Life 'n Knitting

Op Fair Isle kan het in mei nog best fris zijn, dus een Fair Isle kep die je lekker warm houdt is dan een vereiste. Inmiddels heb ik mijn eerste kep klaar. Het is een dubbele wintermuts geworden, een zogenaamde worst die je eerst in elkaar vouwt en waarvan je dan de rand omslaat. Dit geeft dus vier lagen om je oren, die niet meer koud zullen worden, maar je hoort ook maar de helft. 😉
De muts is doorspekt met allerlei variaties van het woord Fair Isle. Dit woord is gebruikt om met magische en vedische vierkanten de breimotieven samen te stellen. Deze nieuwe uit Letland afkomstige en door mijn verder uitgewerkte ontwerptechniek, die ik Magic Motifs heb gedoopt, biedt veel mogelijkheden om met één gegeven tig verschillende kleurenmotiefjes te maken. Zo verstop je een geheime persoonlijke boodschap in je breiwerk, hoe leuk is dat? De muts was dan ook een feest om te bedenken en te breien.

Wie geïnteresseerd is in Magic Motifs kan een workshop volgen. Voor veel informatie en een geweldig patroon van een originele kep ontworpen door Anne Sinclair kan je gratis lid worden van de Facebook-groep.

Nog even de knitty-gritty van mijn Fair Isle kep:

• garen: Jamieson of Shetland 2-ply jumper weight
• naalden: 2,75 mm
• lengte in totaal: 72 cm
• omtrek ter hoogte van de omslag: 58 cm
• gewicht: 148 gram

On Fair Isle it can be quite chilly in May, so a Fair Isle kep that keeps you warm is required. I already got my first kep ready. It has become a double winter kep, a so-called sausage that you fold into each other and then fold the border. So this gives four layers around your ears, so they will not be cold, but you hear only half. 😉
The hat is stuffed with all kinds of variations of the word, Fair Isle. This word is used to compose the knit motifs and vedic with magic squares. With this new design method of Latvian origin and further developed by me, that I have baptized Magic Motifs, offers many opportunities to make loads of different color motifs. This way you hide a personal hidden message in your knitwear, isn’t that nice? The hat was therefore fantastic project to design and knit.

Those interested in Magic Motifs can attend a workshop. For much information a great pattern of an original kep by Anne Sinclair you can to join the Facebook group (free).

And now the knitty-gritty of my Fair Isle kep:

• yarn: Jamieson or Shetland two-ply jumper weight
• needles: 2.75 mm
• total length: 72 cm
• circumference of the border: 58 cm
• weight: 148 grams

Afgelopen zaterdag, 19 november, was het International Fair Isle Kep Day. Toen ik twee jaar geleden in het musuem in Fair Isle was wees curator Anne Sinclair me op een prikbord vol met foto’s van mutsen die het jaar ervoor waren gebreid, onder meer door de breiers op het eiland. Een geweldig project, waar je nog steeds bij aan kan sluiten, kijk maar eens op hun Facebook-pagina. Destijds kocht ik in het George Waterston Museum natuurlijk ook het patroonboekje van de muts, waarvan ik de motieven verwerkt heb in één van de werkstukken voor het behalen van de TKGA-titel Master Knitter. Tja, wie zou er niet geïnspireerd raken op dat prachtige eiland, waar het prachtige Fair Isle-breiwerk zijn oorsprong vond. Hoog tijd om weer eens terug te gaan naar dat mooie plekje!

Last Saturday, 19 November, it was the International Fair Isle Kep Day. Two years ago when I was  in the musuem in Fair Isle curator Anne Sinclair showed me a bulletin board filled with photos of caps that year were knitted by the knitters of the island and other places. A great project, where you still can join in, just look at their Facebook page. When I was on Fair Isle I also bought the pattern book of the hat at the George Waterston Museum, of which I incorporated the motifs in one of the workpieces to achieve the TKGA-titel Master Knitte. Well, who would not get inspired at that beautiful island, where the gorgeous Fair Isle knitting originated. High time to go back again to that beautiful place!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Soms heb je geluk en kom je voor een habbekrats iets geweldigs tegen. In Inverness stapten Nancy Marchant en ik een tweedehands winkeltje binnen waar ik zoiets geweldigs vond. Voor weinig, slechts 12 pond, dus minder nog dan 14 euro. Nee, dit keer geen breiwerk, maar een andere passie van mij, traditionele kleding. De kilt die ik er vond is prachtig. De kleurechte stof is nog steeds stralend van kleur. Hier en daar een klein mottengaatje mag de pret niet drukken. Maar dat mag dan ook wel, want het oude etiketje in de rokband verraadt dat het hier gaat om de kilt van mrs Hendry uit 1957. Officieel is hij mij te klein, maar met wat kleine ingrepen kan ik ‘m vermaken. Zal ik dat doen? Of blijft het een hebbeding? Ik draag graag kilts en plooirokken en heb vier draagbare kilts in mijn kast hangen. In Shetland heb ik er verleden jaar zelfs nog twee gekocht. Dit zijn kilts die aan de eisen van deze tijd zijn aangepast, lekker vlotte modellen die fijn dragen, maar wel gemaakt van mooie wollen stof en voorzien van een eenvoudige kiltspeld.

