Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Onze reis naar Thüringen(Weimar) en Saksen (Dresden en Meissen) in Duitsland was een culturele belevenis. We hebben vooral in Dresden ongelooflijk veel kunst en rijkdom aan kunstvoorwerpen gezien. Musea als het Zwinger en Residenzschloss herbergen een onmetelijke rijkdom aan mooie en interessante voorwerpen. We hebben genoten van dit alles.

In het Residenzschloss bezochten we de tentoonstelling Mode und Macht. De kleding van de keurvorsten en -vorstinnen uit circa 1550-1650 uit dit destijds zeer rijke gebied is hier prachtig geëtaleerd. Schitterende stoffen, vorstelijke kleuren en alles uitgewerkt tot in het kleinste detail. Maar ik was natuurlijk op zoek naar breiwerk. En ik werd niet teleurgesteld, want ook al was het een klein deel, de tentoongestelde broek en kousen waren erg bijzonder.

De gebreide broek was van August van Saksen. De pijpen zijn op de voor de middeleeuwen kenmerkende wijze voorzien van verticale openingen, waar de voering doorheen poft. Daarbinnen is nog een geitenleren binnenbroek genaaid. Maar het opvallendste is natuurlijk dat het model het mannenlichaam helemaal volgde.

Ook zijn bruidskousen die hij droeg tijdens zijn huwelijk met Anna van Denemarken in 1548 zijn te zien op de tentoonstelling. De mot heeft er hier en daar in gezeten, maar ze zijn keurig gerestaureerd. Onder de beetje hoekig gebreide hiel lijkt een naadje te zitten. De teen van één van de sokken was een groot gat. Zouden ze ook na de bruiloft nog gedragen zijn?

Our trip to Thuringia (Weimar) and Saxony (Dresden and Meissen) in Germany was a cultural experience. In Dresden we saw incredible art and a wealth of artifacts. Museums like the Zwinger and Residenzschloss accommodate immense wealth of beautiful and interesting objects. We enjoyed all of this.

In the Residenzschloss we visited the exhibition Mode und Macht (translation: Fashion and Power). The clothing of the eloctors and their wifes from around 1550-1650 from this very rich area at the time was beautifully presented here. Gorgeous fabrics, royal colors and everything worked out to the smallest detail. But, of course, I was looking for knitted items. And I was not disappointed, because even though there wasn’t a lot, the exhibited pants and stockings were very special.

The knitted pants were from Augustus of Saxony. The pipes are provided with vertical openings, characteristic for pants in the middle ages, from which the liner comes through. Inside, another goat’s leather pants are sewn. But the most striking thing is of course that the model completely followed the men’s body.

Also, his brides stockings he wore at his marriage to Anna of Denmark in 1548 can be seen at the exhibition. The moths have been eating some of it here and there, but they have been well restored. Below the slightly angular knitted heel there seems to be a seam. The toe of one of the socks was a big hole. Would they still be worn after the wedding?

Je zal het maar nodig hebben,… en dan is zo’n helderrood kruis op een witte gehaakte achtergrond best handig. In de garage in Düsseldorf, waar ik verleden week alweer een kerstconcert van Vicky Leandros mee mocht maken met Jan, Linda en Johan, vond ik dit heerlijke tuttige object in de auto naast ons. Meer breigerelateerds heb ik helaas niet te melden, of het moet zijn dat ik ook tijdens het inzingen van Vicky waar we bij mochten zijn en voor het concert lekker het zitten breien in de kerk.

You might need it, need it bad,… and then you are happy that the bright red cross on the white crochet background makes it easy to find. In the garage in Düsseldorf, where last week I joined Jan, Linda and Johan for another Christmas concert of Vicky Leandros, I found this incredible oldfashioned object in the car next to ours. More knitting related information I don’t have for you about this trip, except for the fact that I knitted during the rehearsal where we invited to and before the concert.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was het waard, die spannende autotocht rakelings langs het centrum van München om vanaf ons hotel in het zuiden van de stad deze bijzondere wolwinkel van Wollmeise in Pfaffenhofen/Ilm ten noorden van de stad te bereiken. Lang leve TomTom, zo zie je nog eens wat vanuit de auto. 😉

It was worth it, that exciting trip by car almost through the center of München to reach the special yarn shop Wollmeise in Pfaffenhofen/Ilm  in the north from our hotel in the south of the city. Hoorah for TomTom, if you follow it you will see sites that you wouldn’t see without it. 😉

Wat een prachtige kleuren. Vooral de blauw-groenen knallen en geven je het gevoel te verdrinken in kleur. Schappen vol strengen in alle kleuren van de regenboog, gesorteerd op soort en kleur, een lust voor het oog. Dan kan je natuurlijk niet zonder wollen souvenier vertrekken.

