Life 'n Knitting

Het komt nog wel eens voor,… dat iemand verbaasd zegt: “Stitch ‘n Wát?”. Maar niet zo vaak, want Stitch ‘n Bitch, oftewel Breien en Beppen, is een behoorlijk ingeburgerd fenomeen geworden in Nederland. Er zijn al 141 geregistreerde en vast nog veel meer ongeregistreerde groepen in Nederland. De belangstelling van voorbijgangers in het café waar we zitten te breien op de dinsdagavond wordt ook minder. Vroeger deelden met name oudere mannen als geintje je nog mee welke schoenmaat ze hadden of vielen de monden van jongeren open van verbazing bij het zien van zoveel nuttige en fraaie handwerken. Stitch ‘n Bitch Utrecht bestaat inmiddels al zeven jaar en nog steeds gaat er geen dinsdagavond voorbij dat ik er niet met veel plezier zit te breien. Tenzij ik weg ben of ziek, zwaar ziek, want mijn gezellige wekelijkse avondje met de breiers sla ik niet graag over! Zin om een keer mee te breien? Je bent welkom! Vergeet je breispullen niet…

Every now and then it happens that you hear someone say: “Stitch ‘n Whát?”. But not very often, as Stitch ‘n Bitch is becoming more and more a common phenonomenon in the Netherlands. There are already 141 registrated and maybe even more not registrated groups in the Netherlands. The interest from the public in the café where we knit on Tuesday nights is decreasing too. Some years ago the older men made jokes telling us which size of shoes they wear or the mouths of younger people fell open by pure astonishment, seeing so much old fashioned crafts. The knitters of Stitch ‘n Bitch Utrecht come together for seven years now and I never skip a meeting, unless I’m on a holiday or sick. Very sick, as I love getting together with my knitting friends! Do you want to join in? You are welcome! Don’t forget je knittings…

Hierbij verklaar ik het lente! De sneeuw is binnen één dag vrijwel helemaal weggedooid, het zonnetje schijnt en de verwarming gaat een graadje lager. De hyacinten doen ook extra hun best en ruiken zalig. Ze groeien als kool, dus stutten is noodzakelijk, anders vallen ze om. Waar doe je dat anders mee dan de lange metalen breinaalden uit de jaren tachtig, waar je toch niets anders meer mee doet dan in de cake prikken of de afvoer ontstoppen?

It is springtime! The snow disappeared almost all in only one day, the sun is shining and the heating is turned down a bit. The hyacinths think it is spring too and smell extra nice. They grow fast, so I had to bind them to stick to prevent them from falling over. What else to use for this task as the long metal knitting needles from the eighties, which I normally use to stick in a freshly baked cake or to unblock a drain?

Het is niet mijn gewoonte om over iets anders dan breien te posten op Life ‘n Knitting, maar in dit geval maak ik een uitzondering, want wie in Tallinn is geweest, heeft daar vast een wodkaatje op. Liefst eentje met vanillesmaak, want dan is het alsof er een engeltje over je tong piest. Ik sjouw dus meestal één of twee flessen mee naar huis als ik naar Estland ben geweest, maar op is op en dan mis je het best wel. Dus ben ik maar even naar de Hanos gegaan en heb daar een grote fles goeie Russische wodka en de beste vanillestokjes gehaald. De wodka heb ik overgegoten in de oude lege Estlandse wodkaflessen ( het oog wil ook wat) en aangevuld met twee vanillestokjes. Dan een paar dagen geduldig wachten en je hebt iets wat nog veel lekkerder is. En ach ja, een relatie met breien is er toch wel,… wat maakt nu beter de handjes los?

It is not my habit to write about stuff that is not related to knitting on Life ‘n Knitting, but in this case I make an exception, as anyone who has been in Tallinn must have drunk a vodka. The best is the vodka with vanilla taste, that is like, as we say in Holland, an angel pees on your tongue. So usally I carry some bottles home when I have been to Estonia, but when that is all gone, I really miss it.  So, I went to Hanos, the big wholesale shop, bought a good big bottle of Russian vodka and the best vanilla sticks I could find. The vodka I poured into the old empty Estonian wodka bottles (it has to have an Estonian touch) and added the vanilla. After a few day waiting patiently you end up with something better as you ever tasted before. Ah well, it is a bit knitting related after all,… you knit a lot better when you feel relaxed aftter a few sips of the heavenly stuff. 

De fles met donkere vloeistof heeft één week getrokken, de fles rechts is vandaag gemaakt.

The bottle with dark fluïd was made a week ago, the vanilla in the bottle on the right was added today. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat is het zalig weer hè. Nu kunnen we eindelijk al onze warme wollen breisels aan! In de avond lekker onder een dikke wollen deken kruipen geeft een heerlijk koesterend gevoel. Vooral als er mooie kabels zijn gebreid en de deken gemaakt is van 100% Franse natuurwol. De deken is uitgevoerd in ongetwijnd garen, waar de kabels veel relief van krijgen. Het patroon, Stowe Cabin Throw Rug by Melissa Leapman, komt uit Continuous Cables, een mooi boek vol kabels in allerlei knoopvormen.

