Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Soms komt er iets heel bijzonders op je pad, waardoor een bijzondere ontmoeting nog veel specialer wordt. Dat gebeurde me tijdens het bezoek aan de breiers van Nica in het zuiden van Kurzeme in Letland. Geholpen door Ilze van het Nationaal Musuem in Riga had ik contact gekregen met de breiers van Nica, die we graag wilden ontmoeten. In Nica wordt het kleurigste breiwerk van Letland gemaakt. Wanten met prachtige heldere kleuren; rose, oranje, grasgroen, geel, een feest van kleur. We waren van harte welkom in het craft house midden in het piepkleine dorpje, waar we werden ontvangen door de burgemeester die de kans te baat nam om zijn mooie dorpje te promoten. Na het aanbieden van een paar wanten aan de burgemeester door de lokale breiers gingen we naar de bovenverdieping waar de breiers een prachtig overzicht gaven van het bijzondere breiwerk uit de regio en hun eigen breiwerk. Na alles goed bekeken te hebben en te zijn toegezongen (wat is dat toch een leuk Lets gebruik!), lieten een paar breiers hun persoonlijke wanten zien. In de wanten waren hun voornamen gebreid, maar ook een individueel patroon dat aan de hand van hun geboortedatum was gegenereerd met magische vierkanten. Fascinerend! Ze stelden voor om ook mijn geboortedatum om te zetten in een patroon. Dat wilde ik natuurlijk graag. Na de eerste poging werd de dame van de administratie werd erbij gehaald. Ze krabbelde een velletje papier vol en tot onze grote verbazing ontstond daar mijn hoogstpersoonlijke patroon. Maar hoe deden ze dat? Helaas konden ze niet overbrengen wat de clue was van deze magische rekenkunst.

Sometimes there comes something very special on your path, so that a special meeting will be much more special. That happened to me while visiting the knitters of Nica in southern Kurzeme in Latvia. With help from Ilze of the National Musuem in Riga I got into contact with the knitters of Nica that we wanted to meet. In Nica the most colorful knitwear from Latvia is made. Mittens with beautiful bright colors; pink, orange, grass green, yellow, a feast of color. We were made very welcome in the craft house in the middle of the tiny village, where we were received by the mayor who took advantage of the opportunity to promote his pretty village. After offering a pair of mittens to the mayor by the local knitters we went to the upper floor where the knitters gave a wonderful overview of the special designs from the region and their own knitting. After having a good look and being serenaded (which is such a great Lets tradition!), a few knitters showed their personal mittens. The mittens had their first names knitted in, but also an individual pattern that was generated based on their birth with magic squares. Fascinating! They offeredd to also turn my birthday into a pattern. I loved that of course. After the first attempt, the lady of the administration was was called. She scribbled a piece of paper full and to our surprise there was my own individual pattern. But how did they do that? Unfortunately they could not convey what the clue was of this magical arithmetic.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Van de lieve breiers kregen we allemaal een prachtige paar wanten cadeau met ‘Nica’ erin gebreid aangeboden. Ik koos de felgekleurde met roze en oranje, want dat is waar ik het breiwerk van Nica het meest mee associeer. Ook mochten we breiwerk van de breiers kopen, en dat hebben we ons geen twee keer laten zeggen, want ze maken bijzonder en mooi werk. Natuurlijk werd er ook een officiële foto gemaakt van ons vijven met de breiers (van links naar rechts: Mieke, Mia Petra, ik, LiesB en LiesW). Ook kregen we een heerlijke lunch aangeboden in het restaurant van het dorp aan een feestelijke tafel, gezellig met alle breiers erbij. Lekker eten, met naar Lets gebruik een glas limonade en een zalig toetje. We voelden ons vereerd en enorm verwend, vooral toen we het fotoverslag op hun website zagen. Wat een gewéldige dag!

Maar goed, toch frusterend dat we niet wisten hoe het maken van de persoonlijke patronen werkte. Na een mooie tocht door de bossen net over de grens met Litouwen, kwamen we in Skuodas terecht, waar we in een cafeetje een drankje dronken. Ik kon het niet loslaten en staarde een poos naar het velletje papier met de berekeningen, en opeens zag ik het! Ik doorzag opeens de essentiële clue, zó deden ze het dus. Ik doopte de techniek Magische Motieven. Hierna maakten ook LiesB, LiesW, Mieke en Mia Petra hun geboortepatroon en konden we proosten op dit succes.