Such wonderful colours. Especially the blue and green colours sparkle and give you the feeling of drowning in colour. Closets stuffed with skeins, sorted in contents and colour, a delight to look at. And ofcourse I couldn’t leave without buying some woolly souvenirs.  

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De mooiste kousen in Tirol vond ik aan de benen van een man in het museum in Herrenchiemsee. Handgebreid, met mooie groene accenten en passend bij zijn lederhosen. Een beetje verbouwerend was de man wel, maar heel lief ging hij er even voor staan toen ik ‘m vroeg te poseren. Ik ging door de knieën voor een close-up van de kousen en binnen 30 seconden was het gepiept. Hopelijk kijkt de man in kwestie nog een keer op dit blog, want ik gaf ‘m nog snel een visitekaartje met het webadres van Life ‘n Knitting.

The most beautiful stockings in Tirol I found on the legs of a man in the museum in Herrenchiemsee. Handknitted, with green details and nicely combined with his lederhosen. A bit flabbegasted he was for sure, but kindly he posed for the photo when I asked him to do so. I went down on my knees for a close up of the stockings and all it took was about 30 seconds. Hopefully the man on the photo checks out this blog, as I quickly gave him a business card with the web address of Life ‘n Knitting. 

In München, een prachtige bourgondisch ingestelde stad, was de man met de mooiste Beierse kousen minder gewillig, hij verdween in het feestgedruis.

In München, a beautiful city where one can enjoy life (and beer, sausage and schnapps), the man with the best Bayern stockings was less willing to pose, he disappeared in the crowd.  

Na te veel weissbiertjes, quarkbroodjes, dirnljurken passen voor de lol en twee-en-halve week lang heerlijk vakantie vieren is de reis naar Oostenrijk en Beieren ten einde. Het begon met een tussenstopje in Mespelbrunn, toen een week tussen de Tiroler bergen in het Brixenhal en nog een in weekje in Bad Reichenhall en een grandioos leuke afsluiting in de vorm van een paar dagen München.

After too many wheat beers, quark rolls, trying on dirndl dresses just for fun and two and a half weeks of holidays the journey to Austria and Bayern has come to an end. It all began with a short break in Mespelbrunn, then a week between the mountains in Brixental in Tirol, another week in Bad Reihenhall and a great finish in München.  

Het was een bijzondere en zeer gevarieerde reis naar aanleiding van mijn wens om de vakantieplaatsen uit mijn jeugd te bezoeken. Tussen mijn 12 en 15de was ik er met mijn moeder die altijd al een voorliefde voor Tirol had en nu, op mijn 51ste, zag ik Sankt Johann, Zell am See en vele andere bekende plekjes eindelijk weer terug. We bezochten ook Innsbruck, de Kundl Klamm, Herrenchiemsee, Bad Reichenhall, Königsee, Rattenburg, Kithbühel, Kirchberg en nog veel meer leuke plaatsjes met slotjes, kastelen en zalig tuttige trachtenwinkeltjes.

It was a very special and variated journey which planned for my desire to see the places where I was on holidays in my youth. Between my 12th and 15th I was there with my mother, who always loved Tirol and now, at my 51th, I saw Sankt Johann, Zell am See and many other familiair places again. We visited Innsbruck, the Kundl Klamm, Herrenchiemsee, Bad Reihenhall, Königsee, Rattenburg, Kithbühel, Kirchberg and other fun places with palaces, castles and funny trachten shops (shops with traditional clothing). 

Nòg meer jeugdsentiment… Mijn moeder was gék op de Sound of Music en nam mij als klein meisje al snel mee om haar lievelingsfilm te zien. Ook ik was zwaar onder de indruk en direct fan van de film en Julie Andrews. Sindsdien heb ik ‘m tig keer gezien en ik zwijmel er nog steeds bij weg. Het was gewéldig om in en rond Salzburg de filmlokaties op te zoeken. En wat een gelukkie… in Salzburg was de tentoonstelling over het verhaal achter de film verlengd, zodat we ‘m op de valreep konden bezoeken en daar veel originele items uit de film en het leven van Maria Kutschera, de ‘echte’ Maria, konden zien. In Salzburg arriveerden we op de laatste dag van de wereldberoemde Salzburger Festspiele, waar we in het Mozarteum een Mozart concert meemaakten.