It is such nice weather in the Netherlands. Now we can finally wear our warm woollen knitwear! Sitting under a thick woollen blanket in the evening gives you a nice cosy feeling. Especially if there are lots of cables knitted in the blanket and when it is made of 100% French natural wool. The blanket is made from a 1-ply yarn, which gives the cables definition. The pattern, Stowe Cabin Throw Rug by Melissa Leapman, can be found in Continuous Cables, a wonderful book with lots of cables in all kind of knots.  

Breiwerk is elastisch en dat maakt het uitermate geschikt voor sokken. Maar dat weten al een poosje, toch? Wij breien ons dan ook het suffertje aan de sokken. In Rusland mogen de soldaten nu pas sokken aan in plaats van het gebruik van lappen die ze om hun voeten wikkelden. Lees meer in het AD…

Knitwear is elastic and that makes it a great choice for socks. We know that for a long time, don’t we? We knit socks all the time. In Russia recently they allowed soldiers to wear socks instead of the piece of cloth they used to wrap around their feet. Read more… (Dutch)

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mijn schoonmoeder is geweldig! Zo’n lief, pittig en bijzonder mens als Greetje, mijn geliefde schoonmoeder, dat is een lot uit de loterij. Mijn schoonvader Jan is ook top, maar ja, hij breit niet en Greetje wel en dat is een verschilletje dat voor een fanatiek breiende schoondochter van groot belang is. Trots op mij is Greetje zeker, want ik heb uit diverse betrouwbare bronnen vernomen dat ze aan names dropping doet als ze ergens een wolwinkeltje bezoekt, maar omgekeerd is het zeker ook zo. Een jaartje geleden bracht ik uit Estland een gigantische knot Aade Lõng Rainbow voor haar mee. Greetje quilt veel en gebruikt daarbij veel heldere felle kleuren, dus ik wist van te voren al dat ze het mooi zou vinden. Nou, ze wist er wel raad mee en breide, geïnspireerd door een patroon in een Italiaans breiblad, maar geheel naar haar eigen idee, een gewéldig vest ervan. Een extravagant, bijzonder en stijlvol meesterwerk, precies zoals ze zelf is… mooi hè.

My mother in law is wonderful! Such a sweet woman, but also a real riot and with lots of character, that is my beloved mother in law. My father is law is awsome too, but well, he doesn’t knit and Greetje does, and that is a small but important difference for a fanatically knitting daughter in law. She must be proud of me, as I found out from several reliable sources that she drops my name whenever she visits a yarn shop, but I’m also very proud of her. About a year ago I brought from Estonia a huge skein of Aade Lõng Rainbow as a present for her. Greetje loves to quilt and uses bright and saturated colours for her projects, so I knew on forehand that she would love it. Well, she did and started knitting enthousiasticly, inspired by a pattern in an Italian knitting magazine, but added lots of her own ideas, which lead to a wónderful long cardigan. An extravagance, extraordinary and stylish masterpiece, just the way she is herself,.. isn’t that great? 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Estlandse wanten zijn prachtig, maar Letse wanten mogen er ook zijn. Daar kom ik steeds meer achter en nu na het verschijnen van Latvieša Cimdi van Maruta Grasmane ben ik helemaal om. Wat een práchtboek, tjokvol foto’s van wanten met daarnaast het volledige patroon. Gelukkig staat achterin het boek een Engelse samenvatting over de geschiedenis, symbolen en de culturele en breitechnische verschillen tussen de  regio’s. Want ik weet niet hoe jouw Lets is, maar ik vind Ests al een drama en Lets helemaal onbegrijpelijk. Het is echter geen enkel beletsel dit boek te willen hebben, door de meer dan 400 pagina’s te bladeren en er wanten uit te breien. Als een kind zo blij ben ik ermee. Kijk maar even naar deze video en jij wil ‘m ook. En weet je wat nu zo leuk is, binnenkort ligt het boek ook bij de Afstap! Dank je Monika, voor de tip!

Estonian mittens are beautiful, but the Latvian mittens are certainly worth appreciation too. That is what find out more and more, especially after the publication of Latvieša Cimdi written by Maruta Grasmane. What a wonderful book, filled to the rim with photos of mittens with the complete pattern next to it. Fortunately a English summary about the history, symbolism and different cultural and differences in techniques related to knitting between regions is added to the book. I don’t know if you speak Latvian fluently, but I think Estonian is dramatically difficult and Latvian even worse. So this is not a reason not to want this book, to browse throught the 400-plus pages and knit mittens from it. As a child so happy I’m with it. Look at this video and you want this book too. And fortunately we will soon have it at the Afstap! Thank you Monika, for the hint!