Thuisgekomen ben ik direct gestart met onderzoek naar deze ontwerpmethode en inmiddels heb ik een paar flinke uitbreidingen gemaakt, zodat er ook met letters en met meerdere magische vierkanten kan worden gewerkt. Razendsnel kan ik nu de patronen genereren op diverse verschillende manieren. Tijdens mijn verblijf in Shetland als Artist in Residence ging ook mijn workshop over dit onderwerp in première. Ik ben razend enthousiast over deze ontdekking uit de binnenlanden van Letland en werk dagelijks aan nieuwe uitbreidingen en patronen. Je moet er een stukje voor reizen, maar dan heb je ook wat. 😉

De traditionele wanten uit Nica zijn de mooiste van Letland. Mijn lieve breivriendinnen bedankten me de laatste dag in Riga met het allermooiste paar Nica-wanten van Sena Klets als dank voor het organiseren van deze bijzondere Letland-reis. Dank jullie wel!

From these dear knitters we all got some beautiful pair of mittens with “Nica” knitted in as a present. I chose the brightly colored with pink and orange, because that’s what I most associate with the knitting of Nica. Also, we were allowed to buy knitwear from knitters, of course we loved that too, as they make unique and beautiful work. Of course an official photo of the five of us with the knitters (from left to right: Mieke, Mia Petra I, LiesB and LiesW). Also, we were offered a delicious lunch in the restaurant of the village, together with all the knitters at a festive table. Great food, with a glass of lemonade (Latvian tradition) and a delicious dessert. We felt honored and spoiled, especially after seeing the photo review on their site. What a great day!

But, nevertheless frustrating that we did not know how to create the personal patterns. After a nice ride through the woods just over the border with Lithuania, we ended up in Skuodas, where we had a drink in a pub. I could not let go and stared for a while at the piece of paper with calculations, and suddenly I kne. I saw through the vital clue, that was the way they did it. I named the technique Magic Motifs. Hereafter LiesB, LiesW, Mieke and Mia Petra also made their birth pattern and we could toast to this success.

Back home I immediately started researching this design method, and already I made some great enhancements, so we can now work with characters and multiple kind of magic squares. High speed I can generate the patterns in several different ways. During my stay in Shetland as Artist in Residence I gave for the first time my workshop on this topic. I am excited about this discovery from this rural part of Latvia and work daily on new developments and patterns. You have to do a bit of traveling, but then you can find terrific stuff. 😉

The traditional mittens from Nica are the most beautiful in Latvia. My dear knitting friends thanked me the last day in Riga by giving me the most beautiful pair of Nica mittens from Sena Talk as a present for organizing this special Latvia trip. Thank you!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Er was geen mooier plekje te vinden om een workshop te geven dan het Stevenson Center van Sumburgh Head Lighthouse. Zoals ook vorige dagen, waren er al orka’s gezien in de baai waarop we uitzicht hadden. Er waren drommen toeristen en natuurliefhebbers naar Sumburgh gekomen om ze te zien, maar de cursisten waren al snel alles om hen heen vergeten en concentreerde zich op het maken van de magische motieven.

Een eerste keer een workshop geven over een nieuw en best complex onderwerp geven aan maar liefst 17 cursisten, en dan ook nog in het Engels, dat is best pittig. Maar het onderwerp Magic Motifs, waar ik zelf al weken volledig geobsedeerd door ben, sloeg enorm aan en ze namen al snel mijn enthousiasme over. Vooral toen ze zagen hoe mooi hun patronen werden en hoe makkelijk ze te maken en controleren zijn met het computerprogramma dat ik ervoor heb gemaakt. Na de uitleg en het maken van de eerste patronen, zagen ook zij de eindeloze mogelijkheden in van deze rekenkundige techniek.

Na het leren van een heel speciale Letse reliefsteek, die ik ook een paar weken geleden heb ontdekt in Letland, en een demonstratie van het breien van Letse polswarmers met Magic Motifs in kraaltjes vertrokken ze eind van de middag met een hoofd tollend van de cijfers, maar overlopend van de inspiratie!

There was no finding better place to give a workshop than the Stevenson of Center Sumburgh Head Lighthouse. As the days before, there already had been seen killer whales in the bay we could see from the big windows. Lots of tourists and nature lovers came to Sumburgh to see them, but the students had soon forgotten everything around them and concentrated on making the Magic Motifs.

