Breiboeken

August 10th, 2015

breiboek2

In een van de Franse tijdschriften waarover ik mijn vorige blog vertelde, stond nog wat opmerkelijks. Een nieuwe betekenis van de term ‘breiboek’. Niet inhoudelijk, maar wel als kaft voor de boeken in je boekenkast. Nou, voorlopig ben ik nog wel even bezig als ik voor al mijn boeken een jasje wil breien!

In one of the French magazines that I told about my previous blog, I found another remarkable article. A new meaning of the term “knitting book”. Not substantive, but as cover for the books on your bookshelf. Well, I will be busy for a while if want to knit a jacket for all my books.

breiboek1

Le Tricot

August 5th, 2015

tricot1

 tricot2  tricot3  tricot4
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op de grote brocante (antiek- en curiosamarkt) en een antiquariaat in Cahors vond wat oude breiboekjes. Le Tricot was de interessantste. Het boekje van uitgever Cornely uit Parijs was de uitgave over breien uit de serie over beroepen en ambachten. Helaas ontbreekt een jaartal, maar het zal zeker oud zijn, daar getuigt de layout en prijs (10 centimes) wel van.

Het is beslist geen gezellig breiboekje met patroontjes en bemoedigende opmerking om lekker creatief te zijn. Maar wel worden maar liefst vier manieren van opzetten, rechte en averechte steken en afkanten uitgelegd, verduidelijkt met diverse tekeningetjes. Daarna gaat het over breiplanken, punikken en zelfs breimachines. In amper 30 pagina’s in klein formaat wordt een duidelijk beeld gegeven van wat handbreien en machinaal breien inhoudt.

On the big ‘brocante’ (antique/flee market) and an antiquarian bookshop in Cahors found some old knitting books. Le Tricot was the most interesting. The book publisher Cornely from Paris was the issue about knitting in the series on trades and crafts. Unfortunately I could not find the publishing year, but it will definitely be old, as uou can see on the layout and price (10 centimes).

It is certainly not a cozy knitting book with patterns and encouraging remark to being creative. But no less than four ways of casting, knit and purl stitches and casting off is explained and clarified with various drawings. Then the autheur moves on to knitting boards, punikken and even knitting. In a mere 30 pages, in small format, you learn what hand knitting and machine knitting is.

Le Lot et la Laine – SKAL

July 30th, 2015

DSC_5956

 DSC_6127  skal1  DSC_5984
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Tijdens Le Lot et la Laine zag ik een paar prachtig mooie shawls, waarvan ik er een paar heb gefotografeerd. Het bleek te gaan om een knitalong, oftewel de SKAL, een samenbreiproject geleid door Ambre Nid de Vigogne.

On Le Lot et la Laine I saw some awesome shawls. Some of them I have photographed. It appeared to be the design for the knit along, called the SKAL, a project led by Ambre Nid de Vigogne.

Amis sans Frontiers

July 25th, 2015

amis1

Breiers zijn blijkbaar een altruïstisch volkje (de meesten dan :-)), want ze zijn meestal wel bereid om de naalden te pakken voor een goed doel. Mutsen voor Indiase babies, gebreide kippenjurken tegen het pikken van de veren, penguintruitjes tegen olie, minimutsjes voor fruitdrankjes voor ouderen etc. Ook op Le Lot et la Laine werd aan goede-doelen-breien gedaan. Op de stand van Amis sans Frontières lagen prachtige pakketten met gebreide spullen die vrouwen die net moeder zijn geworden, prima kunnen gebruiken. Met liefde gemaakt en met plezier cadeau gedaan aan wie dat nodig heeft.

Knitters apparently are altruistic folks (at least most of them :-)), because they are usually prepared to grab the needles for a good cause. Hats for Indian babies, knitted dresses for chickens preventing pecking the feathers, penguin sweaters to keep away oil, mini caps for fruit drinks to support the elderly etc. Also at Le Lot et la Laine was made of good targets-knit. At the stand of Amis sans Frontières were wonderful packages with knitted stuff that women who have just become mothers, need. Made with love they make a nice gift when they are given to those who need it.

Website Amis sans Frontières

Le Lot et la Laine – workshops

July 21st, 2015
 DSC_6007
 DSC_6035  DSC_6030  DSC_6034
 DSC_6023  DSC_6017  DSC_6101
 DSC_5923  DSC_5913  DSC_5925
 DSC_6012  DSC_6016  DSC_5904
 DSC_6108  DSC_6090  DSC_6104
 DSC_6105  DSC_6009  DSC_5913
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was best een uitdaging, lesgeven aan groepen Franse/internationale breiers over best heftige breitechnieken en tradities in dan ook nog in het Engels met een snufje Frans. Gelukkig zorgden een twee Franse en één Litouwse knitters  voor perfecte vertalingen voor wie dat nodig had. Voor de Franstaligen was dat zeker nodig, want ondanks mijn lijsten met Franse breitermen, merkte ik dat mijn Frans nogal roestig is. Iedere cursist kreeg een pakketje met de juiste garens, Hollandse klompjes als souvenier en voldoende stroopwafels voor het hongerdipje. De trekzakspelers voor de ingang van het gebouw zorgde voor de perfecte Franse sfeer met hun gezellige musette.