Also a sentimental journey in another aspect… My mother was fan of the Sound of Music and took me as a very little girl to see her favorite movie. I was very impressed too and also became fan of the movie and Julie Andrews. Since that day I have seen the movie lots of times and I still love it. It was great to see all the filming locations in Salzburg and surroundings. And we were so lucky… in Salzburg the exhibition about the true story behind the movie was prolonged, so we could visit it and see the original items from the movie and the life of Maria Kutschera, the ‘real’ Maria. In Salzburg we arrived on the last day of the world famous Salzburger Festspiele, so we could also see a Mozart concert in the Mozarteum. 

Ondertussen volgden we nog een spoor, namelijk dat van de excentrieke Beierse koning Ludwig II. Een paar jaar geleden bezochten we al diverse lokaties aan de Starnberger See (onder andere Linderhof, Hohenschwangau en Neuschwanstein). Nu waren zijn geboortehuis, graf en het mooie Herrenchiemsee aan de beurt. Gek als een deur was hij, in mijn ogen, maar nog steeds geliefd bij een deel van de Beierse bevolking. Absoluut een interessante persoon om je in te verdiepen, zeker voor royaltyliefhebber Jan, die ondertussen nog een ander spoor volgde in Tirol, maar over de verborgen agenda mondje dicht. 🙂

In the meanwhile we followed the trail of the excentric Bayern king Ludwig II. A few years ago we visited some Ludwig related sites on the Starnberger See (among which Linderhof, Hohenschwangau and Neuschwanstein). Now we saw his birthhouse, grave and the beautiful Herrenchiemsee. He was as crazy fool, if you ask me, but he is loved by a part of the Bayern population. Absolutely an interesting person to learn more about, especially for royalty lover Jan. Who as following another trail in Tirol in the meantime, but I can’t give any information on that secret right now… 🙂

En of er op breigebied nog wat te beleven viel? Ja zeker, maar daarover later meer…

And for knitting related stuff? Yes, it was surely there, but I will tell you more about it lateron…

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

We komen nèt terug van een tripje naar het landje Luxembourg. Ingeklemd tussen Frankrijk/België en Duitsland is het een grappige samenstelling van de landsaarden van beide landen. Het beste van twee werelden. De savoir vivre van de Franse buurman, de degelijkheid en properheid van de Duitse buurman plus nog een beetje typisch Luxembourgs. En ondertussen spreek je Frans, Duits, Nederlands en Engels met ze. Zelf gebruiken ze wat klinkt als een soort zwaar dialect van Duits, het Luxembourgs.

We have just returned from a trip to the small country Luxembourg. Squeezed in between France/Belgium and Germany it forms a funny combination of the characteristics of both countries. The best of both worlds. The savoir vivre of the French neighboor, the solidity and tidyness of the German neighboor and also something typical Luxembourg. During your stay there we spook French, German, Dutch and English. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De huizen schilderen ze, vooral in de buurt van de stad Luxembourg in frisse, vrolijke kleurtjes. Vooral in helder zonlicht passen ze prima in het huidige modebeeld. De Nederlandse dorps- en stadsgezichten zijn maar saai en kleurloos vergeleken bij het kleurrijke Luxembourg. Maar blijkbaar leeft ook in ons de wil om ons in onze woonomgeving uit te drukken met kleur. Kijk maar wat prachtige beelden de afbraak van een flat in Overvecht Utrecht opleverde. Ik maakte ze een paar jaar geleden omdat ik onder de indruk was van het mooie beeld dat het geeft van hoe men met leefruimte omgaat en nu eindelijk valt alles op zijn plaats. De drang naar het opfleuren van de omgeving uit zich bij de Luxembourgers in het exterieur en bij ons in het interieur van onze huizen.

The houses the paint in bright colours, especially in the vicinity of Luxembourg city. In the sunlight they combine nicely with the newest fashion trends. The Dutch villages and cities look rather dull and colourless compared to the colourfull Luxembourg. But obviously we want to express ourselves with colour too. Look at the beautiful images of the demolition of an apartment building in Utrecht Overvecht. I made the photos a few years ago as I impressed by the way it visualized how people colour the spaces they live in. Now the images show us how we use colour. The inhabitants of Luxembourg use colour at the outside of the houses, we use in in our interieurs. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

En op breigebied? Nou, niet echt spannende dingen gezien hoor. Hier een daar een wolwinkeltje met in de regel wat doorsnee garens. Tot ik in Trier in de Basilica, de troonzaal van keizer Konstantijn uit circa 310, liep en bij de uitgang een tafeltje ontdekte met door de vrouw van de directeur gebreide sokken en babyslofjes. De winst gaat naar liefdadigheid. Natuurlijk heb ik een paar sokken meegenomen.

