Paris 2009 – The city
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
Ons reisje Parijs was niet alleen ‘breien en slempen’, zoals breivriend Jan het zo charmant uitdrukte. In de stad vonden we ook nog de nodige breigerelateerde zaken, zoals een grappig affiche met breister in de metro. Op het plein voor de Notre Dame was het fijn breien in het namiddagse zonnetje met een wijntje erbij. En ook bij de nodige Starbucks hebben we het stevig op een breien gezet. Tijdens het breien bij Starbucks op de Champs Elysées zat er een grote stevige kerel met een lief vriendinnetje naast ons. Ze wilde een foto van hem maken. Ik stop ‘m en passant mijn breiwerkje, twee sokken op een Magic Loop, in de hand. Zij knipt op dat moment en heeft nu iets in handen waarmee ze ‘m levenslang kan chanteren. Helaas, we hebben er geen foto van maar we hebben genoten van het moment. Verbijsterd merkte hij nog op: ‘Are these really socks?’.
Our trip to Paris wasn’t only ‘knitting and boozing’, like our knitting friend Jan kindly expressed it. In the city we found al lot of knitting related stuff, like a funny poster with knitter in the subway. On the square in front of the Notre Dame it was good to knit with the afternoon sun on our faces and a glass of wine. And at some Starbucks we also did some knitting. During one of these sessions on the Champs Elysées a big man with his sweet girlfriend was sitting beside us. She wanted to take his photo. I passed my knitting to him, two socks on a Magic Loop, and she took the photo. Now she has something to blackmail him with, all his life. Unfortunately we were too late to take a photo too. But we enjoyed the moment. Astonished he remarked: ‘Are these really socks?’.
Meebreien met de breisters van L’Oisivethé was gezellig. Daar ontmoeten we ook onze Amerikaanse vriendin LouKnits en haar negenjarige dochtertje Cloé dat die dag leerde breien. Zij hielden ons gezelschap op de beurs op donderdag. LouKnits verwende Cloé met vijf knotjes KidSilk bij Habu. Cloé deed vrijwel alle rondes mee met het speedknitten en hielp fanatiek met het werven van nieuwe speedknitters. Maar daarover later meer, want er is ook nog een ondeugende Canadese speedknitter waar ik jullie over moet vertellen…….
Knitting along with the knitters of L’Oisivethé was nice. There we met our American friend LouKnits and her nice year old daughter Cloé that learned how to knit that day. They kept us company on the fair on Thursday. LouKnits spoiled Cloé with five skeins of KidSilk from Habu. Cloé joined the speedknitting contest almost all rounds and helped fanatically finding knitters to join in. But lateron more about that, as there is also a naughty Canadian speedknitter I have to tell you about……..
La Droguerie op Rue du Jour leverde voor Hil een paar bollen prachtige alpaca op. Natuurlijk gingen we ook even naar Junkudo, de Japanse boekhandel. Dit keer kocht ik daar een Japans boekje over kralen breien (met veel Estlandse polswarmers) en een boekje over entrelac en dominobreien voor gevorderden. En cadeautjes voor Signe en Monika, onze Estlandse vriendinnen die voor Hil en mij de prachtigste Estlandse boeken kopen en opsturen. Als wij Estlands kunnen lezen, zullen Estlanders best overweg kunnen met Japans. Dankzij Monika heb ik zelfs het op dit moment oh zo slecht verkrijgbare Elùmonu van Kihnu Roosi al in huis, werkelijk een juweeltje.
At La Droguerie on Rue du Jour Hil found a few skeins of beautiful alpaca. Of course we also went to Junkudo, the Japanese bookstore. This time I bought a Japanese book about knitting with beads (with lots of Estonian wristwarmers) and a book about advanced entrelac and domino knitting. And presents for Signe and Monika, our Estonian friends that buy Estonian books for us and send them to us. As we can ‘read’ Estonian, they will surely be able to ‘read’ Japanese. Thanks to Monika I even have the hard to get Elùmonu written by Kihnu Roosi, a real juwel.
En als je dan om een paar seconden voor acht uur op het Trocadero naar de Eiffeltoren kijkt en opmerkt dat het toch wel erg mooi zou zijn met de millenniumverlichting en hij gaat op dát moment aan, dan heb je het gevoel dat ze ‘m voor speciaal voor jou aanzetten! We sloten de reis af met een bezoek aan Beauvais waar zich de hoogste Gotische kathedraal ter wereld bevindt. Ook hier scheen het zonnetje toen we geduldig op de trappen van de kerk zaten te breien tot de kerkdeur open ging. De rest de tijd hebben we besteed aan het naar binnen werken van een lunch bestaande uit een grand dessert dat we bestelden als gebakje bij de koffie maar dat een complete lunch bleek te zijn. Ach ja, breiend schijn je vijf caloriën per uur meer te gebruiken dus we trimbreien het er wel weer af……
When you are a few seconds before eight o’clock on the Trocadero looking at the Eiffeltower and make a remark about how nice it would look with the millennium lighting, it switches on. Then you feel like it is lit especially for you! We finished our journey with a visit on Beauvais where the biggest Gothic cathedrale is to be found. Here also a nice sun on our faces when we knitted on the stairs of the church until the doors opened. The rest of the time we spended on coffee with what we thought to be a cake but what proofed to be a big dessert that made a lovely lunch. Ah well, knitting seems to absorb five extra calories an hour so we will knit it of……