Life 'n Knitting

Magische Motieven – Breiwerk met een Geheime Boodschap door Carla Meijsen

Magische Motieven zijn een rekenkundige ontwerpmethode uit Letland voor het maken van geometrische motieven met behulp van magische en Vedische vierkanten. De vele mogelijkheden tot variatie bieden een goed uitgangspunt om creatief te zijn. Nóg leuker wordt het als je de motieven combineert met andere coderingen zoals morse en braille waarmee je boodschappen kan verstoppen in breiwerk.

Moeilijk is het leren maken van Magische Motieven zeker niet. Ervaar zelf hoe leuk het is om geheime boodschappen te verwerken in je breiwerk en een persoonlijk tintje te geven aan al je handwerk. Je kan meteen aan de slag met de breipatronen waarin je de motieven die je zelf maakt, kan opnemen als geheime boodschap die diepere betekenis geeft aan je breiwerk.
Laat je verrassen en inspireren door deze vernieuwende ontwikkeling in de breiwereld en beleef de magie van de Magische Motieven!

Praktische informatie
Boektitel: Magische Motieven – Breiwerk met een Geheime Boodschap
Auteur: Carla Meijsen
Publicatiedatum: 19 oktober 2018 tijdens de Breidagen in Zwolle
Taal: Nederlands (ook beschikbaar in het Engels: Magic Motifs)
Uitvoering: zachte omslag – 120 pagina’s
Afmetingen: 21 * 26 cm
ISBN/EAN: 978-90-817955-2-4
Prijs: € 24,50

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:
Carla Meijsen – The Dutch Knitters
Site: www.thedutchknitters.nl
Email: info@thedutchknitters.nl
Tel: 0031 6 51791747

Magic Motifs – Knitting with a Secret Message by Carla Meijsen

Magic Motifs are based on a Latvian knitting technique, which uses mathematical principles (magic and Vedic squares) to generate stunning geometric patterns. The large scope for variation also provides an excellent springboard for your own creativity. The real fun starts when these motifs are combined with other systems like Morse code and Braille, allowing you to include personal, coded messages in your knitting.

Learning to generate Magic Motifs is easy. Discover for yourself how to knit up secret messages and add a personal touch to everything you make. Get started straight away: pick a pattern, and include one of your own motifs to give a deeper meaning to your knitting. 
Be amazed and inspired by this new direction in knitting design, and experience the magic of Magic Motifs!

Practical Information
Book title: Magic Motifs – Knitting with a Secret Message
Author: Carla Meijsen
Publication Date: 19 October 2018 during the Breidagen in Zwolle
Language: Englisch (also available in Dutch: Magische Motieven)
Format: sott cover – 120 pages
Product dimensions: 21 * 26 cm
ISBN/EAN: 978-90-817955-3-1
Price: € 27,50

For more information, please contact: 
Carla Meijsen – The Dutch Knitters 
Site: www.thedutchknitters.nl 
Email: info@thedutchknitters.nl 
Tel: 0031 6 51791747

De Letten weten hoe ze mensen op de been moeten brengen om een feestje te vieren. Veel mensen. Tijdens het Song and Dance Festival dat ééns in de vijf jaar wordt gehouden, komen tienduizenden musici, zangers en dansers bij elkaar in de arena’s, parken, hallen en straten van Riga. In totaal meer dan 50.000 zangers en 25.000 dansers, en soms zelfs koren van meer dan 20.000 zangers tegelijk! Het feest van 2018 zal nóg grootser en sensationeler zijn dan anders, want dit jaar viert Letland 100 jaar vrijheid. En wij, Titia, Jenny, Ingrid en ik gaan dat geweldige feest met de Letten meevieren. Met ongelooflijk veel geluk hebben we zelfs voor meerdere voorstellingen (waaronder het slotevent!) kaartjes weten te bemachtigen, een waar wonder, want ze zijn erg schaars. Maar de stad zal ook bruisen van de gratis inloopevenementen, zoals bruidsceremonies in het Open Air Museum, parken vol folklore bandjes, workshopjes, klassieke muziek in de kerken en parades van deelnemers in klederdracht. Riga, we komen eraan voor bijna twee weken puur genieten! Verslag en foto’s op Facebook, Twitter, Instagram en LinkedIn. Wil je zien wat wij voor een unieke ervaring wij gaan krijgen? Voorproefje op YouTube van het festival 2013.

