Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Jan weet het al jaren. Als ik kom met het plan naar een bepaalde stad te gaan, dan zit daar meestal een geweldige wolwinkel die ik wil bezoeken. Gewillig gaat hij altijd mee, want zo komen we op de leukste plaatsen. Maar toen ik afgelopen zondag voorstelde om naar New York te gaan, was het hem worst wat de aanleiding was. Hij was metéén om!

De dollar staat superlaag, dus we hebben meteen geboekt, ruim een week in een heerlijk hotel midden in Manhattan. Want als je het doet, dan moet je het goed doen.

Habu, Stitch ‘n Bitch New York en al die andere leuke hippe wolwinkeltjes (zie ook de laatste Handwerken zonder Grenzen), here I come, en ik ga beslist niet met een lege koffer naar huis!

Jan knows it for years now. When I make a plan to go to some city, there is most of the times a great yarn shop I want to visit. Willingly he always comes along, as we visit the nicest places this way. But when I suggested to go to New York last Sunday, it was not at all a problem to persuad him to come along. He was thrilled!

The dollar is not worth as much as some time ago, so we decided to book our trip right away. A full week in a wonderful hotel in the middle of Manhattan. When you do it, do it well.

Habu, Stitch ‘n Bitch New York and all these other nice hip yarn shops (see the last issue of Handwerken zonder Grenzen), here I come, and I will certainly not leave NY with an empty suitcase!

Hier alvast wat links naar wolwinkels. Achteraf zal ik jullie natuurlijk uitgebreid verslag doen. Tips zijn welkom!

Here are some links to yarn shops. When I have returned I will give you a full report. Please let me know if you know nice knit related things to do or visit!

Gotta Knit!
The Point Knitting Cafe (point NYC)
Habu
Knitting 321
Knitty City
Purl
Seaport
School Products Co. Inc.
The Yarn Company
String
Knitting Factory
Yarn Connection Inc
Downtown Yarns
Knit New York

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

“Ga maar iets kreatiefs doen, daar heb je later nog wat aan als je getrouwd bent’, zei mijn moeder me toen ik een vervolgopleiding moest kiezen begin jaren tachtig. Als vrouw van haar generatie was dat haar waarheid. En ze had nog gelijk ook. Ik heb er nu dagelijks nog wat aan mijn opleiding tot docent Textiele Werkvormen én ik ben getrouwd.

In die tijd kocht ik mijn eerste spinnenwiel, een prachtige berkenhouten Moswolt. Met het wiel met hamertjes en de grappige houten bolletjes vond ik ‘m veel mooier dan de bekendere Louetjes. In de etalage van een van de vele kreatieve winkeltjes aan de Springweg in Utrecht stond ‘ie mooi te zijn. Jaren later, toen bleek dat ik mijn geld niet kon verdienen als docent TW en een snelle carrièreswitch maakte als docent ICT, verkocht ik ‘m met pijn in mijn hart op de vrijmarkt voor 100 gulden. Maar verleden week zag ik ‘m terug op Marktplaats en was hij weer de mijne voor slechts 45 euro!

Deze Moswolt is in prima conditie en gelijk aan de mijne van vroeger op de grotere spoel en klossen na. Hier kunnen met een beetje proppen wel twee Louet-klossen op, dus het wiel is ideaal voor twijnen. De avond dat de post ‘m afleverde, werd de eerste bol garen (grijze Gotland) erop getwijnd. De Moswolt staat nu in de woonkamer dicht bij de hand en ook om mooi te zijn, en man Jan die mijn sentiment voor dit soort spullen snapt, vindt het maar goed……. 

Zo’n aankoop stimuleert bij mij het spinnen ook weer. De 150 gram zijde met merino van Blij Bezuiden veranderden van zachte pluis in vier prachtige bolletjes. De vogels in de tuin jatte de restjes uit de struik om hun nestje superdeluxe te bekleden. Zijde met fijne merino, niet gek voor een simpele mus.

“Go and do something creative, it will be useful when you get married in the future.”, my mother told me when I had to choose a continuation schooling at the start of the eighties. As a woman of her generation this was her truth. And she was right. Now I benefit of the education to become a teacher for textile crafts on a daily basis ánd I’m married.

