Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het kost even wat tijd en energie, maar dan heb je ook wat. Verleden jaar augustus kocht ik bij Jamieson & Smith in Lerwick (Shetland) zes bollen Lace Supreme 2Ply voor een Cockle Shell shawl. De techniek van het breien van een Cockle Shell shawl leerde ik twee jaar geleden in het Unst Heritage Centre tijdens Wool Week en ik wilde toen al zelf zo’n prachtige traditionele shawl breien. Het breiwerk vorderde langzaam, want ik breide er vrijwel alleen onderweg en in de kroeg aan. Het belandde zelfs nóg een keer in Shetland toen het tijdens mijn verblijf daar als Artist in Residence daar met Jan een maand in Sumburgh Head verbleef. Maar nu is het eindelijk af! Ik was het ook wel een beetje zat, want er zitten maar liefst 48 rijen van 5 schelpen in, dat is dus 240 stuks, en dat op naalden van 2,5 mm! Overigens is er wel discussie over of dit nu kokkels, Jacobsschelp, venusschelpen of nog iets anders zijn. Wie het weet, mag het zeggen!

De twee delen zijn afzonderlijk gebreid en met de Kitchener Stitch aan elkaar gemaasd. De schelpjes zijn cockle shells die je in Shetland met een beetje mazzel gewoon op het strand kan vinden. Uiteindelijk zijn er vier bollen verbruikt voor de shawl, terwijl hij toch een stuk groter is geworden als de kleine, smallere shawltjes die je in Shetland kant en klaar gebreid kan kopen. Het patroon komt uit A Legacy of Lace van het Shetland Guild of Spinners, Knitters, Weavers, and Dyers.

It takes some time and energy, but then you have some great. Last year August I bought at Jamieson & Smith in Lerwick (Shetland) six balls of Supreme Lace 2ply for a Cockle Shell shawl. The technique of knitting a Cockle Shell shawl I learned on Unst two years ago at the Unst Heritage Centre during Wool Week and since then I wanted to knit such a beautiful traditional shawl myself. The knitting progressed slowly because I knitted it only on the road and in the pub. It even ended up a second time in Shetland when I stayed in Sumburgh as Artist in Residence with Jan and spend a month at Sumburgh Head. But now it’s finally finished! I was a little bored by it, because there are as many as 48 rows with five shells, which gives 240 shells, all knitted with needles 2.5 mm! Btw, there is some discussion going on about the name of the shells, is it the cockle shell, scallop, clam or maybe something else? If you know, lets hear it!

The two parts are knitted separately and with the Kitchener Stitch grafted together. The shells are cockle shells that, with a little luck, you can find in Shetland on the beach. There are four balls used for the shawl, yet it has become much larger than the small, narrow shawls you can buy in Shetland. The pattern is from A Legacy of Lace in the Shetland Guild of Spinners, Knitters, Weavers, and Dyers. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Eén of twee keer per jaar worden de schapen op Shetland geschoren. Stoere mannen en vrouwen werken hard om hele kuddes zo snel mogelijk van hun warme jas te ontdoen. Doe je dat niet gedurende een paar jaar, dan blijft de wol groeien en zal het dier zijn bewegingsvrijheid ontnemen het het verstikken. Sommige schapen, zoals het schaapje op de rotsen bij de kust van Mousa, komen in de problemen. Dit schaap was waarschijnlijk van de rots afgevallen en op een plateau dichtbij het water terecht gekomen. Zo’n dier zou verhongeren als er niet zou worden ingegrepen, dus we hebben het gemeld bij schipper van de boot die ons naar Mousa bracht, maar die stelde ons gerust, het schaap zou die dag nog worden gered door de boer.

Op Bressay, het eilandje vlakbij Lerwick waar je met de ferrie naar toe kan varen, hadden we het geluk om het proces van het schapenscheren van dichtbij te mogen aanschouwen. De schaapscheerders vertelden honderduit over wat er allemaal bij komt kijken. Ze zijn duidelijk blij met de belangstelling voor hun werk. Trots wees de ene man naar de andere en vertelde ons dat dit de echte expert was. Vakkundig, supersnel en doeltreffend hielp hij in de korte tijd dat we stonden te kijken menig schaap van z’n wolletje af. Knap hoor.

