Life 'n Knitting

Wildenthousiast wordt ik van wat ik in het buitenland aantref aan authentieke klederdrachten, traditionele handwerken en breiwerk. Maar dat hebben we in Nederland ook, je moet er alleen goed naar op zoek. Crafts Council stelde met docent en deskundige op het gebied van Markense handwerken en klederdrachten Margreet Beemsterboer een lang weekend samen waarin een groep van 12 cursisten werd ondergedompeld in het textiele erfgoed van Marken. Kleurrijke, vrolijke mode die vrijwel niet veranderd is sinds de zestiende eeuw en nu nog steeds regelmatig wordt gedragen door Markenaren. Ik heb zoveel gezien, geleerd, ervaren en zelfs eeuwenoude stukken in mijn handen gehad en mogen onderzoeken.

Full of enthusiasm I will am when I find authentic costumes, traditional crafts and knitting abroad, But we have that too in the Netherlands, you have only to search for it. Crafts Council and teacher and specialist in crafts and costumes of Marken Margreet Beemsterboer had put together a long weekend in which a group of 12 students was immersed in the textile heritage of Marken. Colorful, cheerful fashion that changed hardly since the sixteenth century and is still regularly worn by the inhabitants of Marken. I have seen, learned, experienced so much and even hold ancient pieces in my hands and was allowed to investigate them.

Vrijdag startten we met een rondleiding over de tentoonstelling ‘De Hand van de Maakster‘ door de curator van het Zuiderzee Binnen Museum. Hij vertelde over de specifieke gebruiken, tradities en technieken waarmee de prachtige kledingstukken en accessoires waren gemaakt. Daarna kregen we les van Margreet over het maken van akertjes, handgeknoopte kraaltjes die in trosjes bij elkaar gebonden sieraden worden. Gezellig in de hal van het museum zaten we daar met daglicht van het koepeldak te werken. Soms kwam een toerist even kijken en menige oudere dame maakte een opmerking over onze ijver.

Friday we started with a tour of the exhibition “The Hand of the Maker” by the curator of the Zuiderzee Binnen Museum. He told us about the specific practices, traditions and techniques used to created the beautiful clothes and accessories. After that we had class by Margreet about making akertjes, knotted beads that are tied together in bunches and became jewelry. It was nice to work together in the hall of the museum, we were had daylight from the dome. Sometimes a tourist came to have a look and many older lady made a comment about our diligence.

Zaterdag hebben we eerst open zomen ‘op z’n Markens’ leren maken. Ik had niet gedacht dat ik het zou kunnen. Maar feitelijk tel je de draadjes af en markeer je heel precies de vouwlijnen, dus het is te doen. Als breier ligt dat tellen me wel, dus ik vond het leuk om te doen. Daarna gingen we naar een oudere dame die haar héle huis vol heeft hangen met bijzondere oude merklappen en kamers vol Markense kleding heeft. Ongelooflijk om daar te zijn. Ze weet er zo ongelooflijk veel van en vertelde met liefde en passie over haar verzamelde werk.

Saturday we first were taught how to make open seams the way it is done in Marken. I did not think I could learn it. But actually you count the threads and mark very precise the fold lines, so it’s doable. As a knitter I can do this counting well, so I thought it was really fun to do. Then we went to an elderly lady whose whole house is filled with old samplers and clothing of Marken. Incredible to be there. She knows so incredibly much and told with love and passion about her collected works.

Zondag begon met een les boezelbreitjes, wat niets met breien te maken heeft. Het is de manier waarop ze in Marken de kleurrijke bovenkant van het schort aan de onderkant bevestigen. Door de bovenkant te wisselen, geven ze een stemmingswisseling aan, bv diepe of minder diepe rouw. Er zijn veel manieren en het is leuk om te proberen. Ik bedacht al meteen leuke toepassingen voor gebreide dingen. Daarna op naar Marken, want daar draaide alles nu eenmaal om. In het Marker museum werden we ontvangen door een drietal rondleiders in authentieke klederdracht die met liefde vertelde over hun cultuur, de kleding die ze droegen en het museum. We mochten zelfs wat geborduurde banden kopen voor een prikkie! Kers op de taart van het bezoek aan Marken was het bezoek aan één van de bewoners die ons uitnodigde om mee te gaan naar zijn Markense huis vol textiel, tegeltjes, keramiek en alles wat hij het verzamelen waard vond. En dat was nogal wat…

