Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het valt niet mee om er als om er als een Alsanga-vrouw door het leven te gaan. De dracht bestaat uit allerlei onderdelen die je bewegingsruimte beperken. Je borsten worden door de wijde roze overgooier of het zomerjakje geplet tot zelfs die van mij twee erwten op een plank leken. En met vier mutsjes over elkaar heen hoor je ook nog maar weinig van de buitenwereld. Nogal logisch dat ze zo hard zingen.
Toch doet het wat met je, even in zo’n zware dracht rondlopen. De lading kleding geeft ook een beschermd gevoel en overeenkomsten met de kleding van de buurvrouw stimuleert de gemeenschapszin. Kleine wijzigingen en details worden belangrijker en de grootte van je sluitspeld met rode stenen geeft je status en financiële positie aan zoals wij hier onze merkkleding of sieraden voor dit doel hebben.

De kousen zijn juweeltjes met vrolijk gekleurde bloemen en de polswarmertjes met kralen zijn ware kunstwerkjes. Zelf vind ik het leukst van de dracht de vierdubbele muts het leukst (wit luizenmutsje, katoentje met randje, shawl met dessin en overshawl), vooral de hoorntjes die ze knopen van de uiteinden.

It is not easy to live your life as an Alsanga woman. The costume consists of various components that limit your movement. You breasts are flattened by the wide pink pinafore or the summer jacked, so even mine became flat a pancakes. And with four caps over each other you can hear very little of the outside world. No wonder they sing so loud.
Still, it does gives you a specific feeling, dressing up and feeling the heavy clothes. The clothing also makes you feel protected and resumblance with the apparel of the neighbor stimulates community spirit. Minor changes and details are important and the size of your pin with red stones give you status and tells about your financial position, just like we have here our branded designer clothes or jewelry for this purpose.

The stockings are real gems with brightly colored flowers and beaded wristwarmer are true works of art. Personally, I think the cutest parts of this costume are the four double caps (white lice cap, cap with edge, patterned scarf and outer shawl), especially the horns, which are made by knotting the ends.

We hadden een geweldige dag in Alsunga, dank jullie wel Inga, Inga, Mara en alle andere lieve breisters! Tot ziens!
We had a great day in Alsunga, thank you Inga, Inga, Mara and all other dear knitters! See you again!

En dit waren Mieke en ik samen als Alsunga-vrouwen in juni 2015.
And here you see Mieke and I together as Alsunga women in June 2015.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar was er veel belangstelling voor de Turkse opzet, die de vrouwen uit Alsunga bij het doorbladeren van Lekker Warm! tegenkwamen. Ik beloofde dat ik terug zou komen en ze dan deze intrigerende techniek zou leren. Dat hebben we nu, met z’n allen, gedaan en het was een doorslaand succes! Hoewel ik nog wat leuke dingen op het programma had staan, konden de breiers bijna niet ophouden met het breien met de magic loop op de door mij meegebrachte rondbreinaalden. Ondertussen werd gezongen, gesnoept van alle lekkers dat ze mee hadden gebracht en gekletst. Ze hadden allerlei breiwerk meegenomen om ons te laten zien. Tot hun stomme verbazing ontstonden er al snel kleine zakjes, die ze trots aan hun dracht hingen. Zo zie je maar weer, tradities zijn springlevend en passen zich aan aan de omstandigheden, kennis en vaardigheden en dat wat voor handen is.