The first time you give a new workshop with quite a complex subject to no less than 17 students, and then also in English, that is surely a challenge. But the topic Magic Motifs, which keep me in their spell for weeks now, was a big hit and they quickly took over my enthusiasm. Especially after seeing how nice their patterns turned out and how easy they can be generated and checked with the computer program I made for this purpose. After explaining and making the first patterns, they too saw the endless possibilities of this computational technique.

After learning a very special Latvian relief stitch, which I had discovered a few weeks ago in Latvia, and a demonstration of knitting Latvian wrist warmers Magic Motifs in beads they left late afternoon with a head spinning from the figures, but overflowing with inspiration!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Hazel Tindall nodigde me uit om deel te nemen aan de breimiddag van het Shetlandse breier- en spinnersgilde in Voe. De mooie rit, ongeveer een uur rijden vanaf Sumburgh, bracht me naar het verenigingsgebouw, waar een grote groep breiers lekker gezellig zat te breien en beppen. Leuke gesprekken, ook over mijn Magical Motifs uit Letland, veel ideeën en nieuwe plannen en gezellig gebabbel over allerlei andere brei-gerelateerde onderwerpen.

Hazel Tindall invited me to participate in the work of the afternoon Shetland breier- and Spinners Guild in Voe. The beautiful drive, about an hour’s drive from Sumburgh, brought me to the community building, where a large group of knitters was knitting and chatting. Nice conversations, also about my Magical Motifs from Latvia, many ideas and new plans and sociable chatter about all kinds of other knitting-related issues.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In het zuiden van Letland vonden we in Bernati ons huis voor de komende dagen. We hadden geen adres gekregen, maar alles is er zo landelijk en beperkt, dat dit geen probleem was. Ook Mia Petra vond haar weg met haar auto naar ons mooie huis met open haard, vijf slaapkamers, een tuin met prieeltje, wasmachine, eigen poes en oranje badkamer. Dat oranje was wel handig, want het water ruikt er sterk naar ijzer, dat was even wennen. Mijn slaapkamer had een balkon, vanwaar je de ooievaren op hun nest kon zien.

Na lekker getuttel en ontbijten in de zon, zijn we door de duinen naar de zee gelopen. Eerst nog even een bordje volgen naar ‘iets’, wat een groep houten beelden bleek te zijn met een interessant verhaal over de oranje-rode rokken van de vrouwen van Nica, Rucava en Barta. Het strand was hemels mooi.

In the south of Latvia in Bernati we found in our home for the next few days. We were not given an address, but everything is so rural and limited there that this was no problem. Mia Petra also found her way with her car to our beautiful home with fireplace, five bedrooms, a garden with gazebo, washing machine, our own cat and an orange bathroom. That orange was convenient because the water smells strongly of iron, which was not easy getting used to. My room had a balcony from which you could see the storks in their nest.

After a relaxed morning with tasty breakfast in the sun, we walked to the sea through the dunes. First we followed a sign for ‘something’ which turned out to be a group of wooden statues with an interesting story on the orange-red skirts women from Nica, Rucava and Barta. The beach was heavenly beautiful.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na een autotocht door de omgeving (we pasten met z’n vijven makkelijk in de de grote witte gloednieuwe pooierbak die we hadden gehuurd en waar menige Let kwijlend naar keek), gingen we naar Rucava, een idyllisch dorpje vlakbij Bernati. Ik had van te voren video’s gezien over het craft house daar. Wat was het bijzonder om er binnen te stappen! Er hingen zelfs portretjes van de vroegere vrouw des huizes. De breisters uit het dorp kwamen ons ontmoeten en brachten heerlijk traditioneel eten mee. Sandra had roggebrood gebakken, er was honing uit het dorp, aardappeltaart en daarna een toetje met vruchtensap. Zálig! En zo hartelijk allemaal, we voelden ons zó welkom. Ik kreeg zelfs het proefje cadeau waar ik erg in geïnteresseerd was, zo lief! Tijdens het eten werden we toegezongen, echt een kippenvelmomentje. Ze hebben het niet breed, maar dat wat ze hebben, willen ze zo graag delen. Wij deelden ook, cadeautjes en voor de oprichtster van de groep een vergulde breinaald. En natuurlijk Warme Handen en Lekker Warm! voor hun bibliotheekje.