Once or twice a year all sheep on Shetland are being shorn. Tough men and women work hard to help entire herds to get rid of their warm coats as soon as possible. If you do not do this for a few years on a row, the wool continues to grow and will immobilize and choke the animal. Some sheep, as the sheep on the rocks on the coast of Mousa, get into trouble. This sheep probably dropped down the rock and landed on a plateau near the water. Such an animal would starve if there would be no intervention, so we reported it to captain of the boat that brought us to Mousa, but reassured us, the sheep would to be save by the farmer that day.

On Bressay, the small island close to Lerwick where you can go to by ferry, we were lucky to be able to see the sheep shearing process up close. The shearers told endlessly about what all is involved. They are clearly delighted with the interest in their work. Proudly one man pointed to the other and told us that this was the real expert. Skilled, fast and effective, he removed the fleece of many sheep in the short time we were watching. Well done.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Overal waar je kijkt in Shetland, zie je schapen. De lieflijke witte, grijze of bruin-zwarte bolletjes wol verzachten het ruige landschap dat zwart ziet van de turf. Tussen de wildroosters lopen de schapen vrij in de natuur of ze zitten op de weg omdat het asfalt nèt even warmer aanvoelt dan het grasland op de turflagen. Ook bij Sumburgh Head Lighthouse liepen ze lekker vrij rond. Eén of twee keer per jaar worden ze bij elkaar gedreven, geschoren, ontwormd en nagekeken. Daarna gaan ze weer opgelucht en vrolijk de heuvels op om hun vacht weer te laten aangroeien. Als het niet lukt ze te vangen, scheurt de vacht langzaam af, wat vast niet fijn voor ze zal zijn en ze een armoedig en aandoenlijk uiterlijk geeft.

Tijdens het grazen verliezen ze vaak kleine plukjes wol, die op de grond terecht komen of aan struiken en dergelijke blijven steken. Deze worden ‘hentilagets’ genoemd, ‘henti’ verwijzend naar hand, want die plukjes kan je met de hand verzamelen en daarna verwerken tot garen en breiwerk. In het Tangwick museum op de weg naar Eshaness verkopen ze breiwerk gemaakt van hantilagets. Debbie Zawinski schreef er zelfs een heel boek over dat in 2015 is uitgekomen. Ze trok door Schotland en verwerkte de plukjes wol van bijzondere schapenrassen die ze onderweg langs de wegen en velden vond tot sokken. De patronen vind je ook in ‘In the Footstep of Sheep‘, maar het leukst vond ik het om haar verhalen over de bekende plekjes in Shetland te lezen.

Everywhere you look in Shetland, you see sheep. The lovely white, gray or brown-black balls of wool soften the rugged landscape that looks black from the peat. Between the cattle grids the sheep run freely in nature or they lay on the road because the asphalt just feels a bit warmer than the grassland on the peat layers. On the meadows of Sumburgh Head Lighthouse they also had the freedom to walk anywhere they like. Once or twice a year they are driven together, shaved, get medication to remove worms and their health is checked. After that they are release en relieved and happy they’re going back into the hills to let their wool grow again. If they are not caught, the coat tear off bit by bit, what is probably not feeling very nice for them and gives them a shabby and pathetic appearance.

While grazing they often lose small tufts of wool, which end up on the ground or on bushes. These are called ‘hentilagets’, ‘ henti “referring to hand, because the tufts can be collected by hand and then processed into yarn and knitting. In the Tangwick museum on the road to Eshaness you can buy knitwear knitted with collected hantilagets. Debbie Zawinski even wrote a whole book about it, that was published in 2015. She walked through Scotland and processed the tufts of special breeds of sheep she found on the road and meadows into socks. The patterns you can find also in “In the Footstep of Sheep,” but I liked it the most to read her stories about the familiair places in Shetland.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Winkeltjes komen en winkeltje gaan…

Het schattige kleine winkeltje The Spiders Web in Lerwick hield op te bestaan in juli, de maand dat wij op Shetland waren. De eigenares was op leeftijd en vond het welletjes. Er was geen opvolging te vinden, dus de hele mikmak ging in de uitverkoop. Het reclamebord belandde bij het antiekzaakje twee deuren verderop. Triest, maar zo gaat het nu eenmaal en het leverde Jan en mij wel prachtige spencertjes op.