The Latvians know how to bring people together to celebrate a party. Lots of people. During the Song and Dance Festival, which is held once every five years, tens of thousands of musicians, singers and dancers gather in the arenas, parks, halls and streets of Riga. In total more as 50.000 singers and 25.000 dansers, sometimes even choirs with more as 20.000 singers at a time! The party of 2018 will even be bigger and more sensational than usual, because this year Latvia will celebrate 100 years of freedom. And we, Titia, Jenny, Ingrid and I are going to celebrate that great party with the Latvians. With a lot of luck we even managed to get tickets for several performances (among them the closing event!), a real miracle, because they are very scarce. But the city will also bustle with the free walk-in events, such as marriage ceremonies at the Open Air Museum, parks full of folklore bands, workshops, classical music in the churches and parades of participants in traditional costumes. Riga, we are coming for almost two weeks of enjoyment! Report and photos on Facebook, Twitter, Instagram and LinkedIn. Do you want to know what kind of unique experience we will have? See a video on the festival in 2013 on YouTube.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Als je aan bloemenwanten denkt, zie je waarschijnlijk gebreide wanten met bloemenmotieven voor je. In Rezekne in Letland waar Titia, Jenny, Ingrid en ik een week doorbrachten in twee mooie appartementen in september 2017, hadden ze daar andere ideeën bij. We waren er te gast bij diverse handwerk- en breigroepen, kregen een rondleiding door de stad en werden onthaald met lekkers, cadeautjes en veel vriendelijkheid. Het klapstuk van de dag was het maken van de bloemenwanten op het grasveld buiten de ontmoetingsruimte waar de door de dames verzamelde veldbloemen, besjes en takjes al klaar lagen. In twee teams werden de mooiste kleurrijke patronen gemaakt. Lekker op je hurken in het gras. Maar uiteindelijk bleek dat wij toch handiger zijn met onze breinaalden dan met de bloemsierkunsten en hielpen de Letse dames ons met de finishing touch. De resultaten mochten er zijn. Aan aandacht ontbrak het ook niet, alle voorbijgangers kwamen wel even kijken om een foto te maken.

If you hear the words flower mittens, you probably think of knitted mittens with floral motifs on them. In Rezekne in Latvia, where Titia, Jenny, Ingrid and I stayed in two nice apartments for a week in September 2017, they had other ideas. We were guests at various handicraft and knitting groups, got a tour of the city and were treated with home baked goodies, presents and a lot of kindness. The highlight of the day was making the flower mittens on the lawn outside the meeting space where the flowers, berries and twigs collected by the ladies were layed on the ground. We formed two teams and make the most beautiful colorful patterns. So nice to sit on your bum in the grass. But in the end it turned out that we are better knitters as floral artists and the Latvian ladies kindly helped us with the finishing touch. The results were fantastic. There was also no lack of attention, all passers-by came to take a look or make a photo.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar bezocht ik naar aanleiding van video’s over het dorp en het breiwerk die ik op internet had gevonden, het handwerkhuis Zvanitaji in Rucava, Letland, waar ik Sandra en de andere vrouwen uit het dorp ontmoette. Een geweldige ervaring, dus ik wilde dolgraag terug toen het dit jaar op het programma stond tijdens het de breireis die werd georganiseerd door Sena Klets. Sandra stond al op de uitkijk toen we eraan kwamen. We kregen een lekker broodje met de traditionele geslagen boter en uitleg over het handwerk, breiwerk en de kostuums van het dorp en de streek. De roze handschoenen met rozen die ik verleden keer al had gezien, spelen een belangrijke rol, omdat deze mogelijk het begin hebben gevormd van de ontwikkeling van het kleurrijke breiwerk in Rucava. Mijn handen waren maar klein in verhouding tot de handschoenen, maar mogelijk zijn ze van een man geweest, want vaak droegen de mannen breiwerk dat we nu feminine zouden noemen. Ansis showde zijn ‘mauci’ (polswarmers) met opvallend kralenwerk.

