Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

‘Pyjama-parties zijn verplicht’, mailde ik Gerard van IKnit, nadat hij had aangegeven dat hij mee wilde met The Dutch Knitters naar Estland. Dat mocht natuurlijk, mits hij zich strict aan de regels zou houden. ‘Oeps, ik draag geen pyjama’, mailde hij terug. Van die mededeling schrok onze Corry zich rot. Ze is niet zo veel gewend. Dus dacht ze het op te lossen door voor Gerard – uit puur eigen belang – een oer-Hollandse Zeeman-pyama te kopen. Het geschenk werd aanvaard, maar Gerard’s blik sprak boekdelen. Beetje ijdel hè.

‘Pyjama parties are obligatory’, I mailed Gerard of IKnit, after he had announced that he wanted to join The Dutch Knitters to Estonia. Of course he could, provided that he strictly obeyed the rules. ‘Oops, I don’t wear pyjamas’, he mailed back. This announcement gave our Corry a real fright. She is not accustomed to this. So she thought she could solve this problem for Gerard – and for her own sake – by buying him very Dutch Zeeman pyjamas. The gift was accepted, but his expression told us enough. A bit of a vain creature, isn’t he?

Dus de pyjama werd steevast door Gerard  ‘vergeten’, maar braaf door ons allen achter zijn kont aangedragen naar alle kamers waar we bij elkaar kwamen voor een wijntje aan het eind van de dag. Het symbool van burgertruttigheid zag zo bijna al onze kamers, iets wat meer zegt over ons drankgedrag dan over de reisrustigheid van de gemiddelde pyjama. Maar er moest wodka uit diverse minibars aan te pas komen om Gerard zo gek te krijgen het ding aan te trekken en ook nog op Tanja’s huurfiets plaats te nemen. Die fiets had trouwens al heel wat meegemaakt. Hij had immers al met Tanja in strak minirokje en Wodka-bidon door Tallinn gereden.

So the pyjamas were ‘forgotten’ every single time by Gerard, but we kept dragging them with us to every room in which we gathered for a glass of wine at the end of the day. This symbol of conventionality saw almost all our rooms, which says more about our drinking habits than about the average pyjama’s fondness of travelling. But it took several bottles of vodka from more than one mini bar to get Gerard crazy enough to put them on and also mount Tanja’s rental bike. That bike had been through a lot already. For Tanja had already been riding around Tallinn on this bike wearing a tight mini skirt and a bottle of Vodka secured to the handlebars.

Thuis doe ik de ronde op Ravelry en wie schetst mijn verbazing? De pyjama-look is blijkbaar in! DutchJan staat tijdens de modebiennale trots op de foto met een hemd dat griezelig veel gelijkenis vertoont met de pyjama van Gerard. Monika had blijkbaar al door dat de pyjama aan een mode-come back toe is, want zij had vanaf het begin al een oogje op de pyjama. De Estlandse winters zijn bitterkoud en dan kan een Ests meisje snakken naar een gezellig flanellen huispak. Dus Tanja pakte de pyjama feestelijk in en bood ‘m tijdens het afscheidsdiner aan Monika aan. Zo kan Monika tenminste modebewust haar bedje in.

Back home I checked out Ravelry and to my utter amazement I discovered that the pyjama-look appears to be hot!  At the Fashion Biennale DutchJan is posing for a photo in a shirt that looks suspiciously like Gerard’s pyjamas. Monika must have known that the pyjamas are in for a come back because she had her eye on them from the beginning. The Estonian winters are bitterly cold and that’s the moment that an Estonian girl would give anything for some comfortable flannel pyjamas. So Tanja wrapped them up nicely and offered them to Monika during the farewell party. At least now Monika can turn in fashion-consciously.

Tanja en Jan, bedankt voor het gebruik van de  foto’s!
Tanja en Jan, thanks for using the photos!

This entry was posted on Sunday, June 26th, 2011 at 20:39 and is filed under Estonia, Knitting, Knitting journeys, The Dutch Knitters. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.