Nèt over het water bij ons hotel in het centrum van Inverness vond ik een traditionele kiltmaker. In de winkel veel écht mooie spullen van hoge kwaliteit. Een vitrine met kilttasjes voor mannen, rokspelden en ander moois. Een tafel in het midden van de winkel ligt vol met stalenboeken van diverse stoffenmakers. Hieruit kan je een stof selecteren waar je een traditionele kilt van kan laten maken. De stoffen kunnen per 8 yard worden besteld, maar soms hebben ze restjes te koop. De tartanstof van mrs Hendry’s kilt was ook te koop in de winkel. Op het etiketje staat dat het hier gaat om een tartan van de clan MacDonald, en wel de Ancient.

Sometimes you get lucky and you find a bargain that is really amazing. In Inverness Nancy Marchant and I visited a shop with second hand stuff, where I found a treasure. For next to nothing, only 12 pounds, so even less than 14 euros. No, this time not knitwear, but another passion of mine, traditional clothing. The kilt that I found is lovely. The colours are still bright. A small moth hole here and there  should not spoil the fun. That is to be expected, because the old label on the waistband reveals that this is the kilt worn by Mrs. Hendry in 1957. Officially, it’s too small to me, but with some small alterations I will fit in. Shall I do that? Or shall I keep it like it is? I like to wear kilts and pleated skirts and own four wearable kilts already. In Shetland I have even bought two kilts last year. These are kilts that are adapted to the demands of the times, nice smooth models that I can wear comfortably, but made of fine wool fabric and with a simple kilt pin.

Just across the water at our hotel in the heart of Inverness I found a traditional kilt maker. In the shop there was a lot really nice quality stuff. A showcase with kilt bags for men, kilt pins and other goodies. A table in the middle of the store is filled with sample books of various fabric makers. Here you can select a fabric and they will make it into a traditional kilt. The fabrics can be ordered by 8 yards, but sometimes they have leftovers for sale. The tartan fabric of Mrs. Hendry’s kilt was also available in the store. On the label states that it is a tartan of the MacDonald clan, namely the Ancient.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat een prachtige ervaring! Vijf dagen op reis naar het mooie Inverness bij Loch Ness om workshops en presentaties te geven tijdens het Loch Ness Knitting Festival in Eden Court. Het weer kon niet mooier zijn voor de tijd van het jaar. In het vliegtuig ontmoette ik al de eerste breiers. De eerste middag hadden we tijd voor onszelf, dus lekker de stad verkennen en shoppen met Nancy Marchant. Vroeg in de avond haalde de taxi ons om ons in onze party outfit naar het galadiner in Kingsmills hotel te brengen. Een feestelijke locatie waar de grote ronde tafels uitbundig waren gedekt en een man in kilt de haggis aansneed. Gelukkig hadden ze voor mij een vega pompoensoepje. Een avond met veel vertier, speeches van Willie, Alan en Christel Seyfarth, doedelzakmuziek en Schotse dans.

What a wonderful experience! A five day trip to beautiful Inverness near Loch Ness to teach and give presentations during the Loch Ness Knitting Festival at Eden Court. The weather could not be better for the time of the year. During the flight I met the first knitters. The first afternoon we were free to go into town and some shopping with Nancy Marchant. Early in the evening a taxi took us in our party outfit to the gala dinner in Kingsmills hotel . A festive location where the large round tables were lavishly covered and a man in kilt broached the haggis. Luckily they had a vegan pumpkin soup for me. An evening with lots of entertainment, speeches by Willie, Alan and Christel Seyfarth, bagpipe music and Scottish dance.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De volgende ochtend gaf ik mijn eerste workshop over twijnend breien, ‘s middags de eerste presentatie in het Scala, een mooie bioscoopachtige zaal met alle professionele voorzieningen voor het geven van presentaties. Het was de eerste keer dat ik een zich opwarmende doedelzakspeler in mijn lokaal aantrof. Tussendoor kon ik gelukkig even naar de Marketplace om wat leuke dingen te scoren. Voor Jan een blauw-zwarte cashmere shawl en voor mezelf twee strengen heavy lace-garen van DyeNinja, geverfd in diep oranje, de kleur van een goeie Armagnac. ‘s Avonds had Di Gilpin een gezellige breiavond georganiseerd, waaraan Nancy en ik natuurlijk deelnamen.