Hierna gingen we naar een ander gebouw in het dorp waar we les kregen over traditionele opzetten en de specifieke steek van de vestjes uit Rucava, gemaakt met de Honeycomb brioche steek. Best lastig omdat de Estlandse docenten niet gewend zijn aan het maken van charts, maar uiteindelijk kwamen we er toch uit met hulp van meester breier Maruta Grasmane. We deden ons iets te veel te goed aan het lekkers in de veronderstelling dat het de lunch was, maar nee, die kwam daarna nog in het handwerkhuis. Een stevige lunch ook, waarvan Ingrid niet altijd alles lekker vond, haar gezicht spreekt boekdelen… Even uitbuiken met een dansspelletje op het grasveld geleid door de energieke Sandra was dus best lekker.

In het centrum van het dorp is nog een gezellig handwerkwinkeltje, waar de jongste verkoopster van Letland mij een paar konijnenvelletjes en fantastische konijnenbontwanten verkocht. Na terugkomst in Liepaja kregen we nog een bustoer langs de bezienswaardigheden van de stad, waaronder het strand en een Russische kerk waar we, zoals dat gebruikelijk is, ons hoofd bedekten. Gelukkig had haast iedereen wel een (gebreide) shawl bij zich.

Last year, after finding some videos about the town and knitwear, I visited the Zvanitaji craft house in Rucava, Latvia, where I met Sandra and the other women from the village. A great experience, so I loved to return this year during the knitting event organised by Sena Klets. Sandra was already on the lookout when we arrived. We got a tasty sandwich with the traditional battered butter and an explanation of the handicrafts, knitwear and costumes of the village and the region. The pink gloves with roses I’ve seen in last year have played an important role, because they may have formed the beginning of the development of colorful knitwear in Rucava. My hands were small related to the gloves, but maybe they were made for a man, because often the men wore knitwear that we would now call feminine. Ansis showed his ‘mauci’ (wristwarmers) with striking beadwork.

After this we went to another building in the village where we learned about traditional cast-ons and the specific honeycomb brioche stitch of the traditional Rucava cardigans. Quite difficult to learn because Estonian teachers are not used to making charts, but eventually with the help of knitting master Maruta Grasmane we got it. We enjoyed the sweets they made for us a bit too much on the assumption that it was lunch, but no, lunch was severd later on in the craft house. A big lunch too, of which Ingrid did not always like everything, you can tell by looking at her face… So a dance game to get an appetite on the lawn led by the energetic Sandra was very nice.

In the center of the village there is another cozy craft shop, where Latvia’s youngest seller sold me some rabbit fur skins and fantastic rabbit fur mittens. After returning to Liepaja we got a bus tour along the sights of the city, including the beach and a Russian church where we covered our head as is usual Russian churches. Fortunately, almost everyone had a knitted shawl at hand.

Anneke, dank voor het gebruik van vier foto’s!
Anneke, thanks for using four photos!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De tweede dag van de breireis naar Liepaja brachten we grotendeels door in het Liepaja museum. Daar is een prachtige collectie wanten en ander textiel te zien. Verleden jaar was ik hier ook, maar er was toen weinig tijd, dus het was heerlijk om nu uitgebreid alles te bekijken. Maar we werden ook aan het werk gezet. In één van de ruimtes waren korte workshops. Je kon zelf bepalen wat en hoeveel je wilde doen. Maar de meesten van ons waren fanatiek en probeerde alle workshops zo snel mogelijk erdoor te jassen.

De lunch was in het prestigieuze Big Amber, waar we ook het diner hadden waarbij de certificaten werden uitgereikt. Ja, het licht binnen is ook amberkleurig, net als de buitenkant.

The second day of the breirais to Liepaja we spent most of the time in the Liepaja museum. They have a beautiful collection of mittens and other textiles. Last year I was there too, but then there was little time, so it was wonderful to see everything in detail now. But we were also put to work. In one of the rooms were short workshops. You could decide yourself what and how much you wanted to do. But most of us were fanatic and tried to do all workshops as quickly as possible.

The lunch was in the prestigious Big Amber, where we also had the dinner when we got our certificates. Yes, the light inside is also amber coloured, just like the outside.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na de lunch werd ons een kijkje gegund bij een ander deel van het museum, dat normaal voor het gewone publiek gesloten is. Daar was prachtig kralenwerk tentoongesteld. Een deel ervan was te koop, dus ik kocht er een polswarmers met meerdere kleuren. Ik kan ze natuurlijk zelf breien, maar poeh, best veel werk hoor. Zelfgekocht in plaats van zelfgebreid is ook best wel eens lekker! In de middag leerden we hoe de Letse Solvita de kralenpolswarmers breit. Lia Mona Gibiete is de schrijfster van Suitu Rakstainas Zekes (Suiti Pattered Socks – breiboek over de zeer kleurrijke kousen uit Alsunga) introduceerde haar nieuwe boek, dat we natuurlijk vrijwel allemaal kochten en lieten signeren. Het boek is sowieso erg lastig te verkrijgen, dus we waren als kinderen zo blij ermee!