In het craft house was veel handwerk en klederdracht te zien, zowel dingen die te koop waren, als om te bekijken. Ook de wanten en handschoenen uit het boekje Rucavas Rakastaino Adijumu Mantojums, waaronder de bijzondere roze handschoenen met rozen, waarschijnlijk afkomstig uit de Balkan, die mogelijk de kleur- en motiefkeuze voor vele andere breisels hebben beïnvloed. Ook hadden de breisters spullen van zichzelf meegenomen om te laten zien. Bijzonder waren de vesten in patentsteek. En wat Mia Petra daar zat te doen, wie zal het zeggen? 😉

Op weg naar huis stond de kilometerstand op 1000,1 km, en er zou nog meer bijkomen. Wat hebben we veel gezien!

After a road trip through the area (all five of us fitted easily in the big brand new shiny car we had rented and f0r which many Latvian men drooled when looking at it), we went to Rucava, an idyllic village near Bernati. Before leaving I had on seen videos on the craft house there. What was special to step over the threshold! There even hung portraits of the former mistress on the walls. Knitters from the village came to meet us and brought delicious traditional food with them. Sandra had baked rye bread and there was honey from the village, potato cake and even a dessert with fruit juice. It tasted so good! And all the women ware so nice, we felt very welcome. I even got the sample that I was very interested as a present, so sweet! During dinner we were serenaded, a real goosebumps moment. They are not rich, but what they have, so they want to share. We also shared, presents and a gilded needle for the founder of the group. And of course Warm Hands Warm and So Warm! for their small library.

In the craft house was so much to see, many handicraft item, costumes , some things were for sale, some where there for show. The mittens and gloves from the booklet Rucavas Rakastaino Adijumu Mantojums, including the special pink gloves with roses, probably originating from the Balkans, which may have influenced the color and pattern choice for many other knitwear. Also the knitters had brought stuff themselves to show. Unusual were the jackets in Brioche stitch. No, I don’t have a clue what Mia Petra was doing there. 😉

On the way home the mileage was at exactly 1000.1 km, and we had some more travelling to do. We have seen a so much!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De tweede dag van  het Knitting Camp startte met een presentatie van Zinta Vãrpiņa. Op tafel kwamen replica’s van prachtige oude wanten uit de regio Saldus, waar ze over vertelde en waar we uitgebreid foto’s van mochten maken. Mãra Mertena, een van de medecursisten, had een tas vol wanten en handschoenen bij zich om te showen. Daarna leerden we een paar mooie boordjes, waaronder die met driehoekjes in verkorte toeren.

Na de lunch begon het ‘schoolreisje’ naar Talsi. Met z’n allen gezellig de bus in en in sukkeldraf naar het museum, waar we het depot bezochten. Je weet niet wat je ziet, lade na lade vol met oude wanten, prachtig! Ook het museumpje nog even doorgelopen, waar we vooral veel lol hadden met het apparaat dat foto’s van een groepje kon nemen, waarna de hoofden in een oude ansichtkaart met vrouwen in klederdracht werd geplaatst.

The second day of the Knitting Camp started with a presentation of Zinta Vãrpiņa. On the table were replicas of beautiful old mittens from Saldus region. Zinta explained all kind of details on the knitwear and we were allowed to take photos. Mãra Mertena, one of the other participants, had a bag full of mittens and gloves with her to show. Then we learned a few nice cuffs, including those with triangles in short rows.

After lunch, the ‘schooltrip’ to Talsi began. Together cosy in the bus and in a slow tempo to the museum, where we visited the depot. It was amazing what we saw there, so many beautiful old mittens, gloves and socks in a lot of drawers. We also walked throught the museumm where we had a lot of fun with the device that could take pictures of a group of people, placing the heads in an old postcard with women in costumes.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Talsi is een idyllisch dorpje aan het water. Külli poseerde in haar mooie vintagejurk met deze prachtige achtergrond. We bezochten een keramist, waar LiesW een breipot kocht. Een talentvolle weefster liet ons haar atelier zien. We troffen het, want op het binnenplaatsje was een activiteit met kinderen in dracht, die het topleuk vonden om synchroon omhoog te springen voor de fotograaf.