Sunday began with a lesson boezelbreitjes, which has nothing to do with knitting. It’s the way the women of Marken attach the colorful top of the skirt to the bottom. By alternating the top, they indicate a mood change, for example deep or less deep mourning. There are many ways to do this and it is fun to try. I thought immediately of the coolest ways to use it for knitted projects. Then we went to Marken, because that was the subject of the weekend. In the Marker museum we were received by three guides in authentic costumes who told lovingly about their culture, the clothes they wore and the museum. We could even buy some embroidered pieces for next to nothing! Icing on the cake of the visit to Marken was a visit to one of the residents who invited us to go with him to his house full of textiles of Marken, tiles, ceramics and all he thought worth collecting. And that was quite a bit …

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Al met al een ongelooflijk bijzonder weekend dat ik voor geen geld had willen missen. Crafts Council had er werkelijk een inspirerend, leerzaam en gezellig weekend van gemaakt. Margreet Beemsterboer is een gewéldige docent en ik hoop nog een keer de kans te krijgen in haar klas aan te schuiven. Zo leuk, ik kan er verslaafd aan raken. 😉 Ik heb dus maar meteen haar twee digitale cursussen over Marken besteld, dat houdt me voorlopig wel van de straat!

Dank aan Crafts Council en Margreet Beemsterboer! En wees maar niet bang, breien blijft mijn passie en core business van The Dutch Knitters, maar het was wel een geweldig uitstapje!

All in all an incredibly special weekend that I would not have missed for the world. Crafts Council truly made it an inspiring, informative and fun weekend. Margreet Beemsterboer is a great teacher and I hope to have the chance to sit in her class again. Loved it so much, I could become addicted to. 😉 So I immediately ordered its two digital courses on Marken, that will keep me busy for a while!

Thanks to Crafts Council, and Beemsterboer Margreet! And do not worry, knitting will stay my passion and will remain core business of The Dutch Knitters!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In een oud crofters house (keuterboerhuisje) aan de rand van Lerwick in Shetland vind je in het Bod of Gremista and Shetland Textile Working Museum een fantastiches collectie breiwerk waar iedere breier van smult. Brita, de Zweedse Shetlandse verwelkomde ons bij aankomst. Ik had haar verleden jaar tijdens Wool Week al leren kennen. Ze maakt twijnend breiwerk naar eigen ontwerp. Ook dit keer vond ik ook weer iets moois dat ik van haar kocht. Prachtige handschoenen van Shetlandse wol in natuurtinten, die we samen showden, hand in hand. Naast de geweldig leuke giftshop is op de begane grond aandacht voor weven, wol en spinnen. Meestal zit er een breister te breien, die je graag vertelt over haar werk. Op de eerste verdieping vind je twee ruimtes met vitrines met Fair Isle-breiwerk, kanten shawls en soms nog een wisselende tentoonstelling. Er is aandacht voor zowel oude breitradities als voor de moderne ontwerpers, zoals Hazel Tindall, Elizabeth Johnston (Handspun) en Wilma Malcolmson (The Shetland Designer). Ook de legendarische trui van Kathy Coull bij wie we op Fair Isle de nacht doorbrachten, was er te bewonderen. Mary Macgregor vulde er een laadje met de voorbeelden uit haar beroemde boek over Fair Isle-patronen. Jan, die de weken op Shetland vermomd als Derrick doorbracht, onderzoek ieder steekje nauwkeurig.

Brita nodigde mij uit om me aan te sluiten bij het spin- en breiavondje die week. Het was een zeer genoeglijke avond in dit schattige gebouwtje, omringd door het mooie breiwerk. Ik spon een schootje-vol gekamde wol weg op een antiek Shetland’s spinnenwieltje. Leuk om weer eens te doen! Het is inderdaad net als fietsen, eenmaal geleerd vergeet je het niet meer. Maar sommige anderen hadden er meer moeite mee en hadden de hulp van Elizabeth Johnston, Hazel Tindall of een andere meer ervaren spinner hard nodig. En ondertussen maakte een tekenaar een prachtig portret van Sue. Na een lekker kopje sterke Schotse thee met de door mij meegenomen stroopwafels reed ik met mijn auto door nachtelijke Shetland terug naar huis in Scalloway.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

