Life 'n Knitting

Ze zijn gewoon té schattig, deze grof gebreide wanten. Ze zijn ontworpen door de Frans-IJslandse breier Hélène Magnússon. Ik ontmoette haar op de beurs L’Aiguille en Fête in Parijs in februari. Ze gaf me het kleurrijke kitje met Lopi-garen en binnen een dag had ik ze gebreid. Borduren ging wat langzamer……

They are just too cute, these with big yarn knitted mittens. They were designed by the French-Icelandic knitter Hélène Magnússon. I met her on L’Aiguille en Fête in Paris in Februari. She gave me a kit with colourful Lopi yarn, which I knitted in a day. The embriodery part took some longer……

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Beter laat dan nooit, dit blog over de Breidagen van 13 en 14 april. Er kwamen te veel leuke uitjes en feestjes tussen, dus het blogklusje bleef even liggen. Maar nu heb ik eindelijk de tijd om jullie uitgebreid verslag te doen. Want wat was het leuk hè!

Better late as never, this blog about the Breidagen on 13 and 14 April. There were so many nice things and parties in my life, so I got behind with blogging. But now I finally found time to make an extensive review. We had so much fun!

Vrijdag gaf ik geen workshops, dus kon ik de hele dag lekker op de beurs rondlopen. Wat leuk om iedereen weer te zien, leuke spullen te kopen en foto’s te maken van allemaal blije breiers. De hal was volgepropt met standjes van de beste handelaren die hun mooiste waar hadden meegenomen. Eén groot breifeest!

Friday I didn’t give workshops, so I had all day to spend on the fair. It was so good to meet friends, buy stuff and make photos of all these happy knitters. The hall was stuffed with stands of the best merchants who all brought their nicest merchandize. One big knitting party!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Zaterdag gaven we twee workshops over ons stokpaardje, de Estlandse breikunst. ‘s Ochtends over Estlands kant – Haapsalu shawls en ‘s middags Warme Handen, de technieken uit ons boek over Estlandse wanten en polswarmers. Twee keer een volle bak, dat vinden we heerlijk. Aan het eind van de dag nog even met ons stapeltje Ysolda-boeken naar Ysolda voor handtekeningen. Ja, ik heb ze állemaal. En om Ysolda óns boek aan te bieden.

Saterday we gave two workshops about Estonian knitting, the knitting culture we love to teach. In the morning about Estonian lace (Haapsalu shawls) and in the afternoon Warm Hands, the techniques of our book about Estonian mittens and wrist warmers. Both classes were fully booked, which we loved to teach. At the end of the day we took our Ysolda-books to have them signed by the author. Yep, I own them all. And to offer Ysolda our book.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De zaterdag  voor Pasen werden er in het Catharijne Convent in Utrecht paaseieren gebreid, je raadt het al, onder leiding van The Dutch Knitters. Hoewel Hil en ik niet echt van de eierenbreien zijn, vinden we dit soort activiteiten superleuk. Van jong tot oud zat heerlijk een paar uurtjes te breien. Sommige met kerstballenervaring, anderen konden nog een steek breien. Dat gaf niets, want we hadden patroontjes in alle moeilijkheidsgraden. Uiteindelijk produceerde iedereen tenminste een muts voor een ei. En sommigen fanatiekelingen zoals Marlies lieten zich niet kennen en breiden er wel drie.

In Catharijne Convent Utrecht Easter eggs were knit on the Saturday before Easter, and you can already guess, under the guidance of The Dutch Knitters. Although Hil and I are not real egg knitters, we really like this kind of activities. Young and old were knitting along happily for a couple of hours. A few already had some experience in knitting Christmas balls and others had never knit at all. That was no problem at all, because we had patterns in all levels of difficulty. In the end every one of them produced at least an egg hat. And some fanatics, like Marlies, even made three.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Ook personeel en vrijwilligers van het museum konden de verleiding niet weerstaan om het eventje te proberen. De stoere beveilingsbeambte ook. Toen ze werd opgeroepen voor een klusjes bij de ‘vrouwtjes’ (lees: tentoonstelling ‘Vrouwen voor het Voetlicht”), riep ze vrolijk tegen haar verbijsterde collega’s: “Ik kom eraan, even mijn pen uitbreien!”.

Also personnel and volunteers of the Catharijne Convent could not resist the temptation to try and knit something. The tough security guard as well. When she was paged for a task at the “vrouwtjes (ladies)” (read: the exhibition “Vrouwen voor het Voetlicht (women in the spotlights)”, she merrily told her bewildered colleagues: “I’m coming, I just have to finish my row!”

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het Textiel Museum Audax in Tilburg is iets bijzonders. Monika mocht het natuurlijk niet missen tijdens haar verblijf in Nederland. Ik heb het allemaal weer mogen bewonderen. De wolfabriek, het Textiellab, de collecties en een leuke tentoonstelling over hoe een schapenvachtje kan transformeren in een lekkere wollen trui. In dit museum vind je ook de leukste museumshop die ik ken. De collectie spullen bestaat voor een groot deel uit prachtige en bijzondere textiel en boeken over textiel. Je blijft er nieuwe leuke dingen ontdekken en gaat er nooit met lege handen weg.

The Audax Textile Museum is very special. Of course Monika had to see this museum during her stay in The Netherlands. I had the opportunity to admire it all again. The wool factory, the Textile Lab, the collections, plus a nice exhibition about how a sheep fleece can transform into a nice woollen jumper. This museum also has the nicest museum shop I know. The collection consists for a large part of beautiful and special textile objects and books about textile. You keep discovering nice new things and never leave empty-handed.

Van een vorig bezoek herinnerde ik mij de handschoenenbreimachine, waar een complete handschoen uitrolt waarvan alleen het randje hoeft te worden omgezoomd. Erg leuk voor Monika, want zij heeft zelf een sokkenbreimachine waarmee ze heel creatieve dingen doet. De handschoenenbreimachine stond eerst uit, maar gelukkig vonden we een vriendelijk meneer van het lab die het apparaat aanzette, zodat Monika het proces kon volgen. Tot slot mocht ze zelfs de handschoenen meenemen die uit de machine kwamen rollen.

I remember from a previous visit the glove-knitting machine that knits an entire glove of which only the cuff needs to be finished. Very nice for Monika because she owns a sock-knitting machine with which she produces very creative objects. The glove-knitting machine was initially turned off, but fortunately we found a kind sir working in the lab and he turned on the machine so that Monika could see the production process. At the end she was even allowed to take the gloves that tumbled from the machine.