Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Parijs is een wereldstad. Ik kwam er Peruaanse en Boliviaans breiwerk tegen. En het werk van de Zweedse Carl Larsson, waarvan ik nog niet zo lang geleden het woonhuis en atelier heb gezien in Zweden. De met zorg samengestelde tentoonstelling in het Petit Palais gaf een goed beeld van zijn talent, leven, liefde voor zijn vrouw en kinderen en het prachtige landelijke huis. In de huiselijke tafereeltjes zie je hoe ze leefden, werkten en… breiden. In de catalogus die ik kocht staan maar liefst twee breiende figuurtjes.

Paris is a metropolis. I found Peruvian and Bolivian knitting there. And the work of the Swedish Carl Larsson. Not so long ago I visited his house and studio in Sweden. The exhibition in het Petit Palais, that was so well put together, showed 0f his talent, life, love for his wife and children and the beautiful rural house. In the domestic scenes you can see how they lived, worked and … knitted. In the catalog that I bought are two paintings of knitters.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Je gaat lekker een weekje naar Parijs en komt terug met twee oude mutsen uit Peru en Bolivia. Beide mutsen zijn gebreid met zo’n 50 à 60 steken op 10 cm, op heel dunne naalden dus. Aan de aangenaaide oorflappen zijn vrolijke kwastjes bevestigd. Het materiaal… Ik twijfel een beetje. Dunne wol? Katoen? Of toch iets synthetisch?

De muts uit Peru is gemaakt met de Fair Isle-techniek. Aan de achterkant zie je vrij lange lussen over het breiwerk lopen, maar doordat de muts zo fijn is gebreid, is dat geen probleem. Opvallend is de in verhouding tot  het fijne breiwerk, grove manier van de oorflappen aannaaien. Ook zie je dat de ‘naad’, de plaats waar de nieuwe toer start, duidelijk zichtbaar is. De kwastjes zijn bevestigd aan een wollen koordje.

De Boliviaanse must is het meest verschoten door het licht. Aan de binnenkant kan je zien dat de delen in de kleurbanen, die aan de buitenland heel lichtgroen zijn, ooit heldergroen waren. In deze muts zijn de lussen vastgelegd aan de binnenkant. In de witte strepen lijkt een speciale techniek te zijn gebruikt, die het effect van boordsteek geeft. Hierdoor zijn de minderingen duidelijker te zien. De kwastjes zijn aan een geweven bandje genaaid.

Meer informatie over het breien van chullo’s.

En Parijs? Nou, het was weer heerlijk! Later meer…

You are going to a good week to Paris and come back with two old hats from Peru and Bolivia. Both hats are knitted with circa 50 to 60 stitches on 10 cm, obviously on very thin needles. At the sewn earflaps are happy tassels attached. The material… I’m in doubt. Thin wool? Cotton? Or maybe a blend with synthetic content?

The hat from Peru was created with the Fair Isle technique. At the back you can see quite long strands, but because the hat is knitted so fine, that’s no problem. The way the earflaps are sewn onto the hat is not very neat in relation to the fine knitwear. Also you can see the “seam”, the place where the new tour starts, as it has a clearly visible jog. The tassels are attached to a woollen cord.

The Bolivian must is the most faded by light. On the inside you can see that the parts in the bands of colour, which are on the outside is very light, were once bright green. In this cap the strands are attached on the inside. In the white stripes a special technique seems to be used, which gives the effect of ribbing. As a result, the decreases are clearly visible. The tassels are sewn onto a woven strap.

More information about knitting chullos.

And Paris ? Well , it was great! More later…

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Inmiddels is de temperatuur bijna lente-achtig, maar toen we verleden week in mijn geliefde Parijs waren, was het stervenskoud. Maar als je je wolletjes aandoet, dan is dat geen enkel probleem. Zes dagen vrijwel doorlopend stralend blauwe hemels. Ik zag Parijs alsof ik een bourka droeg, tussen de rand van mijn muts en hoog opgetrokken shawl. Veel activiteiten binnen is dan wel lekker, dus we zagen de opera Rigoletto en Manon in de Opéra Bastille en het ballet Orpheus und Euridice in de Opéra Garnier. Lekker veel shoppen. En een prachtige fototenfototentoonstelling van het werk van Doisneau, wat een goed beeld gaf van het oude Parijs en Les Halles, waar je tegenover de Eustache de beroemde wolwinkel La Droguerie vindt. Een paar maanden geleden stuurde mijn vaste handelaar mij nog een ansicht van de oude voorgevel van de winkel. Tijden veranderen, maar gelukkig bestaat dit winkeltje nog steeds. Helaas sloot het Art Nouveau warenhuis Samaritaine de deuren, maar het gebouw wordt wel gerenoveerd. Brentanos, de boekenwinkel aan de L’Avenue de l’Opéra waar je vóór de doorstart na het faillissement breiboeken kon kopen en kon meebreien met Stich ‘n Bitch, is uit de as herrezen, maar doet helaas niets meer met breien. Gelukkig verkoopt Jukundo nog volop Japanse breiboeken. Ik vond er twee juweeltjes, één over wanten en één over polswarmers. Komt dat even mooi uit.

