Amsterdam in the sun
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
Wie rond tien uur op zondagmorgen door Amsterdam loopt, ziet de stad langzaam wakker worden. Het is al zonnig wanneer we bij ons vaste koffietentje Zeezicht aan de Herengracht bij Multatuli aankomen. Toeristen maken al wat foto’s van het mooie ochtendlicht over de gracht terwijl wij voor het raam aan de koffie verkeerd zitten. Zelfs in de smalle Oude Leliestraat schijnt het zonnetje al op het pand van De Afstap en het felgroene geveltje van Foodism.
Lonneke is vroeg en ook haar vijftien jaar oude hondje is er al. Beetje moe is ‘ie wel, dus af en toe doet ‘ie een dutje, soms te slaperig om zijn mandje op te zoeken. Hij is al helemaal gewend aan het gekakel en gelach op de bovenverdieping. Want ondanks dat de cursisten hard moeten werken, is de sfeer altijd even goed. Een goeie combinatie van een zeer leerzame dag en een gezellig uitje met The Dutch Knitters. Ook de Haagse dames waren er weer. Ze zetten meteen het misverstand recht. “Niet Haags, maar Veurburgs hoor!”
Om half 6 lopen Hil en ik door een zonovergoten Amsterdam terug naar de metro. De terrasjes puilen uit van de levensgenieters en wij vragen ons af waarom we zo’n dikke jas aan hebben. Thuis is man Jan met een natte vinger over te halen om spontaan mee uit eten te gaan. Toen heb ik ‘m meteen maar even ingelicht over mijn laatste plannetje, maar daarover later meer…… (hij vond het leuk!) 🙂
Anyone walking through Amsterdam at ten o’clock on a Sunday morning will see the city wake up slowly. The sun is already shining when we arrive at our regular café (Zeezicht at the Herengracht close to Multatuli) for our first cup of coffee. Tourists are taking photos of the beautiful morning light that’s shining over the canal while we are watching them drinking our ‘koffie verkeerd’. Even in the narrow Oude Leliestraat the sun is already shining on the fronts of De Afstap and Foodism.
Lonneke arrived early and so did her fifteen-year-old dog. He is a bit tired, so he takes a nap every now and then and sometimes he’s even too tired to walk to his basket. He is already used to the chatter and laughing on the first floor. Although the students have to work hard, there is always a cheerful atmosphere. It is a good combination of a very informative day and a pleasant outing with The Dutch Knitters. Also the ‘Haagse’ ladies were present again. They immediately corrected us. “We’re ‘Veurburgs’, not ‘Haags’ you know”!.
At half past five Hil and I are walking back to the underground through a sun-drenched Amsterdam. The sidewalk cafes are packed with bon vivants and we wonder why we are wearing such warm coats. At home husband Jan doesn’t have to be asked twice to go out for a spontaneous diner. That’s when I informed him of my latest plan, but more about that later on ….. (he loved it!) 🙂