The next morning I gave my first workshop on twined knitting, at noon the first presentation at the Scala, a beautiful cinematic space with all professional facilities for giving presentations. It was the first time I found a bagpiper in my classroom that was warming up for his performance. In between I was happy to go to the Marketplace to score some nice things. For Jan a blue-black cashmere shawl and for myself two skeins of heavy lace yarn of DyeNinja, dyed in deep orange, the color of a good Armagnac. That evening Di Gilpin had organized a cozy knit night, which Nancy and I attended of course.

Zaterdag startte met gezellig bijpraten tijdens het ontbijt met Alice Starmore. Daarna weer aan de slag. We werden na de dag met workshop en presentatie geven verrast met een concert, of zoals de muzikanten uitlegden, feestelijk avond met muziek en dans. En dat was het zéker, want ik ben gek op traditionele muziek, dans en kleding. Vooral de fidler was ronduit geweldig, dus er gingen een paar CD’s mee die ze graag voor me wilden signeren.

Saturday started with a nice chat at breakfast with Alice Starmore. Then back to work. After a day of giving a workshop and presentation we were surprised by a concert, or like the musicians called it, a festive evening with music and dance. And it was certainly a surprise, because I love traditional music, dance and costumes. Especially the fidler was utterly amazing, so I bought a couple of CD’s, which they were happy to sign for me.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Zondag, na mijn laatste workshop, kreeg ik nog een verrassing, want ik mocht aanschuiven bij drie Deense dames die een taxi hadden gehuurd om ons in één middag langs de highlights van de streek te rijden. Zo zag ik de archeologische vindplaats van graven van rond de 4000 jaar oud, het battlefield Culloden (bekend van en startpunt van de boeken/serie Outlander), de Clootie Well (een bos met een wensbron waar mensen stroken textiel in de bomen hingen om te vragen om geluk of gezondheid voor zieke familieleden of vrienden, echt bizar!), het betoverend mooie Loch Ness, het hutje van de Nessie Hunter en een winkel met een expositie over de textielindustrie. De dag sloten we af met een afscheidsdiner in ons hotel met de Deense Paulette, Lizbeth, Vithard en Pernille en de Engelse Chrissie met haar echtgenoot. De sticky toffee pudding was hemels!

Sunday, after my last workshop, I got another surprise as I was allowed to join in with three Danish women who had hired a taxi to drive them in one afternoon along the highlights of the region. I saw the archaeological site with graves from around 4000 years old, the battlefield Culloden (known and starting point of the books/series Outlander), the Clootie Well (a forest with a wishing well where people hang strips of fabric in the trees to ask for happiness and health for sick relatives or friends, really bizarre!), the amazingly beautiful Loch Ness, the hut of the Nessie Hunter and a shop with an exhibition about the textile industry. The day ended with a farewell dinner at our hotel with the Danish Paulette, Lizbeth, Vithard and Pernille and English Chrissie with her husband. The sticky toffee pudding was heavenly!

Toen ik maandag thuis kwam keek ik bijna met weemoed terug op bijzondere ervaring. Vijf prachtige dagen, stralend zonnig weer, een geweldig breifestival, het terugzien van oude en het maken van nieuwe vrienden en de fijne gedachte dat er weer tientallen breiers ‘om’ zijn voor twijnend breien. Het was voorbij in een oogwenk, maar blijft me bij als een prachtige intense ervaring. De plannen zijn om het festival ook volgend jaar weer te laten plaatsvinden, maar deze eerste keer, dat blijft altijd zo speciaal. En ik was erbij!

Monday when I got home I looked back at a time that flew so quickly, but was such a special experience. Five beautiful days, sunny weather, a great knit festival, meeting old and making new friends and the comforting thought that dozens of knitters are now also into twined knitting. It was over in an instant, but will remain with me as a wonderful intense experience. Plans are to have the festival again next year take place, but the first time, that is always so special. And I was there!

Dank aan Christel, Cecilia, Alan, Willy, Sarah-Jane en alle anderen van de organisatie die zo hard hebben gewerkt om dit geweldige breifeest realiteit te maken!

Thanks to Christel, Cecilia, Alan, Willy, Sarah-Jane and all others that worked so hard to make this knitting party reality! 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het kost even wat tijd en energie, maar dan heb je ook wat. Verleden jaar augustus kocht ik bij Jamieson & Smith in Lerwick (Shetland) zes bollen Lace Supreme 2Ply voor een Cockle Shell shawl. De techniek van het breien van een Cockle Shell shawl leerde ik twee jaar geleden in het Unst Heritage Centre tijdens Wool Week en ik wilde toen al zelf zo’n prachtige traditionele shawl breien. Het breiwerk vorderde langzaam, want ik breide er vrijwel alleen onderweg en in de kroeg aan. Het belandde zelfs nóg een keer in Shetland toen het tijdens mijn verblijf daar als Artist in Residence daar met Jan een maand in Sumburgh Head verbleef. Maar nu is het eindelijk af! Ik was het ook wel een beetje zat, want er zitten maar liefst 48 rijen van 5 schelpen in, dat is dus 240 stuks, en dat op naalden van 2,5 mm! Overigens is er wel discussie over of dit nu kokkels, Jacobsschelp, venusschelpen of nog iets anders zijn. Wie het weet, mag het zeggen!

