Stitch ‘n Bitch Utrecht Lustrum!
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images | ||
Vijf jaar, wát een tijd hè. Leuke en nare dingen, bijzondere breisels, boeken, breireisjes, beursbreien, men kwam, sommigen gingen, maar uiteindelijk zit je daar tussen je twintig geweldige breivrienden. En als je maar fanatiek doorbreit, is zijn die vijf jaar zó om…… 😉
Five years, a long time, isn’t it? Nice things and unpleasant things, extraordinary knitting, books, knitting at fairs, people came and went, but in the end there you are amongst twenty fantastic knitting friends. And as long as you keep on knitting passionately, those five years are gone before you know it….
In februari 2005 kwamen de breiers van Stitch ‘n Bitch Utrecht voor de eerste keer bij elkaar voor een gezellig avondje breien en beppen. SnB Amsterdam was toen al een paar maanden actief en een paar leden van die groep kwamen onze groep versterken. Ik was al lid van de Utrechtse groep tijdens de eerste bijeenkomst, maar kwam pas de tweede keer opdagen, mijn breinaalden diep in de tas weggestopt. Tegen Jan zei ik dat ik ‘zo’ weer terug zou zijn, want het klonk toch allemaal wel erg weird, breien in een café. Maar zodra ik de breiers zag was ik verkocht en sindsdien breng ik vrijwel iedere dinsdag door bij SnB.
February 2005 the knitters of Stitch ‘n Bitch Utrecht met for the first time for a nice evening full of knitting and chatting. SnB Amsterdam had been meeting for a few months by then and a couple of members of that group came to reinforce our group. I was already member of the Utrecht group at the time of the first meeting, but I joined them the second time, my knitting needles stowed away deep in my bag. I told Jan that I would be back ‘in no time’, for it all sounded a bit weird, knitting in a café. But as soon as I saw the knitters I was completely sold and since that day I spend nearly every Tuesday at the SnB.
Lokaties wisselden. De foyer van Springhaver bleek wat ongezellig, Lofen vond ons veel te breierig, maar de Winkel van Sinkel verwelkomde ons met open armen. De groep groeide gestaag en het werd steeds gezelliger. Meestal breien we met zo’n 15 tot 25 breiers. Onze passie voor breien breit de groepsleden met verschillende leeftijd, achtergronden en redenen om mee te doen, letterlijk aan elkaar.
Locations changed. The Springhaver foyer appeared a bit unwelcoming, Lofen thought we we’re much to knittery, but the Winkel van Sinkel welcomed us with open arms. The group grew steadily and it became cosier by the week. Most of the time there are about 15 to 25 of us. Our passion for knitting literally knits together the members of all ages, backgrounds and reasons for joining.
Ons jubilieumetentje, waar ik trouwens de enige bleek te zijn van de breiers waarmee de groep startte vijf jaar geleden, organiseerde ik bij Arabische eethuis Badhu, waar het badhuis was waar ooit mijn schoonvader zijn wekelijkse bad genoot. Twintig breiers, vrijwel allemaal met hun breiwerk onder handbereik voor een toertje tussen de gangen. Brent breide een compleet condoom, Inge las voor uit een boek van Laura Ingalls, de serveerster laveerde met haar schalen lekkers tussen de bollen wol door en het bleek goed uitbuiken op de banken met kussens. Heerlijke arabische hapjes, drankjes en een zalige chocomouse met merengue als toetje. We zijn klaar voor de volgende vijf jaar.
I organised our jubilee diner, at which I appeared to be the only knitter that was there five years ago, at the Arab restaurant Badhu, the former public baths where my father in law used to take his weekly bath many years ago. Some twenty knitters, almost all of them with their knitting within reach for a row of knitting in between the courses. Brent knitted an entire condom, Inge read us part of the story of Laura Ingalls, the waitress navigated plates full of delicious food between the balls of yarn and the couches filled with cushions appeared to be the perfect place to let the food go down. There were delicious Arab snacks, drinks and a perfect chocolate mousse and meringue for dessert. We’re ready for the next five years.
Marianne verraste ons als dank voor al het georganiseer met een prachtig hartje met een alcoholische versnapering en Corry de H. met een feestelijke rode roos. Nog even een woordje aan de initiatiefnemer van Stitch ‘n Bitch Utrecht. Liza, die gisteren wegens haar verhuizing helaas niet mee kon eten/breien……. dank je wel! Op naar de volgende vijf jaar.
As a thank-you for organising this evening Marianne surprised us with a beautiful heart-shaped glass bottle filled with an alcoholic beverage and Corry de H gave us a festive red rose. A few words for the initiator of Stitch ‘n Bitch Utrecht, Liza, who couldn’t join us yesterday because she was moving house…… thank you Liza! On to the next five years.
Dank aan Anke voor het lenen van enkele foto’s – Thanks Anke for borrowing some of your photos