Zweden was geweldig en Noorwegen minstens zo leuk, maar Estland, dat bijzondere landje heeft een heel warm plekje in mijn hart. Dit was de vierde keer dat ik er was en mijn liefde voor het land wordt iedere keer alleen maar groter. Toch was het ook wel afzien hoor, deze reis die alle vorige reizen overtrof.
Sweden was fantastic and Norway just as nice, but Estonia, that unique country is very dear to me. This was the fourth time that I visited it and my love for this country keeps growing. But it was also tough, this journey that exceeded all previous journeys.
Je bent geslist geen watje als je een breireis met The Dutch Knitters kan doorstaan. Negen dagen, drie verschillende hotels, één appartement en acht pyamaparties verder ben ik weer thuis, lichtelijk versuft, oververmoeid en met een hoofd dat tolt van alles wat ik heb meegemaakt. We hebben honderden wanten, handschoenen en sokken gezien, zelfs in depots die normaal gesproken voor iedereen gesloten blijven. We zagen de mooiste drachten uit diverse Noordelijke landen, hebben workshop gehad van Kristi Jõeste, we hebben Aino Praakli ontmoet en zijn bij Anu Raud thuis geweest. Daar kocht ik onder andere een paar handschoenen gebreid door Kristi Joeste. De mijne staan zelfs in het boek Ornamented Journey (ja, de originele!). Daarna bracht Anu Raud herself ons naar het Heimtali Museum waar wij een lunch aangeboden kregen met door haar gemaakte confiture en Kama (traditioneel Ests granengerecht met karnemelk) en tomaatjes uit haar tuin. De conferentie was geweldig, vooral het diner waar Anke in Gelders kostuum op haar klompjes de show stal en de rest van ons in een zelf ontworpen Hollands schortje verscheen.
If you can survive a knitting trip with The Dutch Knitters you’re definitely not a wimp. Nine days, three different hotels, one apartment and eight pyjama parties further I’m back home again, a little dazed, exhausted and my head spinning from everything I experienced. We saw hundreds of mittens, gloves and socks, even in museum depots that are normally closed for the public. We saw the most beautiful costumes from several Northern countries, had a workshop from Kristi Joeste, met Aino Praakli and visited Anu Raud at home. There I bought a pair of gloves knitted by Kristi Joeste. Mine are even in the book Ornamented Journey (yes, the original ones!). After that Anu herself accompanied us to the Heimtali Museum where we were offered a lunch with homemade preserve, Kama (a traditional Estonian corn dish with buttermilk) and tomatoes from her own garden. The conference was fantastic, especially the diner where Anke stole the show in her Guelders costume and her wooden shoes and where the rest us of appeared in Dutch aprons that we designed ourselves.
En dat is nog maar een greep van wat we hebben meegemaakt! Hoe krijg ik jullie bijgepraat over alles? En dan te bedenken dat alleen ik al rond de 4500 foto’s heb gemaakt. De ene supergeweldige activiteit na de andere, er kwam geen eind aan. Tot gisteren, toen we moe maar zeer voldaan weer in het vliegtuig terug naar Nederland stapten. Gelukkig zijn er nu alweer nieuwe plannen voor een volgende reis….. Dank je wel lieve Monika, dat je mij ook dit keer weer hebt geholpen de breireis te organiseren. Je bent gewéldig!
And these were only snatches of what we took part in! How will I ever get to tell you everything? Just consider I made approximately 4500 photos. One super-duper activity after the other, it never seemed to end. Until yesterday, when we boarded the plane to The Netherlands again, tired but very contented. Fortunately there are already plans for a next journey… Thank you so much, dear Monika, for also this time helping me organizing this knitting trip. You are marvellous!
Dit gedicht hebben we met z’n allen, onder het genot van een glaasje bubbels in de trein van Viljandi naar Tallinn gemaakt:
This poem we all made together in the train from Viljandi to Tallinn, while having a nice glass of bubbles:
Negen dames uit Holland gingen op breireis naar Estland.
Ze kochten zich suf aan boeken en breispullen.
En zaten aan een stuk door te lullen.
Carla schoot van ieder momentje een foto,
met name Corry vond dat maar zo-zo.
Deze bejaarde zei alsmaar: “Ho-ho…”
Altijd hetzelfde met die senioren,
ze kunnen je niet goed horen.
En dat met een stelletje freaks,
en een glaasje Jacobs Creek,
schuift het bos aan ons voorbij,
terwijl ze zegt: “Even stil, ik brei.”
Veel Kasitoo, kaas en wijn,
zo moet een breireis in Estland zijn!
Van Tallinn, via Tartu en Setomaa,
een warm onthaal bij Anu,
reizen we breiend weer naar Tallinn toe!
Ja tudruk sootis kanu,
Ning motted randasid oma radu.
(And the girl fed the chickens while her thoughts were wandering in their own direction)
Op z’n Hollands luidruchtig en druk,
breien ze gezellig hun vingertjes stuk.
Zonder Monika hadden we er alleen maar over kunnen dromen….
Mogen we volgend jaar weer terugkomen?
Nine ladies from Holland,
went on a knitting trip to Estonia.
They bought loads of books and knitting stuff,
and were chatting all day long Carla shot a picture of every single instant
Especially Corry thought that to be only so-so
This elderly lady kept saying: “Ho-ho…”
It’s always the same with these seniors
They can’t hear you properly
And that with a couple of freaks
Drinking glasses of Jacobs Creek,
and so the woods glide by,
while she says: “Be quiet, I’m knitting.”
Lots of Kasitöö, cheese and wine.
That’s how a knitting trip to Estonia should be like!
From Tallinn, via Tartu and Setomaa,
a warm welcome at Anu
While knitting, we travel back to Tallinn!
Ja tüdruk söötis kanu
Ning mõtted rändasid oma radu.
(And the girl fed the chickens while her thoughts were wandering in their own direction)
Loud and busy as the Dutch are
Sitting happily together,
they knit till their fingers are sore.
Without Monika we could only have dreamt about it…
May we please come back next year?