De twee delen zijn afzonderlijk gebreid en met de Kitchener Stitch aan elkaar gemaasd. De schelpjes zijn cockle shells die je in Shetland met een beetje mazzel gewoon op het strand kan vinden. Uiteindelijk zijn er vier bollen verbruikt voor de shawl, terwijl hij toch een stuk groter is geworden als de kleine, smallere shawltjes die je in Shetland kant en klaar gebreid kan kopen. Het patroon komt uit A Legacy of Lace van het Shetland Guild of Spinners, Knitters, Weavers, and Dyers.

It takes some time and energy, but then you have some great. Last year August I bought at Jamieson & Smith in Lerwick (Shetland) six balls of Supreme Lace 2ply for a Cockle Shell shawl. The technique of knitting a Cockle Shell shawl I learned on Unst two years ago at the Unst Heritage Centre during Wool Week and since then I wanted to knit such a beautiful traditional shawl myself. The knitting progressed slowly because I knitted it only on the road and in the pub. It even ended up a second time in Shetland when I stayed in Sumburgh as Artist in Residence with Jan and spend a month at Sumburgh Head. But now it’s finally finished! I was a little bored by it, because there are as many as 48 rows with five shells, which gives 240 shells, all knitted with needles 2.5 mm! Btw, there is some discussion going on about the name of the shells, is it the cockle shell, scallop, clam or maybe something else? If you know, lets hear it!

The two parts are knitted separately and with the Kitchener Stitch grafted together. The shells are cockle shells that, with a little luck, you can find in Shetland on the beach. There are four balls used for the shawl, yet it has become much larger than the small, narrow shawls you can buy in Shetland. The pattern is from A Legacy of Lace in the Shetland Guild of Spinners, Knitters, Weavers, and Dyers. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Eén of twee keer per jaar worden de schapen op Shetland geschoren. Stoere mannen en vrouwen werken hard om hele kuddes zo snel mogelijk van hun warme jas te ontdoen. Doe je dat niet gedurende een paar jaar, dan blijft de wol groeien en zal het dier zijn bewegingsvrijheid ontnemen het het verstikken. Sommige schapen, zoals het schaapje op de rotsen bij de kust van Mousa, komen in de problemen. Dit schaap was waarschijnlijk van de rots afgevallen en op een plateau dichtbij het water terecht gekomen. Zo’n dier zou verhongeren als er niet zou worden ingegrepen, dus we hebben het gemeld bij schipper van de boot die ons naar Mousa bracht, maar die stelde ons gerust, het schaap zou die dag nog worden gered door de boer.

Op Bressay, het eilandje vlakbij Lerwick waar je met de ferrie naar toe kan varen, hadden we het geluk om het proces van het schapenscheren van dichtbij te mogen aanschouwen. De schaapscheerders vertelden honderduit over wat er allemaal bij komt kijken. Ze zijn duidelijk blij met de belangstelling voor hun werk. Trots wees de ene man naar de andere en vertelde ons dat dit de echte expert was. Vakkundig, supersnel en doeltreffend hielp hij in de korte tijd dat we stonden te kijken menig schaap van z’n wolletje af. Knap hoor.

Once or twice a year all sheep on Shetland are being shorn. Tough men and women work hard to help entire herds to get rid of their warm coats as soon as possible. If you do not do this for a few years on a row, the wool continues to grow and will immobilize and choke the animal. Some sheep, as the sheep on the rocks on the coast of Mousa, get into trouble. This sheep probably dropped down the rock and landed on a plateau near the water. Such an animal would starve if there would be no intervention, so we reported it to captain of the boat that brought us to Mousa, but reassured us, the sheep would to be save by the farmer that day.

On Bressay, the small island close to Lerwick where you can go to by ferry, we were lucky to be able to see the sheep shearing process up close. The shearers told endlessly about what all is involved. They are clearly delighted with the interest in their work. Proudly one man pointed to the other and told us that this was the real expert. Skilled, fast and effective, he removed the fleece of many sheep in the short time we were watching. Well done.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Overal waar je kijkt in Shetland, zie je schapen. De lieflijke witte, grijze of bruin-zwarte bolletjes wol verzachten het ruige landschap dat zwart ziet van de turf. Tussen de wildroosters lopen de schapen vrij in de natuur of ze zitten op de weg omdat het asfalt nèt even warmer aanvoelt dan het grasland op de turflagen. Ook bij Sumburgh Head Lighthouse liepen ze lekker vrij rond. Eén of twee keer per jaar worden ze bij elkaar gedreven, geschoren, ontwormd en nagekeken. Daarna gaan ze weer opgelucht en vrolijk de heuvels op om hun vacht weer te laten aangroeien. Als het niet lukt ze te vangen, scheurt de vacht langzaam af, wat vast niet fijn voor ze zal zijn en ze een armoedig en aandoenlijk uiterlijk geeft.