And for the knitting? Hmm, I didn’t see much that excited me. Here and there a yarn shop with some regular yarns. Untill I walked through the Basilica, the throning hall of empirer Konstantijn, build in 31o, and discovered a table at the exit, with knitted socks and baby stuff. It was knitted by the wife of the director. The profits go to charity. Of course I bought a pair of socks. 

Als je als fanatiek breier op de vakbeurs in Keulen dames met breinaalden in hun haar ziet, wil je natuurlijk zelf ook zo’n beroepsdeformatiekapsel. Mijn haar is nèt lang genoeg en er was een vriendelijke dame die spontaan aan mijn haar begon te draaien. Breinaaldje erin en klaar! Pas later hoorden we wie die behulpzame dame was: Lily Chin herself. Mijn dag kon niet meer kapot! 😉 

When you see ladies with knitting needles in their hair at the fair in Cologne, being a fanatical knitter you of course want to have such an occupational-disability-hairdo yourself. Just stick in a knitting needle and there you go! It was only much later that we learned who the helpful lady was: Lily Chin herself. My day could not get any better! 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De beurs was weer leuk, hoewel Hil en ik steeds meer moeite hebben om nieuwe dingen te ontdekken. Voor Monika en Corry was het echter nieuw. Jan was ook mee. Hij verloor van Corry met snelbreien bij Miriam Tegels, want hij had 16 steken en Corry wel 48. Dat Monika van die 16 steken van Jan er nog drie gebreid had, houden we maar onder ons.
Kaffe Fassett en Brandon Mably breiden gezellig schoudertje aan schoudertje bij Coats. We kochten bijna allemaal een benen ring en scoorden weer veel te veel minibolletjes bij Opal. Ook dit jaar won ik weer, mede dankzij de hulp van Jan. Op een mooie schaal zijn ze leuker dan een bos bloemen. Nog even over Jan, heerlijk om een man te hebben die ook geïnteresseerd is in allerlei vormen van textiel, zodat hij gezellig meehobbelde met ons en begreep waar we enthousiast over waren. Hij begon zelfs spontaan te breien en verdiepte zich in het punniken van een grote tube op een Addi-breimachientje. Addi had nog een nieuwe aanvulling op het assortiment, dat verscholen lag in een laatje en enigszins geheimzinnig werd getoond aan een selectie van het publiek. Je snapt vast wel waarom als je het plaatje van het rood-zwarte object bekijkt. 

The fair was very nice again, although Hil and I find it harder every year to discover new things. However, for Monika and Corry everything was new. Jan joined us as well. He lost the speed knitting- contest at Miriam Tegels, from Corry, for he had 16 stitches and Corry had 48. That Monika had knit three of those 16 stitches for Jan, we will keep to ourselves.
Kaffe Fassett en Brandon Mably were knitting shoulder to shoulder at Coats. Almost all of us bought a bone ring and scored far too many mini balls at Opal. I won again this year, thanks to Jan. They are much better in a nice bowl than a bunch of flowers in a vase. About Jan, it is so nice to have a husband who is also interested in all kinds of textile and who merrily comes trailing along behind us and understands our enthusiasm. He even started knitting spontaneously and delved into the working of the Addi spool-knitting machine that produced a big knitted tube. Addi also had another addition to the assortment. It was tucked away in a drawer and was shown somewhat secretively to a selective group of visitors. You will undoubtedly understand why when you look at the picture of the red-black object.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na de beurs nog even lekker keulen in. Wat is de dom toch schitterend mooi en indrukwekkend. Een echte Meijsen gaat natuurlijk even de Meissen-winkel in, waar een kunstenares bezig was met het beschilderen van een mok. En natuurlijk snuffel je even aan een fles 4711 Eau de Cologne. Er is tegenwoordig een nieuwe variant die erg lekker is, dus Hil en ik schaften een flesje aan. Het echte vintage geurtje kregen we van Corry, die beweerde al zo oud te zijn dat ze de wereldoorlogen nog had meegemaakt. Ja ja… Na een lekker pizzaatje en Italiaans ijsje reden we murw, maar zeer voldaan, weer huiswaarts. Volgend jaar gaan we natuurlijk weer…

