Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Met 19 kilo heen en met 32 kilo terug. Waarom wil een breier waarvan het huis al uitpuilt van spullen, breiboeken en stash naar New York om daar zegge en schrijve 13 kilo aan toe te voegen? Maar levensgeluk zit ‘m soms in een klein bolletje, dus als je daar happy van wordt, nou, dan gaat dat bolletje gewoon lekker met je mee naar huis.

With 19 kilos I went to New York and with 32 kilos I returned home. Why does a knitter whose house is stuffed with goods, knitting books and stash want to add another 13 kilos? But happiness sometimes is disguised as a little ball of wool, so if that does the trick to make you happy, never hesitate to take it home.

Wat voor zoveel zaken geldt, geldt ook hier. In Amerika hebben ze altijd van alles meer en in grotere porties. Ook van wol. Veel luxe en bijzondere garens. Maar ook veel bekende bolletjes van bv Rowan en Colinette. Veel echt vernieuwende breisels kwam ik niet tegen, behalve bij Habu. De workshops die in sommige breiwinkels gegeven worden, behandelen meest beginnerstechnieken en voor de hand liggende onderwerpen. Eigenlijk doen we het op breigebied in Nederland nog lang zo gek nog niet!

What’s true for lots of things, is also true here. In America they always have more of everything and bigger portions. This goes for wool too. Lots of luxurious and special yarn. Also a lot of familiar Rowan and Colinette. I didn’t see a lot of very innovative knitting, expect for Habu. The workshops that are given in some shops focus on beginners or discuss the normal topics. I think that on the subject of knitting the Dutch knitters are doing a good job.

Schoolproducts, de oudste wolwinkel van New York, is een zalig ouderwetse en enigszins rommelige winkel verstopt op de tweede etage van een hoog gebouw. De eigenares Berta Karapetyan is de oprichtster van Karabella Yarns. Er is duidelijk een inkoopbeleid met oog voor kwaliteit in combinatie met een redelijke prijs, dus veel cashmere op coons, strengen zijde in diverse kwaliteiten (ik kocht een pond dunne glanzende zijde voor 30 dollar!) en wat duistere maar wel mooie bolletjes gemengd. Ook Koigu sokkenwol in veel tinten, waar ik wat van meenam. Meer voor de heb en omdat je Koigu hier niet ziet, want in deze kwaliteit in handgeverfd garen vind je hier ook bij Colinette en zo. Zimmermann’s Knitting Around bleek een prachtboek te zijn……

Schoolproducts, the oldest yarn shop in New York, is a nice old fashioned and a bit messy shop hidden on the second floor of a apartment building. The owner Berta Karapetyan is the founder of Karabella Yarns. There is obviously eye for quality in combination with reasonable prices, so lots of cashmere on coons, skeins of silk in several qualities (I bought 500 grams of shiny thin silk for 30 dollar!) and some mysterious but lovely balls of blended content. Also Koigu sock yarn in lots of shades, of which I took some home. More just to have it as you don’t see it often here in the Netherlands, but this quality of hand dyed yarn you can also find from Colinette and more brands. Zimmermann’s Knitting Around proofed to be a wonderful book……

Bij String vond ik prachtige luxe garens. Wel aan de prijs, maar mooi geëtaleerd in hun nieuwe winkel in de deftige buurt Upper East vol met Mr Sheffield-huizen. Terwijl Jan op het trappetje buiten zat, leefde ik me uit tussen de ongeprijsde bolletjes. Dat doen ze expres, want de prijzen veranderden te vaak, vertelden ze. Maar ik denk dat het was om de klanten niet te laten schrikken. Vaak lagen de prijzen ook nét iets boven wat ik elders had gezien. Ik heb het allemaal in mijn handen gehad. Eindelijk knuffelde ik echte Qiviut en Koigu. Maar ik ging hier met lege handen weg.

At String I found beautiful luxury yarns. Pricy, but nicely laid out in there new shop in a fancy neighbourhood in Upper East, stuffed with Mr Sheffield houses. While Jan waiting on the stairs in front of the shop, I had a good time between balls without prices on them. They did this on purpose, they told me. But I think it is to prevent that the customers get frightened. Often the prices were just a bit above prices I saw elsewhere. I cuddled all balls I liked. Even Qiviut  and Koigu. But left without buying anything.

Heerlijk om bij Habu te zijn. Een grote ruimte om klanten te ontvangen, een miniscuul winkeltje annex opslagruimte en een werkruimte waar diverse Japanse vrouwen kwetterend hun werk deden. Leuk om de eigenares terug te zien. Nadat we elkaar twee keer op L’Aiguille en Fête in Paris hadden ontmoet, vond ze het zo bijzonder mij opeens te zien, dat ik een dikke zoen van haar kreeg! Ik nam er twee klossen sterk, dus goed te blocken, zwart garen mee mét korting. Want breien met zwart was ik al van plan, ik ben opeens weer gek op zwart.