In these years I bought my first spinning wheel, a wooden (birk) Moswolt. The wheel with hammers and the funny wooden balls was so much prettier that the Louet wheel that was more well known. In the display window of one of the shops on the Springweg in Utrecht that sold creative stuff it looked so beautiful. Years later, when it was obvious that I couldn’t make a living out of teaching crafts and made a swift carreer as a teacher in ICT, I had to sell my wheel for only 100 guilders. But last week I found it again on Marktplaats and he became mine again for only 45 euro! (about the same amount of money)

This Moswolt is in excellent condition and almost a copy of my old one, except for the bigger spool and bobbins. You can stuff the wool of two Louet bobbins on one of them, so it is ideal for twining. The evening the postman delivered the wheel, my first ball of yarn (grey Gotland) was twined on it. The Moswolt is in our living as a functional and also as a decorative object, and husband Jan who understand my sentiments for these kind of things, doesn’t complain…….

When you buy such a nice wheel it stimulates spinning. The 150 grams of silk with merino bought from Blij Bezuiden changed from soft fluffiness into four lovely balls. The birds in the garden stole the scaps from the bushes to line their nests and make it a super chique bird nursery. Silk with fine merino, not a bad choice for a simple sparrow.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wie rond tien uur op zondagmorgen door Amsterdam loopt, ziet de stad langzaam wakker worden. Het is al zonnig wanneer we bij ons vaste koffietentje Zeezicht aan de Herengracht bij Multatuli aankomen. Toeristen maken al wat foto’s van het mooie ochtendlicht over de gracht terwijl wij voor het raam aan de koffie verkeerd zitten. Zelfs in de smalle Oude Leliestraat schijnt het zonnetje al op het pand van De Afstap en het felgroene geveltje van Foodism.

Lonneke is vroeg en ook haar vijftien jaar oude hondje is er al. Beetje moe is ‘ie wel, dus af en toe doet ‘ie een dutje, soms te slaperig om zijn mandje op te zoeken. Hij is al helemaal gewend aan het gekakel en gelach op de bovenverdieping. Want ondanks dat de cursisten hard moeten werken, is de sfeer altijd even goed. Een goeie combinatie van een zeer leerzame dag en een gezellig uitje met The Dutch Knitters. Ook de Haagse dames waren er weer. Ze zetten meteen het misverstand recht. “Niet Haags, maar Veurburgs hoor!”

Om half 6 lopen Hil en ik door een zonovergoten Amsterdam terug naar de metro. De terrasjes puilen uit van de levensgenieters en wij vragen ons af waarom we zo’n dikke jas aan hebben. Thuis is man Jan met een natte vinger over te halen om spontaan mee uit eten te gaan. Toen heb ik ‘m meteen maar even ingelicht over mijn laatste plannetje, maar daarover later meer…… (hij vond het leuk!) 🙂

Anyone walking through Amsterdam at ten o’clock on a Sunday morning will see the city wake up slowly. The sun is already shining when we arrive at our regular café (Zeezicht at the Herengracht close to Multatuli) for our first cup of coffee. Tourists are taking photos of the beautiful morning light that’s shining over the canal while we are watching them drinking our ‘koffie verkeerd’. Even in the narrow Oude Leliestraat the sun is already shining on the fronts of De Afstap and Foodism.

Lonneke arrived early and so did her fifteen-year-old dog. He is a bit tired, so he takes a nap every now and then and sometimes he’s even too tired to walk to his basket. He is already used to the chatter and laughing on the first floor. Although the students have to work hard, there is always a cheerful atmosphere. It is a good combination of a very informative day and a pleasant outing with The Dutch Knitters.  Also the ‘Haagse’ ladies were present again. They immediately corrected us. “We’re ‘Veurburgs’, not  ‘Haags’ you know”!.

