Als je als fanatiek breier op de vakbeurs in Keulen dames met breinaalden in hun haar ziet, wil je natuurlijk zelf ook zo’n beroepsdeformatiekapsel. Mijn haar is nèt lang genoeg en er was een vriendelijke dame die spontaan aan mijn haar begon te draaien. Breinaaldje erin en klaar! Pas later hoorden we wie die behulpzame dame was: Lily Chin herself. Mijn dag kon niet meer kapot! 😉
When you see ladies with knitting needles in their hair at the fair in Cologne, being a fanatical knitter you of course want to have such an occupational-disability-hairdo yourself. Just stick in a knitting needle and there you go! It was only much later that we learned who the helpful lady was: Lily Chin herself. My day could not get any better!
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images |
De beurs was weer leuk, hoewel Hil en ik steeds meer moeite hebben om nieuwe dingen te ontdekken. Voor Monika en Corry was het echter nieuw. Jan was ook mee. Hij verloor van Corry met snelbreien bij Miriam Tegels, want hij had 16 steken en Corry wel 48. Dat Monika van die 16 steken van Jan er nog drie gebreid had, houden we maar onder ons.
Kaffe Fassett en Brandon Mably breiden gezellig schoudertje aan schoudertje bij Coats. We kochten bijna allemaal een benen ring en scoorden weer veel te veel minibolletjes bij Opal. Ook dit jaar won ik weer, mede dankzij de hulp van Jan. Op een mooie schaal zijn ze leuker dan een bos bloemen. Nog even over Jan, heerlijk om een man te hebben die ook geïnteresseerd is in allerlei vormen van textiel, zodat hij gezellig meehobbelde met ons en begreep waar we enthousiast over waren. Hij begon zelfs spontaan te breien en verdiepte zich in het punniken van een grote tube op een Addi-breimachientje. Addi had nog een nieuwe aanvulling op het assortiment, dat verscholen lag in een laatje en enigszins geheimzinnig werd getoond aan een selectie van het publiek. Je snapt vast wel waarom als je het plaatje van het rood-zwarte object bekijkt.
The fair was very nice again, although Hil and I find it harder every year to discover new things. However, for Monika and Corry everything was new. Jan joined us as well. He lost the speed knitting- contest at Miriam Tegels, from Corry, for he had 16 stitches and Corry had 48. That Monika had knit three of those 16 stitches for Jan, we will keep to ourselves.
Kaffe Fassett en Brandon Mably were knitting shoulder to shoulder at Coats. Almost all of us bought a bone ring and scored far too many mini balls at Opal. I won again this year, thanks to Jan. They are much better in a nice bowl than a bunch of flowers in a vase. About Jan, it is so nice to have a husband who is also interested in all kinds of textile and who merrily comes trailing along behind us and understands our enthusiasm. He even started knitting spontaneously and delved into the working of the Addi spool-knitting machine that produced a big knitted tube. Addi also had another addition to the assortment. It was tucked away in a drawer and was shown somewhat secretively to a selective group of visitors. You will undoubtedly understand why when you look at the picture of the red-black object.
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images |
Na de beurs nog even lekker keulen in. Wat is de dom toch schitterend mooi en indrukwekkend. Een echte Meijsen gaat natuurlijk even de Meissen-winkel in, waar een kunstenares bezig was met het beschilderen van een mok. En natuurlijk snuffel je even aan een fles 4711 Eau de Cologne. Er is tegenwoordig een nieuwe variant die erg lekker is, dus Hil en ik schaften een flesje aan. Het echte vintage geurtje kregen we van Corry, die beweerde al zo oud te zijn dat ze de wereldoorlogen nog had meegemaakt. Ja ja… Na een lekker pizzaatje en Italiaans ijsje reden we murw, maar zeer voldaan, weer huiswaarts. Volgend jaar gaan we natuurlijk weer…
After the fair we went into Cologne city centre. The Dom is so beautiful and impressive. A real Meijsen of course pays a visit to the Meissen shop, where at that moment an artist was painting a mug. And of course you sniff at a bottle of 4711 Eau de Cologne. A new version is available nowadays that smells very nice, so Hil and I each bought a bottle. The real vintage scent was give to us by Corry, who claimed to be so old that she lived through both World Wars. Yeah sure…. After a very nice pizza and some Italian ice cream we drove home, tired but very satisfied. Next year we will of course go again……
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images |
This entry was posted
on Sunday, May 13th, 2012 at 10:57 and is filed under Fairs, Germany - Duitsland, Knitting, Knitting journeys, The Dutch Knitters, Yarn Shops.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Both comments and pings are currently closed.