By now we have almost spring like weather in the Netherlands, but when we were in my beloved Paris last week, it was bitter cold. Just put on all your woollies, and that is no problem at all.  Six days all blue skies. I saw Paris like through a bourka, formed by the rim of my hat and my scarf up to my nose. So we did many activities inside, like seeing the opera Rigoletto and Manon in the Opéra Bastille and the ballet Orpheus und Euridice in the Opéra Garnier. Shopped till we dropped. And saw a great photo exhibition of the works of Doisneau, which gave an overview of historic Paris and Les Halles, where you can find the famous wool shop La Droguerie in front of the Saint Eustache. A view months ago my supplier of old postcards has send me a postcard of the old front of the shop. Times change, but fortunately this shop is still there. I regret that the Art Nouveau magasin Samaritaine closed its doors, but the building is renovated right now. Brentanos, the book shop on the L’Avenue de L’Opéra, where you could buy knitting books and where knitters were welcome to Stitch ‘n Bitch, has made a new start, but don’t sell knitting books anymore. Fortunately Jukundo has a lot of Japanese knitting books. I found to real gems, one about mittens and one about wrist warmers. I’m so happy with them!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het leven op straat gaat tijdens de koude periode gewoon door. De markthandelaren trotseerden de kou, zodat de brocantes en vele markten gewoon door gaan. Maar de piepacryl op de markt bij de Bastille kon mij niet bekoren. De mooie kramen en dik ingepakte en altijd vrolijke marktlieden wel. Zelfs de groenten werden toegedekt met oude dekens. De étalages vol Valentijnsharten waren betoverend mooi. Prachtige plaatjes, het gewone dagelijks leven in Parijs is snoepgoed voor wie er oog voor heeft.

Streetlife goes on like always during the cold days. The merchants on the open air markets are there, no matter how cold it gets, so the brocantes and many markets are there for the customers. But the squeaking acrylics the sold on the market near the Bastille were awful. I made a lot of photos of the beautiful stands and warmly dressed merchants. Even the vegetables were covered with old woollen blankets. The display windows fulled with Valentine hearts were a pleasure to look at. Beautiful images, the normal daily life in Paris is eye candy for those who are willing to see it.  

De aanleiding voor het reisje Parijs was trouwens de uitnodiging om L’Aiguille en Fête te bezoeken. Het was leuker dan ooit, maar daarover later meer…

The reasons we went to Paris was the invitaion to visit L’Aiguille en Fête. This fair was better as ever, but I will tell about that lateron…

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was weer zálig in Parijs, mede dankzij het prachtige weer. We hadden de smaak nog te pakken na ons reisje in februari en waarom niet? Het hotel is zo geboekt op internet en de auto is er altijd klaar voor. Iedere reden is een goeie reden om er lekker even een paar dagen tussenuit te gaan!

Is was wonderful in Paris, thanks also to the sunny weather. We just wanted to repeat our nice trip in Februari and why not? The hotel is booked easily on internet and the car is always ready to drive us to Paris. Every reason is a good one for escape everyday life for a few days.

Vijf dagen slenteren door de gezellige winkelstraatjes en over Père Lachaise, waar Jan een gedenkplaatje met een breister ontwaarde. In de gezellige wijk de Marais vonden we spontaan mercerie Entrée des Fournisseurs met een Portogees breiende medewerkster die het goed vond dat ik een foto van haar maakte. We brachten nog een  bezoekje aan La Droguerie bij de Saint Euchache waar we ook een vioolconcert van Frédéric Moreau bijwoonden, maar verder was de reis meer gericht op genieten van deze heerlijke stad, lekker eten en drinken en de romantiek, dan op textiel en breien. Hoewel sommige mensen verbaasd keken dat ik in kerken die we bezochten dewachttijd tot een concert of mis doodde door het breien van een toertje aan mijn cashmere sokken……

Five days of strolling through the cosy little shopping streets and on Père Lachaise, where Jan discovered this memorial piece with a knitter on it. In the nice neighboorhood the Marais we spontaniously found a mercerie Entrée des Fournisseurs with a woman knitting Portugese style. She didn’t mind me taking her picture. We also visited  La Droguerie in front of the Saint Euchache where we also attended a violin concert by Frédéric Moreau, but besides that the journey was just focussed on enjoying the beautiful city, nice food and drinks and of course romance, than on textile and knitting. Although some people were surprised that I was knitting on my cashmere socks in the time we waited for a mess or concert……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De zondagmorgen brachten we door bij L’Oisivethé, waar inmiddels ook luxe garens worden verkocht in de lunchroom. Brent kocht diepgroene en ik paarse merinozijde van Sweet Georgia en Hil chocoladebruin kantgaren van Lorna’s Laces. We namen met een knuffel en drie Hollandse zoenen afscheid van onze vrienden Frederik en Korinne, die het nog steeds koud had en aanvoelde als een mollig beertje.