Ondertussen zat Jan, soms met als gezelschap de man van een vertaalster, alles aan te kijken en hand- en spandiensten te verlenen. Ook zorgde hij voor een heerlijke lunch. We hadden gelukkig een uitzonderlijk koel plekje in de grote schuur, die deels museumruimte was en deels was ingericht voor het geven van workshops. Terwijl buiten de mussen dood van het dak vielen, waaide er door de spleten in de het dak een verfrissend windje. Na de workshops hebben Jan en ik nog wat tijd doorgebracht bij de ingang van ‘ons huis’, waar ik nog wat boeken signeerde en lekker met bezoekers kon kletsen.

Zaterdagavond waren we uitgenodigd om deel te nemen aan het feestelijke buffet bij het nabijgelegen La Fleche Bleu. We genoten van een gezellig avondje met nieuwe vrienden en ontmoette er veel Franse handwerkers, waarna we tegen middernacht over bergweggetjes en langs diepe ravijnen weer naar onze Pigeonnier (duiventorentje) reden. “Pas op voor de herten!”, zeiden ze tegen ons, zich verwonderend dat die Nederlandse niet zat met een uurtje rijden door de inktzwarte nachtelijke Lot. We zagen een marter, een paar honden en katten een een platte egel en hier en daar iets ondefiniëerbaars. Soms staarde neonoogjes ons aan vanuit de berm. Jan vond het best eng, maar ik vond het superspannend en een bijzondere rijervaring.

En of de cursisten de workshops hebben gewaardeerd? Nou, uit de reacties op te merken zeker wel! Kijk bijvoorbeeld eens op Ravelry.

 DSC_6022  DSC_6095  DSC_6107
 DSC_5900
 DSC_5997  DSC_5996
 DSC_6028  DSC_6027  DSC_6001
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

It was quite a challenge, teaching groups of French / international knitters about difficult knitting techniques and traditions especially as I had to do this in English with a touch of French. Fortunately, there were two French and one Lithuanian knitter who perfectly translated for those who needed it. Badly needed because, despite my lists of French knitting terms, I noticed that my French is pretty rusty. Each student received a packet with the right yarn, Dutch ‘wooden’ shoes as souvenirs and plenty of stroopwafels (sipop waffles) for the hunger dip. The accordion players for the entrance of the building provided the perfect atmosphere with their cozy French musette.

Meanwhile Jan sat, sometimes accompanied by the husband of a translator, overlooking everything and if needed giving me a helping hand. He also provided a delicious lunch. We had an exceptionally happy cool spot in the large barn, which was part museum space and was partly funished for giving workshops. While outside the dead sparrows fell from the roof (Dutch way of saying it was bloody hot), a a refreshing breeze blew through the cracks in the roof. After the workshops, Jan and I have spent some time at the entrance to “our house” where I signed some books and could talk to visitors.

Saturday night we were invited to participate in the celebratory buffet at the nearby La Fleche Bleu. We enjoyed a nice evening with new friends and met a lot of French crafters. Afterwards we went home to our Pigeonnier (pigeon tower) at midnight over mountain roads and along deep ravines. “Beware of the deer!”, they said to us, wondering about the Dutch woman that dared to drive through the inky night in the Lot. We saw a marten, a few dogs and cats, a flat hedgehog and something indefinable here and there. Sometimes neon eyes stared at us from the roadside. Jan was pretty scary, but I found it very exciting and a special driving experience.

And whether students have appreciated the workshops? Well, the reactions were very positive! Look for example at Ravelry.

Le Lot et la Laine – big succes!

July 18th, 2015
 groepsfoto1 460
 DSC_6144  DSC_6147  DSC_5968
 DSC_6122  DSC_6081  DSC_6092
 DSC_6082  DSC_6060  DSC_5967
 DSC_6057  DSC_5936  DSC_5941
 DSC_6133  DSC_6075  DSC_6122
 DSC_6084  DSC_5960  DSC_5950
 DSC_6083  DSC_6066  DSC_6092
 DSC_6068  DSC_6063  DSC_5932
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Nog niet eerder heb ik een wol- of breifestival meegemaakt met zo’n heerlijk sfeertje als Le Lot et la Laine. Ik was dan ook best blij dat ik als speciale gast en docent was uitgenodigd om hier twee workshops te geven. Maar hoe kan het ook anders, zoveel enthousiaste breiers, wevers, spinners en hakers in la douce France, met goddelijk weer, een prachtige locatie in een idyllisch openlucht museum in de spectaculaire omgeving van het rotsige Cabrerets in de Lot?