Wonderful to visit Habu. A big space to receive customers, a very small shop with the storage space in all and a working space where several Japanese women worked and chatted. Nice to see the owner of the shop. After meeting her on L’Aiguille en Fête in Paris, she was so surprised that I got a big hug! I took two coons with black wool that is strong enough to block with discount. As I planned to knit something black for some time.

Tegenover de Morgan Library, een museum waar je prachtige illustraties kan bewonderen, ontwaarde ik spontaan The Yarn Connection. Gezellig wolwinkeltje met een vriendelijke eigenares die erg geïnteresseerd was in het breien in Nederland. Ze had mooie handgeverfde sokkenwol liggen. Ik zocht al wat uit, maar legde het snel weer terug toen ik in het mandje tegenover de kassa prachtige strengen bijzondere garens ontdekte. De diepzwarte 100% cashmere in een superkwaliteit voor een spotprijsje ging mee.

In front of Morgan Library, a museum where you can find the most beautiful illustrations, I suddenly discovered The Yarn Connection. A cosy yarn shop with a friendly owner that was very interested in knitting in the Netherlands. She had some very nice hand dyed sock wool, of which I laid some aside to buy. But when I found the basket with really gorgeous skeins near the counter, I quickly placed them back in on the shelves. The deep black 100% cashmere in a superb quality was a real bargain.

Knitting 321 is gehuisvest in het souterain van een deftig herenhuis. Valerie Kardos, de eigenares, een ex-ontwerpster, zou de week erna ze naar Amsterdam reizen, dus ze zag mijn komst als een geschenk uit de hemel. Nu weet ze tenminste dat ze naar De Afstap moet. Ze vertelde ook dat ze meegewerkt had aan een artikel in Handwerken zonder Grenzen en viel van haar stoel van verbazing toen ik vertelde dat ik voor dit blad schrijf. Ze showde uitgebreid haar ontwerpen. De muts met brede oprolbare rand ga ik zeker ook eens proberen.

Knitting 321 can be found in the basement of a pompous building. Valerie Kardos, the owner, a former designer, was to be going to Amsterdam the next week, so she very surprised to have a Dutch knitter in her shop that day. Now at least she know that she has to go to De Afstap. She told me she had recently gave information for Handwerken zonder Grenzen and fell of her chair with surprise when I told her that I write for that magazine. She showed me her designs. The hat with the broad border I will certainly try knitting myself.

Purl SoHo wordt geleid door Joelle Hoverson die echter meer geïnteresseerd is in haar eigen breiwerkje dan in de klanten in de winkel. Jammer hoor, want er lagen wel veel mooie natuurlijke garens in prachtige kleuren. En ze breien er nog proeflapjes zodat klanten de kwaliteit van het gebreide weefsel kunnen zien en voelen.

Purl SoHo is lead by Joelle Hoverson, who seemed to be mostly occupied with her own knitting that with the customers in her shop. Such a shame, as there was a lot of nice natural stuff in gorgeous colours. And there was a big pile of swatches so you can feel the quality of the knitted fabric and see how it knits up.

The Point is gewéldig. Eet, brei en wees gelukkig! Een wolwinkel/breicafé pur sang. Gezellig vol met babbelende breiers. Er is een bar waar je van alles kunt bestellen, ook heerlijke koeken en taartjes. Jan voelde zich er wat verloren aan zijn tafeltje met een zwijgende breister, maar ik vermaakte me er kostelijk. Ik vond er geinige doorzichtige breitassen met het logo van The Point en een streng van 1200 yard alpaca in rozenrood. En twee HiyaHiya sokken rondbreinaaldjes van bamboo in 23 cm. Waarom hebben we die hier nog niet?

The Point is gréat! Eat, knit and be happy! A combination of a yarn shop and a knitting cafe. Stuffed with chatting knitters. There is a bar where you can order drinks and homemade cakes. Jan feel a bit misplaced on his table with a silent knitter, but I had a wonderful time. I found some transparent knitting cases and a bag with the logo of The Point and a skein of 1200 yard alpaca in roses red. And two HiyaHiya sock circulars made of bamboo and only 23 cm long. Why don’t we have that in the Netherlands?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Overweldigend, bruisend en groots. The Big Apple, the city that never sleeps, de hoofdstad van de wereld, is voor mij gewoon het Mekka van het breien. Midden in het prachtige oude Central Station en naast een straatkraampje in SoHo werd er zelfs geKIPt. Natuurlijk mocht een ontmoeting met de New Yorkse breiers niet ontbreken. Vooraf legde ik dus al contact met Stitch ‘n Bitch New York City, waarna diverse leden replies posten en mij enthousiast mailden. Dat beloofde gezellig te worden!

Overwhelming, bubbling and just great. The Big Apple, the city that nevers sleeps, the capitol of the world, is for me the Mekka of knitting. In the hall of the beautiful old Central Station and next to a street stand in SoHo there was even some KIP-ping to be found. Of course a meeting with the New York knitters would be part of our holiday program. Before the start of our journey I contacted Stitch ‘n Bitch New York City. Some members posted replies and mailed me enthusiasticly. That was a promise for some nice knitting nights.