Sunday morning was spent at L’Oisivethé, where also luxurious yarns are sold. Brent bought deep green and I deep purple Sweet Georgia merino silk and Hil some chocolate brown Lorna’s Laces lace yarn. We said goodbye with a big hug and three Dutch kisses to our knitting friends Frederik and Korinne who was still feeling cold and felt like a cuddly bear.

Op de voorspoedig verlopende terugweg nog even lekker happen bij Nazareth (traditie van Jan en mij) en rond 22.00 uur thuis. We hebben genoten en eruit gehaald wat erin zat en dat was erg veel. Lieve Brent, Corry, Tanja en last but not least Hil, ik heb genóten van de reis en jullie gezelschap. Volgend jaar weer?

The journey back home went smoothly, we had a nice bite to eat at Nazareth (a tradition Jan and I have) and were home at about 22.00 hours. We really enjoyed ourselves, made the most of it and that was a lot. Dear Brent, Corry, Tanja and last but not least Hil, I had a great time and thoroughly enjoyed your company. Same place, same time next year?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De Starbucks-groep op zaterdagmorgen was levendig voor de breiers, maar blijkbaar slaapverwekkend voor de man die midden tussen ons in een tukje deed. Na het breien leidde Korinne en Frederik ons door de straten en oude passages van Parijs naar Délices, één van de beste chocolatiers van Parijs. Corry kreeg een chocolade-orgame, maar Brent werd een beetje misselijk van zijn botercaramelgebakje. Mijn Valentijnsgebakje was goddelijk. Het miniscule Le Compoir dat we daarna bezochten, barstte uit z’n voegen met opeens zoveel breiers. Hil vond er lichtgroene wolzijde van Grignasco.

The Starbucks group on Saturday morning was a very lively happening for the knitters but apparently sleep-inducing for the man who was taking a nap amidst us. After having knit for a while Korinne and Frederik took us through the streets and old arcades of Paris to Délices, one of Paris’ best chocolatiers. Corry had a chocolate orgasm, but Brent’s butter and caramel cake made him feel a bit sick. My Valentine cake was divine. The tiny Le Compoir we visited afterwards came apart at the seams with so many knitters at once. Hil found some Grignascopale green wool/silk there.

En wat rugby met breien te maken heeft? Een keer per maand heel veel als Aussie Café Oz zich vult met stoere sportlievende kerels en textielliefhebbers. Ik vond de combi zeer bijzonder, maar Brent zag twee hobbies verenigd en had de tijd van zijn leven. Hil en ik bewonderde de schitterende Orenburg shawls en het kantgaren van Flore van Tricotin. Zoiets bijzonders vonden we niet bij de Droguerie Bon Marché waar we tijdens het souveniershoppen natuurlijk wel even snel een blik wierpen. We zijn zó verwend als yarn snobs……

And what does rugby have to do with knitting? Lots, when once a month Aussie Café Oz fills with sturdy sport loving fellows and textile lovers. I thought it was a strange combination, but Brent saw two hobbies united and had the time of his life. Hil and I admired the fabulous Orenburg shawls and the lace yarn of Flore from Tricotin. We didn’t find such special things at Droguerie Bon Marché, which we of course took a quick glance at while doing some souvenir shopping. We are really spoiled yarn snobs….

Binnenkort het verslag en de foto’s van onze laatste dag in Parijs.
Soon the report and photos of our last day in Paris.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Vrijdag was de beursdag waar we nu eens niet met een Dutch Knitting Café waren, maar gewoon lekker voor onszelf. Ze misten ons wel, want menig maal hoorde ik dat men ons cafétje tevergeefs had gezocht. Organisatrice Vanessa Marchenaud vond ons wel terug in het restaurant, waar we een toertje breiden en Brent eventje Dutch Knitting Cafétje speelde terwijl hij de Franse dames uitlegde hoe je een sok breit. Op de bovenverdieping was een tentoonstelling van operakleding, oude handwerktools en daar vonden we ook Hélèna Magnússon die we hadden leren kennen tijdens IKnit. De Habu-dames waren blij ons te zien op de beurs, ook al hadden ze een kamer op dezelfde verdieping van het hotel. Loop uit Londen had geweldige garens bij zich, waar Korinne al snel haar keus had bepaald. Glanzende mohair,

Friday was the day we went to the fair. This time we didn’t organize a Dutch Knitting Café , but went there just for ourselves. They did miss us however, for many times I heard that people had in vain been looking for our café. Organizer Vanessa Marchenaud did find us in the restaurant, where we were knitting a few rows and Brent played Dutch Knitting Café for a short time while explaining the French ladies how to knit a sock. Upstairs there was an exhibition of opera costumes, old crafts tools and that’s were we also found Hélèna Magnússon, whom we had met at IKnit. The Habu ladies were also happy to see us at the fair, even though they had a room next to us in our hotel. Loop from London brought some fabulous yarns and Korinne had made her choice in no time. 