Tijdens het grazen verliezen ze vaak kleine plukjes wol, die op de grond terecht komen of aan struiken en dergelijke blijven steken. Deze worden ‘hentilagets’ genoemd, ‘henti’ verwijzend naar hand, want die plukjes kan je met de hand verzamelen en daarna verwerken tot garen en breiwerk. In het Tangwick museum op de weg naar Eshaness verkopen ze breiwerk gemaakt van hantilagets. Debbie Zawinski schreef er zelfs een heel boek over dat in 2015 is uitgekomen. Ze trok door Schotland en verwerkte de plukjes wol van bijzondere schapenrassen die ze onderweg langs de wegen en velden vond tot sokken. De patronen vind je ook in ‘In the Footstep of Sheep‘, maar het leukst vond ik het om haar verhalen over de bekende plekjes in Shetland te lezen.

Everywhere you look in Shetland, you see sheep. The lovely white, gray or brown-black balls of wool soften the rugged landscape that looks black from the peat. Between the cattle grids the sheep run freely in nature or they lay on the road because the asphalt just feels a bit warmer than the grassland on the peat layers. On the meadows of Sumburgh Head Lighthouse they also had the freedom to walk anywhere they like. Once or twice a year they are driven together, shaved, get medication to remove worms and their health is checked. After that they are release en relieved and happy they’re going back into the hills to let their wool grow again. If they are not caught, the coat tear off bit by bit, what is probably not feeling very nice for them and gives them a shabby and pathetic appearance.

While grazing they often lose small tufts of wool, which end up on the ground or on bushes. These are called ‘hentilagets’, ‘ henti “referring to hand, because the tufts can be collected by hand and then processed into yarn and knitting. In the Tangwick museum on the road to Eshaness you can buy knitwear knitted with collected hantilagets. Debbie Zawinski even wrote a whole book about it, that was published in 2015. She walked through Scotland and processed the tufts of special breeds of sheep she found on the road and meadows into socks. The patterns you can find also in “In the Footstep of Sheep,” but I liked it the most to read her stories about the familiair places in Shetland.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Winkeltjes komen en winkeltje gaan…

Het schattige kleine winkeltje The Spiders Web in Lerwick hield op te bestaan in juli, de maand dat wij op Shetland waren. De eigenares was op leeftijd en vond het welletjes. Er was geen opvolging te vinden, dus de hele mikmak ging in de uitverkoop. Het reclamebord belandde bij het antiekzaakje twee deuren verderop. Triest, maar zo gaat het nu eenmaal en het leverde Jan en mij wel prachtige spencertjes op.

Shops come and shops go…

The cute little shop The Spiders Web in Lerwick ceased to exist in July, the month that we were in Shetland. The owner was getting older and didn’t want to do it anymore. She could not find a follow-up, so the whole shebang went on sale. The billboard ended up at the antique shop two doors down the road. Sad, but that’s the way it goes and Jan and I found some great spencers on sale.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Er was geen mooier plekje te vinden om een workshop te geven dan het Stevenson Center van Sumburgh Head Lighthouse. Zoals ook vorige dagen, waren er al orka’s gezien in de baai waarop we uitzicht hadden. Er waren drommen toeristen en natuurliefhebbers naar Sumburgh gekomen om ze te zien, maar de cursisten waren al snel alles om hen heen vergeten en concentreerde zich op het maken van de magische motieven.

Een eerste keer een workshop geven over een nieuw en best complex onderwerp geven aan maar liefst 17 cursisten, en dan ook nog in het Engels, dat is best pittig. Maar het onderwerp Magic Motifs, waar ik zelf al weken volledig geobsedeerd door ben, sloeg enorm aan en ze namen al snel mijn enthousiasme over. Vooral toen ze zagen hoe mooi hun patronen werden en hoe makkelijk ze te maken en controleren zijn met het computerprogramma dat ik ervoor heb gemaakt. Na de uitleg en het maken van de eerste patronen, zagen ook zij de eindeloze mogelijkheden in van deze rekenkundige techniek.

Na het leren van een heel speciale Letse reliefsteek, die ik ook een paar weken geleden heb ontdekt in Letland, en een demonstratie van het breien van Letse polswarmers met Magic Motifs in kraaltjes vertrokken ze eind van de middag met een hoofd tollend van de cijfers, maar overlopend van de inspiratie!