Shops come and shops go…

The cute little shop The Spiders Web in Lerwick ceased to exist in July, the month that we were in Shetland. The owner was getting older and didn’t want to do it anymore. She could not find a follow-up, so the whole shebang went on sale. The billboard ended up at the antique shop two doors down the road. Sad, but that’s the way it goes and Jan and I found some great spencers on sale.

Lex heeft Tourette, maar als hij zich concentreert heeft hij er minder last van, dus is hij op zoek naar bezigheden die zijn tics indammen. Op No Limits Network doet hij verslag van zijn zoektocht. Afgelopen week was hij bij Stitch ‘n Bitch Utrecht om te leren breien als ticvervanger. Gevaarlijk werk, dus ik had dikke plastic breinaalden met stompe punten voor ‘m opgezocht. Na een klungelige start, had hij snel de slag te pakken en tot mijn verbazing breide hij enthousiast een paar naalden uit. Zelf was hij er minstens zo verbaasd over dat het zo goed ging. En hij had er lol in! Op de vraag of hij het bolletje garen en de naalden mee wilde nemen, reageerde hij blij: “Ja, maar heb je wel een zakje of zo, ik moet de trein nog in en heb geen tas!”. Leuk hè, wel met de dames de kroeg in willen om te leren breien, maar niet met je breiwerk onder je arm de trein in willen. Gelukkig vond ik nog een discrete verpakking in mijn tas.

Lex, leuk dat je bij ons was en veel succes met je verdere zoektocht naar ticvervangers!

Lex has Tourette’s syndrom, but if he concentrates he has less tics, so he is looking for activities that reduce his tics. On No Limits Network he shows the results of his quest. Last week he was at Stitch ‘n Bitch Utrecht to learn to knit as a tic reducer. Dangerous work, so I brought some thick plastic needles with blunt tips for him. After a clumsy start, he soon got the hang of it and to my surprise he knitted enthousiasticly a few needles. He himself was equally surprised that it went so well. And he was having fun! When asked whether he wanted to take the ball of yarn and needles home, he reacted happily, “Yes, but you do have a bag or so, I still have to go with the train and don’t have a bag to put it in”. Isn’t it funny, he thinks it is no big deal to go to the pub with some ladies to learn how to knit, but he didn’t want to go into a train with his knitting under his arm. Luckily I found a discreet package in my bag.

Lex, thanks for being with us and good luck with your quest for further tic reducers!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Soms komt er iets heel bijzonders op je pad, waardoor een bijzondere ontmoeting nog veel specialer wordt. Dat gebeurde me tijdens het bezoek aan de breiers van Nica in het zuiden van Kurzeme in Letland. Geholpen door Ilze van het Nationaal Musuem in Riga had ik contact gekregen met de breiers van Nica, die we graag wilden ontmoeten. In Nica wordt het kleurigste breiwerk van Letland gemaakt. Wanten met prachtige heldere kleuren; rose, oranje, grasgroen, geel, een feest van kleur. We waren van harte welkom in het craft house midden in het piepkleine dorpje, waar we werden ontvangen door de burgemeester die de kans te baat nam om zijn mooie dorpje te promoten. Na het aanbieden van een paar wanten aan de burgemeester door de lokale breiers gingen we naar de bovenverdieping waar de breiers een prachtig overzicht gaven van het bijzondere breiwerk uit de regio en hun eigen breiwerk. Na alles goed bekeken te hebben en te zijn toegezongen (wat is dat toch een leuk Lets gebruik!), lieten een paar breiers hun persoonlijke wanten zien. In de wanten waren hun voornamen gebreid, maar ook een individueel patroon dat aan de hand van hun geboortedatum was gegenereerd met magische vierkanten. Fascinerend! Ze stelden voor om ook mijn geboortedatum om te zetten in een patroon. Dat wilde ik natuurlijk graag. Na de eerste poging werd de dame van de administratie werd erbij gehaald. Ze krabbelde een velletje papier vol en tot onze grote verbazing ontstond daar mijn hoogstpersoonlijke patroon. Maar hoe deden ze dat? Helaas konden ze niet overbrengen wat de clue was van deze magische rekenkunst.