‘s Avonds zoefde we met z’n allen naar de Opéra voor een recitel van Simon Keenlyside. Het was ons eigenlijk meer om het avondje uit en het prachtige gebouw te doen dus na de vijfde toegift was het mooi geweest want we waren meer toe een een wijntje dan aan nog een lied. We proosten meteen ook maar even op de leesbril van Tanja, waarmee we toch nog de kaart konden lezen en Brent stiekum zijn vullingen kon tellen. Taxi’s delen met Tanja, die Parijs grotendeels bekeek vanaf haar vouwfiets, bleek een geweldig luxe.

In the evening we all whizzed to the Opéra for a recital by Simon Keenlyside. The reason was rather to have a nice evening out and to have the opportunity to see the interior of this beautiful building than being such fans of him, so after the fifth encore we craved for a glass of wine much more than for again another encore. We took the opportunity to toast to Tanja’s reading glasses, which enabled us to read the map and Brent could secretly count his fillings. Sharing taxies with Tanja, who did the sightseeing of Paris mainly from her folding bike, appeared to be a big luxury.

Binnenkort meer over onze belevenissen in Parijs of klik op more voor foto’s van de operacostuums.
Soon more about our adventures in Paris or click More for the photos of the opera costumes.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het sneeuwde en was spekglad toen we afgelopen donderdag naar Parijs vertrokken. Brent krabte voor het eerst in zijn leven een auto schoon en met maar een half uur vertraging bereikten we ons hotel. Een waar wonder! Hierna draaide alles alleen nog maar om wol en breien. Heerlijk om met passiegenoten al breiend door mijn geliefde Parijs te trekken.

It was snowing and the roads were extremely slippery when we left for Paris last Thursday. For the first time in his life Brent scraped ice off the windows of a car and we arrived at our hotel with only half an hour delay. A real miracle! After this it was all about yarn and knitting. It was wonderful to go through Paris with my fellow enthusiasts while knitting along the way.

Rond 16.00 uur stonden Brent, Hil en ik bij Boisson in rue Saint-Denis, die eindelijk een keer open was toen ik voor de deur stond. Prachtig linnen, mooie sterke kantgarens en veel bijzondere wollen garens. Het interieur inclusief de vriendelijke verkoper was een belevenis op zich. Na een wijntje om te proosten op de vakantie in een écht Parijs kroegje in Arts et Métiers vertrokken Hil en ik naar Junduko waar Tanja en Brent al bedolven waren onder de Japanse boeken. Goed nieuws, Brentano’s opent weer in februari, de nieuwe eigenaar was de boekjes al aan het inruimen midden tusen alle rommel. Eten en meebreien met Le Pain Quotidien was bijzonder omdat we daar een groep knitwear-bedrijf St Croix uit de VS aan de tafel troffen. Toeval bestaat niet. Pyamaparties gelukkig wel.

Around 16.00 hours Brent, Hil and me were standing inside Boisson at Rue Saint-Denis. The shop was finally open this time. Gorgeous linen yarns, beautiful strong lace yarns and lots of special woollen yarns. The interior and the kind shop owner were a happening in itself. After having had a glass of wine to toast to this holiday at a genuine Parisian café in Arts et Métiers, Hil and I went to Junduko where Tanja and Brent were already buried under a pile of Japanese books. Good news, Brentano’s is opening again in February, amidst all the rubbish they were already filling bookshelves. Having diner and knitting along at Le Pain Quotidien was very special because we met a group of men from knitwear company St Croix from the US. Coincidence doesn’t exist. But fortunately pyjama-parties do.

Binnenkort meer over onze belevenissen in Parijs……
Lateron more about our adventures in Paris…..

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Je hebt ambacht en je hebt kunst. En veel wat daar een beetje tussenin zit. In de mode, in mijn ogen vaak ook een vorm met een zeer grote variatie tussen ambacht en kunst, wordt vaak breisel toegepast. De Françaises van de Parijse modeacademie fabriceerde op L’Auguille en Fête ter plekke een jurk waar de draagster met haar drie vriendinnen onderdak in vonden en waar ze trots de hele beurs mee overgingen. In het gebreide wereldje, een wollen peperkoekhuisje, vielen hun steekjes weg tegen de achtergrond.

There’s craft and there’s art. And lots in between. In fashion, in my opinion also a form with a large variation in craft and art, knitting is often applied. The French girls of the Parisian fashion academy designed a dress on the spot at L’Auguille en Fête and the wearer as well as three friends found a place to shelter and they proudly paraded around the fair. In the knitted world, a woollen gingerbread house, their stitches disappeared against the background.

