje in Leuven, Lea van Lana in Antwerpen en een aantal oud-cursisten doken overal op de markt op. Zoveel toevalligheid moet natuurlijk gevierd worden, dus Rosemie en Lea nodigden ons uit ons voor het diner bij het schattige traditioneel Letse restaurant 1221 aan te sluiten. Ze hadden er zelfs bever en bloedworst, maar wij hielden het bij veilige pasta, zalm en iets op een zoutblok. Heerlijk om eens in een andere setting met Rosemie en Lea bij te kletsen. Waar gaan we elkaar volgend jaar treffen voor een gezellig breireisdineetje?

We were not the only ones who went on a knitting trip to Latvia. Also 20 Belgiun knitters were in town around the weekend of the big handicraft market. Rosemie from ‘t Wolwinkeltje in Leuven, Lea from Lana in Antwerp and a number of former students turned up everywhere on the market. So much coincidences should be celebrated, so Rosemie and Leah invited us to join for dinner at the lovely traditional Latvian restaurant 1221. They even served beaver meat and blood sausage, but we sticked to pasta, zalm and something on a salt plate. So nice to chat in a different setting with Rosemie and Lea. Where are we going to meet next year for a cozy knit journey dinner?

Het was een roerig jaar, zowel privé als wat betreft de breierij. En het derde jaar alweer dat The Dutch Knitters actief zijn. Ik gaf diverse workshops in binnen- en buitenland (ja, dat bekt lekker hè), leidden we twee groepen Betere Breiers op en schreven we Warme Handen, ons eerste boek over Estlandse wanten en polswarmers. In Verena en Cast On zorgden we voor het patroon van de Grolse Wanten en in Handwerken zonder Grenzen verscheen een patroon uit Warme Handen. En natuurlijk vond je ons op de Haak- en Breidagen met workshops en de Handwerkbeurzen met een gezellig Dutch Knitting Café.

It was turbulent year, private as well as in our knitting world. And already the third year that The Dutch Knitters have been active. I gave several workshops in The Netherlands and abroad (sounds good, doesn’t it?), we taught two groups advanced knitting skills and we wrote Warm Hands, our first book about Estonian mittens and wrist warmers. For Verena and Cast On we did the Grolse Wanten (Groenlo Mittens) pattern and Handwerken zonder Grenzen published one of the patterns from Warm Hands. And of course we were present at the Haak- en Breidagen with workshops and at the Handwerkbeurs with a cosy Dutch Knitting Café.

Natuurlijk ging ik ook nog wel eens op studiereis, eerst in juni naar Estland met de breivrienden en als hoogtepunt van de reis Kihnu. In november gingen we alweer naar Tallinn, maar dit keer op uitnodiging van de Handwerk Union om op Mardilaat – een geweldige handwerkbeurs – te laten zien wat  de relatie is tussen het Zweedse Twijnend Breien en de Estlandse breikunst is. We mochten er ook Warme Handen introduceren en verkopen, iets wat natuurlijk heel bijzonder is als je een boek schrijft over nu juist de Estlandse breicultuur.

Of course I also did some study tours every now and then. First to Estonia with our knitting friends in June and as the highlight of that trip our visit to Kihnu Island. In November we went to Tallinn, but this time we were invited to Mardilaat – a fantastic crafts fair – by the Handicraft Union to show the relation between Swedish Twined Knitting and the Estonian art of knitting. We were also allowed to introduce and sell Warm Hands, and that is very special considering we wrote a book exactly about the Estonian knitting culture.

Een druk jaar dus, maar druk zijn met leuke dingen is nooit een probleem. Het sleept je door de moeilijke tijden heen en houdt het leven positief. Iedere dinsdagavond aanschuiven bij mijn vrienden in de Winkel van Sinkel hoort daar ook bij. Een breigebeuren waarbij ik lekker (vrijwel) niets hoef te regelen of doen, gewoon lekker met een palmpje breien en beppen.

Lieve breivrienden, cursisten en organisatoren van breievenementen, ik wens jullie een goed en breierig 2012!

So it was a busy year, but being busy with nice things is never a problem. It takes you through the hard times and keeps you positive. Knitting with my friends in the Winkel van Sinkel every Tuesday night is part of that as well. A weekly knitting event for which I have to do or arrange (almost) nothing, just knitting and chatting, having a Palm beer within reach.

Dear knitting friends, students and organizers of knitting events, I wish you a good and knitfull 2012!

