Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar bezocht ik naar aanleiding van video’s over het dorp en het breiwerk die ik op internet had gevonden, het handwerkhuis Zvanitaji in Rucava, Letland, waar ik Sandra en de andere vrouwen uit het dorp ontmoette. Een geweldige ervaring, dus ik wilde dolgraag terug toen het dit jaar op het programma stond tijdens het de breireis die werd georganiseerd door Sena Klets. Sandra stond al op de uitkijk toen we eraan kwamen. We kregen een lekker broodje met de traditionele geslagen boter en uitleg over het handwerk, breiwerk en de kostuums van het dorp en de streek. De roze handschoenen met rozen die ik verleden keer al had gezien, spelen een belangrijke rol, omdat deze mogelijk het begin hebben gevormd van de ontwikkeling van het kleurrijke breiwerk in Rucava. Mijn handen waren maar klein in verhouding tot de handschoenen, maar mogelijk zijn ze van een man geweest, want vaak droegen de mannen breiwerk dat we nu feminine zouden noemen. Ansis showde zijn ‘mauci’ (polswarmers) met opvallend kralenwerk.

Hierna gingen we naar een ander gebouw in het dorp waar we les kregen over traditionele opzetten en de specifieke steek van de vestjes uit Rucava, gemaakt met de Honeycomb brioche steek. Best lastig omdat de Estlandse docenten niet gewend zijn aan het maken van charts, maar uiteindelijk kwamen we er toch uit met hulp van meester breier Maruta Grasmane. We deden ons iets te veel te goed aan het lekkers in de veronderstelling dat het de lunch was, maar nee, die kwam daarna nog in het handwerkhuis. Een stevige lunch ook, waarvan Ingrid niet altijd alles lekker vond, haar gezicht spreekt boekdelen… Even uitbuiken met een dansspelletje op het grasveld geleid door de energieke Sandra was dus best lekker.

In het centrum van het dorp is nog een gezellig handwerkwinkeltje, waar de jongste verkoopster van Letland mij een paar konijnenvelletjes en fantastische konijnenbontwanten verkocht. Na terugkomst in Liepaja kregen we nog een bustoer langs de bezienswaardigheden van de stad, waaronder het strand en een Russische kerk waar we, zoals dat gebruikelijk is, ons hoofd bedekten. Gelukkig had haast iedereen wel een (gebreide) shawl bij zich.

Last year, after finding some videos about the town and knitwear, I visited the Zvanitaji craft house in Rucava, Latvia, where I met Sandra and the other women from the village. A great experience, so I loved to return this year during the knitting event organised by Sena Klets. Sandra was already on the lookout when we arrived. We got a tasty sandwich with the traditional battered butter and an explanation of the handicrafts, knitwear and costumes of the village and the region. The pink gloves with roses I’ve seen in last year have played an important role, because they may have formed the beginning of the development of colorful knitwear in Rucava. My hands were small related to the gloves, but maybe they were made for a man, because often the men wore knitwear that we would now call feminine. Ansis showed his ‘mauci’ (wristwarmers) with striking beadwork.

After this we went to another building in the village where we learned about traditional cast-ons and the specific honeycomb brioche stitch of the traditional Rucava cardigans. Quite difficult to learn because Estonian teachers are not used to making charts, but eventually with the help of knitting master Maruta Grasmane we got it. We enjoyed the sweets they made for us a bit too much on the assumption that it was lunch, but no, lunch was severd later on in the craft house. A big lunch too, of which Ingrid did not always like everything, you can tell by looking at her face… So a dance game to get an appetite on the lawn led by the energetic Sandra was very nice.

In the center of the village there is another cozy craft shop, where Latvia’s youngest seller sold me some rabbit fur skins and fantastic rabbit fur mittens. After returning to Liepaja we got a bus tour along the sights of the city, including the beach and a Russian church where we covered our head as is usual Russian churches. Fortunately, almost everyone had a knitted shawl at hand.