Tijdens de expositie Knitted Worlds in het pas verbouwde Audax Textielmuseum in Tilburg wordt het ambachtelijk breien tot echte kunst verheven. De opening, waarvoor ik uitgenodigd was door Suzan Russeler, was een groot succes. Kelly Jenkins, een kunstenares die zich graag uit met behulp van de breitechniek, hield na de directeur en Russeler een inspirende toespraak. De publicatie die speciaal voor de tentoonstelling was gemaakt, werd na afloop aan haar uitgereikt. De kaft bevat foto’s van breiwerk en teltekeningen die me deden denken aan mijn blog op Life ‘n Knitting. Complimenten voor Russeler, die middels het organiseren van Knitted Worlds aangeeft het fenomeen breien serieus te nemen door het een plaats te geven in een op dit gebied toonaangevend museum, ondersteund door een goed toegankelijk, maar toch diepgaand essay over de essentie van hedendaagse breien in kunst en samenleving.

In the Knitted Worlds exposition in the recently renovated Audax Textile Museum in Tilburg the craft of knitting is raised to genuine art. The opening which I was invited for by Suzan Russeler, was a big success. Kelly Jenkins, an artist who likes to express herself through knitting, held an inspiring speech after the managing director and Russeler had done so too. Afterwards the publication made especially for this exposition, was officially presented to her. The cover contains pictures of knitting and charts that made me think of my blog on Life ‘n Knitting.
My compliments for Russeler who by means of organising Knitted Worlds and giving it a place in the leading museum in this field, states that she takes the art of knitting seriously. This is supported by a very accessible, but also thorough essay of the essence of contemporary knitting in art and society.

De tentoonstelling is opgebouwd uit voor ons veel bekend werk. De gebreide gootsteen van Désirée de Baar en vagina’s van Jimini Hignett, een video van de enorme door bulldozer’s gebreide Amerikaanse vlag van Dave Cole, en prachtig werk van Kelly Jenkins en de geheimzinnige met laser ingebrande panelen van Petra Vonk. Ook de Hollands ogende tegelwanden van Rosemarie Trockel vielen bij The Dutch Knitters natuurlijk goed. De ontwerpelementen en processen, mij nog zo bekend uit de tijd dat ik Textiele Werkvormen studeerde, vis ik er nog steeds zo uit. De grondslag van de tentoonstellling, de verbeelding van politieke en maatschappelijke vraagstelling, is herkenbaar aanwezig. Wie meer verbanden wil ontdekken, volgt het lijnenspel. Vergeet ook niet regelmatig op het Weblog te kijken, waar je nu ook een stukje van mijn hand kan lezen en mijn eerste breisel kan bewonderen. Geen kunst……. 😉

For us the exhibition contains lots of well-known objects. Désirée de Baar‘s knitted sink and the vaginas by Jimini Hignett, Dave Cole‘s video of an enormous American flag knitted by a bulldozer, the beautiful objects by Kelly Jenkins and Petra Vonk’s mysterious panels done by laser. Rosemarie Trockel’s Dutch looking tiles were of course The Dutch Knitters favourite. I immediately recognized the design elements and processes so well known by me from the days I studied Textile arts. The basis of this exposition, the expression of political and social issues, is very clearly visible.
Anyone who wants to recognise more contexts follows the line pattern. Do remember to visit the Weblog regularly, where you can also read my contribution and can admire my first piece of knitting. Not an art object….. 😉

Stitch ‘n Bitch Tilburg is regelmatig te vinden in de ruimte voor de tentoonstelling. Ze helpen het publiek bij het breien van Game Out, een gebreid computerspel. The Dutch Knitters zijn met een Dutch Knitting Café aanwezig op 5 april. We demonstreren je tijdens een kopje koffie graag een leuk breitechniekje en mee doen kan natuurlijk ook. Kom je de tentoonstelling bekijken en daarna even lekker breien en beppen?

You can meet up with Stitch ‘n Bitch Tilburg regularly in the area right in front of the exposition. Members are helping out visitors with knitting Game Out, a knitted computer game. The Dutch Knitters will be present with a Dutch Knitting Café on the fifth of April. We will demonstrate a nice knitting technique while you enjoy a cup of coffee and of course you are invited to join in. So do come visit the exposition and join us for some stitching and bitching!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Je denkt dat als je je mooiste breisels meeneemt naar L’Aiguille en Fête in Parijs, dat men daarvoor in katzwijn valt, maar niets is minder waar als je er ook de ultieme no-brainer bij hangt……. Een wand vol met onze fijnste en ingewikkelste shawls, maar de Franse dames zijn alleen geïnteresseerd in Hil’s mohairshawl in ribbelsteek. Sindsdien weten wij dat ribbelsteek in het Frans Point Mousse is en dat vergeten we ook nooit meer.

We tought that bringing our finest knittings with us to L’Aiguille en Fête in Paris would impress the French knitters, but that proofed to be so wrong. Just hang a ultimate no-brainer on the wall and you will see……. A wall full of our best and most intricate shawls, but the French ladies were only interested in Hil’s mohair shawl in garter stitch. Now we know that garter stitch in French is called Point Mousse and we will never forget that.