De fantastisch goede organisatie droeg bij aan dat lekkere sfeertje, want alles liep als een trein. Drie franҫaises zijn een jaar lang druk geweest met alles tot in de puntjes regelen en hadden aan werkelijk álles gedacht. Dank jullie wel Maria, Myrtille and Anne, de vele vrijwilligers en alle anderen die hun steekje bij hebben gedragen om het festival een groot succes te maken!

Never before have I experienced a wool or knitting festival with such a lovely atmosphere as Le Lot et la Laine. So I was quite happy that I was invited as a special guest and teacher to give two workshops. But how could it be otherwise, so many enthusiastic knitters, weavers, spinners and crocheters in la douce France, with divine weather, a wonderful location in an idyllic open-air museum in the spectacular setting of the rocky Cabrerets in the Lot?

The fantastically good organization contributed to that nice atmosphere because everything went like clockwork. Three franҫaises had been busy for a year with arranging everything to perfection and had thought of absolutely everything. Thank you Maria, Myrtille and Anne, the many volunteers and all others who contributed to make the festival a big success!

Le Lot et la Laine

July 13th, 2015

DSC_6096

Het mooiste klaslokaal waar ik ooit les heb gegeven…
Over een paar dagen meer op www.lifenknitting.net over het prachtige avontuur in Frankrijk!

The most beautiful class room I ever have given a workshop in…
I will tell more about this wonderful adventure in France onwww.lifenknitting.net
Le Lot et la Laine

Le Lot et la Laine!

July 3rd, 2015

 

 Affiche2015_INPROGRESS
 Etoiles_filantes_chatN  IMG_2775  IMG_2806
 268440_184217334970919_100001479617060_498761_2990082_n  fest_renaiss_dying  resized_CIMG1958
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Zuid-Frankrijk, de streek van zon, lekker eten en drinken en… wol! Daar staat een pigeonnier (duiventorentje) met zoutwaterzwembad klaar. Dat mooie plekje ligt precies tussen de Périgord waar we vroeger veel kwamen en de Lot waar het wolfestival Le Lot et la Laine wordt gehouden . Op 11 en 12 juli ben ik daar om twee workshops te geven; Haapsalu Kant en Twijnend Breien. En reken maar dat ik daar zin in heb! 😉

The South of France, the land of sun, good food and drink and … wool! There a pigeonnier (pigeon tour) with salt water swimming pool is waiting. That beautiful location is exactly between the Périgord were we often came some years ago and the Lot where the wool festival Le Lot et la Laine will be held. On 11 and 12 July, I will be there to give two workshops; Haapsalu Lace Knitting and Twined. Be sure that I really love to do that! 😉

Carl Larsson in Paris

May 25th, 2014
 clgroot
 cl9  cl12  cl11
 cl6  cl10  cl5
 cl4  cl8  cl7
 cl3  cl1  cl2
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Parijs is een wereldstad. Ik kwam er Peruaanse en Boliviaans breiwerk tegen. En het werk van de Zweedse Carl Larsson, waarvan ik nog niet zo lang geleden het woonhuis en atelier heb gezien in Zweden. De met zorg samengestelde tentoonstelling in het Petit Palais gaf een goed beeld van zijn talent, leven, liefde voor zijn vrouw en kinderen en het prachtige landelijke huis. In de huiselijke tafereeltjes zie je hoe ze leefden, werkten en… breiden. In de catalogus die ik kocht staan maar liefst twee breiende figuurtjes.

Paris is a metropolis. I found Peruvian and Bolivian knitting there. And the work of the Swedish Carl Larsson. Not so long ago I visited his house and studio in Sweden. The exhibition in het Petit Palais, that was so well put together, showed 0f his talent, life, love for his wife and children and the beautiful rural house. In the domestic scenes you can see how they lived, worked and … knitted. In the catalog that I bought are two paintings of knitters.

Paris – chullo hats from Peru and Bolivia

May 3rd, 2014
 pb15
 pb14  pb2  pb10
 pb5  pb9  pb8
 pb1  pb12  pb13
 pb11  pb7  pb3
 [b7  pb6  pb4
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Je gaat lekker een weekje naar Parijs en komt terug met twee oude mutsen uit Peru en Bolivia. Beide mutsen zijn gebreid met zo’n 50 à 60 steken op 10 cm, op heel dunne naalden dus. Aan de aangenaaide oorflappen zijn vrolijke kwastjes bevestigd. Het materiaal… Ik twijfel een beetje. Dunne wol? Katoen? Of toch iets synthetisch?

De muts uit Peru is gemaakt met de Fair Isle-techniek. Aan de achterkant zie je vrij lange lussen over het breiwerk lopen, maar doordat de muts zo fijn is gebreid, is dat geen probleem. Opvallend is de in verhouding tot  het fijne breiwerk, grove manier van de oorflappen aannaaien. Ook zie je dat de ‘naad’, de plaats waar de nieuwe toer start, duidelijk zichtbaar is. De kwastjes zijn bevestigd aan een wollen koordje.