Op dinsdagavond hoefde ik mijn Stitch ‘n Bitch-avond dus niet te missen. Na een licht dineetje van Sushi en zeewier bij de plaatselijke Sushi-boer gingen we naar café daBhang in de 8th street tussen 5th en 6th avenue in de West Village. Tot onze verrassing wachtte Debbie Stoller die al wist dat ik in New York zou zijn, ons buiten al op. Heerlijk om haar terug te zien! Haar Nederlandse afkomst verloochende zich niet; een rokje met rood-wit-blauwe motiefjes en dieprode klompjes. En een enorme zilveren tas waar de halve wereld in zat, maar geen aansteker. Zelfs ik zag er New Yorkser uit dan zij…… 😉

On Tuesday night I didn’t have to miss my weekly Stitch ‘n Bitch night. After a light diner of Sushi and seaweed at a local Japanese restaurant we went to cafe daBhang in 8th street between 5th and 6th avenue in West Village. To our big surprise Debbie Stoller who already knew we would be in New York, waited for us outside. So nice to see her again! Her partly Dutch ancenstry showed; a skirt with red-white-blue motifs and deep red wooden shoes. And a giant silver bag in which she carried a big load of stuff except for the lighter she needed badly. Even I looked more like a New York broad as she did…… 😉

Het was een zalige avond. Binnen waren zo’n tien breiers al lekker op gang. En terwijl Jan zich met Debbie in het post-feminisme verdiepte, hoorde ik van de breiers allerlei New Yorks breinieuws. Eén van hen breide de over-the-knees socks die ik in het paars gemaakt heb. Zij was zo snugger om elastiek mee te breien in de boord. Natuurlijk kreeg ik tips voor de leukste breiwinkels en net als in Nederland, gingen breiboeken en wol van hand tot hand. Stitch ‘n Bitch is eigenlijk overal hetzelfde en zoals het in mijn ogen moet zijn. Inspirerend en veel onderlinge hulp, maar vooral heel gezellig.

It was a wonderful night. Inside the cafe there were about ten knitters knitting along already. And while Jan talked with Debbie about post feminism, I heard the latest New York knitting news. One of the knitters knitted the over-the-knees socks that I have made in purple. She was so clever to knit in some elastic in the borders. Of course they gave me tips for the nicest yarn shops. And, like in the Netherlands, knitting books and wool were shown to each other. Stitch ‘n Bitch is the same everywhere and like it should be in my humble opinion. Inspiring and with lots of help to each other, but also very cozy and sociable.  

Debbie had de Bust, het tijdschrift waar ze hoofdredactrice is, voor me meegenomen. Ze vertelde dat zij zich bij de oprichting van dit tijdschrift heeft laten inspireren door ons feministische tijdschrift Opzij. Bust ziet er echter vele malen sappiger en toegankelijker uit dan het bloedje serieuze Opzij. Leuk om als oh zo feministisch opgevoede vrouw met haar over dit onderwerp te kletsen. Over werkende vrouwen en moeders getrouwd met goed verdienende mannen die nanny’s in dienst nemen om hun kinderen te verzorgen zodat zij zich kunnen ontpoppen als ‘stay-at-home bloggers’. En over de nieuwe Sex and the City-film, helemaal hot in New York. Ons diepgedecolleteerde Vrouw Antje van The Dutch Knitters vindt Debbie trouwens ‘hartstikke leuk’!

Debbie brought me the Bust, the magazine for which she is head editor. She told me that she was inspired by our feminist magazine Opzij when she founded it. Bust however looks so much more alive and easier to read that our oh so serious Opzij. I was raised by a feminist mother, so it was nice to chat with Debbie about this topic. About working women and mothers married with rich men that hire nanny’s to raise their children so they can become ‘stay-at-home bloggers’. And about the film Sex and the City, helemaal hot in New York. Debbie thinks our Vrouw Antje of The Dutch Knitters with her naughty clevage is so nice: ‘hartstikke leuk’!

Debbie heeft jarenlang in de West Village (red: East Village ;-))gewoond. Ze nam ons mee voor een spannende wandeling door de bijzonderste straten van de wijk terwijl ze ons wees op de meest opmerkelijke huizen (ook haar eigen oude woning) en vertelde over de geschiedenis van de wijk. Het was een van de geweldigste ervaringen van de vakantie. Dit voelde, hoorde en rook authentiek en totaal niet toeristisch. Dit was het échte New York. Debbie, die inmiddels al jaren in het rustiger Brooklyn woont, was blij dat die twee Hollanders niet te beroerd waren om deze wandeling door memory lane met haar te maken. Ze wist ook een superknus binnenplaatsje bij eethuis Jaffa, waar we – dankbaar dat Sushi en zeewier niet zo voedzaam is – een zalig second diner verorberden. Tegen middernacht werd het gesprek (deels Nederlands, deels Engels) tussen ons als bijna-leeftijdsgenoten langzamerhand diepgaander wat de ontmoeting tot een bijzonder en heel waardevol samenzijn maakte.