At half past five Hil and I are walking back to the underground through a sun-drenched Amsterdam. The sidewalk cafes are packed with bon vivants and we wonder why we are wearing such warm coats. At home husband Jan doesn’t have to be asked twice to go out for a spontaneous diner. That’s when I informed him of my latest plan, but more about that later on ….. (he loved it!) 🙂

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Van bronskleurige KidSilk Haze breide ik de Kiri. Dit is een ‘verbeterde versie’ van de Birch van Rowan. De omslagdoek is gebaseerd op hetzelfde traditioneel Schotse stekenpatroontje, maar wordt van het nekpunt uit gebreid en heeft dus een betere pasvorm. Bovendien heeft de Kiri wel een mooie rand als afwerking die mooi in puntjes is te blokken.

Toch is geel, zelfs warm brons, niet echt mijn kleur. Tot dat ik zag wat het zonlicht deed met de shawl en de Kiri veranderde in een goudgele zee van licht.

From KidSilk Haze I knitted the Kiri in a bronze colour. This is the ‘improved version’ of the Birch from Rowan. The stola is based on the same traditional Scotisch stitch pattern, but is knitted starting in the neck which gives it a better shape. But the Kiri has also a nice border that can be blocked in nice points.

But yellow is not my colour. Not even this warm bronze. Until I saw what sunlight did with the shawl and changed the Kiri in a sea of golden light.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

“Breien zal nooit meer hetzelfde zijn”, verzuchtte dit weekend de Buuf (buurvrouw van Wolboerderij Blij Bezuiden die door iedereen de Buuf wordt genoemd). Na twee dagen hard weken én hard lachen waren de tien cursisten ervan overtuigd dat er meer was dan de breitechniek die ze van moeder of oma hadden geleerd en die ene opzet die ze tot dan toe hadden gebruikt. Na de eerste experimenten die we vrolijk aankondigden met “Het wordt helemaal niks!”, doelend op de onooglijk uitziende proefbreisels, kregen ze vertrouwen in The Dutch Knitters en breiden ze verder vrolijk met ons mee. Twijnend Breien, Dubbelbreitechnieken, spannende mooie opzetten, de Moebius en een paar Magic Loop-opzetten werden er in rap tempo doorgejast. De cursisten moesten hard werken om het allemaal bij te houden en zagen er beide dagen tegen het eind van de dag volledig sufgebreid uit. Hetty moest tussendoor zelfs de schouders van Martine masseren. Anderen fotografeerden van alles of maakten videootjes van onze breiende handen om de veelheid aan breitechnieken later nog terug te kunnen halen. Slechts enkele fanatiekelingen breiden ‘s avonds door, soms zelfs tot één uur ‘s nachts. Gelukkig overtuigde Hetty ons bij het afscheid ervan dat we óndanks het pittige tempo en de lol die we hadden toch de rust en het geduld bewaarden zodat iedereen de technieken goed kon leren. Doodmoe, murw (nieuw woordje voor de ex-Duitse Gisela) maar helemaal blij en voldaan vertrokken ze met tassen vol wol en naalden voor Moebiussen aan het eind van de zondag huiswaarts, soms zelfs helemaal naar Zutphen.

“Knitting will never be the same again”, sighed the ‘Buuf’ (the lady living next door to Wolboerderij Blij Bezuiden, called Buuf by everyone). After two days of working hard and laughing a lot the ten students were convinced that there was much more than the knitting technique they had learned from their mothers or grandmothers and more than the one cast-on they had used until then. After the first experiments which we announced merrily as “It will become nothing at all!”, aiming at the weird looking samples, The Dutch Knitters gained their confidence and they happily knitted along with us. Twined Knitting, Double Knitting techniques, new exciting and beautiful cast-ons, the Moebius and several Magic Loop cast-ons were pushed through at a high speed. The students had to knit hard to keep up and had worked their fingers to the bones at the end of both days. Between times Hetty even had to have a shoulder massage from Martine. Others took photos of everything or even video’s of our knitting hands in order to be able to see the vast amount of knitting techniques again later on. Just a few fanatics knitted on at home during the evening, some even until one in the morning. We were glad that when we said goodbye at the end of day two, Hetty convinced us of the fact that although the pace was high and we laughed a lot we took the time and had the patience to explain all the techniques to every one of them. Dead tired and ‘murw’  (completely worn out) (a new word for Gisela of German origin) but entirely happy and contented they left for home, some even as far as Zutphen, with bags full of yarn and needles for a Moebius at the end of Sunday afternoon.