There was no finding better place to give a workshop than the Stevenson of Center Sumburgh Head Lighthouse. As the days before, there already had been seen killer whales in the bay we could see from the big windows. Lots of tourists and nature lovers came to Sumburgh to see them, but the students had soon forgotten everything around them and concentrated on making the Magic Motifs.

The first time you give a new workshop with quite a complex subject to no less than 17 students, and then also in English, that is surely a challenge. But the topic Magic Motifs, which keep me in their spell for weeks now, was a big hit and they quickly took over my enthusiasm. Especially after seeing how nice their patterns turned out and how easy they can be generated and checked with the computer program I made for this purpose. After explaining and making the first patterns, they too saw the endless possibilities of this computational technique.

After learning a very special Latvian relief stitch, which I had discovered a few weeks ago in Latvia, and a demonstration of knitting Latvian wrist warmers Magic Motifs in beads they left late afternoon with a head spinning from the figures, but overflowing with inspiration!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Hazel Tindall nodigde me uit om deel te nemen aan de breimiddag van het Shetlandse breier- en spinnersgilde in Voe. De mooie rit, ongeveer een uur rijden vanaf Sumburgh, bracht me naar het verenigingsgebouw, waar een grote groep breiers lekker gezellig zat te breien en beppen. Leuke gesprekken, ook over mijn Magical Motifs uit Letland, veel ideeën en nieuwe plannen en gezellig gebabbel over allerlei andere brei-gerelateerde onderwerpen.

Hazel Tindall invited me to participate in the work of the afternoon Shetland breier- and Spinners Guild in Voe. The beautiful drive, about an hour’s drive from Sumburgh, brought me to the community building, where a large group of knitters was knitting and chatting. Nice conversations, also about my Magical Motifs from Latvia, many ideas and new plans and sociable chatter about all kinds of other knitting-related issues.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het lieflijke Scalloway met het prachtige oude kasteel was vroeger de hoofdstad van Shetland. In 2014 was ik er met breivriendinnen tijdens Woolweek en in 2015 verbleven Jan en ik er twee weken in Lady Smith House. Het was fijn er weer even terug te zijn. Van Doreen van de Shetland Collection had ik al gehoord over de nieuwe breiwinkel Harbour Knitwear van Rosemarie Llewellyn, die de breiproeven en patronen van Margaret Stuart heeft overgenomen. Ik mocht de mappen met de unieke collectie proefjes en patronen in alle rust bekijken en ervan genieten.

Rosemarie breit veel zelf voor de winkel. Jan had meteen al gezien wat ik leuk zou vinden, een eigeel vestje met gedecoreerde pas, het was alsof Rosemarie het speciaal voor me had gemaakt, het paste me precies. Jan, als echte royalty-liefhebber, was ook erg onder de indruk van het werk van Margaret Stuart, vooral van het feit dat ze een vest had ontworpen voor Sarah Ferguson en truitjes voor de zonen van prinses Diana. Deze belangrijke ontwerpster uit de jaren zeventig-tachtig heeft iconische ontwerpen gemaakt, zoals de jurkjes die in het atelier van Rosemarie hangen.

Rosemarie is een talentvolle en initiatiefrijke dame, die zeker een succes gaat maken van dit gezellige winkeltje in de haven van Scalloway.

The lovely Scalloway with the beautiful old castle was once the capital of Shetland. In 2014 I was there with knitting friends during Woolweek and 2015 Jan and I stayed two weeks in Ladysmith House. It was so nice to be back. Doreen Shetland Collection told me already about the new knitting shop Harbour Knitwear, owned by Rosemarie Llewellyn, who took over from Margaret Stuart all knitting samplers and patterns. I was allowed to take my time and browse the holders with this unique collection of samples and patterns.

Rosemarie knits itself a lot for the store. Jan had spotted a egg yellow yoked cardigan, he was sure I would love, and he was right. It was like Rosemarie had made it special for me, fitted me like a glove. Jan, a real royalty enthusiast, was also very impressed with the work of Margaret Stuart, particularly the fact that they had designed a cardigan for Sarah Ferguson and sweaters for Lady Diana’s sons. This important knitwear designer from the seventies-eighties made some iconic designs, like the dresses that are on display in the workshop behind Rosemarie’s shop. 

Rosemarie is a lady with lots of talent and initiative, she will surely make a success of this lovely shop in the harbour of Scalloway. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Een paar dagen terug waren we bij Doreen Brown van de Shetland Collection. Ze maakt al jaren prachtig breiwerk naar eigen ontwerp in haar mooie huisje met uitzicht op Sumburgh. Feitelijk zijn we buren die naar elkaar kunnen zwaaien. Gastvrij ontvingen zij en haar echtgenoot ons in haar winkel en atelier. We kochten er allebei mitaines en ik een piepklein borduurpakketje van een puffin.