De dag werd afgesloten met een chique diner in het beste restaurant van Liepaja. Ik blijf nog even plakken, want de bar ook erg gezellig en Maruta en Ansis waren inmiddels ook gearriveerd. En een taxietje terug is makkelijk te organiseren en kost werkelijk geen fluit.

Anneke, dank voor het gebruik van vier foto’s!

After lunch they gave us a glimpse of another part of the museum, which is normally closed to the public. Beautiful beadwork was displayed there. Part of it was for sale, so I bought multi-colour wrist warmers. Of course, I can knit them, yeah, but it is a lot of work. Self-bought instead of self-knitted is also good now and then! In the afternoon, we learned how the Latvian Solvita knits her the beaded wrist warmers and other things. Lia Mona Gibiete is the author of Suitu Rakstainas Zekes (Suiti Pattered Socks). She introduced her new book, which we of course almost all bought, signed be the author. The book is very difficult to obtain, so we were so happy with it!

The day ended with a chic dinner at Liepaja’s best restaurant. I stayed after dinner because the bar was also very cozy and Maruta and Ansis had arrived. And a taxi back is easy to arrange and costs next to nothing.

Anneke, thanks for using four photos!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na een paar dagen in Riga, een stad waar ik alsmaar meer van ga houden, verzamelden alle deelnemers aan het knitting event bij Sena Klets, waar Ansis en Ziediete het knitting event officiëel voor geopend verklaarden. Wat is het toch heerlijk om in deze winkel alle mooie kostuums, wanten, sokken en ander moois te bekijken. Sena Klets speelt niet alleen een belangrijke rol in het conserveren van Letse textiel tradities, maar draagt de tradities ook over op geïnteresseerden, zoals wij. Na de inleiding en uitleg over enkele van de kostuums gingen we naar de bus die ons eerst naar Saldus bracht. Daar werden we op een boerderij door Rasma Balode ontvangen voor een traditionele lunch. In Saldus kregen we de eerste workshop over de wanten uit Saldus door Zinta Vārpiņa, die we verleden jaar al hebben ontmoet in Strazde. Ook mochten we bij Dita Zagorska een eigen Lets sieraad maken.

In Liepaja hadden we na het inchecken bij hotel Porins een welkomstdiner, waarna we werden verzocht in een andere ruimte van ons hotel in een grote kring te komen zitten. Ik keek eens om me heen en realiseerde me dat 24 van de 26 deelnemers dankzij mijn enthousiaste verhalen hier terecht waren gekomen en genoten van alle bijzondere dingen die Letland te bieden heeft. Van Ziediete kregen we een handgevlochten armbandje om. Je kan het bandje niet bij jezelf omdoen zonder hulp, dus tijdens het ontbijt de volgende ochtend werden de bandjes weer bij elkaar omgeknoopt. Na nog een borrel met Titia en Anneke M, moe en erg voldaan naar bed, op naar dag twee!

After a few days in Riga, a city that I’m going to love more and more, all participants of the knitting event gathered at Sena Klets, where Ansis and Ziediete opened the knitting event officially. It is  is it nice to look all the beautiful costumes, mittens, socks and other beautiful things in this shop. Sena Klets not only plays an important role in preserving Latvian textile traditions, but also carries traditions on to interested people, like us. After the introduction and explanation of some of the costumes we went to the bus that first brought us to Saldus. There we were welcomed by Rasma Balode on her farm for a traditional lunch. In Saldus we got the first workshop on Saldus mittens by Zinta Vārpiņa, who we already had met in Strazde last year. Also, we were taught how to make a personal Latvian jewel by Dita Zagorska.