De Boliviaanse must is het meest verschoten door het licht. Aan de binnenkant kan je zien dat de delen in de kleurbanen, die aan de buitenland heel lichtgroen zijn, ooit heldergroen waren. In deze muts zijn de lussen vastgelegd aan de binnenkant. In de witte strepen lijkt een speciale techniek te zijn gebruikt, die het effect van boordsteek geeft. Hierdoor zijn de minderingen duidelijker te zien. De kwastjes zijn aan een geweven bandje genaaid.

Meer informatie over het breien van chullo’s.

En Parijs? Nou, het was weer heerlijk! Later meer…

You are going to a good week to Paris and come back with two old hats from Peru and Bolivia. Both hats are knitted with circa 50 to 60 stitches on 10 cm, obviously on very thin needles. At the sewn earflaps are happy tassels attached. The material… I’m in doubt. Thin wool? Cotton? Or maybe a blend with synthetic content?

The hat from Peru was created with the Fair Isle technique. At the back you can see quite long strands, but because the hat is knitted so fine, that’s no problem. The way the earflaps are sewn onto the hat is not very neat in relation to the fine knitwear. Also you can see the “seam”, the place where the new tour starts, as it has a clearly visible jog. The tassels are attached to a woollen cord.

The Bolivian must is the most faded by light. On the inside you can see that the parts in the bands of colour, which are on the outside is very light, were once bright green. In this cap the strands are attached on the inside. In the white stripes a special technique seems to be used, which gives the effect of ribbing. As a result, the decreases are clearly visible. The tassels are sewn onto a woven strap.

More information about knitting chullos.

And Paris ? Well , it was great! More later…

Luxembourg

April 10th, 2013
 shopgroot
 huis7  huis4a  huis3
 huis16  huis12  huis8
 huis15  huis11  huis6
 huis9a  huis14  huis2
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

We komen nèt terug van een tripje naar het landje Luxembourg. Ingeklemd tussen Frankrijk/België en Duitsland is het een grappige samenstelling van de landsaarden van beide landen. Het beste van twee werelden. De savoir vivre van de Franse buurman, de degelijkheid en properheid van de Duitse buurman plus nog een beetje typisch Luxembourgs. En ondertussen spreek je Frans, Duits, Nederlands en Engels met ze. Zelf gebruiken ze wat klinkt als een soort zwaar dialect van Duits, het Luxembourgs.

We have just returned from a trip to the small country Luxembourg. Squeezed in between France/Belgium and Germany it forms a funny combination of the characteristics of both countries. The best of both worlds. The savoir vivre of the French neighboor, the solidity and tidyness of the German neighboor and also something typical Luxembourg. During your stay there we spook French, German, Dutch and English. 

 flat4  flat12  flat7
 flat1  flat6  flat10
 flat5  flat2  flat11
 flat9  flat8  flat3
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De huizen schilderen ze, vooral in de buurt van de stad Luxembourg in frisse, vrolijke kleurtjes. Vooral in helder zonlicht passen ze prima in het huidige modebeeld. De Nederlandse dorps- en stadsgezichten zijn maar saai en kleurloos vergeleken bij het kleurrijke Luxembourg. Maar blijkbaar leeft ook in ons de wil om ons in onze woonomgeving uit te drukken met kleur. Kijk maar wat prachtige beelden de afbraak van een flat in Overvecht Utrecht opleverde. Ik maakte ze een paar jaar geleden omdat ik onder de indruk was van het mooie beeld dat het geeft van hoe men met leefruimte omgaat en nu eindelijk valt alles op zijn plaats. De drang naar het opfleuren van de omgeving uit zich bij de Luxembourgers in het exterieur en bij ons in het interieur van onze huizen.

The houses the paint in bright colours, especially in the vicinity of Luxembourg city. In the sunlight they combine nicely with the newest fashion trends. The Dutch villages and cities look rather dull and colourless compared to the colourfull Luxembourg. But obviously we want to express ourselves with colour too. Look at the beautiful images of the demolition of an apartment building in Utrecht Overvecht. I made the photos a few years ago as I impressed by the way it visualized how people colour the spaces they live in. Now the images show us how we use colour. The inhabitants of Luxembourg use colour at the outside of the houses, we use in in our interieurs. 

  shop15  shop1  shop14
 shop13  shop12  shop11
 shop10  shop9  shop8
 shop7  shop6  shop5
 shop4  shop3  shop2
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

En op breigebied? Nou, niet echt spannende dingen gezien hoor. Hier een daar een wolwinkeltje met in de regel wat doorsnee garens. Tot ik in Trier in de Basilica, de troonzaal van keizer Konstantijn uit circa 310, liep en bij de uitgang een tafeltje ontdekte met door de vrouw van de directeur gebreide sokken en babyslofjes. De winst gaat naar liefdadigheid. Natuurlijk heb ik een paar sokken meegenomen.