Sommige Franse meebreiers lieten de leukste breitechnieken en breisels zien. Sommigen lieten zich uitdagen en breiden in het Dutch Knitting Café hun eerste toertjes onder strenge begeleiding van diverse Nederlandse en Franse breijuffen. Het spoedcursusje Twijnend Breien dat we de breivrienden gaven, sloeg aan en al voor ze het zelf snapte, legde Corry aan belangstellenden uit hoe het moest.

Some of the French knitters showed us the nicest knitting techniques and knittings. Some we could persuade to join in and knit their first rows in the Dutch Knitting Café with severe guidance of several Dutch and French knitting teachers. The crash course on Twined Knitting, that we gave to our friends, was a success and even before she knew what to do, Corry explained it to interested knitters.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Dat kan niet goed gaan hè, elf Dutch knitters in de leeftijd van pakweg 30 tot iets boven de 60, in Parijs om een week/weekendje breiplezier te beleven. We hebben het zalig gehad en hoewel sommigen wel erg weinig van de stad gezien hebben en juist het beursgebeuren superserieus namen, was het ook dit jaar weer een groot succes. En we geven het eerlijk toe…… er is regelmatig een glaasje te veel gedronken. Titia, een nieuwe ster aan het breireisjesfirmament, en Marianne bleken fanatieker met een steeksleutel dan met de breinaalden toen bleek dat we de kurketrekker vergeten waren. De Franse dames die boven hun hoofden over de balustrade het schouwspel gade sloegen, schudden meewarig het hoofd. En op veel te veel van onze foto’s duiken glazen wijn op.

Bound to get in trouble, eleven Dutch knitters in the age of circa 30 to just a bit over 60, in Paris for a week/weekend of knitting fun. We had a marvellous time and although some of us only saw very little of the city and took the fair very seriously, this year was again a big success. And, okay we admit that at times we had just a tiny bit too much to drink. Titia, a new star in the knitting journey firmament and Marianne appeared to be much more fanatic with a socket wrench than with their knitting needles when they discovered we had forgotten our cork screw. The French ladies that watched the scene from the balcony, shook their heads pitying. And in too many of our pictures wine glasses appear.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het Parijse breireisje was ook beslist niet goed voor onze figuurtjes met al die lekkere hapjes en de dineetjes in de stad. Natuurlijk gingen we weer met z’n allen naar Chartier waar we vrolijk de rij voorbij liepen om plaats te nemen aan onze tafel voor tien. We vierden het feit dat Corry de B niet jarig was die dag. Corry de H. legde zoals gebruikelijk direct contact met de ober die haar leerde borden op haar arm te stapelen waarna ze doorstiefelde naar de keuken. Marianne vond haar BaBa wel wat aan de forse kant en iemand anders griezelde van haar visje met kop voor ze het met smaak verorberde. Nadat we alle tien door diverse obers geknuffeld en gezoend waren, stapten we in de taxi en metro voor een zoveelste afzakkertje op onze kamer.

The knitting trip to Paris did absolutely no good to our figures with all the tasty snacks and the dinners in the city. Of course we all went to Chartier again where we merrily walked past the row of waiting people to take place at a table for ten. We celebrated the fact that it wasn’t the anniversary of Corry de B. As usual Corry de H. immediately made contact with the waiter who showed her how to stack plates on her arm after which of course she brought them to the kitchen. Marianne thought her BaBa to a bit big and someone else got scared by her fish with the head still on it, but then decided to just enjoy it. After every one of us had been hugged and kissed by some of the waiters, we got into the taxi and underground to have another of our many last drinks in our hotel room.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Corry dook nog even op naast een onvervalste clochard en stelde in de metro haar Tunesische buurman zeer teleur door ‘m na een geanimeerd gesprek mee te delen dat haar man het niet goed vindt als ze iedereen haar telefoonnummer zou geven. Hij zwaaide haar niet eens meer na…..

Corry jumped up to us next to a genuine clochard and in the metro she disappointed her Tunesian neighbour by telling him, after having a very animated conversation, that her husband would not approve her giving him her telephone number. He did not even wave goodbye to her…..

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het hotel was comfortabel en voldeed aan ieders verwachtingen. Op loopafstand van de beurs en met gratis draadloos internet. De minikeuken werd al snel omgedoopt tot minibar. Corry de B zorgde voor lekkers, wijn en champagne en Corry de H voor feestversiering. Er is er maar één die zoiets als een noodzakelijk item voor in haar handtasje beschouwt. We sliepen geen nacht zonder kruimels in ons bed.

The hotel was comfortable and to everyone’s expectations. On walking distance of the fair and with free wireless internet. The mini kitchen soon became the minibar. Corry de B brought us goodies, wine and champagne and Cory de H party frills. Only she carries these things all the time in her handbag. There wasn’t a night we didn’t sleep without crumbs in our beds.

