Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Rowan Magazine 58 is een succesnummer, dat zag ik meteen toen het magazine eind zomer uitkwam. En dit vestje, ontworpen door Marie Wallin, ging bij mij meteen op de pennen! Het is al een poosje af hoor, maar de foto’s pas vandaag.

Het vest is gebreid van Kid Classic in mijn favoriete kleur ijsblauw.

Rowan Magazine 58 is a successfull issue, I immediately noticed that when the magazine was published at the end of the summer. And this cardigan, designed by Marie Wallin, was on my needles right away! It’s been finished a while ago, but the photot were not made until today.

The cardigan is knitted from Kid Classic in my favorite color ice blue.

“Wát heb je gekregen, een ‘breipot’?”, vroeg Jan verbaasd toen ik ‘m vertelde dat ik een tasje met breiprint van Lea van Lana in Antwerpen en een breipot van Rosemie van ‘t Wolwinkeltje in Leuven. Hij had geloof ik toch andere associaties bij het woord. 😉
Ik geef in België op veler verzoek dit seizoen in vier weekenden Het Betere Breiwerk. De cursisten zijn pas halverwege, maar sommigen vragen nu al om Het Hogere Breiwerk!

“What have you gotten, a ‘breipot’?”, Jan asked surprised when I’m told him that I got a bag with knitting print from Lea (Lana in Antwerp) and a breipot of Rosemie (‘t Wolwinkeltje in Leuven).
As there was high demand for the course Advanced Knitting (Het Betere Breiwerk), I teach this course  this season in four weekends in the Belgium cities Leuven en Antwerp. The students are only half way, but some ask already to do Senior Knitting (Het Hogere Breiwerk)!

Ooit dacht ik dat breiers een cursus als Het Betere Breiwerk te saai zouden vinden… maar wat bleek, serieuze breiers willen juist het naadje van de kous weten. Dus na het geven van de eerste cursussen ontstond er zelfs een wachtlijst en nu geef ik vanaf januari zelfs de 20ste cursus gegeven in Amsterdam. Het Hogere Breiwerk is inmiddels op veler verzoek in de maak. Pas op, deze cursus is nog saaier dan Het Betere Breiwerk! 😉

Maar eerst vieren we dat er dit seizoen weer twee groepen cursisten afzwaaiden met een cerfitcaat Betere Breier onder de arm. Eén groep in Utrecht en één groep in de Schapekop in Nieuwpoort. Gefeliciteerd dames, jullie hebben zó hard gewerkt, zoveel vooruitgang geboekt en zoveel geleerd,… jullie hebben het terecht verdiend. Op één cursist in Utrecht ben ik extra trots, want wie in zware tijden het op kan brengen met zoveel enthousiasme door te zetten, die verdient extra waardering. Chapeau!

Wil je ook in acht lessen meer inzicht in breiwerk in het algemeen en jouw breiwerk in het bijzonder, regelmatig leren breien en ondertussen ook nog veel leuke, handige trucjes leren? Geef je dan snel op, met een beetje geluk kan je al eind januari in Amsterdam starten op de woensdagavonden. Meer informatie.

Once I thought knitters courses as Het Betere Breiwerk (Advanced Knitting) too be considered boring … but what turned out? Serious knitters just want to know the ins and outs. So after giving the first courses a waiting list was made and now I’m starting the 20th course in Amsterdam in January. Also, I’m now developing Advanced Senior Knitting (Het Hogere Breiwerk)  as there were so many requests for an even more advanced course. Beware, this course is even more boring than Advanced Knitting! 😉

But first we celebrate this season again two groups of participants got their cerfitcaat as Advanced Knitter. One group in Utrecht and one group in the Schapekop in Nieuwpoort. Congratulations ladies, you have worked so hard, progressed a lot and learned so much … you’ve really earned this. I’m especially proud on one of my students in Utrecht, as who is able to be so positive and work so hard in difficult times, deserves extra appreciation. Chapeau!

Do you want more insight into knitting in general and your knitting in particular, learn how to knit more regularly, while simultaneously learn fun, useful tricks? Then sign up quickly, with a little luck you can start end of January in Amsterdam on Wednesday evenings. More information.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Musea hebben vaak veel meer moois in depot dan ze laten zien in de gewone collectie. Een bezoek aan de museumdepot is dan ook altijd iets heel bijzonders. Bovendien beschikken de medewerkers vaak over veel kennis die ze graag met geïnteresseerden willen delen. In Tallinn bezochten we het depot van het Open Air Museum. Maret en Ulla ontvingen ons daar in met een grote verrassing. We werden met paard en wagen naar het gebouw gebracht waar het textieldepot zich bevindt. Ik was er al een keer een paar jaar geleden, maar wilde het dolgraag nog een keer zien en het prachtige brei- en handwerk aan mijn vrienden tonen. En ja, we hebben genóten met onze blauwe beschermschoenen en witte katoenen handschoentjes aan. Gebreide wanten, handschoenen, truien, haakwerk, geborduurde kleden, hoedjes enzovoort. Helaas mag ik geen foto’s van de breisels laten zien, maar natuurlijk heb ik wel álles gefotografeerd voor eigen studie en onderzoek.

Daarna zijn we nog even lekker door het enorme museumterrein gelopen, waar volgend jaar een perkje met Hollandse tulpen zal zijn. Ondanks de winterperiode waren veel boerderijtjes open, vaak zelfs met medewerkers in kleding uit de tijd van de huisjes. We zagen nog een vos, maar dat bleek een doodnormale huispoes. Rond lunchtijd deden we ons te goed aan het authentieke Estlandse eten in de herberg, waarnaar we te voet en te wiel naar Mardilaat vertrokken.