An old crofters house on the outskirts of Lerwick in Shetland, theBod of Gremista and Shetland Textile Working Museum, contains a fantastic collection of knitting that every knitter will love. Brita, the Swedish Shetlander welcomed us at our arrival. I had already met her last year during Wool Week. She makes twined knitwear of your own design. This time I again found something beautiful that I bought from her. Wonderful gloves of Shetland wool in natural shades. We showed them off together, hand in hand. Besides the awesome cute gift shopyou find information on weaving, wool and spinning on the ground floor. Most of the times there is a knitter present that loves to tell you about her work. On the first floor there are two rooms with displays of Fair Isle knitwear, lace shawls and sometimes a changing exhibition. The legendary sweater Kathy Coull on Fair Isle with whom we spent the night, was there to admire. Attention is paid to both old knitting traditions as to for modern designers such as Hazel Tindall, Elizabeth Johnston (Handspun) and Wilma Matelson (The Shetland Designer). The legendary sweater Kathy Coull on Fair Isle with whom we spent the night, there was to admire. Mary Macgregor filled a drawer with samplers that she used in her famous book with Fair Isle knitting patterns. Jan, who weeks Shetland disguised as Derrick spent, research each stitch exactly.

Brita invited me to join in for a spinning and knitting night that week. It was a very pleasant evening in this lovely building, surrounded by the beautiful knitwear. I spun a handfull of combed wool on an antique spinning wheel from Shetland. Fun to do once again! Indeed, it is like riding a bicycle, once learned you ill never forget how to do it. But some others had more difficulty and needed the assistance of Elizabeth Johnston, Hazel Tindall or another more experienced spinner badly. Meanwhile an artist made a beautiful portrait of Sue. After having a cup of strong Scottish tea with a stroopwafel (Dutch sirup cookie) that I brought, I left for a drive in my car back home to Scalloway.

.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Afgelopen week bezocht een groep Deense breiers onder leiding van Bodil Munch Nederland voor een breireis. Hier vindt je Bodil’s blog met een verslag van de reis. ze kwamen ook even naar de Afstap voor een Meet & Greet / trunkshow met mij. Een entresol vol gezellige dames die zich de stroopwafeltjes goed lieten smaken terwijl ik ze vertelde over mijn werk, de boeken en mijn breireizen. Na twee uurtjes vertrokken ze met tassen vol spullen en boeken naar de volgende activiteit in Amsterdam.

Bodel, bedankt voor het gebruik van enkele van je foto’s!
Bedankt voor jullie bezoek en tot ziens!

Last week a group of Danish knitters led by Bodil Munch visited Netherlands for a knitting journey. Here you can find Bodil’s blog  with a review of the journey. They also came to the Afstap for a Meet & Greet / trunk show with me. A mezzanine full of chatting ladies that the loved to tast stroopwafels (Dutch syrup waffles) while I told them about my work, my knitting books and knitting travels. After two hours they left with bags full of stuff and books to the next activity in Amsterdam.

Bodel, thanks for using some of your photos!
Thanks for your visit and see you soon!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Als je Fair Isle breiwerk serieus neemt, móet je echt naar Fair Isle om je daar op de plaats waar dit alles is ontstaan, te verdiepen in de techniek en de prachtige oude breiwerken in het museum te bekijken. Anne Sinclair, de curator van het Waterston Memorial Museum, ontving ons in het prachtige kleine oude museumgebouwtje, dat we bijna vanuit onze kamer in de B&B konden zien. Ze vertelde veel over het breiwerk, de tradities, de relatie met Nederland en over het eiland en de mensen die er wonen. Helaas mocht ik wél foto’s maken voor mijn eigen onderzoek, maar ze niet openbaar maken. Je zal er zelf naar toe moeten om al het moois te zien.

Wat ik wel mag laten zien is het fotoverslag van het Fair Isle-mutsenproject uit 2011. De breiers van Fair Isle breiden toen stapels mutsen voor de ruilhandel met de zeelui op de grote Noorse boten die Fair Isle aandeden. Net zoals ze dat vroeger deden. De opbrengst ging naar het museum, zodat er een uitbouw kan worden gerealiseerd.