Wie met genoegen breit denkt er zelden over na, maar deze ambachtelijke handelingen kennen een lange geschiedenis met vele up en downs. Status en aanzien werd vaak bepaald door factoren die geen fluit te maken hadden met de techniek en de resultaten. Het is dan ook geweldig dat het MOMU met deze tentoonstelling ingaat op deze facetten. Een geweldige tentoonstelling waar iedere liefhebber van textiel en mode plezier aan kan beleven. Wie oppervlakkig kijkt, ziet bijzondere oude en nieuwe breisels uit diverse perioden van de afgelopen eeuwen. Prachtige antieke stukken, topstukken van bekende  modeontwerpers, typerende stukken in de stijlen van de vorige eeuw, voorbeelden uit diverse landen en grappig breiwerk uit stromingen als de punk. Wie zich verdiept en de rode draad oppikt, ziet al snel lijn in de prachtig geëtaleerde voorwerpen. Ze vertellen steek voor steek het verhaal van het breien door de eeuwen heen, waarbij men altijd wel een mening had over dit ambacht en wat er uit voort vloeide. Anno 2011 schudt het breien het imago van stoffig, suf en ‘typisch iets voor je oma’ met kracht van zich af. Wie nu nog denkt dat wie breit een beetje sneu is, moet beter om zich heen kijken!

Anyone who loves to knit hardly ever thinks about it, but these traditional movements have a long history with many ups and downs. Social status was determined by factors that had nothing to do with the technique and its results. So it is fantastic that MOMU pays attention to these aspects in this exhibition. This is a fabulous exhibition for all textile and fashion lovers. When looking superficially you will see very special old and new knitwear from several periods in the past centuries. Beautiful antique objects, famous fashion designers’ showpieces, characteristic objects after the fashion styles of the last century, examples from several countries and funny knitwear dating back to for example the punk movement. Anyone who dives deeper into this subject and picks up the thread will soon see the connections in these beautifully displayed objects. Stitch by stitch they tell the story of knitting throughout the centuries and all the time people had an opinion about this craft and its results. In the year 2011 knitting is forcefully shaking off the image of being dull and something only grannies do. Anyone who thinks knitting is a bit sad should start looking around!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Vriend Johan bracht afgelopen herfst een weekendje door in Antwerpen en bezocht het ModeMusuem voor een hoedententoonstelling en was verbaasd dat ik nog niet wist dat er in de lente een breitentoonstelling in het musem zou worden georganiseerd. Een paar maanden later werd ik uitgenodigd om de persconferentie, rondleiding en vernissage van de tentoonstelling bij te wonen, één dag voor de officiële openstelling voor het publiek. Voor een evenement met een flinke impact op het breigebeuren rijd ik graag naar België. In alle rust en onder begeleiding van Karin, één van de organisatoren van de tentoonstelling, kon ik alles uitvoerig bekijken en volop foto’s nemen. Karin vertelt veel leuke weetjes over de items op de tentoonstelling en over de sociale en culturele aspecten. Ze weet er niet alleen erg veel van, maar draagt ook haar liefde voor en betrokkenheid bij het onderwerp over op de gasten.  De persmap en het werkelijke schitterende boek dat ter gelegenheid voor de tentoonstelling is uitgebracht, bevatten nog meer diepgaande en brede informatie en vele foto’s. Na de lekkere lunch die me werd aangeboden nog éven de highlights bekijken en de laatste foto’s maken. Ik zette mijn enthousiaste reactie als eerste in het gastenboek. Complimenten voor de organisatie, zowel de tentoonstelling als de ontvangst op deze bijzondere dag was top.

My friend Johan spent a weekend in Antwerp last fall and visited the Fashion Museum for a hat exhibition and was very surprised that I did not already know about the Knitwear in Fashion exhibition that was coming in spring. A few months later I was invited to the press conference, a guided tour and the opening reception of this exhibition, one day before the official opening for the public. Of course I loved to drive to Belgium for an event with so much impact on the knitting movement. In all peace and quiet I was guided through the exhibition by Karin, one of the organisers, and were able to see everything and take pictures. Karin told me many nice details about the objects at the exhibition and about the social and cultural aspects. She not only knows a lot about it but she also gets her love for and commitment to this subject across to her guests. The press portfolio and the absolutely fabulous book that was published for the occasion of this exhibition contains even more in-depth and substantial information and many photos. After a delicious lunch that was offered I took another look at the highlights of this exhibition and took some more pictures. I was the first to write our enthusiastic reaction in the visitor’s book. My compliments to the organisers, the exhibition as well as the reception on this special day were excellent.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Toch…… ik heb al op heel wat rare plaatsen gebreid. In de trein, op verjaardagen van de familie en vrienden, op het Binnenhof in Den Haag, op de eerste rij bij een concert van Vicky Leandros. Maar nooit voelde ik mij meer bekeken dan toen ik de pennen oppakte op de ongelooflijk drukbezochte vernissage van Unravel. Wat voor mij de gewoonste zaak van de wereld is, leverde heel wat (leuke) opmerkingen, tientalle foto’s,  vele verbaasde blikken en een opmerking in de speech van de directeur van Woolmark op.
We moeten beslist eens wat vaker bij de Belgische buren gaan breien…… 😉