Sometimes there comes something very special on your path, so that a special meeting will be much more special. That happened to me while visiting the knitters of Nica in southern Kurzeme in Latvia. With help from Ilze of the National Musuem in Riga I got into contact with the knitters of Nica that we wanted to meet. In Nica the most colorful knitwear from Latvia is made. Mittens with beautiful bright colors; pink, orange, grass green, yellow, a feast of color. We were made very welcome in the craft house in the middle of the tiny village, where we were received by the mayor who took advantage of the opportunity to promote his pretty village. After offering a pair of mittens to the mayor by the local knitters we went to the upper floor where the knitters gave a wonderful overview of the special designs from the region and their own knitting. After having a good look and being serenaded (which is such a great Lets tradition!), a few knitters showed their personal mittens. The mittens had their first names knitted in, but also an individual pattern that was generated based on their birth with magic squares. Fascinating! They offeredd to also turn my birthday into a pattern. I loved that of course. After the first attempt, the lady of the administration was was called. She scribbled a piece of paper full and to our surprise there was my own individual pattern. But how did they do that? Unfortunately they could not convey what the clue was of this magical arithmetic.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Van de lieve breiers kregen we allemaal een prachtige paar wanten cadeau met ‘Nica’ erin gebreid aangeboden. Ik koos de felgekleurde met roze en oranje, want dat is waar ik het breiwerk van Nica het meest mee associeer. Ook mochten we breiwerk van de breiers kopen, en dat hebben we ons geen twee keer laten zeggen, want ze maken bijzonder en mooi werk. Natuurlijk werd er ook een officiële foto gemaakt van ons vijven met de breiers (van links naar rechts: Mieke, Mia Petra, ik, LiesB en LiesW). Ook kregen we een heerlijke lunch aangeboden in het restaurant van het dorp aan een feestelijke tafel, gezellig met alle breiers erbij. Lekker eten, met naar Lets gebruik een glas limonade en een zalig toetje. We voelden ons vereerd en enorm verwend, vooral toen we het fotoverslag op hun website zagen. Wat een gewéldige dag!

Maar goed, toch frusterend dat we niet wisten hoe het maken van de persoonlijke patronen werkte. Na een mooie tocht door de bossen net over de grens met Litouwen, kwamen we in Skuodas terecht, waar we in een cafeetje een drankje dronken. Ik kon het niet loslaten en staarde een poos naar het velletje papier met de berekeningen, en opeens zag ik het! Ik doorzag opeens de essentiële clue, zó deden ze het dus. Ik doopte de techniek Magische Motieven. Hierna maakten ook LiesB, LiesW, Mieke en Mia Petra hun geboortepatroon en konden we proosten op dit succes.

Thuisgekomen ben ik direct gestart met onderzoek naar deze ontwerpmethode en inmiddels heb ik een paar flinke uitbreidingen gemaakt, zodat er ook met letters en met meerdere magische vierkanten kan worden gewerkt. Razendsnel kan ik nu de patronen genereren op diverse verschillende manieren. Tijdens mijn verblijf in Shetland als Artist in Residence ging ook mijn workshop over dit onderwerp in première. Ik ben razend enthousiast over deze ontdekking uit de binnenlanden van Letland en werk dagelijks aan nieuwe uitbreidingen en patronen. Je moet er een stukje voor reizen, maar dan heb je ook wat. 😉

De traditionele wanten uit Nica zijn de mooiste van Letland. Mijn lieve breivriendinnen bedankten me de laatste dag in Riga met het allermooiste paar Nica-wanten van Sena Klets als dank voor het organiseren van deze bijzondere Letland-reis. Dank jullie wel!