Debbie lived in the West Villgage (East Village ;-)) for years. She took us on an exciting walk through the most peculiar streets while pointing out the most remarkeble buildings (also her own old apartment) and told us about the history of the neighbourhood. It was one of the best experiences of your holidays. This felt, sounded and smelled authentic and absolutely not touristic at all. This was the réal New York. Debbie, who lives in the more quiet Brooklyn now, was glad that these two Dutch tourists were not to faint of heart to do this through memory lane walk with her. She also knew a very cozy restaurant Jaffa, where we – grateful that the Sushi and seaweed meal was so light – feasted on a delicious second diner. Round midnight the conversation (partly Dutch, partly English) between three almost just as old persons slowly became more intimate which made the meeting a special and highly valued being-together.

Debbie zette ons nog even met de neus de goede kant op in de metro. Want ze snapte wel dat wij als Nederlanders in het bezit van een metroweekkaart geen dure taxi terug zouden nemen. Vanaf het perron waar wij stonden, zagen we haar aan de overkant staan. Een kleurig figuurtje met goudblonde lokken op het grijs en grauwe perron dat haar opgeslokt leek te hebben toen haar metro met veel geraas richting Brooklyn zoefde.

Debbie accompanied us to the subway and pointed out which subway to take. She understood that we, being Dutch and in the possession of a subway card for the whole week, wouldn’t take an expensive taxi to the hotel. From the platform where we waited we saw her colourful figure with golden blond hair standing on the gray and dirty platform that seemed to gulp her down when her train exited with lots of noise in the direction of Brooklyn.

De woensdagavond brachten we door bij de Upper West Side Knitters in de Starbucks in Upper West. Ook hier een grote groep enthousiaste breiers. Mij vielen vooral de verschillen tussen de breiers op. Bori, een ex-danseres van maar liefst 91, heette ons welkom, helemaal verbaasd dat we de moeite hadden genomen om naar hun avondje te komen. Ik was diep onder de indruk van deze bijzondere dame die er zo goed uitzag en zo kien was. Gewéldig! Michelle en Jennifer, de buurtjes aan mijn rechterkant, haakten liever van gigantische kluwen acryl babydekentjes voor het goede doel. Goed gebekt waren ze, met een stevig New Yorks accent. ‘They don’t mess with me…..!’, vertrouwde Jennifer me toe, wiebelend met haar grappige transparante pumps. Een andere breister legde de laatste hand aan haar bruidsshawl. Ik vroeg wanneer ze zou gaan trouwen. Dat is inmiddels gebeurd, namelijk dié zaterdag erop. Maar ze was er heel relaxed onder, want ze was immers al aan de afwerking begonnen…… Een ervaren breister die de French Market Bag al af had, hielp Bori met het inbreien van een streep in haar FMB. Een schrijfster van romans aan de overkant van de tafel breide nog niet zo lang, maar had wel Habu al ontdekt. Dat moest ik vooral eens gaan bekijken. Had ik al gedaan….. maar daarover meer in het volgende blog over de New Yorkse breiwinkels.

Wednesday night we went to the Upper West Side Knitters in the Starbucks in Upper West. There was a big group of enthousiastic knitters. I saw a group of people with big differences between them. Bori, an ex danser aged 91 years, made us feel very welcome. She was surprised that we came all the way to the Upper West to meet the knitters. I was so much impressed by this very special lady that looked so good and was so smart. Great! Michelle and Jennifer, the neighbours on my right, liked crochet more than knitting and made baby blankets for charity of huge skeins of acrylic yarn. They had a nice and strong New York accent. ‘They don’t mess with me…..!’, Jennifer told me, wiggling with her funny transparant pumps. Another knitter finished a bridal shawl. I asked when she was getting married. That has now already happened, it was last Saturday. But she was quite relaxed, as the shawl was almost ready…… A more experienced knitter that just finished the French Market Bag, helped Bori with knitting a stripe in hers. A writer of novels at the other side of the table that knitted for just a year now, had discovered Habu already. You should check that yarn store out, she told me. I already did that, but about that experience I will tell you in my blog about the New York yarn shops.

As zaterdag, 21 juni, organiseert Quilting Together (van de prachtige Clover breinaalden en accessoires) een gezellige dag met cream tea en demonstraties. Ik zal er er als The Dutch Knitters ook bij zijjn om Twined Knitting te demonstreren. Kom je ook?

Saturday, 21 June, Quilting Together (famous for the wonderful Clover knitting needeles and accessories) organises a day with cream tea and demonstrations. I will be there as The Dutch Knitters to demonstrate Twined Knitting. Are you coming too?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Een minibreivakantie van één dag. Dat was onze zalige World Wide Knitting in Public Day in Amsterdam. Onder een stralend blauwe hemel met hooguit wat schapewolkjes, zonder een druppel regen en met een geweldig leuke club breiers.