If you take Fair Isle knitting seriously, you really have to go to Fair Isle, as this is the place where it was started and where you can dive into the technology and to see the beautiful old knitting works in the museum. Anne Sinclair, the curator of the Waterston Memorial Museum, welcomed us in the wonderful little old museum building, that we could almost see from our room at the B&B. She told a lot about knitting, the traditions, the relationship with the Netherlands and about the island and its inhabitants. Unfortunately, I could indeed take pictures for my own research, but they may not be uses publicly. You will have to go there yourself to see all the beautiful knitwear.

What can I do show is the photo report of the Fair Isle Cap project in 2011. The Fair Isle knitters knitted lots of caps for bartering with the sailors on the great Norwegian boats that went to Fair Isle. Just like they used to do that in the old day. The proceeds went to the museum, so that an extension can be build.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Fair Isle, het eilandje dat zo’n 60 km onder het grootste eiland Mainland van Shetland ligt, heeft z’n naam gegeven aan de techniek Fair Isle. Dit is de plaats waar de techniek Fair Ilse is ontstaan en dus natuurlijk wilden Jan en ik daar naar toe. En reken maar dat dat een heel avontuur werd! Vliegen leek me veel leuker dan de boot, dus namen we een retourtje vanaf Tingwall Airport. Een piepklein vliegtuigje voor maar vier tot zes passagiers bracht ons in een half uurtje naar het prachtige Fair Isle, waar onze nieuwe hospita Kathy ons opwachtte. Toen ik het eerste Fair Isle breiseltje in haar auto ontwaarde, voelde ik me al thuis. Katherine, één van onze huisgenoten, was aangenaam verrast te vernemen dat ik de schrijver ben van Lekker Warm!, het boek dat op haar verlanglijstje stond. Ze had zich twijnend breien al eigen gemaakt en liet met trots haar handschoenen zien. Ze kon ook prachtig weven, dus één van haar dekentjes ging mee naar Nederland, net al een zak met échte Fair Isle-garens van de lokale schaapjes, geproduceerd door Kathy.

Het eilandje telde op dat moment precies 57 inwoners, dus wie er iemand anders opbelt, noem gewoon alleen de voornaam. Slechts een paar huisjes, één of twee kerkjes, een begraafplaatsje, een vogelobservatiepost en prachtige vuurtorens, dat is het wel. We maakten er een paar prachtige wandelingen over de kliffen. Zon, zee, wind, overal cockleschelpen en waar je ook kijkt, zie je kijkt schapen en zeevogels. Wat is er het prachtig mooi!

Maar het weer in Shetland kan ieder moment omslaan, dus was het even onzeker of we minstens één extra nacht op Fair Isle moesten blijven. Gelukkig durfde één van de piloten zijn vliegtuigje tussen de buien door naar het eiland te vliegen om vier van ons naar het Mainland te vliegen. In afwachting van de vlucht heeft Jan leren breien op dit bijzondere plekje. Tijdens de vlucht zagen we walvissen en konden we het kasteel en ons huis zien in Scalloway.

Binnenkort meer over het Fair Isle-breiwerk!

Fair Isle, the island which lies about 60 km below the main island of Mainland Shetland, has given its name to the Fair Isle technique. This is where the technique Fair Ilse originated, so of course Jan and I wanted to go there. And you bet that it was quite an adventure! Flying seemed much nicer than the boat to me, so we took a round trip from Tingwall Airport. A tiny plane for only four to six passengers took us in about half an hour to gorgeous Fair Isle, where our new landlady Kathy was waiting for us. When I saw the first Fair Isle breiseltje in her car, I already felt at home. Katherine, one of the other guests, was pleasantly surprised to learn that I am the author of So Warm!, the book that was on her wish list. She had tried twined knitting already and proudly showed show me her gloves. She is also good at weaving, so one of her blankets went with us to the Netherlands, as did a bag of real Fair Isle yarns from local sheep, procuded by Kathy. 

The island has exactly 57 inhabitants when we were there, so is someone makes that call to another inhabitant, he/she just say only the first name. Just a few little houses, one or two churches, a burial place, a bird observatory and beautiful lighthouses, that’s about it. We made some beautiful walks on the cliffs. Sun, sea, wind, cockle shells and everywhere you look you see sheep and seabirds. It is so extremely beautiful!

The weather in Shetland can change very quickly, so it was uncertain whether we would have to spend at least one extra night on Fair Isle. Luckily, one of the pilots dared to fly his plane between showers to fly four of us to the Mainland. Jan learned to knit in this special place, awaiting the flight. During the flight we saw whales and we could also spot the castle and our house in Scalloway.