Voor Woolweek 2013 breide Doreen twee kekke truitjes voor ponies Vitamin and Fidler. Die actie leverde haar flink wat publiciteit op en bracht haar en haar man zelfs op Fifth Avenue in New York.

A few days ago we were at Doreen Brown of the Shetland Collection. She has been making beautiful knitwear for designs in her beautiful cottage overlooking Sumburgh. In fact we are neighbors who could wave to each other. Welcoming she and her husband received us in her store and studio. We bought both mittens and I a tiny stitch kit of a puffin.

Wool Week 2013 Doreen knitted sweaters two cute ponies for Vitamin and Fidler. That action earned her a lot of publicity and brought her and her husband even on Fifth Avenue in New York.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Daarna naar Wilma Malcolmson, aka The Shetland Designer, wat heerlijk om haar terug te zien. In 2014 was ik er met mijn breivriendinnen tijdens Woolweek en verleden jaar met Jan. Wilma heeft een buitengewoon goed gevoel voor kleur, wat te zien is in haar collectie. Veel donkere tinten als ondergrond, met lichte accenten die tezamen een dromerig effect geven. Fijn om bij te praten en weer even in haar gezellige atelier te zijn.

Then to Wilma Malcolmson, aka The Shetland Designer, which is lovely to see her again. I was in her shop in 2014 for Woolweek with some friends and last year with Jan. Wilma has an extremely good sense of color, which can be seen in her collection. Many dark tones as substrate, with light touches that give themselves a dreamy effect. Nice to talk to and being back in her cozy studio.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op 2 juli arriveerden we in Sumburgh Head Lighthouse in Shetland, een stukje hemel op aarde. Prachtige uitzichten over de oceaan, archeologische vindplaatsen, het vliegveld en vooral erg veel dieren, waaronder veel puffins (papegaaiduikers) en guillemots. Je blijft gewoon fotograferen. Vanaf de bovenste verdieping van ons appartement is de grote rots met guillemots goed zichtbaar én hoorbaar. Konijnen (ja, zoek ‘m maar op in de foto) en puffins leven er vreedzaam naast elkaar. Puffins hebben een enorm hoog schattigheidsgehalte, ze zijn zó ongelooflijk koddig en vliegen alsof ze bijenvleugeltjes hebben. Dat gecombineerd met nieuwsgierigheid en gebrek aan schuwheid maakt ze prima fotomodellen voor de vogelaars en toeristen. Meerdere keren per dag lopen we naar buiten om in ‘onze tuin’ te kijken naar de dieren op de kliffen en de zon die over het water schijnt. Meestal is ook Fair Isle goed te zien. Marjolein gaf ons een interessante rondleiding over het terrein en vertelde over de cruciale rol van de radarhut in WOII, erg indrukwekkend.

On 2 July we arrived at Sumburgh Head Lighthouse in Shetland, a piece of heaven on earth. Beautiful views over the ocean, archaeological sites, the airport and especially very many animals, including many puffins and guillemots. You just keep making photos. From the top floor of our apartment the large rock with guillemots is visible and audible. Rabbits (yes, find him in the photo) and puffins live there peacefully together. Puffins have a very high level of cuteness, they are so incredibly clumpsy and fly like they have bee wings. That combined with their curiosity and lack of shyness make them fine fashion models for birdwatchers and tourists. Several times a day we walk outside to look in ‘our garden’ for the animals on the cliffs and the sun shining on the water. Usually, Fair Isle also can be seen. Marjolein gave us an interesting tour of the site and told about the crucial role of the radarhut in WWII, very impressive.

We starten meestal de dag met een paar uurtjes werken, Jan aan zijn icoon en ik aan mijn breiwerken en activiteiten, daarna gaan we op pad, met onze felrode huurauto het smalle pad af en richting het noorden. Lerwick is gezellig en we kunnen er onze boodschappen kopen en shoppen voor garens en leuke dingen. Lekker koffie met taartjes eten in de Mareel, het cultureel centrum of lunchen in het restaurant van het museum. Daar vind je ook een prachtige collectie breiwerk en een leuke musuemwinkel met veel breigerelateerde artikelen.

We usually start the day with a few hours work, Jan painting his icon and I knit and do other activities, and then we go out with our bright red car on the narrow path and to the north. Lerwick is a cozy little town and we can buy our groceries and go shopping for yarn and fun stuff. Tasty coffee and cakes in the food Mareel, the cultural center or have lunch at the museum restaurant. There you will find a wonderful collection of knitwear and a nice musuem store with lots of knitting related articles.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar zijn we met de boot naar Mousa gegaan, waar we op eigen gelegenheid het eiland hebben rondgelopen en de ruim 2000 jaar oude broch hebben bezocht. Het is de best bewaarde broch in heel Schotland en erg indrukwekkend. Ik wilde dat graag nog een keer zien. Dit keer konden we aansluiten bij een vogelaarswandeling.
We zijn ook op de prachtige landtong geweest die we vanuit het appartement kunnen zien liggen. Met onze nieuwe wandelschoenen lukte het over de rotsblokken vrijwel tot het puntje te klauteren voor het mooiste uitzicht op Sumburgh. Een mysterieuze omgeving met overblijfselen van gebouwen van ruim 2000 jaar oud. Daar voel je de spiritaliteit van de omgeving, vooral als je helemaal alleen op de zonovergoten kliffen bent met slechts een paar nerveuze vogels als gezelschap.