Tot slot werden we naar een kamer geleid waar de plaatselijke breiers ons opwachten om ons trots hun werk te tonen. Weer een tafel vol wanten en handschoenen, de een nog mooier dan de ander. Een van de wanten was gemaakt in een heel speciaal steekje dat ik nog nooit gezien had, dat ik thuis al heb uitgeprobeerd. De effecten ervan zijn sensationeel leuk. Maar daarover later meer…

Wij hadden inmiddels wel een ijsje verdiend, dus doken snel de supermarkt even in. Linda Rubena deed ook meteen een boodschapje naast het potje rijstdrank dat ze had gehad, ze kocht een heerlijk flesje Balsam voor een slaapmutsje. Nooit zagen we meer wanten op één dag, dus dat werd vast dromen van al dat moois, Prieka!

Talsi is an idyllic lakeside village. Külli posed in her beautiful vintage dress with this beautiful background. We visited a pottery maker, where LiesW bought a bowl to hold her ball of yarn. A talented weaver showed us her atelier. We were lucky, because in the courtyard there was an activity with children in costume who found it awesome to jump synchronously up for the photographer who was taking their picture.

Finally, we were led to a room where local knitters were waiting for us to proudly show their work. Another table full of mittens and gloves, each more beautiful than the other. One of the patterns was created in a very special stitch I had never seen before, which I’ve tried at home. Its effects are sensational fun. But more on that later …

We already had earned an ice cream, so quickly surfaced in the supermarket here. Linda Rubena got a jar with rice drink, but also bought a bottle of Balsam for a nightcap. Never we saw so many mittens on one day, so she must have been dreaming of all that knitwear, Prieka!

Gekker moet het toch echt niet worden. Bosch verkoopt sinds kort onesies voor je stofzuiger in de vorm van een olifant, flamengo of giraf. Alleen te bestellen op 1 april… 😉

This is one of the funniest things I came across lately. Bosch recently started selling onesies for your vacuum cleaner in the form of an elephant, giraffe or flamenco. You can order one on 1 April… 😉

Veel ouderen willen iets dóen voor de vluchtelingen. Unie KBO zette daarom de actie ‘Een Warm Gebaar’ op. Zo kon een ieder die dat wilde de handjes laten wapperen om vluchtelingen te voorzien van warme winterspullen. Meer dan 800 sjaals, sokken, truien en dergelijke rolden van de naalden. Als dat geen warm welkom is!

Many elderly people want to do something for the refugees. Unie KBO therefore set up the campaign ‘Een Warm Gebaar’ (A Warm Gesture). This allowed anyone who wanted to really help to provide refugees with warm winter garments. More than 800 scarves, socks, sweaters and the like rolled off the needles. That is indeed a warm welcome!

Afgelopen week besteedde Harm Jonkers op zijn blog Estonian World aandacht aan Estlandse breitradities en het boek Warme Handen – Estlandse Wanten en Polswarmers dat The Dutch Knitters in 2011 uitbracht. Zijn blog brengt actuele en interessante nieuwtjes over Estland voor iedereen die het geweldige land een warm hart toedraagt.

Last week Harm Jonkers published an article about on his blog Estonian World about Estonian knitting traditions and the book Warm Hands – Estonian Mittens and Wrist Warmers released by The Dutch Knitters in 2011. His blog brings up-to-date and interesting news about Estonia for all those who love this wonderful country.

Stel je eens voor, je mag de hele maand juli in een prachtig appartement bij de Sumburgh vuurtoren op het zuidelijkste puntje van het Mainland in Shetland doorbrengen… vanuit je ramen zie je de oceaan, het vliegveld, in de verte onder meer het eilandje Fair Isle en soms zelfs walvissen of dolfijnen. Maar we gaan er zéker massa’s puffins (papegaaiduikers) zien. Shetland is uitgeroepen tot de beste plaats ter wereld om deze koddige vogeltjes te zien die op de meer dan honderd meter hoge kliffen iedere zomer hun nesten bouwen.

Jan en ik zijn als ‘Artists in Residence‘ gevraagd voor dit spannende avontuur om ons ter plekke te laten inspireren door Shetland, de prachtige natuur, cultuur en rijke historie. Jan zal er een op Shetland geïnspireerde icoon schilderen en ik ga me op de breicultuur werpen. Ik ga er nieuwe patronen ontwerpen en hoop er meer te ontdekken over de relaties tussen de breitradities van Shetland en de Fair Isle-motieven en die uit de Baltische staten en Nederland. Binnenkort meer informatie over onze activiteiten gedurende de periode dat we in Shetland ‘wonen’.