Soon more about the Fair Isle knitting!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Hazel Tindall tipte me om tijdens mijn verblijf in Shetland vooral naar de Cunningburgh Show te gaan. Ik verwachtte een gebouwtje met wat tafeltjes met breiwerk, maar dat was het dus niet. Het bleek een enorm terrein vol dieren, zoals schapen, kippen en ponies, taarten, groentes, bloemen, standjes met informatie over landelijke onderwerpen en breiwerk te zijn. Alles werd grondig onderzocht door de juryleden en gekeurd aan het begin van de dag. Aan het eind prijkte menig schaap, courgette, krentencake of breiwerk met een prijslint.

Alle schapenrassen in Shetland waren aanwezig, sommige met een geel of oranje kleurspoelinkje. Dit was niet gedaan om aan de laatste schapenmode te voldoen, maar om de kwaliteit van de wol beter zichtbaar te maken.

In een apart gebouw was het breiwerk tentoongesteld. Jamieson’s and Smith had de garens geleverd in een kleurenpalet waar iedere breier het mee moest doen. Het leuke is dat, ondanks dat iedere breier met dezelfde kleuren moet werken, zij toch steeds tot heel verschillend resultaten komen. Er waren ook prachtige kanten shawls en ander breiwerk. Wat een creativiteit van de Shetlandse breiers!

Jan zag een paar mooie mitaines die de eerste prijs hadden wonnen. Niet alle breiwerk was te koop, maar deze wel. Wat een gelukkie!

Hazel Tindall tipped me to go to the Cunningburgh Show going during my stay in Shetland. I was expecting a small building with a few tables with knitting, but it was not at all like that. It turned out to be a big terrain full of animals such as sheep, chickens and ponies, cakes, vegetables, flowers, stands with information on rural issues and knitting. Everything was thoroughly examined by the judges and judged at the start of the day. At the end adorned many a sheep, zucchini, raisins cake or knitting a prize ribbon.

All breeds of sheep in Shetland were present, some with yellow or orange coloured fur. This was not done in order to meet the last sheep fashion, but in order to better visualize the quality of the wool.

In a separate building the knitwear was exhibited. Jamieson’s and Smith supplied the yarn in a color palette where every knitter had to work with. The nice thing is that even though every knitter had to work with the same colour, yet they still come to very different looking results. There were also beautiful lace shawls and other garments. The Shetland knitters had been so creative!

Jan saw some pretty mitts which had won the first prize. Not all knitting was for sale, but it does. He was so lucky!

Oeps, ik ben verslaafd aan mijn Fair Isle-experiment…

Oops, I’m addicted to my Fair Isle experiment…

Drie dagen later/three days later

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Tijdens Le Lot et la Laine zag ik een paar prachtig mooie shawls, waarvan ik er een paar heb gefotografeerd. Het bleek te gaan om een knitalong, oftewel de SKAL, een samenbreiproject geleid door Ambre Nid de Vigogne.

On Le Lot et la Laine I saw some awesome shawls. Some of them I have photographed. It appeared to be the design for the knit along, called the SKAL, a project led by Ambre Nid de Vigogne.

Breiers zijn blijkbaar een altruïstisch volkje (de meesten dan :-)), want ze zijn meestal wel bereid om de naalden te pakken voor een goed doel. Mutsen voor Indiase babies, gebreide kippenjurken tegen het pikken van de veren, penguintruitjes tegen olie, minimutsjes voor fruitdrankjes voor ouderen etc. Ook op Le Lot et la Laine werd aan goede-doelen-breien gedaan. Op de stand van Amis sans Frontières lagen prachtige pakketten met gebreide spullen die vrouwen die net moeder zijn geworden, prima kunnen gebruiken. Met liefde gemaakt en met plezier cadeau gedaan aan wie dat nodig heeft.

Knitters apparently are altruistic folks (at least most of them :-)), because they are usually prepared to grab the needles for a good cause. Hats for Indian babies, knitted dresses for chickens preventing pecking the feathers, penguin sweaters to keep away oil, mini caps for fruit drinks to support the elderly etc. Also at Le Lot et la Laine was made of good targets-knit. At the stand of Amis sans Frontières were wonderful packages with knitted stuff that women who have just become mothers, need. Made with love they make a nice gift when they are given to those who need it.