And for the knitting? Hmm, I didn’t see much that excited me. Here and there a yarn shop with some regular yarns. Untill I walked through the Basilica, the throning hall of empirer Konstantijn, build in 31o, and discovered a table at the exit, with knitted socks and baby stuff. It was knitted by the wife of the director. The profits go to charity. Of course I bought a pair of socks. 

L’Aiguille en Fête 2012 Paris

March 12th, 2012

 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Iedere reden om naar Parijs te gaan is een goeie reden, maar een uitnodiging voor een bezoek aan L’Aiguille en Fête de allerbeste. Het is alweer de zesde keer dat ik deze gigantische handwerkbeurs bezocht, dit keer weer samen met man Jan. Er was op het gebied van breien meer dan ooit. Volgend jaar zal breien zelfs het thema zijn van de beurs. Het thema van dit jaar was ook leuk: granny squares in haakwerk en quilts.

Every reason to go to Paris is a good reason, but there is no better reason as an invitation to visit L’Aiguille en Fête. It is already the sixth time I visited this gigantic crafts fair, this time together with husband Jan. There was more on knitting then ever before. Next year the theme will be knitting too. But the theme of this year was an interesting one too: granny squares in crochet and quilts.

Ik had ons boek Warme Handen – Warm Hands met Estlandse wanten en polswarmers mee als cadeautje voor organisatrice Vanessa Marchenaud, de dames van Habu en Amy van L’Oisivité. Ook Héléna Magnusson was blij met haar boek en gaf mij een ongehoord schattige kit voor IJslandse wantjes cadeau. Ik kocht bij haar collega’s prachtig kantgaren, bij Namaste een stola van brandnetel en bij Mango een grappig tasje. Nieuw op de beurs was Madasilk, waar de eigenares en haar verkoopster stevig door breiden, met recht trots op hun handgesponnen zijde. Jan kocht er een mooie shawl en ik wist zo snel niets te verzinnen, maar was onder de indruk van de prachtige garens.

I brought our book Warme Handen – Warm Hands with Estonian mittens and wrist warmers as a present for organisor Vanessa Marchenaud, the Habu ladies and Amy van L’Oisivité. Ook Héléna Magnusson was happy with her book and gave me too cute kit for Icelandic mittens as a present. I bought beautiful lace yarn from Hélène’s colleagues, from Namaste Sathi a stole made of orti and from Mango an funny bag. New on the fair was Madasilk, where the owner and her salesgirl knitting along fanatically, truely proud of their hand spun silk. Jan bought a nice shawl there and I didn’t know a project right that moment, but was impressed with the beautiful yarns.

 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
 
 L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris  L'Aiguille en Fête 2012 Paris
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Volgend jaar zal de beurs nog groter zijn dan dit jaar en de nadruk zal liggen op breien. Reken maar dat ik dan ook niet wil missen!

Next year the fair wil be even bigger and be focussed on knitting. You bet I want to go then too!

Winter in Paris

February 27th, 2012
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Inmiddels is de temperatuur bijna lente-achtig, maar toen we verleden week in mijn geliefde Parijs waren, was het stervenskoud. Maar als je je wolletjes aandoet, dan is dat geen enkel probleem. Zes dagen vrijwel doorlopend stralend blauwe hemels. Ik zag Parijs alsof ik een bourka droeg, tussen de rand van mijn muts en hoog opgetrokken shawl. Veel activiteiten binnen is dan wel lekker, dus we zagen de opera Rigoletto en Manon in de Opéra Bastille en het ballet Orpheus und Euridice in de Opéra Garnier. Lekker veel shoppen. En een prachtige fototenfototentoonstelling van het werk van Doisneau, wat een goed beeld gaf van het oude Parijs en Les Halles, waar je tegenover de Eustache de beroemde wolwinkel La Droguerie vindt. Een paar maanden geleden stuurde mijn vaste handelaar mij nog een ansicht van de oude voorgevel van de winkel. Tijden veranderen, maar gelukkig bestaat dit winkeltje nog steeds. Helaas sloot het Art Nouveau warenhuis Samaritaine de deuren, maar het gebouw wordt wel gerenoveerd. Brentanos, de boekenwinkel aan de L’Avenue de l’Opéra waar je vóór de doorstart na het faillissement breiboeken kon kopen en kon meebreien met Stich ‘n Bitch, is uit de as herrezen, maar doet helaas niets meer met breien. Gelukkig verkoopt Jukundo nog volop Japanse breiboeken. Ik vond er twee juweeltjes, één over wanten en één over polswarmers. Komt dat even mooi uit.