In Liepaja we had a welcome dinner after checking in at Porins Hotel, after which we were asked to gather in a different area of ​​our hotel. I looked around and realized that thanks to my enthusiastism, 24 of the 26 participants came here and enjoyed all the special things Latvia has to offer. From Ziediete we got a hand-braided bracelet. You can not put it on without help, so during breakfast the next morning the bracelets were put on to each others wrists. After a last drink with Titia and Anneke M, tired but very satisfied, we went to bed, to dream about the second day of the program.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat hebben we een geweldige reis naar Letland gemaakt! Zowel Riga, als het knitting event in Liepaja, als onze reis met z’n viertjes door de regio Latgale was geweldig. Het belangrijkste was voor ons het ontmoeten van de breiers. Met dat uitgangspunt had Liga uit Ludza voor ons een intensief programma opgesteld, waarbij we het gebied goed leerden kennen in slechts een week tijd. Een van de vele hoogtepunten was de eerste dag in Latgale toen we in Livani werden verrast met een televisie-opname. We waren rijkelijk laat, want we waren spontaan naar het 30 km verderop gelegen Vilani in plaats van naar Livani gereden. Tja, twee letters omgedraaid, en al die Letse namen klinken toch al zo apart. We werden met applaus binnen gehaald. Of ze klapten dat we het uiteindelijk toch gevonden hadden, of omdat ze zo blij waren ons te zien, zullen we nooit weten…

De vrouwen uit het gezellige stadje hadden hun mooiste breiwerk meegenomen. Ook wij lieten zien wat we hadden meegenomen, waarna de vraag rees hoe je Magische Motieven maakt. En dan sta je daar, als Nederlandse vrouw, een groep Letse dames geïmproviseerd les te geven over Magische Motieven, een ontwerpmethode uit hun land, maar wel aangepast en aangevuld door mij. En als je er dan toch bent,… we hebben ze ook maar even de Turkse opzet en twijnend opzetten geleerd. Na een smakelijke lunch waar we erg aan toe waren, nog even naar het weversatelier, de tentoonstelling over het leven in Livani en de glasfabriek, waar we met name de bruidskist met wanten en de allerlangste geweven centuur bewonderden.

We have had a such great trip to Latvia! Riga, the knitting event in Liepaja, an also our trip through the Latgale region was amazing. The most important thing was for us to meet the knitters. With that in mind, Liga from Ludza had set up an intensive program for us, so we got to know the area well in just a week. One of the many highlights was the first day in Latgale when we were surprised in Livani with a television recording. We were really late, because we went spontaneously to Vilani instead of Livani, which is 30 km apart. Well, only two letters switched and all those Latvian names sound so different. We were applauded when we came in. We will never know if the applauded to show that th thought it to be cleer we finally found it, or that they were happy to see us.

The women in the cozy town had taken their most beautiful knitwear to show to us. We also showed what we had taken with us, after which the question arised how to make Magic Motives. Me, as a Dutch woman, improvised to teach a group of Latvian ladies about Magic Motives, a design method that has it’s origin in their owncountry, but it was adapted and supplemented by me. And when we were there anyway, we’ve also taught them the Turkish design and the twined caston. After a tasty lunch we were went to the weaving studio, the exhibition about life in Livani and the glass factory, where we especially admired the bridal chest with mittens and the langest woven belt.

Met dank aan de breiers van Livani voor een heerlijke dag en het gebruik van enkele van de foto’s.
Video – foto’s

Thanks to the knitters of Livani for a great day and use of their photos.
Video – photos

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Morgen vertrek ik voor twee weken naar Letland! Daar volg ik, met 23 andere breiers uit Nederland (waaronder Zeeuwen, Groningers, een Brabantse en wat Randstadters), België en Denemarken een vol, buitengewoon interessant en vast ook zeer enerverend programma dat Sena Klets voor ons heeft georganiseerd. Er voegen zich nog een Japanse en een Francaise zich bij ons. Na een paar dagen in Riga gaan we met z’n allen de bus in om naar Liepaja te gaan voor vijf dagen intensief knitting camp. Vijf dagen workshops, rondleidingen, museabezoek, lokale breiers ontmoeten en gezellig samen breien. Over het vervolg van de reis in Latgale later meer. Via Facebook, Instagram, Twitter, Linkedin en dit blog zal ik jullie op de hoogte houden van onze avonturen en belevenissen.

Tomorrow I will leave for Latvia for two weeks! There I will atttend, with 23 other knitters from the Netherlands (including some from Zeeland, Groningen, Brabant and the center of the Netherlands), Belgium and Denmark a full, very interesting knitting program that Sena Klets organised for us. A Japanese and a Francaise knitter join us. After a few days in Riga, we all go by  bus to go to Liepaja for a five-day intensive knitting camp. Five days of workshops, guided tours, museum visits, meeting local knitters and cozyly knitting together. I will tell you more about the rest of the trip soon. By Facebook, Instagram, Twitter, Linkedin and this blog, I will keep you posted on our adventures and experiences. 