Website Amis sans Frontières

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was best een uitdaging, lesgeven aan groepen Franse/internationale breiers over best heftige breitechnieken en tradities in dan ook nog in het Engels met een snufje Frans. Gelukkig zorgden een twee Franse en één Litouwse knitters  voor perfecte vertalingen voor wie dat nodig had. Voor de Franstaligen was dat zeker nodig, want ondanks mijn lijsten met Franse breitermen, merkte ik dat mijn Frans nogal roestig is. Iedere cursist kreeg een pakketje met de juiste garens, Hollandse klompjes als souvenier en voldoende stroopwafels voor het hongerdipje. De trekzakspelers voor de ingang van het gebouw zorgde voor de perfecte Franse sfeer met hun gezellige musette.

Ondertussen zat Jan, soms met als gezelschap de man van een vertaalster, alles aan te kijken en hand- en spandiensten te verlenen. Ook zorgde hij voor een heerlijke lunch. We hadden gelukkig een uitzonderlijk koel plekje in de grote schuur, die deels museumruimte was en deels was ingericht voor het geven van workshops. Terwijl buiten de mussen dood van het dak vielen, waaide er door de spleten in de het dak een verfrissend windje. Na de workshops hebben Jan en ik nog wat tijd doorgebracht bij de ingang van ‘ons huis’, waar ik nog wat boeken signeerde en lekker met bezoekers kon kletsen.

Zaterdagavond waren we uitgenodigd om deel te nemen aan het feestelijke buffet bij het nabijgelegen La Fleche Bleu. We genoten van een gezellig avondje met nieuwe vrienden en ontmoette er veel Franse handwerkers, waarna we tegen middernacht over bergweggetjes en langs diepe ravijnen weer naar onze Pigeonnier (duiventorentje) reden. “Pas op voor de herten!”, zeiden ze tegen ons, zich verwonderend dat die Nederlandse niet zat met een uurtje rijden door de inktzwarte nachtelijke Lot. We zagen een marter, een paar honden en katten een een platte egel en hier en daar iets ondefiniëerbaars. Soms staarde neonoogjes ons aan vanuit de berm. Jan vond het best eng, maar ik vond het superspannend en een bijzondere rijervaring.

En of de cursisten de workshops hebben gewaardeerd? Nou, uit de reacties op te merken zeker wel! Kijk bijvoorbeeld eens op Ravelry.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

It was quite a challenge, teaching groups of French / international knitters about difficult knitting techniques and traditions especially as I had to do this in English with a touch of French. Fortunately, there were two French and one Lithuanian knitter who perfectly translated for those who needed it. Badly needed because, despite my lists of French knitting terms, I noticed that my French is pretty rusty. Each student received a packet with the right yarn, Dutch ‘wooden’ shoes as souvenirs and plenty of stroopwafels (sipop waffles) for the hunger dip. The accordion players for the entrance of the building provided the perfect atmosphere with their cozy French musette.

Meanwhile Jan sat, sometimes accompanied by the husband of a translator, overlooking everything and if needed giving me a helping hand. He also provided a delicious lunch. We had an exceptionally happy cool spot in the large barn, which was part museum space and was partly funished for giving workshops. While outside the dead sparrows fell from the roof (Dutch way of saying it was bloody hot), a a refreshing breeze blew through the cracks in the roof. After the workshops, Jan and I have spent some time at the entrance to “our house” where I signed some books and could talk to visitors.

Saturday night we were invited to participate in the celebratory buffet at the nearby La Fleche Bleu. We enjoyed a nice evening with new friends and met a lot of French crafters. Afterwards we went home to our Pigeonnier (pigeon tower) at midnight over mountain roads and along deep ravines. “Beware of the deer!”, they said to us, wondering about the Dutch woman that dared to drive through the inky night in the Lot. We saw a marten, a few dogs and cats, a flat hedgehog and something indefinable here and there. Sometimes neon eyes stared at us from the roadside. Jan was pretty scary, but I found it very exciting and a special driving experience.