By now we have almost spring like weather in the Netherlands, but when we were in my beloved Paris last week, it was bitter cold. Just put on all your woollies, and that is no problem at all.  Six days all blue skies. I saw Paris like through a bourka, formed by the rim of my hat and my scarf up to my nose. So we did many activities inside, like seeing the opera Rigoletto and Manon in the Opéra Bastille and the ballet Orpheus und Euridice in the Opéra Garnier. Shopped till we dropped. And saw a great photo exhibition of the works of Doisneau, which gave an overview of historic Paris and Les Halles, where you can find the famous wool shop La Droguerie in front of the Saint Eustache. A view months ago my supplier of old postcards has send me a postcard of the old front of the shop. Times change, but fortunately this shop is still there. I regret that the Art Nouveau magasin Samaritaine closed its doors, but the building is renovated right now. Brentanos, the book shop on the L’Avenue de L’Opéra, where you could buy knitting books and where knitters were welcome to Stitch ‘n Bitch, has made a new start, but don’t sell knitting books anymore. Fortunately Jukundo has a lot of Japanese knitting books. I found to real gems, one about mittens and one about wrist warmers. I’m so happy with them!

 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
 
 Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012  Winter in Paris 2012
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het leven op straat gaat tijdens de koude periode gewoon door. De markthandelaren trotseerden de kou, zodat de brocantes en vele markten gewoon door gaan. Maar de piepacryl op de markt bij de Bastille kon mij niet bekoren. De mooie kramen en dik ingepakte en altijd vrolijke marktlieden wel. Zelfs de groenten werden toegedekt met oude dekens. De étalages vol Valentijnsharten waren betoverend mooi. Prachtige plaatjes, het gewone dagelijks leven in Parijs is snoepgoed voor wie er oog voor heeft.

Streetlife goes on like always during the cold days. The merchants on the open air markets are there, no matter how cold it gets, so the brocantes and many markets are there for the customers. But the squeaking acrylics the sold on the market near the Bastille were awful. I made a lot of photos of the beautiful stands and warmly dressed merchants. Even the vegetables were covered with old woollen blankets. The display windows fulled with Valentine hearts were a pleasure to look at. Beautiful images, the normal daily life in Paris is eye candy for those who are willing to see it.  

De aanleiding voor het reisje Parijs was trouwens de uitnodiging om L’Aiguille en Fête te bezoeken. Het was leuker dan ooit, maar daarover later meer…

The reasons we went to Paris was the invitaion to visit L’Aiguille en Fête. This fair was better as ever, but I will tell about that lateron…

Easter in Paris

May 2nd, 2011
 Paris 2011 Easter  Paris 2011 Easter  Paris 2011 Easter
 
 Paris 2011 Easter  Paris 2011 Easter  Paris 2011 Easter
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was weer zálig in Parijs, mede dankzij het prachtige weer. We hadden de smaak nog te pakken na ons reisje in februari en waarom niet? Het hotel is zo geboekt op internet en de auto is er altijd klaar voor. Iedere reden is een goeie reden om er lekker even een paar dagen tussenuit te gaan!

Is was wonderful in Paris, thanks also to the sunny weather. We just wanted to repeat our nice trip in Februari and why not? The hotel is booked easily on internet and the car is always ready to drive us to Paris. Every reason is a good one for escape everyday life for a few days.

Vijf dagen slenteren door de gezellige winkelstraatjes en over Père Lachaise, waar Jan een gedenkplaatje met een breister ontwaarde. In de gezellige wijk de Marais vonden we spontaan mercerie Entrée des Fournisseurs met een Portogees breiende medewerkster die het goed vond dat ik een foto van haar maakte. We brachten nog een  bezoekje aan La Droguerie bij de Saint Euchache waar we ook een vioolconcert van Frédéric Moreau bijwoonden, maar verder was de reis meer gericht op genieten van deze heerlijke stad, lekker eten en drinken en de romantiek, dan op textiel en breien. Hoewel sommige mensen verbaasd keken dat ik in kerken die we bezochten dewachttijd tot een concert of mis doodde door het breien van een toertje aan mijn cashmere sokken……

Five days of strolling through the cosy little shopping streets and on Père Lachaise, where Jan discovered this memorial piece with a knitter on it. In the nice neighboorhood the Marais we spontaniously found a mercerie Entrée des Fournisseurs with a woman knitting Portugese style. She didn’t mind me taking her picture. We also visited  La Droguerie in front of the Saint Euchache where we also attended a violin concert by Frédéric Moreau, but besides that the journey was just focussed on enjoying the beautiful city, nice food and drinks and of course romance, than on textile and knitting. Although some people were surprised that I was knitting on my cashmere socks in the time we waited for a mess or concert……

Paris Spring 2011 – L’Aiguille en Fête

March 12th, 2011
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Tussen allerlei familieperikelen door ontsnapten man Jan en ik een paar dagen de dagelijks realiteit van het leven in Utrecht door het te verruilen voor het savoir vivre van Parijs. Zalig, er even lekker tussenuit, shoppen, lekker eten, naar de handwerkbeurs L’Aiguille en Fête (Het Feest van de Naald) en naar de modetentoonstelling in het Musée Les Arts Décoratifs. De laatste twee bleken een link te hebben. Het tuniekje dat ik aan had op de beurs, gekocht bij Anna van Toor en bedrukt met tricotprint, vertoonde bijzonder veel gelijkenis met het eerste het beste shirtje op de tentoonstelling.