Anneke, dank voor het gebruik van vier foto’s!
Anneke, thanks for using four photos!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In het zuiden van Letland vonden we in Bernati ons huis voor de komende dagen. We hadden geen adres gekregen, maar alles is er zo landelijk en beperkt, dat dit geen probleem was. Ook Mia Petra vond haar weg met haar auto naar ons mooie huis met open haard, vijf slaapkamers, een tuin met prieeltje, wasmachine, eigen poes en oranje badkamer. Dat oranje was wel handig, want het water ruikt er sterk naar ijzer, dat was even wennen. Mijn slaapkamer had een balkon, vanwaar je de ooievaren op hun nest kon zien.

Na lekker getuttel en ontbijten in de zon, zijn we door de duinen naar de zee gelopen. Eerst nog even een bordje volgen naar ‘iets’, wat een groep houten beelden bleek te zijn met een interessant verhaal over de oranje-rode rokken van de vrouwen van Nica, Rucava en Barta. Het strand was hemels mooi.

In the south of Latvia in Bernati we found in our home for the next few days. We were not given an address, but everything is so rural and limited there that this was no problem. Mia Petra also found her way with her car to our beautiful home with fireplace, five bedrooms, a garden with gazebo, washing machine, our own cat and an orange bathroom. That orange was convenient because the water smells strongly of iron, which was not easy getting used to. My room had a balcony from which you could see the storks in their nest.

After a relaxed morning with tasty breakfast in the sun, we walked to the sea through the dunes. First we followed a sign for ‘something’ which turned out to be a group of wooden statues with an interesting story on the orange-red skirts women from Nica, Rucava and Barta. The beach was heavenly beautiful.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na een autotocht door de omgeving (we pasten met z’n vijven makkelijk in de de grote witte gloednieuwe pooierbak die we hadden gehuurd en waar menige Let kwijlend naar keek), gingen we naar Rucava, een idyllisch dorpje vlakbij Bernati. Ik had van te voren video’s gezien over het craft house daar. Wat was het bijzonder om er binnen te stappen! Er hingen zelfs portretjes van de vroegere vrouw des huizes. De breisters uit het dorp kwamen ons ontmoeten en brachten heerlijk traditioneel eten mee. Sandra had roggebrood gebakken, er was honing uit het dorp, aardappeltaart en daarna een toetje met vruchtensap. Zálig! En zo hartelijk allemaal, we voelden ons zó welkom. Ik kreeg zelfs het proefje cadeau waar ik erg in geïnteresseerd was, zo lief! Tijdens het eten werden we toegezongen, echt een kippenvelmomentje. Ze hebben het niet breed, maar dat wat ze hebben, willen ze zo graag delen. Wij deelden ook, cadeautjes en voor de oprichtster van de groep een vergulde breinaald. En natuurlijk Warme Handen en Lekker Warm! voor hun bibliotheekje.

In het craft house was veel handwerk en klederdracht te zien, zowel dingen die te koop waren, als om te bekijken. Ook de wanten en handschoenen uit het boekje Rucavas Rakastaino Adijumu Mantojums, waaronder de bijzondere roze handschoenen met rozen, waarschijnlijk afkomstig uit de Balkan, die mogelijk de kleur- en motiefkeuze voor vele andere breisels hebben beïnvloed. Ook hadden de breisters spullen van zichzelf meegenomen om te laten zien. Bijzonder waren de vesten in patentsteek. En wat Mia Petra daar zat te doen, wie zal het zeggen? 😉

Op weg naar huis stond de kilometerstand op 1000,1 km, en er zou nog meer bijkomen. Wat hebben we veel gezien!

After a road trip through the area (all five of us fitted easily in the big brand new shiny car we had rented and f0r which many Latvian men drooled when looking at it), we went to Rucava, an idyllic village near Bernati. Before leaving I had on seen videos on the craft house there. What was special to step over the threshold! There even hung portraits of the former mistress on the walls. Knitters from the village came to meet us and brought delicious traditional food with them. Sandra had baked rye bread and there was honey from the village, potato cake and even a dessert with fruit juice. It tasted so good! And all the women ware so nice, we felt very welcome. I even got the sample that I was very interested as a present, so sweet! During dinner we were serenaded, a real goosebumps moment. They are not rich, but what they have, so they want to share. We also shared, presents and a gilded needle for the founder of the group. And of course Warm Hands Warm and So Warm! for their small library.