Bekijk de Sumburgh webcam of een eerder verschenen blog over Sumburgh.

Imagine, you can spend the entire month of July in a beautiful apartment at the Sumburgh Lighthouse on the most Southern spot of the Mainland in Shetland… from your windows you can see the ocean, the airport , in the distance among others the island Fair Isle and sometimes even whales or dolphins. But we are definitely seeing lots of puffins. Shetland has been declared the best place in the world to see these cute, comical birds who build their nests every summer on more than one hundred meters high cliffs.

Jan and I have been asked as ‘Artists in Residence‘ for this exciting adventure to give us the chance to Shetland inspired by the beautiful nature, culture and rich history. Jan will paint a Shetland-inspired icon and I’m going to do some serieus investigation into the knitting culture. I’m going to design new patterns and hope to discover more about the relationships between the knitting traditions of Shetland and Fair Isle patterns and those from the Baltic states and the Netherlands. Soon more information about our activities during the period that we are ‘living’ in Shetland.

Check out the Sumburgh webcam or a previously published blog about Sumburgh.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In de jaren tachtig was het handwerkblad Ariadne populairder dan ook. De ontwerpen, passend in het tijdsbeeld, werden alsmaar wilder en extremer en ik deed daar lekker aan mee door de gekste breisels te maken. Eén van mijn meest opmerkelijke breisels was de merklaptrui uit Ariadne maart 1982, waarin ik mijn geboortedatum, naam, 1982 en allerlei symbolen die toen belangrijk voor mij waren, toevoegde.Zelfs het vrouwenteken en symbool ‘ban de bom’ ontbraken niet. Tijdens het opruimen van wat dozen met oud textiel kwam ik ‘m weer tegen, toch wel leuk dat ik ‘m heb bewaard als aandenken aan een bijzondere periode in mijn leven.

In the eighties Ariadne was probably the most populair crafts magazine. The designs, which were trendy in that era, became wilder and more extreme, which I loved and so I knitted the most crazy knitwear. One of my most remarkable knittings was the merklaptrui from Ariadne March 1982, in which my date of birth, name, 1982, and all kinds of symbols that were important to me then, were added. Even the symbol for ‘female’  and ‘ban the bomb’ were not lacking. While clearing out some boxes of old textile I stumbled across it again, and now I’m happy that I’m’ve saved it, just as a souvenir of time gone by.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Pas kreeg ik een mailtje van iemand die zo graag de wanten wilde nabreien die haar 91-jarige moeder ongeveer 60 jaar geleden voor haar vader had gebreid. Ze vroeg mij advies, omdat haar moeder niet meer wist je de steek moest breien. Tijdens mijn wekelijkse breiavondje bij Stitch ‘n Bitch Utrecht in het Polmanshuis in Utrecht kwam ze ze laten zien. Ze had ze net nog aangehad op de fiets. Tja, er is ook wat te zeggen voor acryl, het is wél sterk. 😉
Wij natuurlijk allemaal met ons neus er boven op, maar helaas, we kwamen niet verder dan ‘Brioche-achtig’ en wat het in ieder geval allemaal niet was.

Dus bij deze,… wie weet met welke steek deze wanten zijn gebreid en kan uit leggen hoe deze wordt gebreid?

Recently I received an email from someone who wanted to copy the mittens which had been knitted by her 91 year old mother about 60 years ago for her father. She asked me for advice, because her mother did not know how to knit the stitch pattern. During my weekly knitting evening at Stitch ‘n Bitch Utrecht in the Polmanshuis in Utrecht she came to show them. She had worn them on her bike while riding to the Polsmanshuis. Well, after all, acrylic yarn is quite strong, so they survived 60 years of wear and will last a little longer.
Of course we were all willing to examine the mittens thouroughly, but unfortunately, we did not find out anything beyond “Brioche-like” and what in any case it was not.