A mini holiday lasting only one day. That was what our delightful World Wide Knitting in Public Day in Amsterdam was. Under a bright blue sky with only a few small clouds, without a drop of rain and with a great bunch of knitters.

Tegen 13.00 uur verzamelden zich tussen de toeristen op de kade van Holland International Cruises tegenover het Centraal Station meer dan 20 breiers uit het hele land. Swalmen, Utrecht, Volendam, Deventer, een gat in de Achterhoek waar ik nu al weer de naam van ben vergeten en natuurlijk Amsterdam en nog wat plaatsen. De rondbreivaart was een groot succes. Al kwetterend achter in de boot aan de gereserveerde tafels werd er fanatiek gebreid en vergaten we om ons heen te kijken. De reisleider werd gepaaid door Miriam met een in de trein naar Amsterdam door haar gesnelbreide oranje polswarmer, zodat ze niet klaagde over het geluidsniveau dat we produceerden. De rest van de gasten accepteerden het gelaten en zullen vanaf nu breien met veel decibellen associëren…….

At about 13.00 h a group of more than 20 knitters gathered with some tourists on the quay of Holland International Cruises in front of the Central Station. Swalmen, Utrecht, Volendam, Deventer, a tiny village in the Achterhoek of which I can’t even remember the name anymore and of course Amsterdam and some other places. The rondbreivaart was a huge success. Chatting al the time in the back of the boat on our reserved tables there was more knitting going and we forgot to look around. The tour guide was pampered by Miriam with a orange wrist warmer she speedknitted in the train to Amsterdam, so she didn’t complain about the noise we produced. The rest of the guests had to accept it too and will probably in future associate knitting with a lot of decibels.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na de boottocht gingen de meesten richting De Afstap waar Juup in haar uppie de klanten hielp. De goed gevulde boekenkast was de grootste trekker, vooral voor degenen die van verder weg kwamen en het heerlijk vonden om de boeken voor aanschaf in te zien. Geweldig leuk dat De Afstap ter ere van de WW KIP Day 10% korting gaf! Zelden waren er in het knusse zeventiende eeuwse pand zoveel breiers bij elkaar, want we zijn allemaal gek op wol, ondanks de grote hoeveelheden stash die we allemaal thuis opgestapeld hebben.

After the boat trip we went to De Afstap where Juup all alone handled all business. The bookcase stuffed with knitting books was highly appreciated, especially by those coming from far. They loved to browse through the books before buying them. Great that De Afstap celebrated WW KIP Day giving their customers a discount of 10%! Seldom there were more customers in the cozy seventeenth century building, as we all love to buy yarn, despite our huge piles of stash at home.

Vanaf het Centraal Station namen we met een groep van circa 15 breiers het veer naar de werf. Hoewel we ons eerst even afvroegen waar we inshemelsnaam naartoe geleid werden door de breiers van Stitch ‘n Btich Amstedam Noord, bleek er zich op dit onherbergzame industrieterrein een oase van rust, drank en lekker voedsel te bevinden. In de zonnige serre van Noorderlicht was het warm en goed toeven op de luie banken. We vergeven het ze maar dat ze Knitting in Public afgekort hebben als NIP. De cheesecake en sticky toffee taart smaakten geweldig. Jan profiteerde van de aanwezigheid van Yarnissima en breide onder haar leiding een complete shortrow teen. Na een lekker etentje vertrokken we met de boot van rond 21.00 uur lekker rosig en totaal relaxed huiswaarts. Het was een zálige dag! We hebben genóten! Of zoals Marjan verzuchtte: “Wie had kunnen denken dat ik als Achterhoekse in zo’n hippe tent terecht zou komen……”.

At the back of the Central Station a group of circa 15 knitters took the ferry to the docks. Although we were a bit worried where the knitters of Stitch ‘n Bitch Amstedam Noord lead us on this inhospitable docks, we soon found an oasis of tranquillity, drinks and nice food. In the sunny closed veranda of Noorderlicht it was warm and nice to sit on the cozy coaches. We will forgive them that they called KIP-ping NIP-ting. The cheesecake and sticky toffee cake tasted great. Jan took advantage of sitting next to Yarnissima and knitted with her help a complete shortrow toe. After a nice diner we left for the boat at about 21.00 h. totally relaxed by sun and the nice day. It was a gréat day! We have so much enjoyed ourselves! Or like Marjan putted it: “Who could have thought that I, coming from the Achterhoek, would end up in such a hip place……”.