Voor wie denkt dat we alleen maar de beest uitgehangen hebben…… blijf onze avonturen in Parijs volgen, want er volgen nog een paar blogjes over de Dutch knitters in Paris!

For who thinks that we were partying all the time…… follow the rest of our adventures in Paris, there will be more blogs about the Dutch knitters in Paris!

Ja hoor, we gaan weer! Voor alweer het vierde jaar vind je ons op L’Aiguille en Fête, de grootste handwerkbeurs van Parijs. Bijna een hele week naar mijn oh zo geliefde Parijs. Vanaf donderdag komen negen van onze breivrienden ons Dutch Knitting Café versterken met hun gezellige aanwezigheid, iets waar ik me ook mateloos op verheug. The Dutch Knitters, ze komen overal…… Amsterdam, Leuven België, Londen, Parijs en Koewacht!

Yes! We are going! Almost a week to my beloved Paris. For the forth year now you can find us on L’Aiguille en Fête, the biggest crafts fair in Paris. On Thursday nine of our knitting friends arrive to enforce our Dutch Knitting Café with their nice presence. This to is something I look forward to a lot. The Dutch Knitters, they go places…… Amsterdam, Leuven Belgium, London, Paris and Koewacht!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

En na de BreiReis naar Parijs en de gezellige dagen op Zin dé Beurs, gaat het dagelijks leven weer verder. Het eerste uitje dat dichterbij komt is de Textiel Plus-dag as zaterdag in Nieuwegein en daarna op zondag 1 april  naar Keulen voor de Fachmesse Handarbeit & Hobby.

Ondertussen brei ik vlijtig door. De Twined Knitting-wanten zijn inmiddels af en zelfs al gebruikt. Heerlijk warm. De combinatie van zachte kidmohair (Oh Lekker) en de hardere Gotlandpels, beide van de Klosse doet het goed. Zacht én sterk.

Ook het Twined Knitting-mutsje uit Twined Knitting van Dandanell is klaar, maar een tikje aan de kleine kant. Dat vermoedde ik al toen ik halverwege was, maar het werd zo’n liefie dat ik wel door moest breien. Grumpy is er blij mee.
Het is gemaakt van Mora-garen gekocht bij Wooly West, met S-ply wat fijner werkt bij Twined Knitting omdat het makkelijker terugdraait.

Voor schoonzus Henriëtte – die over twee weken 40 jaar wordt – op speciaal verzoek een paar kniertjes, handschoenen zonder vingers. Als Henriëtte ziet wat ik als basispatroon heb (suikerzoete mitaines met ruches) gaat ze over haar nek…… dus die voor haar worden wat stoerder, zwarte 4-ply merino van Rowan, een ribboordje en een gesloten stekenpatroontje op de hand. Wees maar gerust Henriëtte, het wordt wel wat! 😉

Ondertussen ben ik ook nog van mijn geloof gevallen en weer aan de gestreepte sokken, wel een niet regelmatige streep, Hundertwasser van Opal. Heel onverwachte kleurwisselingen, dat houdt de spanning er wel in. En druk garen houdt bij mij in dat ik een rustig patroon gebruik, in dit geval de gele ribsok van Nancy Bush uit Vintage Socks.

En dan nog een project waarvan Brent recentelijk uitriep: ‘Ben je daar nu nóg mee bezig?’. Ja dus, een hele klus en alleen voor onderweg tot nog toe. Nu wat meer vaart erachter want ik ben zo benieuwd hoe de twee helften aan elkaar gezet moeten worden en wat het effect is van het blocken. Het patroon komt uit Arctic Lace, een boek over kantbreien in Alaska. Ze bevelen de peperdure Qiviut aan, maar het resultaat met de Alpaca van Drops mag er ook zijn. Qiviut is van de muskus os, misschien ruikt het ook wel minder lekker dan Alpaca…..

And after the BreiReis to Parijs and the nice days on Zin dé Beurs, daily life goes on. The first knitting day out is the Textiel Plus-dag next Saterday in Nieuwegein and after that on Sunday April 1th I go to Köln for the Fachmesse Handarbeit & Hobby.

Meanwhile, I just knit along. The Twined Knitting-mittens are done and even used. Nice and warm. The combination of the soft kidmohair (Oh Lekker) and the stronger Gotlandpels, both sold by de Klosse works out well. Soft and strong.

Also the Twined Knitting-cap from Twined Knitting written by Dandanell is ready, but a bit too small for me. I know that before I was half way done, but well, it was becoming so cute that I just had to keep on knitting. Grumpy is happy with his new hat.
It is made of Mora-yarn bought at Wooly West, a S-plied yarn. This makes it more suitable for Twined Knitting as it is easier to untangle.