Verleden jaar zomer was ik in het zuiden van Kurzeme tijdens een zonovergoten dag uitgenodigd voor een feest in Liepaja dat werd gegeven door de breiers van Rucava. Hoogtepunt van de dag was het aankleden van de bruid. Ik heb dat al vaker gezien in Letland, want daar is het belangrijk dat je aan de vrouw kan zien dat ze niet langer een meisje is, maar vanaf dan een getrouwde vrouw. In dit geval was het extra mooi om te zien, want de dracht van de vrouwen uit deze streek bestaat uit grote hoeveelheden kleding, waaronder gebreide kousen en wanten. Maar ook de lange linnen hoofdtooi, die zelfs bij warm weer enkele keren als een dikke das om de hals wordt geslagen en stevig wordt ingestopt aan de zijkant. En wat was het bruidje schattig hè, vooral toen haar haar met grof geweld in stijve vlechtjes werd gedaan door de fanatieke vrouwen die haar aankleedden.

Over een paar weken ben ik er weer in Liepaja, dit keer tijdens het Knitting Event van Sena Klets. Ik kan niet wachten om terug te gaan naar deze mooie en bijzondere stad en de Letse breiers, waaronder Sandra Aigare van het ethnografische geschiedenis-huis ‘vanītāji’ in Rucava.

Last summer I was invited in the south of Kurzeme during a warm summer day at a party in Liepaja given by the knitters of Rucava. The highlight of the day was the dressing of the bride. I have seen this in Latvia, because it is important that you can see that the woman is no longer a girl, but from then on a married woman. In this case it was extra nice to see, because the women’s costumes of this region consists of large amounts of clothing, including knitted stockings and mittens. But also the long linen headdress, which even in warm weather is thrown around the neck a few times and tucked in firmly on the side. And it was such a cute bride, especially when her hair was done in stiff braids with coarse violence by the fanatic women that were helping her to get dressed.

In a few weeks from now I will be in Liepaja again, this time during the Knitting Event organised by Sena Klets. I can not wait to go back to this beautiful and special city and the Latvian knitters, including Sandra Aigare of the ethnographic history house ‘vanītāji’ in Rucava. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Magische Motieven, de mystieke ontwerpmethode waarmee je persoonlijke boodschappen in je breiwerk (of iets anders) kan verstoppen, hebben hun oorsprong in Letland. Daar vond ik het bijna een jaar geleden in het zuiden van Kurzeme. Sindsdien wordt deze ontwerpmethode alsmaar populairder en waren dit seizoen de workshops niet aan te slepen. En altijd weer is iedereen enthousiast en geïnspireerd, heerlijk om hierover les te geven.

Naast een inleiding over de Letse breikunst leren de cursisten zelf met magische en vedische vierkanten motieven van data, getallen, namen en woorden te maken. De tijd die hierna overblijft voor het breien van je eigen motief, het leren van een superschattige Letse opzet, de Letse Reliefsteek, de Letse Vlechtsteek en de demo over Letse polswarmers met kralen is gering, maar niemand die daarover klaagt. Het maken van de motieven heeft dan inmiddels alle cursisten in z’n ban en vaak wordt die avond nog thuis op de bank alle namen en bijzondere data in de familie uit getekend. Heerlijk om zo les geven en te zien hoe dat wat ik zo geweldig vindt, mijn ‘kindje’, zo aanslaat in de breiwereld!

Magic Motifs, the mystical design method with which you can hide personal messages in your knitting (or anything else), have their origin in Latvia. I found it almost a year ago in southern Kurzeme. Since then, this design method is becoming more and more popular. This season the workshops were in high demand. Everyone is always so excited and inspired, so it is great to teach about this subject.

In addition to an introduction to the Latvian knitwear, the students themselves learn how to make motifs with magic and vedic squares by using dates, numbers, names and words. The time then left for knitting your own motif, learning a super cute Latvian cast on, Latvian Relief Stitch, Latvian Braid and a demonstration about how to make Latvian wrist warmers with beads, is short, but no one ever complained about it. Making the motifs by then has every class participant in his spell. Often even at home on the couch that same night, all the names and special data from the family are made. It is great to teach about such a popular subject and to see how what I find to be so wonderful, my ‘baby’, becomes so big in the knitting world!