After the fair we went into Cologne city centre. The Dom is so beautiful and impressive. A real Meijsen of course pays a visit to the Meissen shop, where at that moment an artist was painting a mug. And of course you sniff at a bottle of 4711 Eau de Cologne. A new version is available nowadays that smells very nice, so Hil and I each bought a bottle. The real vintage scent was give to us by Corry, who claimed to be so old that she lived through both World Wars. Yeah sure…. After a very nice pizza and some Italian ice cream we drove home, tired but very satisfied. Next year we will of course go again……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Afgelopen week waren Jan en ik in Berlijn. Vicky Leandros trad op in Tipi, de beroemde feesttent die de sfeer uitademt van antieke spiegelzalen en het oude Berlijn. Onze vrienden Linda & Tirza en Johan & Delano waren er ook bij, dus dat was extra gezellig. Zij gingen een dag later weer huiswaarts, maar wij bleven tot en met 2 januari, zodat we de jaarwisseling mee konden maken bij de Brandenburger Tor en de Reichstag. Gewéldig, met een glas champagne in de hand zagen we het mooiste vuurwerk boven ons hoofd ontploffen. Het was beslist één van de bijzonderste jaarwisselingen die ik ooit meemaakte.

Last week Jan and I spent in Berlin. Vicky Leandros performed in Tipi, the famous party tent that brings up memoiries of antique circusses and old Berlin. Our friends  Linda & Tirza en Johan & Delano were there too. It was so nice to be there with friends. They left a day later, but we stayed until 2 January, so we could experience the turn of the year at the Brandenburger Tor and the Reichstag. It was great, with a glass of champagne in our hands, we saw the most beautiful fireworks right above our heads.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De hele stad was in decembersfeer. Alle boompjes op Unter Den Linden waren verlicht. We zagen de grootste kerstbomen ooit en de glühweintjes die je overal kan drinken smaakten zalig in de vrieskou. De eerste dagen was de hemel diepblauw met een zonnetje en droog op één onverwacht sneeuwbuitje na. De enige regendag brachten we door in de Gemälde Galerie in het Kultur Forum. We hebben ook veel geshopped, want het was uitverkooptijd en de moeizame Duitse economie zorgde ervoor dat er flink werd afgeprijst.

The whole city was in December mood. All trees at Unter Den Linden were decorated with lights. We saw the biggest Christmas trees ever and the glühwein that you can drink anywhere tasted delicious in the freezing cold. The first days the skies were sunny and deep blue. No rain except for one unexpected snow shower. The only rainy day we spent in the Gemälde Galerie in het Kultur Forum. We also did some serious shopping, as it was sale and the difficult German economy lowered the prices extremely.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Natuurlijk moest ik ook nog even achter de wolwinkeltjes aan. Het Kaufhaus Des Westes (KaDeWe) leverde niet veel interessants op. De wolafdeling is opgenomen in een soort Pipos-achtig souterrain. Ik kocht er niets, want het aanbod was erg basic en ik ben gruwelijk verwend als het gaat om bollen wol. De Duitse traditie getrouw was alleen de sokkenafdeling goed gesorteerd.
HandMade, een wolwinkeltje met café, had een heel wat betere collectie. Alles van ITO, veel Debbie Bliss, bijzondere luxe sokkenwol, tijdschriften, boeken, accessoires enz. Ik heb er met plezier rondgekeken, maar kon niet tot een keuze komen. Voor de gezelligheid heb ik wel de KnitScene meegenomen, want dat is eens in de zoveel tijd best leuk.

Of course I also wanted to see some of the yarn shops. Het Kaufhaus Des Westes (KaDeWe) was not very interesting. The yarn department is part of the creative department in basemant, like Pipos in the Netherlands. I didn’t buy anything, as the products were very basic and I’m terribly spoiled when yarn is concerned. Faithful to the German tradition there was a lot of sock yarn.
HandMade, a yarn shop with café, had a better collection. All yarns of ITO, lots of Debbie Bliss, special luxurious sock yarns, magazines, books, accessories etc. I spent some time in the shop, but didn’t buy anything. Just for the fun of it, I did buy the KnitScene, as that is a nice magazine to read now and then.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De Deutsche Bundesbahn bracht ons met veel pünktlichkeit weer terug in Utrecht, waar thuis mijn groene shawl op mij wachtte. In juni startte ik deze (deels) nobrainer, die ik opzette om mee naar Estland te nemen. Vlak voor vertrek naar Berlijn blokte ik ‘m en het is een joekel van een stola geworden. Het felle groen was  zalig om te breien. Als je van groen houdt……