Museums often have many more beautiful things in storage than they show in the regular collection. A visit to the museum depot is always something very special. In addition, the employees often have much knowledge they want to share with interested visitors. In Tallinn we visited the depot of the Open Air Museum. Maret and Ulla received us in there with a big surprise. We were brought by horse and wagon to the building where the textile depot is located. I was already there once a few years ago, but loved to see it again and show the beautiful knitwear and crafts to my friends. And yes, we had a marvelous time, wearing our blue protective shoes and white cotton gloves. Knitted mittens, gloves, sweaters, crochet, embroidered rugs, hats and more. Unfortunately I can not show pictures of the knitted items, but of course I did make photos of everything for personal study and research.

Then we had a nice walk over the museum large grounds, where next year a flower bed with Dutch tulips will appear. Despite the winter time many farms were open for public, often with staff in clothing from the time of the cottages were build. We even saw a fox, but that turned an ordinary house cat. Around lunch time we enjoyed the authentic Estonian food in the inn and then we walk and rolled to spend the afternoon at Mardilaat .

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Toen ik verleden jaar in Riga Anu Randma weer ontmoette en haar prachtige Roositud kousen zag, wist ik het al, ik wilde van haar Roositud leren breien. Monika regelde alles, dus toen ik een paar weken geleden weer in Estland was, schoven mijn reisgenoten, Monika, Monika’s zus Merike en hun teckels Mokka and Nelly en ik aan voor een lesje Roosimine. Het voorwerk hadden we op de appartementen al gebreid, dus we konden direct aan de slag. Roosimine is een prachtige techniek, waar je fantastisch leuke resultaten mee kan bereiken. Tijdens het breien weef je de draad om steken heen, waardoor motieven ontstaan.

Ik was helemaal geïnspireerd en breide thuis binnen enkele dagen een Roositud zakje met franje, Kihnu Vits en Roositud-motieven. Van Anu kocht ik een paar prachtige polswarmers in de traditionele rose-rode kleuren van Tõstamaa. Van vorige reizen naar Estland bracht ik al twee paar wanten met Roositud mee.

Inmiddels heb ik docent Anu Randma hernoemd, ze draagt nu voor ons de geuzennaam Anu Roositud. Dank je wel Anu, voor een geweldige workshop!

When I was in Riga last year I met Anu Randma again and saw her beautiful Roositud stockings, I knew it, I wanted her to learn me how to knit Roositud. Monika arranged everything, so when I was in Estonia again a few weeks ago, my traveling companions, Monika, Monika’s sister Merike and their dachshunds Mokka and Nelly and me joined in for a lesson Roosimine. The basic knitting we had done in the apartment, so we could start immediately. Roosimine  wonderful technique, with which you can achieve great results. While knitting you weave your thread around stitches, causing motives to arise.

I was totally inspired and when back home I knitted within a few days a Roositud bag with fringe, Kihnu Vits and Roositud motifs. From Anu I bought a pair of beautiful wrist warmers in traditional rose-red colors of Tõstamaa. From previous trips to Estonia I brought already two pairs of mittens with Roositud.

Meanwhile I renamed teacher Anu Randma, for us she now can proudly use her nickname Anu Roositud. Thank you Anu for a great workshop!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Als je naar Estland gaat, verwacht je niet dat je met spullen uit Tadjikistan (land tussen Afghanistan en Kyrgyzstan) terug komt. Een handwerkende Tajikistaanse tante met haar neef/vertaler hadden er een standje vol kleurrijk brei- en haakwerk. Elsbeth vond er fantastische kousen met voeten zo groot, dat er een reus in kan. Gelukkig had tante nog een paar die ze de volgende dag voor mij meenam. Dit zijn echte oude met drie patronen en veel verschillende versteltechnieken in de voet. De wol is ruig en hard, maar de kleuren zijn nog steeds prachtig en mooi op elkaar afgestemd in de Oosterse patronen. Ze zijn ongewassen en ruiken naar een mens te paard, maar dat laat ik zo, want dergelijk mooi en kwetsbaar textiel gaat bij mij het sop niet in.

Ik kocht er ook een paar heel fel gekleurde handschoenen in Bosnisch haakwerk. Tante demonstreerde de techniek met een prachtig metalen haaknaaldje met een krul. Zo krijg je en dik, stevig en vast weefsel. De standhoudster van mooi Estlands aardewerk kocht een paar waar vingerpluimpjes aanzaten. Ze gaf me een zelfgemaakt speldje met een mot en we vonden het humor om het kwade te verzoeken door een mot op je breiwerk te spelden.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

If you go to Estonia, you do not expect you to come back with stuff from Tajikistan (land between Afghanistan and Kyrgyzstan). A crafting Tajikistan aunt and her nephew/translator had a stand with piles of colourful knitted and crocheted items. Elsbeth found it fantastic stockings with feet so large, the size of a giant. Fortunately, the aunt had aother pair for me that she brought for me the next day. This pair is real old with three patterns and many different adjustment techniques in the foot. The wool is rough and hard, but the colors are still gorgeous and nicely combined in the oriental patterns. They are unwashed and smell of a person on horseback, but I will leave them as they are, for I don’t like washing such a beautiful and vulnerable textile.

I also bought some very bright colored gloves made with the technique Bosnian crocheted. The aunt demonstrated the technique with a beautiful metal hook needle with a curl. This way you get and thick, firm and solid fabric. The woman who had a stand with beautiful Estonian pottery bought a couple with finger tassles. She gave me a homemade china badge with a moth and we thought is was fun to invite the evil by pinning a moth to your knitting.