Last year there was a lot of interest in the Turkish cast on, a technique the women of Alsunga found in Lekker Warm! while browsing the book. I promised that I would come back and would teach them this intriging technique. We, all together, gave this workshop and it was a resounding success! Although I had some nice techniques on the program, the knitters could hardly stop knitting with the magic loop on circular needles brought with me. Meanwhile they sang, tried all the goodies that they had brought along and chatted. They had brought all kind of knitwear to show us. To their astonishment little pouches developed, which they proudly hung on their costumes. So there you have it, traditions are alive and adapt to the circumstances, knowledge and skills and the materials that are is available.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar bezochten Mieke en ik voor het eerst het katholieke dorpje Alsunga. Net als toen werden we ook dit jaar weer hartelijk ontvangen in het Rijahuis, het plaatselijke handwerkhuis/winkeltje. Mieke had voor de vakantie een poging gedaan om de worteltaartjes, sklandrauši, waar het dorp beroemd om is, na te maken, maar die waren oneetbaar, dus toen Inga dat hoorde, tekende ze de hele groep meteen in voor een sklandrauši-workshop. Eerst met Inga en Mara naar de bron voor water, daarna hebben zelfs slechte koks als Titia en ik het voor elkaar gekregen om een taartje in elkaar te draaien. Die van mij had een hartje. Daarna hebben we de breiers uit het dorp een workshop gegeven en ben ik als Alsunga-vrouw aangekleed, maar daarover in de volgende blogs meer…

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In Letland zijn maar een paar wolfabrieken. Wij bezochten Paces Fabrika in Paces bij Dundaga. De garens die ze er maken worden verkocht als Dandaga Paces. We kregen een rondleiding door de fabriek, waar door bijna 20 mensen iedere dag hard wordt gewerkt. Dat harde werken straalt er overal van af. Er hangt en oostbloksfeertje en het ruikt er naar wolvet en spinolie. De machines zijn lawaaiig en oud, maar stampen lekker door. De gedegen kwaliteit van de oude werktuigen zorgt ervoor dat alles nog steeds draait. Verfstoffen staan op de grond in potjes klaar om in de enorme ketels te worden gebruikt om de garens prachtige kleuren te geven. De gekaarde wol komt via een buizensysteem in de spinruimte, waar stoere vrouwen de zware balen op hun schouders naar de machines dragen.

Ik heb inmiddels veel wolfabrieken bezocht, variërend van keurig nette schone spinnerijen tot dit soort fabrieken waar met man en macht wordt gezwoegd om ons breiers te voorzien van lekker authentieke garens waar we onze creativiteit op uit kunnen leven. In deze fabriek weinig tierlantijnen, hooguit een gebreid muisje tussen de strengen en een enorme sok in het kantoortje, maar wat hier geproduceerd wordt is echt en met liefde gemaakt. De getwijnde garens zijn iets dikker dan de Limbazu-garens en worden in effen en verlopende kleuren geverfd. Voor onze begrippen zijn de garens die je daar direct in de fabriek koopt erg goedkoop, dus er werd flink ingeslagen. In heel Letland kom je de Dundaga-strengen tegen, ook in Alsunga, waar ik jullie binnenkort over ga vertellen.

In Latvia there are only a few wool mills. We visited Paces Fabrika in Paces, near Dundaga. The yarns that they make there are sold as Dandaga Paces. We got a tour of the factory, where almost 20 people are working hard every day. That hard work radiates from it everywhere. You can feel the atmosphere of the old Eastern bloc and everywhere it smells of lanolin and spin oil. The machines are old and noisy, but still work. The good quality of the old tools ensures that everything is still running. Dyes are lying on the ground in pots ready to be used in the huge boilers to give the yarns beautiful colors. The carded wool comes through a pipe system into the spin room, where strong women carry the heavy bags on their shoulders to the machines.

I have already visited many wool mills ranging from neat tidy clean spinneries to this type of factories where people work hard hard to provide us knitters with delicious authentic yarns with we can use to produce our creative work. In this factory there are few frills, at most, a knitted mouse between the strands and a huge sock at the office, but what is produced here is genuine and made with love. The twisted yarns are slightly thicker than the Limbazu yarns and are dyed in solid and gradient colors. To our standards these yarns bought directly from the factory are very cheap, so we didn’t hold back buying a lot. Throughout Latvia we found the Dundaga skeins, also in Alsunga, where I’m soon going to tell you about.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na het bezoek aan de wolfabriek, een heerlijke lunch in de dorpskantine en een rondje door Dundaga, zijn we naar Kolka, het meest noordelijke puntje van Letland gereden om even over de Straat van Irbe te zwaaien naar het Estlandse eiland Saaremaa. Hier komen de Oostzee en de Baltische zee bij elkaar. Je kan nog nèt de vuurtoren van het eiland onderscheiden. Net als toen we op Saaremaa waren, zijn we met z’n allen naar het puntje gelopen. Je kan er zelfs naar de sauna in een vrachtwagentje vlakbij het strand. Heerlijk doorwaaien op een goddelijk mooi strand met de zon op je gezicht en de gezelligheid van zes fanatiek juttende breivriendinnen, kan het mooier?