The train of the Deutsche Bundesbahn brought us home to Utrecht strictly on time, where my green shawl was waiting for me. In June I started this (partly) nobrainer, that I casted on to take to Estonia. Right before our department I blocked the shawl and it grew and grew and became a huge stole. The bright green was a delight to knit. When you love green……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Shawltje mrs Zwaalie (patroon Nancy Marchant) werd voor mij shawltje mrs Vicky, zie het vorige blogje. Gemaakt van twee knotten Noro Silk Garden sokkengaren is het een vlot en pittig dasje geworden. Noro heeft eindelijk ook een mooie bijna effen kleur in het assortiment, die prachtig combineert met een bol met wat extravagantere kleuren. Helaas is het garen af en toe wat erg onregelmatig, wat grote proppen en verdikkingen in het weefsel oplevert. Maar het resultaat is toch fantastisch, dus we vergeven het Noro maar weer snel.

Shawl mrs Zwaalie (pattern Nancy Marchant) is for me shawl mrs Vicky (see my last blog). Made of two skeins of Noro Silk Garden sock yarn it became a neat and fashionable scarf. Noro finally has added a almost solid color to the collection, that combines beautifully with the more extravagant colors. Unfortunately the yarn is a bit irregular now and then, so there are lumps and thicker parts in it. But the result is fantastic, so we have to forgive Noro for that.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mijn man Jan is gek op Vicky Leandros, maar dat wisten jullie al, toch? Een poosje geleden was het weer tijd voor zijn jaarlijkse dosis vitamine V. dus ik reed ‘m bijna 500 kilometers naar Gut Basthorst in Duitsland om haar weer eens te horen zingen. Het concert werd gehouden op het landgoed van haar exman Baron von Rufin, voor mij Herr Enno als ik ‘m moet paaien om Jan wat dichter bij zijn idool te brengen.

My husband Jan loves Vicky Leandros, but that you knew already, isn’t it? A while ago it was time to give him his yearly shot of vitamin V. so I drove him almost 500 kilometers to Gut Basthorst in Germany to hear her sing. The concert was held on the country estate of her ex husband Baron von Rufin, Herr Enno for me when I have to butter him up to get my Jan closer to his idol.

Mede door het gezelschap van onze lieve vrienden Linda en Johan, die nota bene zelfs een hotelkamer op het landschap hadden kunnen boeken, was het een superleuk weekend, beslist geen straf om mee te  moeten hoor. En Vicky was allerliefst, koos tijdens het fantreffen onze tafel uit voor haar persconferentie, die ze hield terwijl Jan gezellig naast haar zat. De ZDF en ARD waren aanwezig en legden alles vast.

Also thanks to the company of our dear friends Linda and Johan, who even had booked a room on the estate, it was a great weekend and I loved to join in. And Vicky was very sweet, choosing our table to do her press conference during the fan meeting, while Jan was sitting besides her. The ZDF and ARD (the biggest broadcasting companies in Germany) where there and recorded everything.

Maar wat heeft dit alles nu met breien te maken? Mijn breiwerkje lag gedurende de hele conferentie pontificaal op de tafel voor haar Griekse neusje en ik kon het niet laten om het haar in de handen te drukken. Ze bekeek het briocheshawltje naar een patroon van Nancy Marchant van alle kanten met lichtelijk verbijsterde blik, maar antwoordde ontkennend op mijn vraag: “Vicky, können Sie stricken?”……

But what makes this topic knitting related? My knitting was on the table all the time, right in front of Vicky and I couldn’t resist putting it in her hands. She looked at the brioche shawl (pattern Nancy Marchant) from all sides with astonishment, but answered negatively on my question: “Vicky, can you knit?”……

Meer foto’s en een reportage over het fantreffen en het concert op Jan’s site over Vicky.
More photos and a review of the fan meeting and the concert on Jan’s site over Vicky.