Ondanks dat we hard hebben gewerkt, was dit weekend ook voor mij helemaal top en waren we er lekker even tussenuit. De overnachting vond plaats in Heikant in de mooie oude pastorie waar de papegaai in de grote woonkeuken maar liefst 87 uitspraken kende, de twee Berner Senners met hun logge lijven rakelings langs de antieke spullen scheerden en de altijd o zo schuwe poes zich lekker door me liet kroelen. Sinds ik fanatiek brei kom ik nog eens ergens.
Het ontbijt in de mooie eetkamer tjokvol glas-in-lood, kunst en antiek met cursist Gerda die ook in de pastorie overnachtte, was luxe en overdadig. Net zo bourgondisch als de catering in Blij Bezuiden. Lekker met viooltjes-honingjam, een vegasoepje en eitjes van de eigen kippetjes. Dat hadden we zeker niet verwacht in het Zeeland dat ik alleen kende van Zeeuws Meisje dat geen dubbeltje te veel wil uitgeven. De cursisten voelen zich echter meer Belgisch dan Zeeuws, vertelden ze ons en dat verklaart veel.

Despite the fact that we worked hard, for me too this weekend was super and we had a very nice time. We spent the night in Heikant in a beautiful old rectory where the parrot in the large kitchen knew at least 87 statements, the two cumbersome Berner Sennen dogs missed the antiques by just an inch and the ever-shy cat just let me cuddle her without any problem. Since I am a fanatic knitter I come to places I’ve never been before.
Breakfast, lavish and luxurious, was served in the beautiful dining room full of leaded windows and doors, arts and antiques. Student Gerda who also stayed in the rectory joined us there. This breakfast was as exuberant as the catering at Blij Bezuiden. Delicious violets and honey jelly, vegetarian soup and eggs from their own chickens. This was something we hadn’t expected in Zeeland which I only knew from Zeeuws Meisje who did not want to spent a dime more than absolutely necessary. The students feel more Belgian than from Zeeland they told us and that probably explains it.

Het zal zeker niet de laatste keer zijn dat we richting Koewacht gaan. Als echte stadse verwarde ik alsmaar de echte haan  met het SMS-hanegekraai van een mobiel, maar verder was het goed vertoeven op het Zeeuwse platteland. De vriendelijke eigenaars Janny en Jean-Paul van Wolboerderij Blij Bezuiden en de gezellige Zeeuwse breidames zien we heel graag terug bij een volgend breiweekend in het najaar. Stugge norse Zeeuwen? Ben je mal! Ook mijn beeld van het Zeeuwse platteland zal ook nooit meer hetzelfde zijn……

It will definitely not be the last time we visited Koewacht. Being a real city girl I kept on confusing the real rooster with the SMS crowing-of-a-rooster sound of a mobile phone, but aside from that the Zeeland countryside is a nice place to be. We would love to meet the friendly owners of Wolboerderij Blij Bezuiden Janny and Jean-Paul and the companionable Zeeland knitting ladies again at a next knitting weekend in the fall. Are people from Zeeland stiff, grumpy? Are you kidding? Also my view of the Zeeland countryside will never be the same again……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het is heerlijk om slechts 35 km van één van de leukste steden van de wereld te wonen, Amsterdam dus. Mits er niet te veel files zijn, ben ik er binnen een half uurtje. Dan nog wel even de auto parkeren…… Met rasechte Jordanesen als grootouders en een dito moeder die haar leven lang plat Amsterdams praatte ondanks dat ze me naar een dorp in het Gooi ontvoerde om te voorkomen dat ik een ‘bleekneusje’ zou worden, voel ik me helemaal thuis in Amsterdam. Zalig, die mooie grachten, historische panden, de gezelligheid en de rake Amsterdamse humor.