And whether students have appreciated the workshops? Well, the reactions were very positive! Look for example at Ravelry.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Zuid-Frankrijk, de streek van zon, lekker eten en drinken en… wol! Daar staat een pigeonnier (duiventorentje) met zoutwaterzwembad klaar. Dat mooie plekje ligt precies tussen de Périgord waar we vroeger veel kwamen en de Lot waar het wolfestival Le Lot et la Laine wordt gehouden . Op 11 en 12 juli ben ik daar om twee workshops te geven; Haapsalu Kant en Twijnend Breien. En reken maar dat ik daar zin in heb! 😉

The South of France, the land of sun, good food and drink and … wool! There a pigeonnier (pigeon tour) with salt water swimming pool is waiting. That beautiful location is exactly between the Périgord were we often came some years ago and the Lot where the wool festival Le Lot et la Laine will be held. On 11 and 12 July, I will be there to give two workshops; Haapsalu Lace Knitting and Twined. Be sure that I really love to do that! 😉

Breivriendin Carolien keek een beetje verbaasd op toen ze podcast 41 van Sjomajlin bekeek en  bleek dat het uitvoerige verhaal over een of ander breiboek over een Zweedse techniek mijn boek Lekker Warm! bleek te zijn. Start de video op ongeveer 28 minuten om direct bij het fragment uit te komen.

Ja ja, ik ben nog lang niet klaar met jullie vertellen over de avonturen in Letland hoor, blogjes volgen!

Knittingfriend Carolien was a little surprised when she watched podcast 41 made by Sjomajlin and found out that the detailed story about some knitting book about a Swedish technique turned out to be my book So Warm! Start the video at about 28 minutes to arrive at the fragment directly.

Yeah, I’m still not ready to tell you all about the adventures in Latvia, blogs will follow soon!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wie de sok past, trekke ‘m aan. Op de jaarlijkse handwerkmarkt bij het Openlucht Museum in Riga, zagen we dames in klederdracht zorgvuldig sokken en kousen passen. Want als je geen katoentjes van 10 voor 5 euro wilt kopen, maar handgemaakte wollen sokken met kantpatronen of ingebreide motiefjes, dan moet het wel perfect zitten.

Wat hebben we veel meegemaakt, gezien en geleerd. De komende weken zal ik jullie van alles laten zien van de mooie Letse breikunsten en onze avonturen. Een reis, die van het eerste tot het laatste moment was gevuld met meest breigerelateerde activiteiten, maar ook supergezellig was met mijn breivriendinnen Mieke en Andrea.

If the sock fits, wear it. At the annual crafts fair at the Open Air Museum in Riga, we saw women in traditional carefully try on socks and stockings. Because if you don’t want to buy cotton from 10 to 5 euros, but handmade woolen socks with lace patterns or knitted patterns, or it has to be perfect.

We have experienced a lot, seen it all and learned so much. In the coming weeks, I will let you see all kind of beautiful Latvian knitwear and tell you about our adventures. A journey, which from the first to the last moment was filled with most knitting-related activities, but also was super with because of the company of my knitting friends Mieke and Andrea.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Heel Nieuwpoort deed mee. De medewerkers van De Schapekop mochten vrijwel alle huizen en bedrijven in het centrum van het historische stadje versieren met brei- en haakwerk. Dassen, shawls, dekens, truien, alles was uit de kast getrokken, om standbeelden geslagen, als rode lopers uitgerold of zelfs – letterlijk, als drijvend object – in het water gegooid.

Ik heb twee middagen in het Arsenaal op het podium doorgebracht, kletsend met bezoekers, ondertussen ze vertellend over twijnend breien, Haapsalu shawls, mijn boeken en Het Betere Breiwerk. Natuurlijk af en toe even signeren en de geïnteresseerden een toertje twijnend laten breien. Velen schreven zich snel in voor mijn workshops op 23 en 30 januari of voor Het Betere Breiwerk in het najaar in de Schapekop.

Twee dagen vliegen om, vooral al het zo gezellig is. Hanneke Bezem, die ook les gaf tijdens het festival, Jan en ik hebben na afloop op het terras in de zon getoost met thee, wijn en appeltaart op het succes van het evenement. En nu maar hopen dat de Schapekop over twee jaar dit fantastische festijn opnieuw gaat organiseren! Carina, medewerkers van de Schapekop, docenten en alle vrijwilligers, bedankt voor jullie harde werken om dit evenement te laten slagen! Top!

All inhabitants of Nieuwpoort participated. The employees of De Schapekop had decorated almost all homes and businesses in the center of the historic town with knitted and crocheted handicrafts. Scarves, shawls, blankets, sweaters, everything was pulled out of the closets, thrown  on statues, rolled out like red carpets or even if – literally, as floating objects – thrown into the water.