Sumburgh – Shetland July 2016

De Afstap Amsterdam – November 2016 / January 2017

Het Breipunt Helmond – January 2017

De Wolboerderij Koewacht – February 2017

Handwerkbeurs Zwolle – February 2017

Het Ryahuis Zuidlaren – March 2017

Tijdens de donkere dagen voor Kerstmis breidde ik dit kralenbuideltje terwijl man Jan een icoon schilderde. Het motief is een Magisch Motief gebaseerd op de naam Carla. Lekker spelen met de kleuren tot een duidelijk motief ontstond, maakte dat het lijkt alsof er kleine oranje puntjes oplichten als het licht er op schijnt. Het buideltje is opgezet met de Turkse opzet en naadloos in het rond gebreid. Een mooi persoonlijk hebbeding waar ik erg blij mee ben.

During the dark days before Christmas I knitted this beaded pouche while husband Jan painted an icon. The motif is a Magic Motif based on the name Carla. Playing with the colors it became a clear motif, which seems as if little orange dots light up when the light shines on it. The pouch is made with a Turkish cast on and it is seamlessly knitted in the round. A nice personal gadget which I am very happy with it.

De knitty gritty: Schachenmayr Regia 3-draads sokkenwol, kraaltjes van Gütermann rocailles 9/0 en een metalen rondbreinaald 1,5 mm.

The knitty gritty: Schachenmayr Regia 3ply sock yarn, beads made by Gütermann 9/0 and a metal circular knitting needle 1,5 mm. 

Vanaf nu kan ik met een deel van mijn genenpool op mijn hoofd de kou in. In deze Shetlandmuts zijn de Magische Motieven verwerkt van een deel van de familienamen van mijn voorouders uit diverse landen. Ja, dit noordelijk uitziende natuurlijke blondje heeft minstens 10% Zuid-Europees bloed. 😉

Meer over Magische Motieven en hoe je zo persoonlijke geheime boodschappen in je breiwerk kan verwerken op site van The Dutch Knitters.

From now on I can go out into the cold with some of my gene pool on my head.  The Magic Motifs on this Shetland Cap are processed by some of the names of my ancestors from different countries. Yeah, this northern-looking natural blonde has at least 10% South European blood. 😉

More about Magic Motifs and how you can use personal secret messages in your knittingon site of The Dutch Knitters.

Op Fair Isle kan het in mei nog best fris zijn, dus een Fair Isle kep die je lekker warm houdt is dan een vereiste. Inmiddels heb ik mijn eerste kep klaar. Het is een dubbele wintermuts geworden, een zogenaamde worst die je eerst in elkaar vouwt en waarvan je dan de rand omslaat. Dit geeft dus vier lagen om je oren, die niet meer koud zullen worden, maar je hoort ook maar de helft. 😉
De muts is doorspekt met allerlei variaties van het woord Fair Isle. Dit woord is gebruikt om met magische en vedische vierkanten de breimotieven samen te stellen. Deze nieuwe uit Letland afkomstige en door mijn verder uitgewerkte ontwerptechniek, die ik Magic Motifs heb gedoopt, biedt veel mogelijkheden om met één gegeven tig verschillende kleurenmotiefjes te maken. Zo verstop je een geheime persoonlijke boodschap in je breiwerk, hoe leuk is dat? De muts was dan ook een feest om te bedenken en te breien.

Wie geïnteresseerd is in Magic Motifs kan een workshop volgen. Voor veel informatie en een geweldig patroon van een originele kep ontworpen door Anne Sinclair kan je gratis lid worden van de Facebook-groep.

Nog even de knitty-gritty van mijn Fair Isle kep:

• garen: Jamieson of Shetland 2-ply jumper weight
• naalden: 2,75 mm
• lengte in totaal: 72 cm
• omtrek ter hoogte van de omslag: 58 cm
• gewicht: 148 gram

On Fair Isle it can be quite chilly in May, so a Fair Isle kep that keeps you warm is required. I already got my first kep ready. It has become a double winter kep, a so-called sausage that you fold into each other and then fold the border. So this gives four layers around your ears, so they will not be cold, but you hear only half. 😉
The hat is stuffed with all kinds of variations of the word, Fair Isle. This word is used to compose the knit motifs and vedic with magic squares. With this new design method of Latvian origin and further developed by me, that I have baptized Magic Motifs, offers many opportunities to make loads of different color motifs. This way you hide a personal hidden message in your knitwear, isn’t that nice? The hat was therefore fantastic project to design and knit.