In the craft house was so much to see, many handicraft item, costumes , some things were for sale, some where there for show. The mittens and gloves from the booklet Rucavas Rakastaino Adijumu Mantojums, including the special pink gloves with roses, probably originating from the Balkans, which may have influenced the color and pattern choice for many other knitwear. Also the knitters had brought stuff themselves to show. Unusual were the jackets in Brioche stitch. No, I don’t have a clue what Mia Petra was doing there. 😉

On the way home the mileage was at exactly 1000.1 km, and we had some more travelling to do. We have seen a so much!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het delen van kennis is belangrijk, dat is waar we in de breiwereld met z’n allen beter van worden. Als dank voor het delen in de kennis van de Estlandse breiers bieden we dan graag iets uit eigen keuken aan, dus gaven we tijdens ons verblijf in Estland een gratis lesje Brioche (Patentsteek). Nancy Marchant, The Queen of Brioche, schreef er haar meesterwerk Knitting Brioche over en op haar verzoek verspreiden wij met veel plezier de kennis over deze geweldige breitechniek. Een door haar getekend exemplaar van het boek gaven we aan Monika als dank voor het organiseren van de avond. Het was heet en wat rumoerig in Kompott, het schattige restaurantje waar je voor een schijntje heerlijk kan eten, de Nederlandse breivrienden waren eigenlijk doodmoe van de overvolle week en er was zelfs één cursist behoorlijk teut (rustig maar Gerard, we noemen geen namen). De Estlandse breiers, onder wie Monika, Liivi, Liina (van de prachtige Haapsalu-kantbreisels) en de medewerkster van de wolfabriek Aade Long in Rasikuu, deden erg hun best en produceerden prachtige proeflapjes. Je kan zien dat het breien hen in de genen zit. Ondertussen oefende Jans spontaan en geheel onbedoeld nog even het breien van een knoopsgat.

Sharing knowledge is important, that’s what helps us all to grow. To thank the Estonian knitters for sharing their knowledge with us we offered some of our knowledge to them by giving a class Brioche during our stay in Estonia. Nancy Marchant, the Queen of Brioche, wrote the masterpiece Knitting Brioche about this stitch and on her request we share our knowledge about this wonderful knitting technique. She signed a copy of the book we gave Monika to thank her for organising the class. Is was hot and a bit noisy in Kompott, the cute restaurant where you can eat for next to nothing, the Dutch knitting friends were dead tired because of the exhausting week and there even was a drunk participant (don’t worry Gerard, we will not tell it was you). The Estonian knitters, among them was Monika, Liivi, Liina (famous for her beautiful Haapsalu lace knitting) and a employee of the wool mill Aade Long in Rasikuu, tried their very best and produced perfect samples. You can see knitting is their genes. Meanwhile Jans spontaneously and without plannnig it, practised  knitting buttonholes.

We ontmoette er ook Monika’s moeder, die vond dat we de week onder haar dochter’s bezielende leiding goed hadden doorstaan. Ze deelde Estlandse chocolade medailles uit. Lekker! Zelf sprong ze pas nog uit een vliegtuig, waarvoor ze zeker ook een medaille verdiende. Evenals Liina, die een schitterende jurk breide in de techniek van de Haapsalu shawls. Práchtig! En precies de kleur van mijn t’shirtje. Kwam dat even mooi uit. 😉 Monika liet zien hoe je een boodschap kan verstoppen in het garen voor een paar sokken. De kits met het garen zijn te koop bij Emma Leppermann in het centrum van Tallinn.

We also met Monika’s mother, who thought that we deserved a chocolate medal as survivors of a week under the guidance of her dauugther, so she brought one for all of us. Tasted great! She had dived out of a airoplane recently, so she deserved one too. Like Liine who knitted a dress in the technique of the Haapsalu shawls. Beautiful! And it matched my shirt so well. 🙂 Monika showed us how to hide a message in sock yarn. The kits with this yarn you can buy at Emma Leppermann in the center of Tallinn.

