Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

“Hebben jullie het leuk gehad?”, dat is wat men vraagt als je terug bent van een breireis. En of je goed weer had? Nou, wat dat laatste betreft kan ik je uit de droom helpen, het zeek de meeste tijd van de regen, maar als je voor het breien gaat dan merk je dat amper. Alles draait om breien. Hil had niet eens erg erin dat er standaard stitchmarkers aan haar leesbril hingen. Je hebt het alleen maar over breien en je hebt net gebreit, je breit of gaat breien. Het was dus supergoed breiweer, kort samengevat. Nu over dat leuk. Lol, puur en onvervalste leut. Als je met vijf breivriendinnen op reis gaat, dan kan het niet anders, dat is leuk. Een wijntje erbij nog, lekker eten en gewoon lekker puberaal geiten over de Zweedse Köttballen. Ja, spreekt u het maar even hardop uit. Ik kwam terug met een flutstukje breiwerk maar met pijn in de kaken van het lachen. Ja dus, het was superleuk!

“Did you have fun?”, that is what people ask you when you have just returned from a knitting holiday. And did you have nice weather? Well, I will not lie to you, most of the time it was raining cats and dogs, but if you are there mainly for the knitting, you hardly notice all that rain. All is about knitting. Hil didn’t notice the stitchmarkers hanging on her ready glasses all the time. We only talked about knitting, we had been knitting, we knitted or we would be knitting soon. So, after all, it was great knitting weather. Now about the fun. Having a good time, just enjoy yourself. When you are on a holiday with five of your best knitting friends, than the fun part is garanteed. With a nice glass of wine, good food and just having fun about the name of Swedish meatballs, Köttballs, which is pronounced in Dutch as a part of the female body. Yep, it was great fun!

Dat we in de streek vertoefden van de rode Falun-paardjes, hebben we geweten. Je ziet ze overal, van klein (bv oorbellen) tot groot als versiering van het grasveld. Wij vonden gelukkig als onvervalste toeristen ook een houten paard om op te klimmen. Titia netjes in amazonezit, heel ladylike, maar ik schrijlings, ondanks mijn schattige bloemetjesrokje…

That we were in the region of the red Falun horses, was obvious. You can spot them anywhere, from small (for example earrings) till big as decoration on the lawn. We, as real tourist, fortunately found us a big wooden horse to mount. Titia sat on it as decent a amazone,, very ladylike, but I mounted with one leg on either side, despite my cute flowerprinted skirt…

This entry was posted on Friday, July 27th, 2012 at 19:10 and is filed under Knitting, Knitting journeys, Twined Knitting, Zweden. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.