Ellen Korth – Utilité
May 23rd, 2011
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
Kunstenaar en fotograaf Ellen Korth maakte een document over veertig liefhebbers van het textiele ambacht. Wevers, vilters, borduurders, kantwerkers maar vooral veel breiers. Het spel van garen, handen en naalden leverde prachtige foto’s op. In Galerie Raben in Vorden vonden niet alleen foto’s maar ook geluiden en uitspraken van de ambachtslieden een mooi plaatsje. Gered van vergetelheid zijn de indrukken van creativiteit van al deze handwerkers vastgelegd in een boek dat je ter plaatse kan kopen. In een eenvoudige setting van een traditioneel huisje kwamen de beelden met gedempte kleuren en flarden van teksten prachtig uit. Ieder geschreven, gesproken en gefotografeerd portret is met zorg gemaakt en is één brok persoonlijkheid.
Artist and photographer Ellen Korth made a document about forty persons who love their craft. Weavers, felters, embroiderers, lace makers but especially a lot of knitters. The play of yarn, hands and needles produces beautiful images. In Galerie Raben in Vorden not only photos, but also sounds and statements of the artisans found a nice place. Saved from forgetfulness the impressions of creativity of all these crafters are secured in a book that you can buy in the gallery. In the simple but stylish traditional house the images with subdued colours and phrases found a good home. Every written, spoken or photographed portret was made with care and is a piece of the personality of the crafter.
Brent hield er een lezing over hoe voor hem wiskunde en breien met elkaar samenhangen. Hij illustreerde zijn verhaal met de inmiddels beroemde ‘Ballen van Brent’, kaleidocycles en kleurenwerk. Heel inspirerend. Het boek dat bij deze dubbeltentoonstelling hoort, bevat niet alleen zijn verhaal en foto’s, maar ook dat van mij en van een aantal vrienden; Anke Grevers en familie, Marnel Verstegen en Jan ter Heide. Ieder verstopt in een volledig in elkaar te vouwen hoofdstukje, zodat je het bij het bladeren het gevoel hebtdat je bij ieder van ons binnen komt. Onze privacy is flinterdun, maar je bent welkom om je te laten meevoeren in onze liefde voor textiel en ambacht.
Brent gave a reading about how he combines mathematics and knitting. He illustrated his story with the now famous ‘Brent’s balls’, kaleidocycles and colour work. Very inspiring. The book that is made for the double exposition, not only beholds his story and photos, but also mine and that of some friends; Anke Grevers and family, Marnel Verstegen and Jan ter Heide. All of us are hidden in a foldable chapter, so while browsing you feel like entering our house. Our privacy is wafer-thin, but you are welcome to get involved in our love for textile and crafts.
In de Bergkerk in het centrum van Deventer valt de serene rust als een deken over de bezoeker heen bij binnenkomst. De stilte wordt slechts doorbroken wordt door klanken van muziek en stemmen die met passie over hun werk en relatie met textiel praten. Die passie is ook tastbaar gemaakt door het door iedere ambachter gemaakte werkstukje. Voor mij was dat een vuurrood middenpaneeltje van een Estse Haapsalu shawl waarin ik het monogram CM heb gebreid met nuppjes. Persoonlijker kan niet.
In the Bergkerk in the center of Deventer the serene silence falls over the visitor like a blanket as soon as they enter. The silence is only broken by the sound of the music and the voices that talk about their work and relationship with textile with passion. The passion is also made tangible by the little project that every participant made on request of Ellen. For me that is a flaming red center panell for an Estonian Haapsalu shawl in which I knitted the monogram CM with nupps. It can get any more personal than this.
Wie nog even wil biechten over zijn gevallen steekjes, kan dat doen in het door Ellen bedachte biechthokje. Bij het breiorgel Le Son d’Aiguille rechtsaf. In de privacy van de afzondering kun je tegenover een levensgrote foto van mij, breiend in onze huiskamer, plaats nemen. Omringd door van alles wat mij dierbaar is en wat staat voor allerlei elementen uit mijn leven, mag je me opbiechten wat je allemaal aan stash hebt verzameld en welke projecten nog steeds niet af zijn, waarna vergeving volgt nadat je tien Wees Gegroetjes hebt gebreid.
Who wants to confess about fallen stitches, can do that in the confessional box made up by Ellen. Turn right when you are at the knitting organ Le Son d’Aiguille. In the privacy of the solitude can take place in front of a life size photo of me, knitting in our sitting room. Surrounded by all that is dear to me and that stands for elements in my life, you can confess to me about the excessive stash you bought and project still not finished, after which you will be forgiven when you knit ten Hail Mary’s.