Despite some troubles in de the family husband Jan and I managed to escape the daily reality of life in Utrecht and enjoy the savoir vivre of Paris. Great, have a good time, shopping, eating out, to L’Aiguille en Fête (The Party of the Needle) and to the fashion exposition in the Musée Les Arts Décoratifs. The last two proofed to have a relationship. The tunic that I wore on the fair, bought at Anna van Toor in the Netherlands and printed with knitting stitches, resembled the first shirt I saw on the exposition.

 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op de beurs konden we als genodigden langs de vreselijk lange wachtrijen om als een van de eersten de beursruimte te betreden. Daar vonden we veel oude vrienden en bekenden, zoals de lieve dames van Habu, Héléna Magnusson en zelfs een buslading Nederlandse dames, waaronder Constance, die met Naald en Draad op reis waren. Rowan had het plekje in de kuil waar we een paar jaar terug nog ons Dutch Knitting Café hielden en waar Titia Marianne leerde zonder kurketrekker een fles wijn te openen. Nu was daar ook een deel van de langste shawl ter wereld te bewonderen.

On our way to the fair we were able to pass the terribly long queue and entered the fair as one of the first visitors. There we found some old friends, like the lovely ladies of HabuHéléna Magnusson and even a group of Dutch crafters, among them Constance, that were all there with Naald en Draad. Rowan filled the space in the basement where we had our Dutch Knitting Café a few years ago. That was the exact location where Titia learned Marianne how to get the cork out of a bottle without a corkscrew. Now the longest scarf ever was there to be admired.

 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
 
 Paris Spring 2011  Paris Spring 2011  Paris Spring 2011
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Aimée van L’Oisivethé, het zondagse breicafé/wolwinkeltje, herkende me direct. Na even lekker bijpraten gaf ze me nog een mooie streng Sweet Georgia sokkengaren om uit te proberen. Voor Stephen West, die ook in de prijzen viel, koos ik een diepe okerkleur. Libertystofjes waren er ontzettend goedkoop en Japanse stofjes erg mooi, dus beide gingen mee om te worden omgetoverd tot lekkere zomerrokjes. Nu nog even maken….. Zo snel als de shawl die ik net breide in slechts één uur tijd – je leest het goed – zal dat niet gaan. Maar dit garen, een soort dik I-Cord van 6 steken, is dan ook wel heel erg dik.

Aimee of L’Oisivethé the weekly knitting café on Sunday mornings, recognized me instantly. After chatting a bit she gave me a gorgeous skein of Sweet Georgia sock yarn to try out. For Stephen West she had one to after she asked us to choose the colour for him. Real Liberty fabric was temptingly cheap and the Japanese fabric looked so nice, so I bought some of both for nice summer skirts. Just have to sew them now….. It will probably take more then the hour I needed to knit my scarf. The yarn for the scarf, a thick I-Cord of only six stitches, was, of course, extremely thick.

Normandy

April 26th, 2010
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Normandië heeft op de vierkante meter de meeste historische bouwwerken, veelal uit de middeleeuwen, maar volgens mij het laagste aantal wolwinkeltjes van heel Frankrijk. Grondig onderzoek bracht slechts wat Phildar in kleine tuttige winkeltjes en op de markt boven water. Er bestaat zelfs een winkeltje met alleen wat Katia, de Katia Boutique. Niet echt interessant dus. De boerderij in Bernesq met een winkeltje met Bergère de France garens, mohairstola’s, shawls en handgebreide truien was dat wel, maar yarn snob als ik ben, liet ik de pluizige garens toch maar voor wat het was.

Normandië has the most historical buildings on a square meter of whole France, mostly from the middle ages, but I think they have the smallest amount of wool shops. A thorough investigation only brought me some Phildar in oldfashioned shops. There is even a shop with only some Katia, the Katia Boutique. Not very interesting. The farm in Bernesq with a shop that sold Bergère de France yarns, mohair stoles, shawls and handknitted sweaters did catch my interest, but I a true yarn snob, so I didn’t buy any of the fuzzy yarns.

Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wij brachten afgelopen vijf dagen door in de torenkamer in de westvleugel van Château L’Isle Marie nabij Picauville, midden in de Cotentin in de mouw, oftewel La Manche van Normandië. Een ooievaarsstel had hun nest op de schoorsteen vlak boven onze schouw gebouwd, zodat we iedere morgen werden gewekt door gezellig geklepper. In de salon en op de terrassen kan je een drankje drinken. Om het het ooievaarsgeluk op de schoorsteen niet te verstoren, werd het haardvuur in de salon niet aangemaakt, maar gelukkig troffen we het met lekker zomers weer. Het stijlvol maar toch gezellig ingerichte kasteel en het landgoed was fantastisch mooi en ontbijten in de eetkamer een feest. De enorme gastenkamer heeft een prachtige hemelbed en in de ruime badkamer staat een heerlijk losstaand bad waarin je je na een vermoeiende dag lekker kan ontspannen. In de winter wordt het kasteel omgeven door moeras, maar nu kon je het hele terrein met de vele bijgebouwen zonder natte voeten verkennen. Tijd genoeg, want tv was er niet en Jan moest afkicken van zijn zapverslaving. En overal katjes en honden, de poes des huizes mag zelfs op schoot tijdens een chique diner.