In Nederland en België geef ik dit najaar als The Dutch Knitters weer workshops. De agenda is nu online op onze site. Je kan je intekenen bij de wolwinkel waar de workshop wordt gehouden.

In the Netherlands and Belgium I as The Dutch Knitters will give workshops again. The agenda is now online on our site. You can sign up at the location where the workshop will be held. 

In de ban van Brioche, oftewel de Patentsteek.

Zondag geeft The Dutch Knitters met de zege van The Queen of Brioche Nancy Marchant, voor de eerste keer deze workshop in de Afstap in Amsterdam. Première…… ‘n uitverkochte zaal, toi-toi-toi en break a knitting needle!

Obsessed with Brioche Knitting, Patentsteek in Dutch.

Sunday The Dutch Knitters will teach this workshop with the blessing of The Queen of Brioche Nancy Marchant for the first time in the Afstap in Amsterdam. Première…… all seats sold, toi-toi-toi and break a knitting needle! 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Shawltje mrs Zwaalie (patroon Nancy Marchant) werd voor mij shawltje mrs Vicky, zie het vorige blogje. Gemaakt van twee knotten Noro Silk Garden sokkengaren is het een vlot en pittig dasje geworden. Noro heeft eindelijk ook een mooie bijna effen kleur in het assortiment, die prachtig combineert met een bol met wat extravagantere kleuren. Helaas is het garen af en toe wat erg onregelmatig, wat grote proppen en verdikkingen in het weefsel oplevert. Maar het resultaat is toch fantastisch, dus we vergeven het Noro maar weer snel.

Shawl mrs Zwaalie (pattern Nancy Marchant) is for me shawl mrs Vicky (see my last blog). Made of two skeins of Noro Silk Garden sock yarn it became a neat and fashionable scarf. Noro finally has added a almost solid color to the collection, that combines beautifully with the more extravagant colors. Unfortunately the yarn is a bit irregular now and then, so there are lumps and thicker parts in it. But the result is fantastic, so we have to forgive Noro for that.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mijn man Jan is gek op Vicky Leandros, maar dat wisten jullie al, toch? Een poosje geleden was het weer tijd voor zijn jaarlijkse dosis vitamine V. dus ik reed ‘m bijna 500 kilometers naar Gut Basthorst in Duitsland om haar weer eens te horen zingen. Het concert werd gehouden op het landgoed van haar exman Baron von Rufin, voor mij Herr Enno als ik ‘m moet paaien om Jan wat dichter bij zijn idool te brengen.

My husband Jan loves Vicky Leandros, but that you knew already, isn’t it? A while ago it was time to give him his yearly shot of vitamin V. so I drove him almost 500 kilometers to Gut Basthorst in Germany to hear her sing. The concert was held on the country estate of her ex husband Baron von Rufin, Herr Enno for me when I have to butter him up to get my Jan closer to his idol.

Mede door het gezelschap van onze lieve vrienden Linda en Johan, die nota bene zelfs een hotelkamer op het landschap hadden kunnen boeken, was het een superleuk weekend, beslist geen straf om mee te  moeten hoor. En Vicky was allerliefst, koos tijdens het fantreffen onze tafel uit voor haar persconferentie, die ze hield terwijl Jan gezellig naast haar zat. De ZDF en ARD waren aanwezig en legden alles vast.

Also thanks to the company of our dear friends Linda and Johan, who even had booked a room on the estate, it was a great weekend and I loved to join in. And Vicky was very sweet, choosing our table to do her press conference during the fan meeting, while Jan was sitting besides her. The ZDF and ARD (the biggest broadcasting companies in Germany) where there and recorded everything.

