Knitting Holidays in Paris Day 1
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
Het sneeuwde en was spekglad toen we afgelopen donderdag naar Parijs vertrokken. Brent krabte voor het eerst in zijn leven een auto schoon en met maar een half uur vertraging bereikten we ons hotel. Een waar wonder! Hierna draaide alles alleen nog maar om wol en breien. Heerlijk om met passiegenoten al breiend door mijn geliefde Parijs te trekken.
It was snowing and the roads were extremely slippery when we left for Paris last Thursday. For the first time in his life Brent scraped ice off the windows of a car and we arrived at our hotel with only half an hour delay. A real miracle! After this it was all about yarn and knitting. It was wonderful to go through Paris with my fellow enthusiasts while knitting along the way.
Rond 16.00 uur stonden Brent, Hil en ik bij Boisson in rue Saint-Denis, die eindelijk een keer open was toen ik voor de deur stond. Prachtig linnen, mooie sterke kantgarens en veel bijzondere wollen garens. Het interieur inclusief de vriendelijke verkoper was een belevenis op zich. Na een wijntje om te proosten op de vakantie in een écht Parijs kroegje in Arts et Métiers vertrokken Hil en ik naar Junduko waar Tanja en Brent al bedolven waren onder de Japanse boeken. Goed nieuws, Brentano’s opent weer in februari, de nieuwe eigenaar was de boekjes al aan het inruimen midden tusen alle rommel. Eten en meebreien met Le Pain Quotidien was bijzonder omdat we daar een groep knitwear-bedrijf St Croix uit de VS aan de tafel troffen. Toeval bestaat niet. Pyamaparties gelukkig wel.
Around 16.00 hours Brent, Hil and me were standing inside Boisson at Rue Saint-Denis. The shop was finally open this time. Gorgeous linen yarns, beautiful strong lace yarns and lots of special woollen yarns. The interior and the kind shop owner were a happening in itself. After having had a glass of wine to toast to this holiday at a genuine Parisian café in Arts et Métiers, Hil and I went to Junduko where Tanja and Brent were already buried under a pile of Japanese books. Good news, Brentano’s is opening again in February, amidst all the rubbish they were already filling bookshelves. Having diner and knitting along at Le Pain Quotidien was very special because we met a group of men from knitwear company St Croix from the US. Coincidence doesn’t exist. But fortunately pyjama-parties do.
Binnenkort meer over onze belevenissen in Parijs……
Lateron more about our adventures in Paris…..