So here it is … who knows with which stitch pattern these mittens are knitted and can explain how this is done?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Letse wanten zijn kleurrijk, lekker vast gebreid en ronduit fantastisch. Senā Klēts, het instituut/winkel in het centrum van Riga dat een belangrijke rol vervult met onderzoek en bij de vastlegging van de Letse klederdracht- en wantentraditie, bracht hierover enkele jaren geleden een schitterend boek uit: Latviesu Cimdi, het levenswerk van Maruta Grasmane, die ik in 2014 al ontmoette bij Senā Klēts. Natuurlijk schafte ik het Letse boek direct aan en het werd één van mijn lievelingsboeken. Maar liefst 178 wantenpatronen op 440 pagina’s, compleet met foto van de replica van de antieke want en teltekening, de één nog fantastischer dan de andere. Je weet gewoon niet wat te kiezen voor een volgend project. En natuurlijk zijn de motieven ook geweldig om in andere projecten te verwerken. Het was alleen jammer dat vrijwel alle tekst in het Lets was…

En nu, eindelijk, is er de Engelse versie! We kunnen nu niet alleen de patronen breien en bestuderen, maar ook de tekst over de Letse regio’s en de karakteristieke Letse motieven en kleuren lezen. Ook is er een uitvoerige beschrijving van de werkwijze toegevoegd, speciaal voor de niet-Letse breiers, want velen hebben in hun jeugd niet geleerd hoe je een Letse want breit zoals de Letse breiers en kunnen dat extra stukje begeleiding goed gebruiken.

Maar eigenlijk moet je ook naar de mooie stad Riga en zélf bij Senā Klēts gaan kijken. Zelden zag ik zoveel mooie wanten bij elkaar. Prachtig tentoongesteld in de winkel tussen de rekken vol klederdracht en traditioneel textiel. Ik was er in juni 2014 en in 2015 met breivrienden en daar zal het zeker niet bij blijven!

Dank je wel Maruta en medewerkers van Senā klēts, voor jullie goede werk voor de Letse breitradities en het door deze Engelse vertaling toegankelijk maken voor de rest van de wereld!

Latvian mittens are colorful, tightly knitted and downright fantastic. Senā Klēts, the institute / shop in the center of Riga, which plays an important role with research and preservation of the Latvian costume- and mitten traditions, published some years ago a magnificent book: Latviesu Cimdi, the life’s work Maruta Grasmane, which I already met at Senā Klēts in 2014. Of course I bought the book directly in the Latvian language and it became one of my favorite books. As many as 178 patterns on 440 pages, complete with pictures of a replica of the ancient mitten, as well as the knitting charts, all really fantastic. You just can’t choose one for the next project. And of course you can use the motifs for other projects too. Just a pity that almost all texts were in the Latvian language…

And now, finally, there is the English version! We can now not only knit and study the patterns, but also read the text on the Latvian regions and the characteristic Latvian motifs and colors. There is also a detailed description of the knitting techniques added, especially for the non-Latvian knitters, because many have not learned in their childhood how a Latvian mitten is knit, as Latvian knitters do, so they  can use that extra bit of guidance well.

But you really should also visit the beautiful city of Riga and check out Senā Klēts your self. I seldom saw so many lovely mittens together. Beautifully showcased in the shop between racks of costumes and traditional textiles. I was there in June 2014 and in 2015 with knitting friends and it certainly will not be my last visit!

Thank you Maruta and staff at Senā Klēts, for your good work for the Latvian knitting traditions and making it accessible through this English translation for the rest of the world!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De leukste wolwinkel in Copenhagen moet Sommerfuglen zijn, dan kan niet anders! Een gezellige winkel tjokvol garens, accessoires en breiboeken. Wat hebben ze veel, je kan niet stoppen met rondsnuffelen! Garens van bekende merken als Isager en Rowan, maar ook van kleinschaliger ondernemingen. Een tafel vol boeken, borduurspullen, accessoires en gezellige breigerelateerde hebbedingen. Breinaalden vond ik er eerst niet, want die hebben ze weggestopt in de laadjes onder de toonbank. Kort geleden werd in een Deens damesblad een artikel gewijd aan deze leuke wolwinkel.

Jan nam geduldig plaats op de partnerstoel en stelde zich in op een lang verblijf, toen hij mijn enthousiaste gezicht zag. En ik ben zelfs nog een keer terug geweest om nog een keer rond te neuzen en te praten met de vriendelijke verkoopsters. Eén van de verkoopsters, Marie Monster Dollner, heeft recentelijk een breiboek gepubliceerd, waar ze trots mee poseerde.

