Brent’s balls
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting | ||
De ballen van Brent…… een bijzondere uitspraak om een blog te beginnen.
Een jaar of drie geleden stapte een Australische jongeman de Winkel van Sinkel binnen om zich bij de Stitch ‘n Bitch’ers te voegen. In toen al vrijwel accentloos Nederlands kondigde hij aan dat hij sokken ging breien. Ik vroeg of hij dat wel eens gedaan had. Nee. En of hij sowieso wel kon breien. Nee, maar hij had wél eens een muts gehaakt. Wij, allen geroutineerde breiers, keken hem wat meewarig aan. Een paar weken later had Brent zijn eerste perfect gebreide sok af.
Brent‘s balls…… what an odd way to start a blog.
A few years ago an Australian young man came to the Winkel van Sinkel to join the Stitch ‘n Bitch group. In the Dutch language with hardly an accent he announced that he was planning to knit some socks. I asked if he ever knitted socks before. No. And if he could knit. No, but he had crocheted a hat. We, all experienced knitters, looked at him with compasion. A few weeks later Brent finished his first perfect sock.
Zo heeft Brent ons wel eens vaker versteld doen staan. Tijdens zijn eerste spinles spon hij ‘bijna-sokkengaren’ en een week later flinterdunne zijde. Voor zijn moeder breide hij een Aran-deken die hij aanbood toen hij een paar weken terug in Australië was. Ik hield het amper droog toen ik de YouTube video ervan zag. Maar hij overtrof zichzelf toen hij met de perfect gebreide ballen aan kwam. Kogelrond en naadloos. Ik kreeg een blauwe bal als souvenir aan een bijzondere breivriend die ik erg zal missen. Want op 4 december ontliep hij Sinterklaas om zich weer bij zijn familie in Australië te voegen.
Through the years Brent had more surprises for us. During his first spinning lesson he spun ‘almost-sock-yarn’ and a week later cobweb silk. For his mother he knitted an Aran blanket that he gave to her when he returned to Australia for holidays. I almost got emotional looking at the YouTube video of this event. But he surpassed himself when knitted the perfect balls. Round as cirkel and without seams. I got the blue one as a souvenir to remind me of this extraordinary knitting friend that I already miss. On 4 December he left (one day before Sinterklaas) to join his family in Australia.
Met een laatste knuffel hebben we afgelopen dinsdag afscheid van hem genomen. Lisa breide aan de sokken voor Brent, één was er al af en ging direct mee, één stond nog op de pennen en wordt nagestuurd. Julia gaf Brent haar angora muts die zo nét af had. Marianne had een prachtig Sinterklaas-gedicht voor hem geschreven en de Winkel van Sinkel schudde op zijn grondvesten bij het luide Ozzi-Ozzi-Ozzi als laatste groet van zijn breivrienden! Met zakgeld voor iets breibaars hebben we ‘m laten gaan. Want we geloven niet dat hij in Australië niet meer gaat breien. In ieder geval zien we Brent terug, dankzij een retourticket dat ‘m in juli weer naar Nederland brengt. Ik kijk er al naar uit lieve Brent…… same place, same time en waag het om zonder breinaalden te verschijnen!
With a last hug we said goodbye. Lisa knitted on the socks for Brent, one was finished and given to him, one was still on the needles and will be send lateron. Julia gave Brent her angora hat she just finished. Marianne made him a wonderful Sinterklaas poem and the Winkel van Sinkel trembled when we yelled Ozzi-Ozzi-Ozzi as a last goodbye from his knitting friends! With some pocket money to buy something knit related we let him go. We just don’t believe his statement that he will stop knitting in Australia. Anyway, we will see Brent again, thanks to his two way ticket that will bring him back to the Netherlands in July. Dear Brent, I’m already looking forward to it…… same place, same time and don’t you dear leave your knitting needles home!