In het vorige blog over Beieren vertelde ik al dat ik zo goed geslaagd was in de Beierse wolwinkels. Hooguit weer iets té goed……. 😉

Het assortiment in de wolwinkels zijn anders dan bij ons. In de Beierse winkels wordt meestal minstens de helft van de ruimte ingenomen door sokkenwol. Hoewel ik wist dat de Duitsers graag sokken breien en ik dus ook wel wat extra sokkenwol verwacht had, was ik verbaasd over deze verdeling. Waar ze van de ‘gewone’ knotjes hooguit de gebruikelijke en niet zo spectaculaire merken verkopen, gaan ze met de sokkenwol een stapje verder. Strepende wol doet het nog steeds erg goed. Vaak zijn de strepen erg nadrukkelijk en in vrij felle kleuren. De meer gemêleerde streepjes of kleurverlopen zie je minder vaak. De meeste knotjes zijn van goede kwaliteit, Opal, LanaGrossa Meilenweit, Online, Trekking XXL en Lang. Maar de exclusievere en duurdere garens (bv Colinette Jitterbug of Lorna’s Laces) ben ik er niet tegengekomen. Nieuwigheden als garens met bamboo en Aloë Vera zie je er wel. Bij sommige winkels kan je ook kant en klare sokken kopen. Machinaal gebreid met een jojo-hiel, maar wel mooi gemaakt van goeie wol en maar rond een tientje. In het winkeltje van een soort sociale werkplaats lagen zelfs handgebreide sokken in de etalage.

In the last blog about Bayern I told you that I did succeed all too well in finding some knitting stuff to bring home.

The assortment in the wool shops is a bit different compared to what you can find in Dutch shops. In the Bayern shops at least half of the space is filled by sock yarn. Although I knew that the German knitters love to knit socks, so I did expect some extra emphasize on sock yarn, but I was surprised by this amount and variety. The yarns for sweaters and such are the regular brands and not quite spectacular, but with the sock yarns they do make an effort to offer a great variety. Striping yarn is popular. Often the stripes are well visible and the colours are bright. The more subtile colour changes you see less often. Most of the yarn is of good quality, Opal, LanaGrossa Meilenweit, Online, Trekking XXL and Lang. But the more exclusive and more expensive yarns (for example Colinette Jitterbug of Lorna’s Laces) I didn’t see at all. Noveltie yarn with bamboo and Aloë Vera you can find too. In some shops you can buy socks ready to wear, but these are not handmade. Made on a machine with a jojo-heel, but well made of good quality wool and only about ten euro. In another shop we saw some hand knitted socks in the window display.

In Beieren zijn behalve knotten sokkenwol ook Birkenstock-sandalen te vinden. Ze zijn trend in Nederland, vooral de goudkleurige campy Papillons, en in Amsterdam is de eerste echte Birkenstock-winkel geopend. Jan kocht in de speciale Birkenstock-winkel op de weg naar Kempten een paar met twee banden van bruin leer voor zichzelf en gaf mij een paar met drie suede bruine bandjes cadeau. Het was even wennen aan het voetbed, maar nu zitten ze zálig.

Except for wool we found a shop specialized in Birkenstock sandals. They are hot in the Netherlands, especially the campy golden Papillons, and in Amsterdam recently a Birkenstock shop opened. Jan bought in a specialized shop on the road to Kempten a pair with two braun leather straps for himself and gave me a pair with three suede braun straps. It took some time to get used to the foot bed, but after that you just don’t want to wear anything else.

Voor m’n Birkies wil ik bijpassende sokken breien. Een paar weken geleden viel het boek van Anna Zilboorg Socks for Sandals and Clogs op de mat. De decoratie zit bij deze sokken voornamelijk op de hiel die bij de meestal sandalen en klompen goed zichtbaar is. Snel maar eens in de nieuwe stash naar een geschikt wolletje zoeken, dan kan ik mijn Birkies tenminste wat langer doordragen dit jaar.

For my Birkies I want to knit special socks. A few weeks ago the book of Anna Zilboorg Socks for Sandals and Clogs was delivered to my house. The decoration of these socks is located mainly on the heels so it is good visible. I will look in my stash for some yarn soon, so I can wear my Birkies in autumn too.

Het laatste ‘Bayerische sokje’ dat ik tegenkwam, zat om het pootje van een pasgeboren kameeltje op de Kamel Farm Allgäu. Bij de bevalling was het pootje gebroken en door de dierenarts in het gips gezet.

The last ‘Bayern sock’ that I saw was on the leg of a young camel on the Kamel Farm Allgäu. At the delivery the leg was broken and put into plaster by the vet.

Klik op afbeelding voor vergroting

We zijn niet van die typejes die driekwart jaar van te voren een all-inclusive strandvakantie boeken. Meestal beslissen we een paar dagen van te voren waar we heen gaan. Zo ook dit jaar. Van mevrouw B., een oude dame die mij verleden jaar de fijne kneepjes van het sokken-breien bijbracht, kregen we de tip dit jaar eens naar Beieren te gaan. Dus dat hebben we toen maar gedaan. Stel je eens voor: je bent 45 en gaat naar Beieren naar een luxe hotel met alle confomt, zoals een geweldig binnenzwembad, sauna, prima restaurant enz. Maar wat ons feitelijk trok waren de decadente Ludwig II-kastelen en de rijke historie die de streek biedt. En de sokkenwol natuurlijk!