Maar wat heeft dit alles nu met breien te maken? Mijn breiwerkje lag gedurende de hele conferentie pontificaal op de tafel voor haar Griekse neusje en ik kon het niet laten om het haar in de handen te drukken. Ze bekeek het briocheshawltje naar een patroon van Nancy Marchant van alle kanten met lichtelijk verbijsterde blik, maar antwoordde ontkennend op mijn vraag: “Vicky, können Sie stricken?”……

But what makes this topic knitting related? My knitting was on the table all the time, right in front of Vicky and I couldn’t resist putting it in her hands. She looked at the brioche shawl (pattern Nancy Marchant) from all sides with astonishment, but answered negatively on my question: “Vicky, can you knit?”……

Meer foto’s en een reportage over het fantreffen en het concert op Jan’s site over Vicky.
More photos and a review of the fan meeting and the concert on Jan’s site over Vicky.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Inmiddels staat er alweer een Brioche shawl op de pennen, ook zo’n geweldig leuk patroon van Nancy Marchant, de Queen of Brioche. Deze shawl wordt gebreid van Noro Silk Garden Sock, wolwit met weinig verloop gecombineerd met een kleurrijk garen. Ik maak de shawl wat breder en korter dan in het patroon Mrs Zwaalie’s Brioche shawl is aangegeven. Hoewel je wel moet opletten is ook dit geen moeilijk patroon voor de iets gevorderde breier. Probeer het ook maar eens, het patroon is gratis op Ravelry.

In the meantime I casted on a new Brioche shawl, also one of Nancy Marchant’s, the Queen of Brioche, beautiful patterns. This shawl will be knitted from Noro Silk Garden Sock, wool white with only a vague colour change, combined with a colourful yarn. I make my shawl a bit wider and shorter than the pattern Mrs Zwaalie’s Brioche shawl describes. Even though you have to stay alert it is not a difficult pattern for the advance knitter. Try it, the pattern is free on Ravelry.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Je zal maar een man hebben die al sinds 1972 gek is op Vicky Leandros. Dan kan je opeens bij een Schlagerfestival in het Zuiden van het land zitten. De meeste muziek vond ik afgrijselijk en hoewel ik Vicky wel een échte vakvrouw vind, kan ik haar muziek niet zo waarderen. Geef mij maar klassiek of mooie doorleefde lagere stemmen als die van Charles Aznavour, Adèle of Amy Winehouse. Maar toen ik Heintje terug zag als Hein, was er toch wel een beetje sentiment. Ik hoor mijn oma nog zeggen dat hij best een goeie echtgenoot voor me zou zijn……

When you have a husband that loves Vicky Leandros since 1972 you might some day end up on a Schlagerfestival in the South of the Netherlands. Most of the music I think was awful and although I have to admit that Vicky is a real good artist, I don’t like her music. I prefer classical or the more down to earth lower voices like the voice of Charles Aznavour, Adèle or Amy Winehouse. But when I saw Heintje as a full grown Hein, I got sentimental. I still can hear my grandmother say that he would make a great husband for me……

Aan echtgenoot Jan had ik de hele dag geen kind, hij ging volledig op in het hele gebeuren. Net als Linda, de handlezeres/paragnoste en Johan in zijn helderwitte blouse en chique blauwfluwelen colbertje, onze lieve vrienden met wie we al menig Vickyreisje hebben gemaakt. Ze genoten alle drie volop van het feit dat Vicky ze als enige fans backstage vroeg, waar ze hun cd’s lieten signeren en ik ze glunderend op de foto zette met hun idool.

My husband Jan had the day of his life and really enjoyed each and every momet. Like Linda, the handreader/paragnoste and Johan in his sparkling white shirt and posh blue velvet jacket, our much appreciated friends with whom we did so many Vicky-related activities. They all enjoyed that they were the only fans that Vicky asked them to come backstage after the show. She signed there cd’s and I made some lovely photos of them with there idol.