Still…I have knit at many strange locations. In the train, at birthdays of family and friends, at the Binnenhof in The Hague, first row at a concert by Vicky Leandros, but I never felt more exposed than when I picked up my needles at the very busy opening reception of Unravel. What is daily routine for me resulted in many (nice) comments, dozens of photos,  many surprised looks and a remark about us knitting along by the CEO of Woolmark. We should definitely come to knit more often at our Belgian neighbours…… 😉

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Brussel in kerstsfeer, prachtig!
Ondanks de nare virussen die eerst mij en toen man Jan stevig te pakken namen, was het familieweekend in Brussel een groot succes. Want of je je nu thuis of op een leuke plek niet zo lekker voelt, dat maakt niet uit, verkondig ik altijd. Het Hôtel Métropole in hartje centrum is een werkelijk prachtig hotel uit de negentiende eeuw, waar ooit Einstein en Jacques Brel vaste gasten waren in de bar. De stijlvollle kerstversiering maakten de grote ontvangsthal en lobby nog sprookjesachtiger. Zo werd een avondje kaarten met Manneke Pies-kaarten en breien in de lobby, voorzien van een heerlijke cocktail, een waar feest. We voelden ons verwend en vertroeteld in deze luxe omgeving. Zelden heb ik in een hotel een beter en uitgebreider ontbijt gehad, zálig!

Brussels in Christmas mood, wonderful!
The family weekend in Brussels was a great succes, despite the nasty virusses that first attacked me and now husband Jan. If I don’t feel well, it doesn’t matter if I’m at home or at a nicer place, I always say. The Hôtel Métropole in the center of town was a beautiful hotel from the nineteenth century, where Einstein and Jacques Brel spent lots of time in the bar. The stylish Christmas ornaments made the entrance and lobby look even more like a fairy tale. An evening playing cards and knitting in the lobby, with a nice cocktail, was a true delight. We felt spoiled and taken care of in this luxerious hotel. Seldom I got such a good and big breakfast, great!

Brussel was gezellig en levendig, maar ons tempo lag laag ivm alle lichamelijke beperkingen, dus we hebben geen wol- of quiltwinkels bezocht. Wel viel Cos, de Scandinavische kledingzaak die we ook al in New York en Londen hadden bezocht, erg in de smaak bij de dames. De gele busjes met warme gaufres (wafels) stonden op iedere hoek van de straat. Bonbonwinkeltjes met etalages vol heerlijkheden. Overal winkels met het mooiste kant. De kerstmarkten waren overladen met troep, maar wel gezellig. De Brusselse bevolking neemt het niet te nauw met de goede smaak dus overal zag je kerstmannetjespoppen aan de huizen hangen. Op de grote markt gaf een lichtorgel en bijzondere muziek de kitcherigste sfeer die je je kan voorstellen, gewéldig! Barretjes en restaurantjes in, genieten van de luxe en stijl van het hotel, samen lekker eten, drinken, tutten en lachen, dat was genoeg om weer tevreden en voldaan huiswaarts te gaan.

Brussels was cosy and very much alife, but our tempo was low as we had lots of fysical limitations, so we didn’t make it to wool- and quiltshops. But we all loved Cos, the Scandinavian store that we already visited in New York and London. The small yellow busses from which the warm gaufres (waffels) were sold, were parked in all the streets. Bonbon shops with window displays stuffed with goodies. Everywhere shops with beautiful lace. The Christmas markets only sold rubbish, but added to the good atmosphere  in the old town. The inhabitants of Brussels seemed to like kitschy stuff, so everywhere Santa dolls where hanging from the fronts of the houses. On the big market place a light organ and special music made it even more kitschy. Great! We hopped into bars and restaurants, enjoyed the luxe and style of the hotel, eat, drunk, laughed etc together, so we all returned home happy.