It’s only a 35 kilometer drive to one of the nicest cities in the world from where I live, Amsterdam. Unless there are a lot of traffic jams, I’m can be there in half an hour. Then try to park the car…… Thanks to my grandparents and mother that originated from the Jordaan I feel very at home in Amsterdam, even though my mother took me to live in a little town in the Gooi to avoid that I would grow up to be a ‘pale nose’ (not a clue how I should translate that). But I really love the canals, historical buildings, the friendly feeling of this city and the strange way to make jokes.

Daarom is het voor mij extra leuk er les te geven bij De Afstap. Op maar een minuutje lopen van de Dam vind je het schattige 17de eeuwse pandje aan de Oude Leliestraat (vlakbij het standbeeld van Multatuli op de brug over de Herengracht). Eigenlijk is dit de enige Amsterdamse wolwinkel die de moeite waard is. Het achter- en bovenhuis is volgepakt met voornamelijk Rowan-garens en Addi naalden (de populaire kantrondbreinaalden zijn er in verhouding tot wat je op het internet vindt heel voordelig geprijst). Ze hebben werkelijk alles van de uitgebreide Rowan-collectie, dus je grijpt zelden mis. De boekencollectie is ook flink uitgebreid, zodat er zelfs een nieuwe kast gemaakt moest worden. Eigenaresse Lonneke neemt mijn boekenadviezen zeer serieus dus er staan veel van de populaire Engelstalige breiboeken in het rek. Ik nam het boek van Kim Hargraves mee, Heartfelt – The Dark House Collection. Prachtige uitgevoerd en tjokvol breisels waar ik het liefst direct aan zou willen beginnen. Natuurlijk zijn ook alle Rowan-boeken op voorraad.
Dit jaar bestaat de zaak trouwens al 35 jaar. Reden tot het vieren van een feestje!

That is why it is extra special to teach in De Afstap. Only a minutes walk from the Dam you find the cute little shop build in the 17th century in the Oude Leliestraat (near the statue of Multatuli on the bridge over the Herengracht). Actually this is the only wool shop in Amsteram that is worth going to. The house behind the and the floors above the shop are stuffed with mainly Rowan yarns and Addi needles (the popular lace circulars are cheap compared to the prices found on the internet). They have litterary all items from the Rowan collection, so you rarely leave without the stuff you want. The collection of books is extended recently, so they even had to have a new bookcase made. Owner Lonneke takes my advises about which books to order serieusly so there are a lot of popular English knitting books on the shelfs. I bought the book of Kim Hargraves, Heartfeld – The Dark House Collection. Beautiful layed out and stuffed with knitwear that I would love to start knitting right away. Of course, also all Rowan books are on stock.
This year the shop is there for 35 years. Reason enough to have a party!

Afgelopen zondag gaven Hil en ik als The Dutch Knitters een workshop Twijnend Breien. Iedereen genoot van de gezellige dag, zowel de cursisten als de docenten. Lonneke kwam af en toe even kijken als ze ons hoorde lachen om de scherpe Amsterdamse humor van Liesbeth. Voor het eerst ook een man in ons midden, Andy uit de US die af en toe staand breide. We waren een beetje ongerust of hij het wel naar zijn zin had, maar zijn helemaal gerustgesteld sinds we zijn blog Andy in Amsterdam lazen. Ook waren er een paar cursisten die kennis hebben gemaakt met Twijnend Breien tijdens de Textiel Plus-Dag in Nieuwegein. Een van de dames kwam helemaal uit Zevenaar en verraste ons door ons pas aan het eind van de dag toe te vertrouwen dat ze al meer dan 40 jaar niet had gebreid. We konden het amper geloven, want ze breide pittig en volhardend door aan haar miniwantje. De meeste cursisten konden de wollige verleidingen van De Afstap niet weerstaan en gingen met tassen vol garens en boeken naar huis. Hil en ik gingen naar huis met een zeer tevreden gevoel en veel voldoening (én een tas vol spullen!), wat is het geven van breiworkshops toch heerlijk om te doen!