We spent last five days in the towerroom in the west wing of the Château L’Isle Marie near Picauville, in the middle of the Cotentin in the sleeve, the so called La Manche of Normandie. The couple of storks had build their nest on the chimney right over our room, so every morning we where awakened by the noise the made with their becks. In the salon and on the terraces you can take a drink. Not to disturb the happy couple, the big fire in the fireplace in the salon was skipped, but fortunately it was nice weather. The stylish but very cozy castle and the grounds around it was terrific and having breakfast in the dining room was a feast. The enormous gast chamber has a gorgeous four poster bed and in the spacious bathroom there is a beautiful bath where you can relax after a busy day. In the winter the castle is surrounded by a swamp, but in summer you can stroll aroung without getting wet feet. Time enough, as a television wasn’t there so Jan had to kick off his zapp addiction. And everywhere cats and dogs, the housecat is even allowed to sit on your lap during a posh diner.

Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In Bayeux kan je het 70 meter lange borduurwerk (tapisserie) uit 1066 bewonderen. Het vertelt het verhaal van de intocht van William de Veroveraar in Engeland, zodat ook de ongeletterden wisten welke heldendaden waren verricht. Wie het ook eens wil proberen, kan een borduurpakketje kopen in de giftshop. Shoppen en taartjes eten kan je er ook lekker in de oude winkelstraat van Bayeux. Mont Saint Michel was druk en toeristisch, maar kijk daardoor heen en je ziet een prachtig monument met z’n voetjes in de zee. Ieder dorpje en gehuchtje heeft een kerkje, vaak uit de 12de of 13de eeuw en met begraafplaatsje. In Saint Mère l’Eglise hangt de pop die de onfortuinlijke parachutist verbeeld nog steeds aan de toren. Er zijn serene en smaakvol gerestaureerde abdijen in overvloed. Om de zoveel kilometer staat een bruin bordje langs de weg naar een Château. Maar het meest indrukwekkend waren de stranden waar zoveel soldaten sneuvelden tijdens de invasie aan het eind van de tweede wereldoorlog. Dreigende bunkers en uitkijkplaatsen van de Duitsers, betonnen pontons in de zee, gedenktekens en velden vol hagelwitte kruisjes. Daar word je niet blij van…..

In Bayeux you can see the 70 meter long embroidery work (tapesserie) from 1066. It tells the story of the invasion of William the Conquerer in England, so the even those who couldn’t read, knew about the heroic acts. Who want to try it, can acquire a small embroidery set in the giftshop. Shoppen and eating sweets you can do in the old shopping street in Bayeux. Mont Saint Michel was crowded and touristic, but try to see through that and you see a beautiful monument with it’s feet in the sea. Every little village has a church, some dating of the 12th or 13th century and often also a little cemetary. In Saint Mère l’Eglise you can see the doll hanging on the tower symbolising the unfortunate parachutist that landed on the roof of the church. There are so many serene and tastfully restaured abbeys. Signs to direct you to the castles you see everywhere. But the most impressive where the beachtes where so many soldiers died during the invasion at the end of World War II. Overpowering bunkers and watch places of the Germans, concrete pontoons in the sea, memorials and fields of bright white crosses. That makes you so sad…..

Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
 
Normandie Normandie Normandie
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Autootje in, autootje uit, we hebben zoveel gezien dat het lijkt alsof we twee weken weg waren! De eerste dag was de hemel nog volledig streeploos, maar gaandeweg zagen we alsmaar meer vliegtuigen die het weer aandurfden en de IJslandse vulkaanas trotseerden. We prijsden ons gelukkig dat we een autovakantie hadden bedacht. Ondanks dat ik 2200 km reed in slechts vijf dagen, kwam ik toch nog toe aan breien aan mijn Ishbel in paarse zijde. De laatste steek rolde gisteravond thuis van mijn pennen. Misschien is het zo dat als je je project echt geweldig vindt, je alsmaar tijd maakt om nog éven een toertje te doen?

In the car, out the car, we have seen so much that it seems to be two whole weeks instead of five days! The first day the sky was solid blue, but soon more and more stripes appeared from earoplanes that dared to fly again despite vulcanic dust. We were happy that we choose to travel by car. Despite the fact that I drove 2200 kilometers in only five days, I did knit on my Ishbel in purple silk. The last stitch I made yesterday night at home. Maybe, if you like a project so much, you always find time to do one more row?