New York is geweldig. De stad gonst van de activiteit, sirenes en geluid. Alles is er in veelvoud en grote porties. Een smeltkroes van uitersten en extremen. De straten, de gebouwen, de kunst in de musea, de winkels en warenhuizen en vooral de mensen. Negen dagen volgepropt met indrukken die ik zo graag allemaal vast wil houden. Al die beelden van Manhattan, de neighbourhoods, de ontmoetingen met bijzondere mensen en de het geluksgevoel dat New York je geeft omdat je er even deel van uit mag maken. Duizenden beelden bracht ik mee in mijn hoofd en gelukkig ook nog 1231 foto’s om de herinneringen op te frissen…….. Het vloog voorbij en lijkt achteraf toch een eindeloze periode in de tijd. Het is vervreemdend om weer in het rustige Utrecht te zijn. Maar New York zien we zeker snel weer terug. De reis tussen het moment dat de taxi ons naar Schiphol bracht en ons weer thuis afleverde, lijkt een droom in een andere wereld. Een romantische en enerverende reis die gek genoeg mij niet moe maakte maar juist een overdosis aan nieuwe ideeën en energie gaf. Eén van mijn bijzonderste vakanties ooit.

New York is great. The city buzzes of activity, sirens and noise. All is in multiple and big portions. A melting pot of extremes. The streets, buildings, art in the museums, the shops and department stores and above all the people. Nine days stuffed with impression I all want to remember. All these images of Manhattan, the neighbourhoods, meeting special people and the feeling of happiness because you can be part of the city for a while. Thousands of images I bought home in my head and fortunately also 1231 photos to refresh them…… Time flew and now it also seems to have last forever. It is so strange to be back in Utrecht. But we will certainly return to New York. The journey between the moment the taxi collected us to bring us to Schiphol and the taxi that brought us back home, seems to be a journey to another world. A romantic and tiring journey that strangely didn’t make me tired at all but instead gave me an overdose of new ideas and energy. One of my most special holidays ever.

Veel van mijn vooroordelen over New York kwamen bleken juist te zijn. De stad ziet er ongeveer uit zoals ik me voorgesteld had. Druk en hectisch, hoge gebouwen gecombineerd met lagere bouw uit de vorige eeuw en moderne architectuur, een overvloed aan commercie en veel verkeer, voornamelijk stoere trucks en gele taxi’s maar ook fietstaxi’s waarin je leven niet veilig is. Politie en stadswachten in imponerende uniformen op iedere hoek van de straat. Ruim 80 kanalen tv op de LCD breedbeeld in de hotelkamer. Iedereen heeft er haast en bewaakt zijn privacy en het beetje ruimte dat de stad een individu geeft. Zo had ik het me wel voorgesteld. Maar wat ik niet verwacht had was dat het er zo fijn is. Zelfs ‘s avonds op straat en in de metro voelde ik me er nooit onveilig. De mensen zijn er vrijwel allemaal vriendelijk, vrolijk en behulpzaam. De neighbourhoods met elk een eigen karakter zijn supergezellig. De airco staat overal aan, behalve in de wijken waar ze de relatief goedkope brandstof niet kunnen betalen. Dat zijn de wijken waar ze mij als rijke toerist zagen en voortdurend lokten met ‘Gutschi-Gutschi’ en ‘headbacks’, wat bleek te gaan om nepperige Gucci zonnebrillen en foeilijke imitaties van Louis Vuitton handtassen, oftewel handbags. Wij vonden de authentieke Oosterse spulletjes echter veel leuker. Maar communicatie met de mensen met andere etnische achtergronden valt vaak niet mee want veel van hen spreken gebrekkig of zelfs helemaal geen Engels. Ze lachen vriendelijk tegen je om je te doordringen van hun goede en vaak ook commerciële bedoelingen.

A lot of my prejudices about New York were true. The city it self looked like I supposed it would look like. Noisy and hectic, high buildings combined with lower buildings for the past century and modern architecture. A lot of commerce and traffic, mainly big trucks and yellow cabs but also taxi bikes in which your life is in constant danger. Police and city guards in uniforms that commanded respect on every corner of the streets. More than 80 channels on the LCD wide screen TV in our hotel room. Everyone is in a hurry all the time and one guards his or her privacy and the little space the city allows an individual. It was like I thought it to be. But what I didn’t expect that is was so much fun to be there. Even at night on the streets or in the subways I never felt unsafe. The people were almost all so friendly, cheerful and always willing to help a tourist in need. The neighbourhoods all had their specific character are all so nice. The airco is always on, except for in the neighbourhoods where they can’t afford the relatively cheap electricity. That are the neighbourhoods where they saw me like the rich tourist and tried to seduce me calling ‘Gutschi-Gutschi’ en ‘headbacks’, which later on we found out meant fake Gucci sunglasses and ugly imitations of Louis Vuitton handbags. However, we liked the authentic Eastern stuff better. But communicating with them was often a problem as a lot of the people with other ethnic backgrounds didn’t speak English well, of not at all. They smiled at us to let you know they meant well and to hide their commercial intentions.