En sokkenwol, dát hebben ze! In overvloed! De wolwinkels zijn weliswaar niet dik gezaaid en je moet even rondvragen en zoeken, maar we hebben verschillende geweldig leuke winkels gevonden. Maar daarover later meer. Ook over mijn aankopen, ik ben weer akelig goed geslaagd!

We are not like those people who book their beach holiday about nine months in advance and ‘all inclusive’. Most of the times we decide a few days before we start travelling where to go. This year too. Mrs B., an old lady that taught me the tricks of knitting socks about a year ago, advised us to go to Bayern. So we did that. Imagine: you are 45 years old and go to Bayern  in the South of Germany to a luxurious hotel with all comforts like a great swimming pool inside the building, sauna, a fine restaurant ect. But what actually made us decide to go to Bayern were the decadent castles build by Ludwig II. And the sock yarns of course!

And sock yarn, we found a lot of that! The wool shops were hard to find but we did find some very nice ones. I will tell you more about it later. And about the big pile of knitting stuff I found and brought home too!

Ik voelde het al aankomen dat Beieren een waar sokkenparadijs is dus breide vlak voor vertrek nog even een nieuw miniatuursokje voor mijn sokblockersleutelhanger van Wolhalla. Al een poosje geleden had ik bij Carol’s Sockery minibreinaaldjes van 1,25 mm dik gevonden. Lekker kort, dus niet zo zwaar ook. Dat is makkelijk, dan glijden de gladde metalen naaldjes tenminste niet zo snel uit het breiwerk als er weinig steken op de naalden staan. De dunne merino-wol komt van Finlandia in Bergen en heeft een looplengte van 1500 meter per 100 gram.

I did expect that socks are important in the German knitting world and indeed, Bayern is a true sock heaven, so before I left I knitted a new miniature sock for my Wolhalla sock blocker key chain. Some time ago I ordered at Carol’s Sockery mini knitting needles, thick 1,25 mm. Nice short needles so they are very light and don’t fall out when you have only a few stitches left on the needles. The thin merino wool is bought at Finlandia in Bergen and has 1500 meter on 100 gram.

Tiroler sokken (zie ook de Interweave Knits Fall 2007) zie je er in allerlei trachten-winkels waar ze ook dirndls en lederhosen verkopen. De meeste zijn van moderne garens gemaakt, slechts af en toe zie je er wat ruigere sokken of kousen tussen. Ook in de wolwinkels is de ‘echte’ 100% sokkenwol die in gedachten had niet te vinden. De mannen en vrouwen van de blaaskapel die, geheel in trachten gehuld, in de Biergarten van het hotel een concert gaf, droegen originele kleding, maar de sokken waren het ondergeschoven kindje. De herensokken leken zagen er erg machinaal en haast synthetisch uit, de dameskousen waren waarschijnlijk van witte katoen in eenvoudige ajourpatronen. Vreemd vonden ze het trouwens wel,……. dat ik op de knieën ging om vooral de sokken te fotograferen! 😉

Tyrolean socks (also see Interweave Knits Fall 2007) you can buy in all costume shops where they also sell dirndls and lederhosen. They are made from modern yarn, you hardly find the thicker socks or stockings made of 100% wool. In the wool shops I didn’t find the original wool either. The men and women from the traditional music group that gave a concert on the terrace of the hotel, wore original clothing, but the stockings were not handmade. The man’s stockings seemed almost synthetic and the woman’s stockings were probably made of white cotton and knit in simple ajour patterns. They certainly thought it was a bit strange….., the Dutch woman on her knees to photograph the socks! 😉

Inmiddels zijn de ajour-sokken die ik op RimpelRock startte, ook klaar. De laatste avond legde ik de laatste hand aan de beide tenen. Heerlijke zomersokken zijn het geworden. Het patroon toont mooi in de donkerblauwe katoen-wol, mede natuurlijk door mijn benen die ook zomers lekker blank zijn. 🙂

In the meanwhile the ajour socks that I started on RimpelRock are ready too. The last night I knitted both toes. The socks are nice to wear in the summer. The patterns looks well in the dark blue cotton-wool, thanks to my lily blank legs. 🙂