En wat ik gekocht heb,… drie geweldig leuke blikken met breimotieven erop en heerlijke gearomatiseerde thee erin, een reflector met Noorse sterren en acht strengen Deense mohair in zwart, wit en grijstinten voor een paar lekkere mitaines en een muts, of zoiets.

The best yarn shop in Copenhagen must be Sommerfuglen, it can not be otherwise! A cozy shop filled with yarns, accessories and knitting books. They have so much, you can stop nosing about the goodies! Yarn of well-known brands as Isager and Rowan, but also of smaller companies. A table full of books, embroidery items, accessories and nice kniting related stuff. I did not find knitting needles at first, because they have tucked away in drawers in the counter. Recently an article in a Danish women’s magazine dedicated to this fun yarn shop was published.

Jan patiently took a seat in the partner chair and prepared for a long stay when he saw my enthusiastic face. And I even went back one more time to look around again and talk with the friendly saleswomen. One of the saleswomen, Marie Monster Dollner, has recently published a knitting book, with which she proudly posed.

And what I bought … three great fun tins with knitting patterns on it and delicious flavored tea in it, a reflector with nordic stars and eight skeins of Danish mohair in black, white and shades of gray for a nice mittens and a hat or so.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Rowan Magazine 58 is een succesnummer, dat zag ik meteen toen het magazine eind zomer uitkwam. En dit vestje, ontworpen door Marie Wallin, ging bij mij meteen op de pennen! Het is al een poosje af hoor, maar de foto’s pas vandaag.

Het vest is gebreid van Kid Classic in mijn favoriete kleur ijsblauw.

Rowan Magazine 58 is a successfull issue, I immediately noticed that when the magazine was published at the end of the summer. And this cardigan, designed by Marie Wallin, was on my needles right away! It’s been finished a while ago, but the photot were not made until today.

The cardigan is knitted from Kid Classic in my favorite color ice blue.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Musea hebben vaak veel meer moois in depot dan ze laten zien in de gewone collectie. Een bezoek aan de museumdepot is dan ook altijd iets heel bijzonders. Bovendien beschikken de medewerkers vaak over veel kennis die ze graag met geïnteresseerden willen delen. In Tallinn bezochten we het depot van het Open Air Museum. Maret en Ulla ontvingen ons daar in met een grote verrassing. We werden met paard en wagen naar het gebouw gebracht waar het textieldepot zich bevindt. Ik was er al een keer een paar jaar geleden, maar wilde het dolgraag nog een keer zien en het prachtige brei- en handwerk aan mijn vrienden tonen. En ja, we hebben genóten met onze blauwe beschermschoenen en witte katoenen handschoentjes aan. Gebreide wanten, handschoenen, truien, haakwerk, geborduurde kleden, hoedjes enzovoort. Helaas mag ik geen foto’s van de breisels laten zien, maar natuurlijk heb ik wel álles gefotografeerd voor eigen studie en onderzoek.

Daarna zijn we nog even lekker door het enorme museumterrein gelopen, waar volgend jaar een perkje met Hollandse tulpen zal zijn. Ondanks de winterperiode waren veel boerderijtjes open, vaak zelfs met medewerkers in kleding uit de tijd van de huisjes. We zagen nog een vos, maar dat bleek een doodnormale huispoes. Rond lunchtijd deden we ons te goed aan het authentieke Estlandse eten in de herberg, waarnaar we te voet en te wiel naar Mardilaat vertrokken.

Museums often have many more beautiful things in storage than they show in the regular collection. A visit to the museum depot is always something very special. In addition, the employees often have much knowledge they want to share with interested visitors. In Tallinn we visited the depot of the Open Air Museum. Maret and Ulla received us in there with a big surprise. We were brought by horse and wagon to the building where the textile depot is located. I was already there once a few years ago, but loved to see it again and show the beautiful knitwear and crafts to my friends. And yes, we had a marvelous time, wearing our blue protective shoes and white cotton gloves. Knitted mittens, gloves, sweaters, crochet, embroidered rugs, hats and more. Unfortunately I can not show pictures of the knitted items, but of course I did make photos of everything for personal study and research.

Then we had a nice walk over the museum large grounds, where next year a flower bed with Dutch tulips will appear. Despite the winter time many farms were open for public, often with staff in clothing from the time of the cottages were build. We even saw a fox, but that turned an ordinary house cat. Around lunch time we enjoyed the authentic Estonian food in the inn and then we walk and rolled to spend the afternoon at Mardilaat .