For my sister in law Henriëtte – turning 40 years old in two weeks – a special request, a pair of kniertjes, gloves without fingers. When Henriëtte sees what I use a the basic pattern (sugarsweet mitaines with ruffles) she will be a bit sick…… so those I’m knitting for her will be a bit more sturdy, black 4-ply merino from Rowan, a one-one rib border and a closed stitchpattern for on the hand. Be sure Henriëtte, I will make a nicer pair for you! 😉

Althought I thought I had it with self striping yarn I bought a ball Hundertwasser from Opal for striped socks, with a not regular striping pattern. Very surprising color changes keep me knitting now. And a fancy yarn asks for a simple pattern so I choose the yellow rib sock from Vintage Socks written by Nancy Bush.

Last but not least, a project which made Brent call out: ‘Are you still knitting on that?’. Yes, a big job and until now I only knitting it on the way. Now I hurry up a bit as I’m so curious how the two parts willl be joined and what the effect of the blocking will be. The pattern is from Arctic Lace, a book about knitting lace in Alaska. The recommend the expensive Qiviut, but the results with the Alpaca from Drops seem to be okay too. Qiviut is yarn from musk oxen, maybe my Alplaca smells nicer too…..

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Woensdag was de dag dat we naar L’Aiguille en Fête reden om daar achter onze vlag van Stitch ‘n Bitch Pays-Bas te breien. Dankzij mijn kaartleesvaardigheden bereikten we al snel het beursterrein. Vanessa Marchenaud, de organisator van de beurs heette ons welkom en begeleidde ons naar ons plekje……. een podium naast het Speedknitten. Het was even wennen om zo in het zicht te zitten, maar de Franse dames waren erg aardig en belangstellend. Zo ook de pers, ik gaf in het Frans een interview voor de bekende zender France Info. Daarna breide ik 132 steken per drie minuten. Het Twined Knitting-breiwerk dat we daar ter plekke demonstreerde, vond men erg interessant.

Natuurlijk hebben we ook de tijd genomen om één voor één de beurs te bekijken. Er waren een paar geweldig leuke standjes van onder meer

Habu uit New York, Mercredi & Cie, Brentanos de Amerikaanse boekwinkel en FiberSpates uit Engeland. En meer……. Later zal ik jullie vertellen wat we allemaal gekocht hebben.
Tegen 19.00 uur vonden we het mooi geweest en zijn we richting Château Chaális vertrokken, waar we werden verrast met een heerlijke maaltijd pasta met venkel.

Wednesday was the day we drove to L’Aiguille en Fête to knit behind our flag of Stitch ‘n Bitch Pays-Bas. Thanks to my talent to show us how to drive we soon reached the fair. Vanessa Marchenaud, the organisor of the fair welcomed us and showed us where to knit……. a podium next to the Speedknitting. It took a while to get used to sit so everyone could see you, but the French ladies were so kind and interested in what we were doing. And so was the press,  I gave an interview in the French language for the wellknown radiostation France Info.

Of course we took the time to see the fair too, one at a time. There were a few wonderful stands to visit, Habu from New York, Mercredi & Cie, Brentanos the American Bookstore and FiberSpates from England. And more…… Lateron I will show you what we bought.
At almost 19.00 h. we left for our Château Chaális, where we were surprised with a tastful meal of pasta with fennel.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was fantastisch, helemaal fantastisch……!

Nét terug van vijf geweldige dagen Parijs vol breigenot wil ik jullie alvast een klein voorproefje geven van onze breiavonturen in Parijs. Vele foto’s en verhalen zullen nog volgen. Van de beurs, de wol- en (Japanse) boekenwinkels, het meebreien met Paris-Tricot, het KIP-pen bij Lafayette, Parijs, de etentjes, Père-Lachaise, Chantilly, het chateau en de avondjes in de gemeenschappelijke ruimte in de kelders van het kasteel met breien, wijn, tafels vol wol en lol die je alleen snapt als je erbij geweest was.

It was fantastic, in one word fantastic……!

Just returned from five wonderful days Paris full of knitting pleasure I want to show you the first impressions. A lot of photos and stories about our knitting adventures will follow. The show, the wool- and (Japonese) bookstores, the knitting together with Paris-Tricot, the KIP-ping at Lafayette, Paris, the diners, Père-Lachaise, Chantilly, the chateaua and the evenings in the diningspace downstairs in the basement, with knitting, wine, tables full of wool and fun you will only be able to understand if you were there.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Morgen is het zover…… we gaan naar Parijs! We hadden deze prachtige vlag gemaakt om de beursbezoekers van L’Aiguille en Fête over te halen kennis met ons te maken. We zorgden voor herkenbaarheid en breide vijf minisokjes voor onze houten sokblocker-sleutelhangers van Wolhalla. Zondagavond komen we weer thuis en dan zal ik snel zorgen voor foto’s en verhalen over ons Franse brei-avontuur!

Tomorrow the moment will be there…… we are going to Paris! We made this fantastic flag to attract the attention of the visitors from L’Aiguille en Fête. We could be recognized as Dutch knitters and knitted five miniature socks for our wooden sockblocker keychains bought from Wolhalla. Sunday night we return home and of course I will publish photos asap and tell you all about our French knitting adventures!