Het eten was er veel lekkerder dan verwacht. Al die dagen aten we er voor een prikkie lekker, uitgebreid en gezond. Fruit, verse groenten, vegetarisch en de wereld rond. ‘Echt’ Chinees in Chinatown, Sushi in the West Village, Mexicaans in SoHo en tussendoor veel kaneelbagels en fruitsalades bij Pax, pumpkin loafs bij Starbucks en smoothies bij Jamba. Blueberry pancakes als ontbijt. Zelfs de New Yorkse pizza was er vers en niet vet. Op iedere straathoek kan je een in een kliko met ijs gekoeld flesje Poland-water kopen voor één dollar en Café Latte en Café au lait zijn er twee wezenlijk verschillende producten. Wie dat niet weet, krijgt er twee. Bij diverse restaurants staat het aantal caloriën bij de gerechten op de kaart. Het is dan ook niet gek dat er veel minder dikkertjes zijn dan in andere Amerikaanse steden.

The food was much better as expected. All the time we have eaten not too expensive, extensively and healthy. Fruit, fresh vegetables, vegetarian and all nationalities. ‘Real’ Chinese in Chinatown, Sushi in the West Village, Mexican in SoHo and in the mean time a lot of cinnamon bagels and fruit salads at Pax, pumpkin loafs at Starbucks and smoothies at Jamba. Blueberry pancakes as a breakfast. Even the New York pizza was fresh and not too fat. On every street corner you van buy bottles of Poland water, cooled in plastic carbage bins filled with ice for just one dollar. Café Latte and Café au lait are two different products. When you don’t know this, you get two huge cups of coffee with milk. Several restaurants notice the amount of calories on the menu card. So you don’t see a lot of too fat people as you see in other American cities.

We hebben alles gezien en gedaan. Alles waar we maar zin in hadden. Alle dagen goed weer en soms zelfs tropische temperaturen. De paraplu werd alleen als parasol gebruikt. Drie dagendelen per dag op pad en iedere avond weer blij met de luxe van ons comfortabele hotel aan de voet van het prachtige Chrysler Building. Ik kreeg een facial bij Macy’s aangeboden en Jan liet zijn haar knippen door een toegewijde kapper die een vreugdekreetje slaakte toen Jan vier dollar tipte op een bedrag van zes dollar. Het gebeurt er vast niet vaak: een westerling die zijn haar in Coupe Chinatown liet knippen in het armoedige kapsalonnetje waar een medewerker zijn geurige noodles at vlak naast zijn collega die een oude Chinese man met een gevaarlijk scherp mes schoor. Dankzij de metrokaart voor de hele week belandden we in alle uithoeken van Manhattan. Te voet op nieuwe sneakers ontdekten we het straatleven en beleefden we de stad ook in de minder toeristische buurten. De woonwijken in Upper West, de chique straten van Upper East met wereldberoemde musea als het Metropolitain en de Frick Collection en het Waldorf Astoria. Central Park met het Dakota-gebouw waar John Lennon vermoord werd en waar Yoko Ono met de Strawberry Fields en het Imagine-mozaïk zijn herinnering levend houdt. Chelsea met het roemruchte Chelsea Hotel waar de Sex Pistols bivakkeerden en waar Sid Vicious zichzelf een overdosis toediende. De ietwat gedateerd ogende gay scene en wijken waar je je realiseert dat je uit de toon valt met je blanke huid. We troffen het en kwamen opeens terecht in de vrolijke Porta Rica Pride Parade. Wallstreet was veel vrolijker en kleinschaliger dan verwacht. Het Statue of Liberty en Ellis Island en de prachtige skyline die je vanaf de boot en de eilanden ziet zijn verplichte kost voor toeristen. Het voetpad over de Brooklyn Bridge met zijn prachtige lijnenspel van kabels wordt veel gebruikt als parcours door fanatieke joggers. De duiven op het Empire State Building confronteren je met de grootsheid van de wereldstad door te poseren met als indrukwekkende achtergrond het panorama van New York. Winkelen bij grote luxe warenhuizen (Macy’s, Bergmann, Saks enz), Loeman’s (de outlet bekend gemaakt door Nanny Fine), hippe winkels die een heel blok beslaan, delicatessen snoepen bij Dean and Deluca, lingerie passen in Victoria’s Secret, boetiekjes en op straat bij kraampjes met bijzondere spulletjes. Trinity Church en Saint Paul’s Chapel waren omringd door romantische oude kerkhofjes waar pioniers onder hun halfvergane grafstenen uit de achttiende en negentiende eeuw langzaam wennen aan de onrust en het rumoer van de oprukkende stad. Kippevel bij het zien van Ground Zero. Nu pas besef ik wat de impact was van de aanslagen van zeven jaar geleden. 