Last Sundy Hil and I as The Dutch Knitters gave a workshop Twined Knitting. Every enjoyed the day, the students as well as the teachers. Lonneke regularly came to see why we had to laugh so loud when Liesbeth made some real Amsterdam jokes. For the first time we had a man in our group, Andy for the US who now and then liked to knit standing up. We worried a bit about him as we thought he might not enjoy being among so many chatting women, but when we read his his blog Andy in Amsterdam  we knew that that wasn’t neccessary. There were also some students that were introduced on Twined Knitting during the Textiel Plus-Day in Nieuwegein. One of the ladies came all the way from Zevenaar and surprised us at the end of the day with her announcement that she didn’t knit a stitch since more than 40 years. We could hardly believe that, as she knitted her mini mitten with perseverence and enthousiasm. Most of the students couldn’t resist the wooly temptations of De Afstap and left the shop with bags full of yarn and books. Hil and I went home with a very content feeling and a lot of satisfaction (ánd a bag with stuff!), it is such a joy to give these workshops!

Zaterdag waren man Jan en ik ook al in Amsterdam. We hadden een Royal High Tea aangeboden gekregen in het Amstel Hotel. Heerlijk was het; vijf soorten bijzondere thee, hartige en zoete hapjes en heerlijke sandwiches, de chocoladefontein, de prachtige serre boven de Amstel waar we relaxed luisterden naar een pianist en zangeres. Tot ik verveeld raakte van alle luxe en ik besloot dat je als gast in het Amstel moest kunnen doen waar je zin in hebt: breien!

Saturday my husband Jan and I were in Amsterdam too. A Royal High Tea was in the Amstel Hotel was offered to us. Delightful, five kind of special tea, snacks and sweets and delicious sandwiches, the chocolat fountain, the beautiful light room overlooking the Amstel canal where we listen very relaxed to a pianist and singer. Until I got bored and decided that as a guest of the Amstel you may do whatever you like: knitting!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Vrijdag bezochten ik de vakbeurs Handarbeit und Hobby in Keulen. Voor mij was het al de vierde keer dat ik de beurs bezocht, maar toch was ik behoorlijk overdonderd door de professionaliteit en commercie die vertegenwoordigd was in saai driedelig grijs. Het meeste geld wordt ook in deze sector niet achter de toonbank maar achter het bureau verdiend,……. door mannen die er niet naar uit zien dat ze regelmatig breien. We moeten het bij Life ‘n Knitting ook maar eens hebben over feminisme en de breiwereld, okay? 😉

Last Friday I visited the Handa in Köln. For me it was the fourth time, but still was very impressed by the professional and commercial approach in boring three piece suits. Obviously also in the knitting world most of the money is not earned behind the counter but behind a desk,…… by men that didn’t seems to do a lot of knitting themselves. We really should discuss feminism and knitting on this blog, okay? 😉rbeit und Hobby

Het is een hele reis naar Keulen, maar je mag dit evenement niet missen. Alle nieuws op handwerkgebied, de hotste kleuren en materialen en veel vertier is met Duitse gründlichkeit op twee ruime etages van de Kölner Messe geplaatst. Er waren veel oude bekenden zoals Coats met onder meer Regia en Rowan, Noro, Bouton d’Or, Debbie Bliss (ook in levende lijve), Anny Blatt, Opal, Venne, Ashford, Karen Noe, Lang en een hele reeks aan middel of the road-merken, maar ook merken die we nog niet zo goed kenden als Mission Falls en Artesano (designer Jean Moss) met prachtige materialen. Naaldenfabrikanten als Clover, KnitPicks, Pony en Addi toonden hun naalden in allerlei materialen, van plastic tot rozenhout en gekleurd berkenhout. Regia heeft vertrouwen in het succes van de Kaffe Fassett-kleuren en breidt het assortiment uit met diverse dikkere garens in de herkenbare Fassett-kleuren. Ecologische wol en katoen doen het goed dit jaar. Opal betrekt Harry Potter bij de breierij en deelde schattige minibolletjes uit met nog kleinere labeltjes met zijn naam en beeltenis. Alpaca-garens en zelfs cashmere waren verleden jaar nog best bijzonder, nu hebben de meeste merken tenminste een menggaren met deze exclusievere wolsoorten. De grotere merken gokken duidelijk op donkere, vrij sombere kleuren en grijstinten aankomende winter. Hooguit een vrolijk accentje in kleur, maar verder kunnen we in afkledende kleuren het najaar tegemoet. Ben ik daarvoor nu ruim zes kilo afgevallen?