Schoonzus droeg haar kniertjes die ik verleden jaar voor haar breide. En ik natuurlijk mijn nieuwe Norwegian Wedding Gloves. In een passage vond ik een vreselijk uitgezakte gebreide kerstboom. Blijkbaar hadden kunstenaars zich erop gestort dit jaar de binnenstad te verfraaien met zelf opgetuigde kerstbomen van hout. Het idee was leuk, maar de uitvoering…… 😉

Sister in law wore her kniertjes (fingerless gloves) that I knitted for her last year. And of course I wore my new Norwegian Wedding Gloves. In a shopping arcade I found a knitted Christmas tree, all the fabric hanging down for the branches. Obviously artists were asked to make up some of these wooden trees to decorade the arcades. A nice idea, but they did a bad knitting job….. 😉

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Man Jan en ik waren er even een paar dagen tussenuit, lekker naar Leuven en Brussel in België.
Eerlijk gezegd, ik wist niet eens waar Leuven lag, maar Jan verzekerde mij dat het een mooie oude universiteitsstad is met diverse wolwinkels, dus ik was overtuigd genoeg om er een lekker hotelletje te boeken. Jan had gelijk, de stad is prachtig! Het graf van Pater Damiaan was bijzonder, het Groot Begijnenhof bleek een ongelooflijk goed geconserveerde wijk, het stadhuis met de gebeeldhouwde gevel is ronduit prachtig en de historische binnenstad erg gezellig.
We troffen het, vrijdagavond was er een groot muziekfeest, de Beleuvenissen, waar we na een dagje Brussel nog even van een warme zomeravond genoten hebben.

Husband Jan and I made a trip to Leuven en Brussel in Belgium for a few days. To be honest, I didn’t even know where Leuven is located, but Jan assured me that it is a beautiful old university town with several knitting shops, so I was convinced enough to book us a comfortable hotel in the centre. Jan was right, the town is wonderful! The grave of Pater Damiaan was very special, the Groot Begijnenhof proofed to be a good conserved neighbourhood, the town hal with the sculptured front just gorgeous and the historical old town a joy to be in. We were lucky, Friday night there was a big music event, the Beleuvenissen, where we enjoyed a warm summer night.

Aan de hand van het blog van Dominique vonden we de drie wolwinkeltjes terug; Bergère de France had de gebruikelijke menggarens, Veritas viel een tikje tegen en ‘t Wolwinkeltje midden in het hart van de stad was geweldig.
En je zal het maar treffen……. deze zaterdagmiddag was breimiddag en de vriendelijke eigenaresse van de winkel nodigde mij uit om aan te schuiven! Dus Jan winkelde dus nog maar even verder en ik schoof aan bij een groep van pakweg 15 enthousiaste Leuvense breisters midden op straat tussen de bakken met wolletjes en quiltstofjes. De Chinees aan de overkant sprong spontaan bij met extra stoelen vanwege de hoge opkomst. Omdat de breimiddagen maar één keer per maand plaatsvinden, nemen veel breiers de spullen mee die ze pas afgemaakt hebben, een kleurrijke show van mooie en grappige breisels. Ik heb er veel interessante nieuwe dingen gezien en kon op mijn beurt de Belgische dames vertellen over de Nederlandse Stitch ‘n Bitch en de SnB-Dag. Tot mijn verbazing vertelde één van de dames mij dat ze garen had gekocht om de Ringshawl uit de Handwerken zonder Grenzen te gaan breien. In de winkel hing de ringshawl als showmodel. Wat is het toch een gekke gewaarwording om zelfs in het buitenland ‘mijn’ ontwerp tegen te komen! De Birch hing er ook te pronken, maar voor wie liever deze shawl vanuit de nek breit, is hier het gratis patroon van de Kiri waar ik over vertelde in het Engels en het Frans! En de beschrijving van de Estlandse opzet die ik voorgedaan heb.

Following Dominique‘s Blog we found three yarn shops; Bergère de France had the usual blended yarns, Veritas had not much at all and no nice brands but ‘t Wolwinkeltje in the heart of the town was wonderful. And I was so lucky…….. that Saturday afternoon was the knitting party and the friendly owner of the shop invited me to join in! So Jan had to do some more shopping and I joined the group of 15 enthusiastic knitters in the middle of the street between the wool and crafts stuff. The owner of the Chinese restaurant across the street spontaneously offered some of his chairs, as we were with so many. The knitting afternoons are only once a month, so the knitters bring all their finished projects, a colorful show of nice and funny knittings. I saw a lot of interesting new things and could tell the Belgium knitters about the Dutch Stitch ‘n Bitch and the SnB-Dag. To my surprise one of the ladies told me that she bought yarn for the ring shawl from Handwerken zonder Grenzen. In the shop the ring shawl could be bought too. It is so funny to find my design abroad! The Birch was there to be admired too, but for those willing to knit that design, I recommend to download the free pattern Kiri in English and French! This is the Estonian caston that I demonstrated.