I spent two afternoons on the podium in the Arsenal (historical building), chatting with visitors, meanwhile telling them about twined knitting, Haapsalu shawls, my books and my Advanced Knitting Course. Of course every now and then I had to sign books and had those interested in twined knitting knit some rows. Many subscribed quickly for my workshops on 23 and 30 January or even enlisted for the Advanced Knitting Course in autumn in the Schapekop.

These two days fly by, especially if it is so cozy. Hanneke Bezem, also a teacher at the festival, Jan and I said ‘cheers’ with tea, wine and apple pie to celebrate the success of the event. Let’s hope that the Schapekop will again organize this great festival in 2017! Carina, employees of the Schapekop and all teachers and volounteers, thank you for your hard work for the success of this event! Top!

Op vrijdag 29 en zaterdag 30 mei organiseert De Schapekop in Nieuwpoort (vlakbij zilverstad Schoonhoven) het Brei- en Haakfestival. Twee dagen lang wordt het mooie historische stadje omgetoverd tot handwerkparadijs. Er zijn workshops te doen, waaronder twee van mijn collega Hannek Bezem, en ik ben er van 13.00 tot 16.00 uur om mijn boek Lekker Warm! te signeren. Natuurlijk neem ik een aantal ontwerpen uit het boek mee en laat ik je zien wat de essentie is van twijnend breien. Je mag het zelf ook even proberen op één van de oefenwerkjes die ik meeneem. Tot straks!

On Friday 29 and Saturday 30 May De Schapekop in Newport (near silver city Schoonhoven) organizes the Knitting and Crochet Festival. For two days, the beautiful historic town will be turned into handicraft paradise. There will be workshops, including two of my colleagues Hannek Bezem, and I’m present from 13.00 to 16.00 h. for signing my book So Warm!. Of course I will bring some of the designs from the book, and I’ll show you the essence of twined knitting. You can also try yourself on one of the practice workswhich I take. See you later!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Titia, Elsbeth en ik werden verleden jaar tijdens onze reis naar Riga in Letland, ontvangen door de breiers uit Dobele. Een geweldige, hartelijke ontvangst, met een grote pot heerlijke thee van lokale kruiden en lekkere Letse hapjes én een speciaal voor ons ingerichte tentoonstelling. De vrouwen hadden hun mooiste breiwerken meegenomen en in de zaaltjes van het crafts house tentoongesteld, zodat wij een goed beeld kregen van wat ze kunnen en doen. Prachtig werk, niet alleen traditioneel Lets of Baltisch, maar ook heel modern met patronen van Ravelry. Trots lieten ze alles zien. Ze waren ook erg geïnteresseerd in het twijnend breiwerk dat ik bij me had en in mijn nieuwe boek, dat toen nog in de maak was. Ik kreeg hun boek over de handwerklieden uit Dobele, maar het allermooiste souvenir was toch wel het lieve gele gehaakte eendje, dat één van de vrouwen had gemaakt en mij met een lieve glimlach overhandigde.

Trots waren ze ook op hun samenbreiproject, een enorme slang, waar wij natuurlijk ook even aan mee mochten breien. Dank aan Anita van de plaatselijk toeristeninformatie voor het regelen van deze ontmoeting. Hopelijk zien we de lieve dames uit Dobele in hun mooie crafts house snel weer een keer terug!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Titia, Elsbeth and I were last year during our trip to Riga in Latvia, welcomed by knitters from Dobele. A wonderful, warm welcome, with a big pot of delicious tea from local herbs and Latvian tasty snacks and a specially designed exhibition for us. The women had brought their finest knits and exhibited it all in the roomsof the crafts house, so we got a good idea of ​​their crafts and knittings. Beautiful work, not only traditional Latvian and Baltic, but also very modern with patterns of Ravelry. Proudly they showed us everything. They were also very interested in the twined knitting I brought and my new book, which was still in the making. They gave me their book about the craftsmen from Dobele, but surely the most beautiful souvenir was a sweet crocheted yellow duckling that had been made by one of the women and handed me with a sweet smile.Proud they were also about their knitting project together, a huge snake, and of course, we could add some of our  knitting too to it. Thanks to Anita from the local tourist information for arranging this meeting. Hopefully we’ll meet the lovely ladies from Dobele in their beautiful crafts house soon  again!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images