It was quite a journey to Köln, but you may not miss this event. All new stuff, the hottest colours and materials and lot’s of entertainment is placed with German thoroughness on two enourmous floors of the Kölner Messe. There were a lot of companies we had seen before, like Coats with Regia and Rowan, Noro, Bouton d’Or, Debbie Bliss (also there in person), Anny Blatt, Opal, Venne, Ashford, Karen Noe, Lang and lots of middle of the road brands, but also some brands we didn’t see before, like Mission Falls en Artesano (designer Jean Moss) with beautiful materials. Manufacturers of knitting needles Clover, KnitPicks, Pony and Addi showed their products made in plastic, rosewood and coloured birch. Regia seems to have trust in the success of the Kaffe Fassett colours and extends the collection with some thicker yarns in the recognizeble Fassett colours. Ecological wool and cotton are hot this year.  Opal makes sock yarn with the name of Harry Potter and gave us some cute mini balls of yarn with even smaller labels with the image of Harry. Alpaca and even cashmere were special last year, but now most brands have yarn which contain some of these materials. The big companies all show dark gloomy grey colours for next winter. At the most a lighter coloured accent, but that’s all. We can look forward to a winter looking quite slim in our knitted clothes. Why did I loose these 15 pounds anyway?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De heren van Adriafil bewonderden de shawl van Corrie, gemaakt van hun dunne merino-garen. Miriam en Frans Tegels leidden de snelbreiwedstrijd. Ik breide, zoals altijd, 120 steken per drie minuten. Hanne Falkenberg liepen we ook nog tegen het lijf, letterlijk. Gelukkig had ik mijn Dacapo aan. Opal pakte weer uit met vrolijke dans- en mimeshows. Ook de gemeenschappelijke modeshow van de grotere merken was eigenlijk een sensationele dansshow. In de hal stond een (echte) auto met een gebreide hoes compleet met spiegels, wieldoppen en ruitenwissers. Toch was de gebreide Ferrari mooier, verschil moet er zijn.

The gentlemen of Adriafil admired the shawl Corrie knitted, made of their thin merino yarn. Miriam en Frans Tegels led the speedknitting contest. I knitted, as always, 120 stitches in three minutes. We litterary bumped into Hanne Falkenberg‘s slender body. Fortunately I wore my Dacapo. Opal had a cheerful dance- and mime show. The general show of the bigger brands also was more a sensational dance show. In the entrance hall there was a (real) car with a knitted cover complete with mirrors, wheel covers and windshield wipers. But I like the gebreide Ferrari I have seen in Paris last year better, it had more class.

Beladen met folders, kleurkaarten en zelfs wat bollen wol kwamen we terug in Nederland. We zijn weer helemaal op de hoogte van alle brei- en wolnieuws voor het komend jaar. De heerlijke maar ook nuttig doorgebrachte dag besloten we met een gezellig dineetje. Van zoveel wol kijken krijg je honger.

Loaded with brochures, colour samples and even some balls of wool to try we returned to the Netherlands. Completely updated about the latest trends in the knitting world for this coming year. We finished the wonderful but also very valuable day with a cosy diner. Checking out so much wool maked me hungry.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Meestal associeer ik breien en workshops geven niet met lekker eten. Maar sinds we (The Dutch Knitters) afgelopen zondag een workshop gaven voor een deel van de Stitch ‘n Bitch-groep Arnhem dus wel. Wat was dát een gezellige dag met zoveel heerlijke hapjes die iedereen meegenomen had. In het gezellige grote huis van een van de leden hebben we onder grote hilariteit de cursisten kennis laten maken met allerlei nieuwe inspirerende technieken en foefjes om hun breiwerk te verbeteren.