We hadden dankzij een uurtje wachten voor de ingang (ik al breiend natuurlijk en Linda en John gegeneerd de bolletjes vasthoudend) geweldig mooie plaatsen pontificaal vooraan in de zaal. Dat leverde de nodige aandacht van de media op, die vooral op Linda’s fotogenieke uiterlijk afkwamen. Het feit dat we onder de 70 en niet gehandicapt zijn, hielp vast ook. Ik mocht wat vertellen over mijn aanwezigheid op het Schlagerfestival. “Nein, Ich bin kein fan!”, maar de journalist was haast vertederd toen ik vertelde dat ik graag met echtgenoot Jan en onze Vicky-vrienden meega om de foto’s te nemen. Toch kwam ik nog aan mijn trekken toen de Tiroolse Antonia op kwam in een zelfontworpen Opal-jurkje. Ik zag het meteen!

Thanks to the hour waiting to get in (I spent the time knitting of course and Linda and John holding my balls of wool, both a bit embarrased) we got the best places in front of the stage. That also was noticed by the media that mainly focussed on Linda’s fotogenetic appearance. The fact that we are under 70 and not disabled must have helped too. I told about my presence on the Schlagerfestival. “Nein, Ich bin kein fan!” (“No, I’m not a fan!”), but the journalist was touched by the fact that I always accompany my husband Jan and our Vicky-friends to take the photos. But at the end I also saw something I liked, when Antonia from the Austrian alps appeared on stage in a Opal dress she designed herself. I noticed it the moment I saw her!

Meer over Vicky en haar concerten in de afgelopen jaren…..
More on Vicky and her concerts of the past years…..

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Voor the Queen of Brioche Nancy Marchant is er veel gebeurd sinds ze ooit de derde prijs in een haakwedstrijd won en het uitkomen van haar boek Knitting Brioche. Tijdens een uitgebreide presentatie in het ABC Treehouse vertelde ze over het verloop van haar kreatieve carrière en hoe dit haar bracht tot het schrijven van het ultieme boek over de de Patentsteek. Gekleed in het diepzwart en haar geliefde grijze-beige vestje hield ze met trots de beroemde Delfts Blauwe Tegeltjes-trui uit de Ariadne op. Het paste perfect in het tijdsbeeld van de jaren tachtig, maar ik prefereer de kunstwerkjes die ze met de Patentsteek van haar naalden laat rollen.

A lot happened for the Queen of Brioche Nancy Marchant since she once won the third price in a crochet contest up until the release of her book Knitting Brioche. During an extensive presentation in the ABC Treehouse she told about the development of her creative career and how this got her to write the ultimate Brioche Stitch book. Dressed in deep black and her favourite grey-beige cardigan she proudly showed her famous Delft Blue Tiles cardigan from the Dutch magazine Ariadne. It fitted perfectly in the character of the eighties, but I prefer the works of art she lets roll of her needles with the Brioche stitch.

Wie een intrinsieke motivatie heeft tot het creëren van mooie dingen, blijft dat doen ondanks een fulltime baan en het opvoeden van kinderen. In de uitgebalanceerde ontwerpen van Nancy proef je die motivatie. De belijning, het kleurgebruik en de materiaalkeuze, alles is in stijlvol en van hoge kwaliteit. Voeg daar draagbaarheid en wat technische hoogstandjes aan toe en je hebt de ideale uitdaging voor de gevorderde breier. Maar het is slechts de voedingsbodem voor eigen experimenten. ‘Maak er je eigen ding van’, is de boodschap die Nancy uitdraagt en waar ze het meest van geniet als ze de breisels van de bezoekers bekijkt.

Anyone with an intrinsic motivation to create beautiful things will continue doing this despite a fulltime job and raising her kids. In Nancy’s balanced designs you can feel that motivation. The lines, the use of colour and materials, everything is stylish and of a high quality. Add wearability and some technical tours the force and you have the ultimate challenge for the experienced knitter. But it is merely the soil for you own experiments. ‘Make your own designs with it’, is the message Nancy propagates and which she enjoys most when looking at visitors’ knitting.