Those interested in Magic Motifs can attend a workshop. For much information a great pattern of an original kep by Anne Sinclair you can to join the Facebook group (free).

And now the knitty-gritty of my Fair Isle kep:

• yarn: Jamieson or Shetland two-ply jumper weight
• needles: 2.75 mm
• total length: 72 cm
• circumference of the border: 58 cm
• weight: 148 grams

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Eén van de dorpjes in Letland dat de diepste indruk op mij heeft gemaakt en waar mijn breivrienden en ik inmiddels al twee keer hartelijk zijn ontvangen, is het katholieke Alsunga in de provincie Kurzeme (Koerland). We bewonderden er de kleurrijke kousen en polswarmers, gaven een workshop, genoten van de zang, we werden er in 2015 en 2016 in het traditionele kostuum gehesen en leerden er Sklandrauši (worteltaartjes) bakken. Het was dan ook geweldig om een aantal van deze mensen terug te zien aan het eind van de conferentie in het National History Museum in Riga. En hoe,… het hele dorp leek er wel te zijn, iedereen in de kleding van Alsunga, compleet met kousen, kroontjes, mutsjes, kralenpolsjes en een bruidskist meeslepend of onder de arm oude instrumenten, zoals doedelzakken van bont en leer. En wat een show maakten ze ervan! Niet alleen zang, dans en muziek, maar ook een toneelstuk waarin een vrouw van meisje tot bruid werd omgekleed onder luid geroep, gezang en zelfs geknok met textiele knotsen van de omstandstanders. Wat een kracht gaat er uit van zo’n groep mensen die met hartstocht en liefde zich bijna verliezen in hun spel. En daar zat ik zomaar bij op de eerste rij, knipogend naar de vrouwen die ik al kende.

Maar het leukste kwam nog. Na het optreden ontstond er, aangemoedigd door een glaasje Black Balsam, een spontaan feestje op de gang in het museum. Ze konden gewoon niet stoppen met zingen en spelen, dus ondanks de beperkte ruimte gingen al snel de voetjes van de vloer. Zelfs ik werd ten dans gevraagd, maar dat dit voetenwerk ging me ver boven de pet. Maar ik genoot van alles, jong en oud, allemaal in hun prachtige kleding en ze hadden er zin in. Kippenvel, want je weet, echter en authentieker dan zo kan het niet worden. Na verloop van tijd stopte de groep en vertrokken ze, nog steeds in hun klederdracht, naar de bus die hen terug bracht naar Alsunga. Bedankt en tot ziens!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

One of the villages in Latvia that made the deepest impression on me and where my knitting friends and I were already twice received with a warm welcome, is the the Catholic village Alsunga in the region Kurzeme. We admired the colorful socks and wrist warmers, gave a workshop, enjoyed the singing, were dressed up in 2015 and 2016 in the traditional costume and learned how to back Sklandrauši (carrot cakes). It was so great to see some of these people again at the end of the conference at the National History Museum in Riga. And not just that… the whole town seemed to be there, everyone in the clothing of Alsunga, complete with stockings, crowns, hats, beaded wrist warmers and towing a bridal chest or having an ancient instrument such as bagpipe of fur and leather under the arm. And they really know how to make a real show of it! Not only singing, dancing and music, but also a play in which a girl is transformed into a bride by changing clothes, all done by the other women and men with loud voices, singing and even fake fighting with textile clubs. You can feel the power that such a group of people has, when they are almost lost in their play they perform with so much passion and love. And there I was just in the front row, winking at the women I knew.

But the best was yet to come. Encouraged by a glass of Black Balsam, there was a spontaneous party in the hallway of the museum. They just could not stop singing and playing, so despite the limited space there were soon a few dancing couples at the dance floor. Even I was asked to dance, but such rhithmic footwork was far beyond my capacities. But I enjoyed it all so much, young and old, all in their beautiful clothes and it was obvious they loved to sing and dance. Goosebumps all over, because I knew, his is as real and authentic as it ever will be. Over time, the group stopped and they left, still in their traditional costumes, to the bus that brought them back to Alsunga. Thank you and goodbye!