From these dear knitters we all got some beautiful pair of mittens with “Nica” knitted in as a present. I chose the brightly colored with pink and orange, because that’s what I most associate with the knitting of Nica. Also, we were allowed to buy knitwear from knitters, of course we loved that too, as they make unique and beautiful work. Of course an official photo of the five of us with the knitters (from left to right: Mieke, Mia Petra I, LiesB and LiesW). Also, we were offered a delicious lunch in the restaurant of the village, together with all the knitters at a festive table. Great food, with a glass of lemonade (Latvian tradition) and a delicious dessert. We felt honored and spoiled, especially after seeing the photo review on their site. What a great day!

But, nevertheless frustrating that we did not know how to create the personal patterns. After a nice ride through the woods just over the border with Lithuania, we ended up in Skuodas, where we had a drink in a pub. I could not let go and stared for a while at the piece of paper with calculations, and suddenly I kne. I saw through the vital clue, that was the way they did it. I named the technique Magic Motifs. Hereafter LiesB, LiesW, Mieke and Mia Petra also made their birth pattern and we could toast to this success.

Back home I immediately started researching this design method, and already I made some great enhancements, so we can now work with characters and multiple kind of magic squares. High speed I can generate the patterns in several different ways. During my stay in Shetland as Artist in Residence I gave for the first time my workshop on this topic. I am excited about this discovery from this rural part of Latvia and work daily on new developments and patterns. You have to do a bit of traveling, but then you can find terrific stuff. 😉

The traditional mittens from Nica are the most beautiful in Latvia. My dear knitting friends thanked me the last day in Riga by giving me the most beautiful pair of Nica mittens from Sena Talk as a present for organizing this special Latvia trip. Thank you!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Utrecht centrum is een wolwinkel rijker. Naast het vertrouwde Modilaine op de Lijnmarkt met als hoofdmerken Rowan and Lana Grossa, is er nu in de Telingstraat (vlakbij het Hoogt en de vrouwenboekhandel Savannah) Sticks & Cups bijgekomen. Het winkeltje is pas een week geleden geopend en ik moest er natuurlijk meteen een kijkje gaan nemen.

Eigenaar Lili, zelf gepassioneerd breier/spinner, vertelt honderduit over hoe ze haar droomwinkeltje heeft opgezet en verder vorm gaat geven. De wanden zijn bedekt met strakke witte kasten met bolletjes garen, zo op het gezicht net de bollenvelden in het Westland. Het meeste wat je er ziet is Scheepjes, maar ook diverse soorten IJslandse Lopi. Lili koopt het liefst van iedere kwaliteit alle kleuren in, want dan heeft de klant tenminste wat te kiezen. Binnenkort komt er ook wisselend aanbod van diverse handververs, want Lili vindt het belangrijk dat klanten ook die garens, die je vaak alleen via internet kan bestellen, kunnen zien en voelen. En met garens alleen kom je er niet als breier, dus er zijn ook breinaalden van Knitpro en Hya Hya te koop. Een gezellig fris winkeltje, waar je zeker even binnen moet stappen. De koffie en thee staat klaar!

Utrecht center recently got another yarn shop. In addition to the wellknown Modilaine on Lijnmarkt whose main brands are Rowan and Lana Grossa, there is now Sticks & Cups in the Telingstraat (near cinema the Hoogt and woman bookstore Savannah). The shop has opened only a week ago and I immediately wanted to take a look.

Owner Lili, a passionated knitter / spinner, loves to tells about how she has set up her dream shop and her plans for it in the future. The walls are covered with fresh looking white cabinets with balls of yarn, resembling the bulb fields in the Westland. Most of what you see is Scheepjes, but also various qualities of Icelandic Lopi. Lili likes to buy every quality in all colors, because in her opinion it is important that the customer can choose. Soon there will be also changing selection of various hand dyers, because Lili wants to give her customers the chance to see and feel those yarns, which often only can be ordered via the Internet. And with yarns alone you can knit, so there are needles for sale from Knitpro and Hya Hya. A nice, fresh shop where you definitely just have to step inside. The coffee and tea is ready!