En hoe kan je de autheur van Knitting Brioche beter eren dan met bloemen van haar eigen patroontje Herfstavond Cuffs? De bloemist vond het een uitdaging en samen zochten we bijpassende bloemen bij de breisels op stokjes die ik eerder deze week maakten. Coquette en Antie waren zeer geïnteresseerd in de echte én in de wolbloemen en een oudere dame in de trein naar Amsterdam verbaasde zich over de exotische bloemen in het uitbundige boeket. Jans kon het niet laten iedere bezoeker van de Afstap het bijzondere ruikertje te laten zien.

And how can the author of Knitting Brioche be honoured more than with some knitted flowers based on her own pattern Herfstavond Cuffs? The florist considered it an experiment and together we selected the right flowers for the knitted flowers on sticks I made earlier this week. Coquette and Antie were very interested in the real and the wool flowers and an elderly lady in the train to Amsterdam was amazed at the exotic flowers in the exuberant bouquet. Jans could not stop showing all the customers at De Afstap this very special bouquet.

Vrijwel alle bezoekers hadden interessant breiwerk bij zich of aan. Cassandra voelde zich een foot model met haar voortdurend gefotografeerde kousen en Dominique biechtte op dat het prachtige vest dat ze droeg eigenlijk hier een daar nog een stukje I-cord miste. Nancy was blij en een tikje in de bonen en schreef Happy Birthday in plaats van Happy Brioching in haar boek, maar dat vond Dominique alleen maar heel speciaal. Geen tweede gesigneerd boek zoals het hare!

Nearly all the visitors brought some interesting knitting with them or were wearing it. Cassandra felt like a fashion model with her constantly photographed stockings and Dominique confessed wearing a cardigan that missed a piece of I-cord in some places. Nancy was very happy and a bit confused when she wrote Happy Birthday instead of Happy Brioching in her book, but Dominique just considered this to be very special. No signed book like hers!

Nancy had haar enorme koffer vol oude en nieuwe projecten en proefjes meegebracht. De werkstukken getuigen van de vele talenten van Nancy, die zich zowel uiten in figuratieve geintjes als in stijlvol op Shibora (Japanse tie-dy kunst) geënte technieken. Na het bewonderen van alle moois sloot Nancy haar presentatie af met een zalige cliffhanger…… en nú door met mijn tweede boek!

Nancy brought a suitcase filled with old and new projects and samples. The projects show Nancy’s many talents, expressed in figurative jokes as well as in stylish Shibora (Japanese tie-dy art) inspired techniques. After having shown all these beautiful items Nancy concluded with a wonderful cliffhanger…. and now on to my second book!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat je ver haalt, is lekker. Zo denken de Nederlanders er vaak over en dat is jammer want soms vind je de lekkerste hapjes in je eigen kikkerlandje. Zo gaat het ook met de beste breiers. Nancy Marchant, een Nederlandse breister van Amerikaanse afkomst, woont al ruim dertig jaar in het hart van Amsterdam, waar ze vroeger de mooiste breisels voor Ariadne produceerde en nu de prachtigste dingen doet met de Patentsteek. Oftewel, de Brioche stitch, wat haar de bijnaam Queen of Brioche opleverde. Wie kent niet haar website en Pecan Pie hat van Knitty?

All nice things come from a far place. That’s what the Dutch often think and that’s a pity because often the nicest things are found in our own tiny country. And that is also the case with the best knitters. Nancy Marchant, a Dutch knitter of American descent, has been living in the centre of Amsterdam for the last 30 years and used to make the most fabulous knitwear for Ariadne and now does the most fantastic things with the brioche stitch. This earned her the title of Queen of Brioche . Who doesn’t know her website and the Pecan Pie hat on Knitty?

Nancy heeft en kan het allemaal. Met een uitstekend technisch inzicht, vergaande grondigheid en een groot talent voor kleurgebruik en het ontwerpen van vorm, structuur en textuur, was zij de aangewezen persoon om hét boek over de Patentsteek te schrijven. En dat heeft ze, na lang aandringen,…… eindelijk gedaan! Gisteren stapte ze stralend van plezier De Afstap in met onder haar arm een gesigneerd boek voor mij.