Last year we went to Mousa by boat, where we walked around the island on your own and have visited the more than 2,000 year old broch. It is the best preserved broch throughout Scotland and very impressive. I wanted to see it again. This time we were able to join a birding walk.
We have also been on the stunning headland that we can see from the apartment. With our new hiking shoes we managed to climb over the rocks almost to the tip for the best view of Sumburgh. A mysterious environment with more than 2000 years old remains of buildings. There you feel the spiritaliteit of the area, especially if you’re all alone in the sunlit cliffs with only a few nervous birds for company.

En daarna terug naar ons huis, dat je al vanuit de wijde omgeving kan zien liggen. Op de landweg naar het complex lopen de schapen los en Jan moest nog een keer de auto uit om een wanhopig schaap dat op zijn rug terecht was gekomen, te redden. Het weer was de laatste dagen uitzonderlijk mooi en zomers voor Shetland, dus we hebben veel buiten gezeten met een wijntje en zelfs buiten gegeten. Wie had gedacht dat je op Shetland op zou moeten letten niet te verbranden?

And then back to our house, you can already be seen from miles around. On the road to the complex running sheep loose and Jan was again out of the car to rescue a desperate sheep that had landed on his back. The weather was the last day exceptionally beautiful and summery Shetland, so we sat outside a lot, with a glass of wine or even to eat outside. Who would have thought that you should pay attention not to burn in Shetland?

>

Het avontuur gaat beginnen! Morgen vliegen Jan en ik naar Shetland om daar de maand juli door te brengen in het Artist-in-Residence appartement in Sumburgh bij de vuurtoren. Jan zal daar Griekse iconen gaan schilderen en ik ga me verdiepen in breitradities, ontwerpen en workshops geven.

The adventure is about to begin! Tomorrow Jan and I will fly to Shetland to spend the month of July in the Artist-in-Residence apartment in Sumburgh at the lighthouse. Jan will paint some Greek icons and I will immerse myself in knitting traditions, make some knitting designs and give classes.

Stel je eens voor, je mag de hele maand juli in een prachtig appartement bij de Sumburgh vuurtoren op het zuidelijkste puntje van het Mainland in Shetland doorbrengen… vanuit je ramen zie je de oceaan, het vliegveld, in de verte onder meer het eilandje Fair Isle en soms zelfs walvissen of dolfijnen. Maar we gaan er zéker massa’s puffins (papegaaiduikers) zien. Shetland is uitgeroepen tot de beste plaats ter wereld om deze koddige vogeltjes te zien die op de meer dan honderd meter hoge kliffen iedere zomer hun nesten bouwen.

Jan en ik zijn als ‘Artists in Residence‘ gevraagd voor dit spannende avontuur om ons ter plekke te laten inspireren door Shetland, de prachtige natuur, cultuur en rijke historie. Jan zal er een op Shetland geïnspireerde icoon schilderen en ik ga me op de breicultuur werpen. Ik ga er nieuwe patronen ontwerpen en hoop er meer te ontdekken over de relaties tussen de breitradities van Shetland en de Fair Isle-motieven en die uit de Baltische staten en Nederland. Binnenkort meer informatie over onze activiteiten gedurende de periode dat we in Shetland ‘wonen’.

Bekijk de Sumburgh webcam of een eerder verschenen blog over Sumburgh.

Imagine, you can spend the entire month of July in a beautiful apartment at the Sumburgh Lighthouse on the most Southern spot of the Mainland in Shetland… from your windows you can see the ocean, the airport , in the distance among others the island Fair Isle and sometimes even whales or dolphins. But we are definitely seeing lots of puffins. Shetland has been declared the best place in the world to see these cute, comical birds who build their nests every summer on more than one hundred meters high cliffs.

Jan and I have been asked as ‘Artists in Residence‘ for this exciting adventure to give us the chance to Shetland inspired by the beautiful nature, culture and rich history. Jan will paint a Shetland-inspired icon and I’m going to do some serieus investigation into the knitting culture. I’m going to design new patterns and hope to discover more about the relationships between the knitting traditions of Shetland and Fair Isle patterns and those from the Baltic states and the Netherlands. Soon more information about our activities during the period that we are ‘living’ in Shetland.

Check out the Sumburgh webcam or a previously published blog about Sumburgh.