We have seen it all and done it all. Every moment of the journey. All days we had splendid weather and some days even tropical temperatures. The umbrella was only used as a parasol. All day long we went into the city, happy to return to a luxurious and comfortable hotel room so close to Chrysler Building. A facial was offered to me at Macy’s and Jan got a hair cut by a Chinese barber devoted to his trade. He uttered a cheer of joy when he saw Jan paid ten instead of the required six dollars. It will not happen so often: a European tourist that let his hair be cut in coupe Chinatown in the shabby barber shop where a colleague at his sweet-smelling next to the barber that shaved an old Chinese man with a dangerously sharp knife. Thanks to the subway pass for the whole week we landed up in all parts of the city. On foot with new sneakers we discovered the street life and the less sophisticated neighbourhoods. The blocks of apartments in Upper West, the chique streets of Upper East with famous museums like the Metropolitan and the Frick Collection and the Waldorf Astoria. Central Park with the Dakota building where John Lennon was murdered and where Yoko Ono keeps his memory alive with Strawberry Fields and a mozaïk. Chelsea with the notorious Chelsea Hotel where the Sex Pistols stayed and where Sid Vicious overdosed him self. The somewhat dated gay scene and the neighbourhoods that make you realise how white you are. We were lucky to see the cheerful Porto Rica Pride Parade. Wall street was much more fun and a lot smaller than expected. The Statue of Liberty and Ellis Island and the beautiful skyline that you can see from the boot and the islands are obligatory for tourists. The footpath on Brooklyn Bridge with it’s wonderful cabling is often used by fanatic joggers. The pigeons on the Empire State Building confront you with the greatness of the world city by posing with the impressing panorama of New York as a background. Shopping at the big luxurious department stores (Macy’s, Bergmann, Saks etc), Loeman’s, the outlet made famous by Nanny Fine, hip shops that covered a whole block, deli’s like Dean and Deluca, trying on lingerie in Victoria’s Secret, boutiques and on the street stands. Trinity Church and Saint Paul’s Chapel were surrounded by old churchyards where the pioneers from under their decaying gravestones were slowly getting used to the noise of the city that is marching on. Goose pimples all over when I saw Ground Zero. Finally I realised the impact of the attacks seven years ago.

Zoals vroeger de rijke Amerikanen vakantie vierden in Europa, zo voelden wij ons nu in New York dankzij de zeer lage dollarstand. De hele stad met 30% korting! Mijn koffer ging met 19 kilo heen en 32 kilo terug. Ja ja, ook veel breispullen. Binnenkort zal ik jullie vertellen over het breigebeuren in New York, de wolwinkels, mijn aankopen, de breiavonden die ik meemaakte en vooral over de zeer bijzondere avond in de West Village met Debbie Stoller. Nu eerst een dagje rustig bijkomen, opruimen, de was doen, foto’s uitzoeken en al breiend wennen aan de rust van de oude wereld waar vijf poesjes met smart op ons wachtten.

Like the rich Americans came to Europe have holidays, we felt in New York thanks to a very low dollar rate. The whole city on a 30% discount! My suitcase went to New York with 19 kilos and back home with 32 kilos. Yes, of course also a lot of knitting stuff. Soon I will tell you about the knitting scene in New York, the yarn shops, my purchases, the knitting nights and especially our very nice night in the West Village with Debbie Stoller. But first a quiet day of tidying up, doing laundry, selecting photos and while knitting getting used to be back in the old world where five cats waited impatiently for our return.   

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Rondbreivaart op KIP-dag 14 juni in Amsterdam

Een boot vol met breiers die op de internationale Knitting In Public-dag door de Amsterdamse grachten vaart! Mij leek dat een geweldig idee, dus we hebben informatie ingewonnen bij Canal Cruises. Zij bieden een rondvaart aan van anderhalf uur met een gids die in het Nederlands en Engels ons zal vertellen wat er onderweg te zien is terwijl wij lekker zitten te breien. Zodra we meer dan 20 aanmeldingen zijn geldt het groepstarief en is de prijs per persoon 13,50 euro.

Je kunt je opgeven door een mailtje te sturen naar info@thedutchknitters.nl. Wij geven dan van te voren het aantal reserveringen op bij Canal Cruises. Je rekent op de dag zelf af bij de rederij. Een drankje is bij de prijs inbegrepen.

De boot vertrekt om 13.00 uur vanaf de aanlegsteiger Prins Hendrikkade 33a van Canal Cruises – Holland International tegenover het Centraal Station. Zorg dat je op tijd klaar staat met je breinaalden in de aanslag!

http://www.hir.nl/cruise_detail.php?cr_id=34
http://www.wwkipday.com/

Rondbreivaart on KIP-day on the 14th of June in Amsterdam

A boat full of knitters cruising the Amsterdam Canals on the international KIP-day! I thought this to be a fantastic idea, so we obtained information from Canal Cruises. They offer an hour-and-a-half cruise with a guide who will tell us in Dutch and English about the sights while we are knitting away happily. As soon as we have more than 20 participants the group tariff is 13.50 euros per person.

You can join us by sending an email to info@thedutchknitters.nl. We will inform Canal Cruises in advance of the number of reservations. On the day itself you will pay Canal Cruises for the cruise. One soft drink is included in the price.

Departure is at 13.00 hours from the Prins Hendrikkade 33a, opposite Central Station.

Be there on time with you knitting needles poised!