Nancy has it all and knows how to do it. With an excellent technical knowledge, thoroughness and a great talent for the use of colour and designing form, structure and texture she was the ultimate person to write thé book on the Brioche Stitch. And she did so finally, after much persuasion! Yesterday she stepped into De Afstap, radiant with joy, with a signed book for me.

Aan mij hebben ze ‘s avonds weinig meer gehad. Ik kon niet wachten om de polswarmers waarvan Nancy me maanden geleden de originelen al liet zien, te breien. Eentje is er al af. En de tweede bijna. Ik heb bij De Afstap meteen mooie Rowan KidSilk Haze en Kid Classic meegenomen, want ik wilde direct beginnen! Heerlijk om dit fantastisch leuke patroon met dit mooie materiaal te breien. Verslavend, ik wil ze in álle kleuren en bij al mijn jassen en truien……

I wasn’t of much use anymore last night, for I couldn’t wait to start knitting a set of wrist warmers, of which Nancy showed me the originals some months ago. One is finished already. And the second one almost. I immediately bought some nice Kidsilk Haze and Kid Classic at De Afstap, because I wanted to start right away! Lovely to knit this fantastic pattern with these nice materials. And addictive, I want them in all colours to go with all my coats and sweaters……

Het boek start met een uitgebreid hoofdstuk met de uitleg over de Patentsteek, inclusief minderingen, meerderingen en meerkleurige breisels. Alles wordt duidelijk beschreven en toegelicht door middel van foto’s. Dat is ook wel nodig, want de afkortingen zijn heel anders dan je gewend bent. Schrik niet van bv ‘sl1yof’ of ‘brkyobrkyobrk’, want Nancy legt álles uit. Dan is er nog een hoofdstuk met maar liefst 60 stekenpatronen, de een nog mooier dan de ander. Wie meteen lekker aan de slag wil, kan een patroon uit het laatste deel van het boek kiezen. Er zijn wat kleinere projecten, bv een leuk mutsje of die polswarmers waar ik zo weg van ben, maar ook een aantal vesten en truien met mooie belijningen waar Nancy zo goed in is.

The book starts with an extensive chapter on the explanation of the Brioche Stitch, including decreasing, increasing and multicolour knitting. Everything is explained very clearly and illustrated with photos. That’s a must because the abbreviations are very different from what we are used to. So don’t be scared off by for example ‘sl1yof’or ‘brkyobrkyobrk’, for Nancy explains everything. Then there is another chapter with no less than 60 stitch patterns, one even more beautiful than the other. If you cannot wait to start a project, you can choose one of the patterns in the last part of the book. There are some smaller projects, for example a nice hat or the wrist warmers I love so much, but also a number of cardigans and sweaters with the lovely designs that Nancy is so good at.

En dan die namen van de patronen, gewéldig! Mutsje ‘Delft’s Blauw’, vest ‘Windmolen’, de ‘Waterlooplein Watch Cap’ en de ‘Zandloper’…… alles heeft een Nederlandse naam! Ik ben benieuwd hoe ze dat wereldwijd gaan uitspreken. 😉

And what about the names of the patterns, fantastic! Hat ‘Delft’s Blauw’, cardigan ‘Windmolen’, the ‘Waterlooplein Watch Cap’ and the ‘Zandloper’……everything has a Dutch name! I cannot wait to hear these names pronounced worldwide. 😉

Nancy, je hebt jezelf overtroffen met dit supergoeie boek. Complimenten lieve vriendin, je bent geweldig.
Het boek is op dit moment nog niet verkrijgbaar in Nederland, maar kan wel al worden besteld. Natuurlijk krijgen we bij De Afstap binnenkort ook een stapel. Wees er snel bij, ik verwacht dat dit boek binnen de kortste keren uitverkocht is. En uiteindelijk wil je ‘m toch…….

Nancy, you have excelled yourself with this outstanding book. My compliments dear friend, you are fantastic.

The book is not for sale yet in The Netherlands, but can be ordered already. Of course De Afstap will have a pile of them shortly. Do not wait too long, for I expect they will be sold out within no time. And in the end you just want to have one…..