Toch realiseer je je weer even dat breien wel een erg groot deel van je leven bepaalt als je een minimale verbetering op de continentale opzet verzint en aan de cursisten vertelt hoe blij je bent met die uitvinding. Ze zien je opwinding en kijken je dan lichtelijk verbijsterd aan en zeggen nog nét niet ‘Get a life’, dus dat doe je dan zelf maar. De waarheid is dat het breien mijn leven wel degelijk verrijkt, iedere dag weer. Niet alleen het breien zelf, maar ook de sociale context en de bijzondere mensen die ik ontmoet, de vele reisjes die ik ervoor maak en de uitdaging die het professionaliseren van mijn hobby mij biedt, maken mijn leven van dag tot dag interessant. Overdrijven is echter ook een vak, denk je dan als je in het AD van 26 maart leest dat “Carla ‘Meijs’ (Carla M is haar artiestennaam) een grootheid is binnen de scene”……. De journalist, die ik trouwens zelf nooit gesproken heb, liet meer steekjes vallen, via de url http://www.meijsen.net/ kom je namelijk niet op een breisite maar op GraveYart. Ook leuk, maar daar gaat het meer om grootheden die hun leven al gehad hebben.

Gelukkig is het breiwereldje wel wat minder beperkt dan in de jaren zeventig-tachtig van de vorige eeuw. Niet alleen de globalisering heeft invloed, ook uit de hoek van de kunst zie je interesse in het verwerken van deze ambachtelijke techniek in kunstwerken. In de Schoutenstraat in Utrecht loop je letterlijk over een gebreide meneer heen, die je onder trottoirniveau onder je rok kijkt bij Gallerie 10. Alles zit erop en eraan.

De Textiel Plus-Dag op 15 maart in Nieuwegein was een groot succes. De leden van Textiel Plus beseffen dat breien in de handwerkwereld belangrijker is dan ooit, maar ook dat er binnen de breiwereld dingen gebeuren die een plaats verdienen bij Textiel Plus vanwege het vernieuwende karakter. Er was veel belangstelling voor Twijnend Breien en breien uit Japanse boeken. Veel bezoekers wilden het even proberen en grepen een van de klaar liggende breiwerkjes. Hoewel sommige daarna niet begrepen dat Twined Knitting een Zweedse techniek is en niet uit Japan komt.

Giving knitting workshops I generally don’t associate with nice food. But last Sunday we (The Dutch Knitters) gave a workshop for part of the Stitch ‘n Bitch-groep Arnhem and now I do. That was súch a wonderful day with many nice snacks that the students brought with them. In the cosy big house of one of the members we showed them lots of inspiring techniques for perfecting their knittings. We had so much fun! 

Somethings you realise the knitting is a big part of your life. Such a moment is when you tell your students about the small improvement you invented for the continental cast on. How exciting this new invention is, in my eyes anyway. They saw the excitement on my face and are flabbergasted by that sight. They obviously want to tell me ‘Get a life’, so I said that myself before they could say it. The truth is that knitting enriches my life, every day. Not only the knitting itself, but also the social contact, the peculiar people I meet, the many journeys I make and the challenge it gives me to professionalize my hobby, it all makes each day of my life more interesting. However, sometimes things are blown out of proportion, I think when I read in the paper (AD) that “Carla ‘Meijs’ (Carla M is her stage name) is a greatness in the knitting world”……. The journalist, that didn’t contact me btw, made more flaws as the URL http://www.meijsen.net/  doesn’t lead to a knitting site but to GraveYart. Nice too, but most greatnesses you find there already lived their lifes.

Fortunately the knitting world is less restricted as in the seventies and eighties of last century. Not only the globalisation has had influence, but also the art world is interested in combining a craft like knitting in their art objects. In the Schoutenstraat in Utrecht you can walk over a man that looks you under your skirt from a level below the sidewalk. Not even one part of the body is missing.

The Textiel Plus-Day on 15 March in Nieuwegein was a big success. The members of Textiel Plus realise that knitting is hot in the world of crafts, but also that in the knitting world very innovative things happen that deserve a place at the Textiel Plus-Day. There was a lot of interest in Twined Knitting and knitting from Japanese books. A lot of visitors liked to have a try on one of knittings we already casted on. Though some didn’t get it that Twined Knitting originated from Sweden and not from Japan.