Leuvense breidames, bedankt voor een gezellige breimiddag, komen jullie ook eens in Utrecht of op de SnB-Dag meebreien?

Ladies from Leuven, thanks for a nice knitting afternoon, we would like to welcome you to knit along in  Utrecht or on the SnB-Dag?

Of ik nog wat gekocht heb? Ja natuurlijk! Twee knotten rode hennep-wol in HempMade, een vreselijk leuk winkeltje vol met hennep en twee knotjes Lang sokkenwol in een aparte groen-geel-nogwat mengsel. En kleding, want het is tenslotte ‘soldes’!

Did I buy something? Of course! Two balls of red hemp-wool in HempMade, a cute shop stuffed with hemp and two balls of Lang sock yarn in a strange green-yellow-etcetera blend. And new clothes, after all, it is ‘soldes’!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge

Mijn man is Vicky-fan. Vicky Leandros dus, de Grieks-Duitse Schlagerzangeres. Al bijna 30 jaar en hij heeft het nog steeds flink van deze als ‘pittig’ bekend staande diva te pakken. Dus toen hij hoorde dat Vicky gisteren een uur lang op RimpelRock in Hasselt in België zou optreden, moest hij daar natuurlijk naar toe. Of ik meeging…… Ik heb al zo vaak het riedeltje liedjes en grapjes van Vicky gezien, maar goed, gezellig is zo’n dagje altijd wel. En met een tas vol breiwerken ben ik toch maar meegegaan. Gelukkig, want het was érg leuk. Een vriendelijk relaxed hippie-sfeertje uit de jaren zestig maar dan met oudere bezoekers, lekkere stoeltjes te koop voor een habbekrats en veel vermaak. Dus terwijl Jan en onze vriendin Linda het terrein uitkamden op zoek naar Vicky, breide ik heel tevreden op mijn rustige schaduwplekje met uitzicht op het grote podium en een groot scherm voor de close-ups bijna twee benen van de Waving Lace-sokken uit Favorite Socks in een indigoblauwe Lana Grossa Meilenweit Cotton (41% katoen, 39% SuperWash wol, 13% polyamide en 7% Elité PBT).

Vicky’s optreden was als vanouds professioneel, maar wel weer een regelrechte kopie van de voorgaande optredens. In haar doorschijnende zwarte jurkje kreeg ze al snel de bezoekers van jong tot oud enthousiast. Ouderen klapten mee en zwaaiden met handdoeken om haar aan te moedigen en de jongeren met afgezakte broeken en rastastaartjes leerden elkaar spontaan de Sirtaki. Après Toi, Love is Blue, Free Again en meer bekende liedjes. Maar het einde knalde! Letterlijk…… Na een afgebroken laatste toegift en een sneer van de presentator in voor haar blijkbaar goed verstaanbaar Nederlands stormde ze achter deze botterik het podium af! Zet ‘m op Vicky! 😉

My husband is fan of Vicky. Vicky Leandros, the Greek-German Schlager singer. Almost 30 years and he is still not over her, the singer famous for her strong character. So when he heard that Vicky performed an hour on RimpelRock (translated: WrinkleRock) in Hasselt in Belgium, he had to go there too. And I was invited to come along….. I have seen so many time the program with some well known songs and jokes, but well, a day out in Belgium is always welcome. So I stuffed my bag with knittings and joined in. Good choice, it was a very nice day. A friendly relaxed hippy gathering like in the sixties but now with older visitors, nice cheap chairs for sale and a lot of entertainment. So while Jan and our friend Linda were hunting for Vicky, I knitted very content with my shaded spot with a view on the main stage and a big screen for the details almost two legs of my Waving Lace socks from Favorite Socks in indigo blue Lana Grossa Meilenweit Cotton (41% katoen, 39% SuperWash wol, 13% polyamide en 7% Elité PBT).

Vicky’s performance was like always professional, but a true copy from her other performances. In her see through black dress she soon got all visitors, young and old, enthusiastic. The older people clapped their hands and waved with towels to encourage her and the younger people with baggy trousers and rasta hair learned each other spontaneously the Sirtaki. Après Toi, Love is Blue, Free Again and more famous tunes. But the end really rocked! Literally…… After that the impolite host broke of her last encore without mercy and made a nasty remark in Dutch that she good understand all too well, she rusted after him leaving the stage in a hurry! Good on you Vicky! 😉