After visiting the woolen mill, a delicious lunch in the village canteen and a tour around Dundaga, we went to Kolka, the most northern tip of Latvia to wave over the Irbe Strait to the Estonian island Saaremaa. Here the Baltic Sea and the Baltic Sea come together. You can just see the lighthouse on the island. Just like when we were on Saaremaa, all of us walked to the edge of the tip. You can even go to the sauna in a truck near the beach. The wind felt great, blowing through your hair on a divinely beautiful beach with the sun on your face and the companionship of six friends who fanatically combed the beach for shells and other nice stuff, it can be more beautiful?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In het noord-westen van de regio Kurzeme (Koerland) ligt Ventspils, waar je heerlijke culinaire hapjes kan eten in schattige kleine restaurantjes. Ook is er een kasteel met vitrines vol traditionele sieraden en wat vitrines met klederdracht uit de omgeving. Maar de aanleiding voor ons bezoek was eigenlijk het craft house Amatu Maja, waar we werden ontvangen om kennis te maken met de wevers en hen in actie te zien achter hun imposante weefgetouwen. En passant hebben we ook maar de halve shop leeg gekocht, want ze hebben een prachtige gevarieerde collectie leuke Lets handwerk.

Het bijzonderste was het garen dat wordt gemaakt van echte amber. Dit nieuwe flinterdunne materiaal zal waarschijnlijk ook in de gezondheidszorg worden gebruikt als hechtmateriaal, maar je kan het ook mengen met linnen of andere vezels en er mee breien. Ik kocht een setje grijs-blauwe mitaines, als was het alleen al leuk om iets van dit grappige moderne materiaal te hebben.

In één van de ruimtes was een tentoonstelling van het werk van de plaatselijke schoolkinderen. Het zag er top uit, vooral het rode spencertje, en je kan je amper voorstellen dat onze Nederlandse kids hier iets dergelijks voort zouden kunnen brengen. Maar dat ligt in Letland blijkbaar toch anders. Er is daar wel handwerkonderwijs op alle lagere scholen en echt handwerk wordt er gewaardeerd. Een blik in het verleden van de schooltjes werd ons gegeven door in het authentieke oude klaslokaaltje, compleet met leitjes en griffels en een harmonicum.

In the north-west of the region Kurzeme (Courland) you find Ventspils, where you can eat delicious culinary snacks in cute little restaurants. There is also a castle with display cases full of traditional jewelry and some showcases with costumes from the area. But the reason for our visit was actually the craft house Amatu Maja, where we were received to meet the weavers and see them in action behind their impressive looms. And of course, we found lots of stuff to buy in the shop bought because there was a wonderfully diverse collection of nice Latvian handicrafts.

The most special item was the yarn made of real amber. This new wafer-thin material is also likely to be used in health care as suture material, but you can also mix it with cloth orother fibers and knit with it. I bought a set of gray-blue mittens, as I liked to have something of this funny modern material.

In one of the rooms was an exhibition of the work of local schoolchildren. It looked top off, especially the red spencer, and you can hardly imagine that our Dutch kids could do te same. But it is in Latvia apparently different. There’s handiwork or education is valued in all primary schools and really handicraft. A look into the past, schools were given to us by the authentic old class lokaaltje complete with slates and slate pencils and a harmonicum.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images