Twice as nice

January 29th, 2007
 Japanse wanten  Japanse wanten  Japanse wanten
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Dubbeldikke breisels, ik vind het fascinerend. En er zijn zoveel technieken om dat effect te bereiken. Getwijnd breien is er één van. Hoewel de techniek Zweeds is, maakte ik er kennis mee dankzij een Japans boek dat Scandinavische technieken behandelt en verwerkt tot prachtige wanten en sjaals. Na het nodige gepuzzel om de tekst te ontcijferen (mijn Japans is zó slecht…… ;-)) leidde het tot deze rood-witte wanten van Rowan Tweed-garen. Door het gebruik van twee kleuren krijg je prachtige effecten. Maar ook als je maar één kleur gebruikt, krijg je iets heel leuks, later meer over die experimenten……..

Double knitted fabrics, I think it is fascinating. And there so many different techniques to choose from. Twined knitting is one of them. Although the technique has it origins in Sweden, I first discovered it in a Japanses book that tells about Scandinavian techniques which are used to produce wonderful mittens and scarfs. After the neccessary troubles to figure out the text from the patttern (my Japanese is só bad…… ;-)) it led to these red-white mittens made from Rowan Tweed yarn. Using two different colors makes lovery colorpaths. But knitted in only one color also leads to something nice, lateron I will tell you more about these experiments…….

Blue-green-turkoise mittens

January 27th, 2007
 Blue-green-turkoise mittens  Blue-green-turkoise mittens  Blue-green-turkoise mittens
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images
 Blue-green-turkoise mittens  Blue-green-turkoise mittens  Blue-green-turkoise mittens
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Dit BreiBlog startte met drie bolletjes zelfgesponnen blauw-groen-turkoise kidmohair en de vraag aan jullie wat ik daarvan zou kunnen breien……. “Kniertjes, wantjes, iets aan je handen, want dan zie je zelf de mooie kleurtjes ook!”. De wol bleek iets dikker dan verwacht ik had genoeg materiaal, dus het werden wantjes. Hoe vinden jullie ze?

This KnitBlog started with three balls of homespun blue-green-turkoise kidmohair and the question to you all what to knit…… “Kniertjes, mittens, something to wear on your hands, so you can see the lovely colors too!”. The wool proofed to be a bit thicker as expected and I had enough material, so it became mittens. How do you like them?

Speedknitting in Swalmen

January 26th, 2007
 Miriam Tegels - Guinness Book of Records  Miriam Tegels - Guinness Book of Records  Miriam Tegels - Guinness Book of Records
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images
 Miriam Tegels - Guinness Book of Records  Miriam Tegels - Guinness Book of Records  Miriam Tegels - Guinness Book of Records
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op 26 augustus 2006 waren man Jan en ik in het gemeentehuis van Swalmen (Limburg) om daar mijn breivriendin Miriam Tegels‘ recordpoging Speedknitting bij te wonen. Het record stond op naam van de Schotse Gwen Mathewman, zij breidde 111 steken per minuut, maar gelukkig kon Miriam haar overtreffen met 7 steken!
Meneer Denie, de (ex)-burgemeester van Swalmen was aanwezig als eerste getuige, ik was de tweede getuige en moest een oogje houden op de breitechnische details.

On August 26th 2006 my husband Jan and I were in the town hall of Swalmen (Limburg in the South of the Netherlands) to witness my knittingfriend Miriam Tegels‘ attempt to break the world record Speedknitting. Gwen Mathewman, a Scottish lady, had knitted 111 stitches per minute, but fortunately Miriam brook the record with 7 stitches!
Mister Denie, the (ex)-mayor of Swalmen was present as first witness, I was second witness and had to keep an eye on the knitting-technical details. Het duurde even voor Guinness World Record de officiële uitslag bekend maakte.

Zaterdag 20 januari vierde Miriam met een aantal mensen die met haar meegeleefd hadden haar feestje in een echt Limburgs kroegje in Swalmen. Jan, Bert, Carrie, Jantine en ik waren daar bij en natuurlijk hadden we ons breiwerk bij ons! Leuk en lief was ook dat de aardige ober, een man van rond de 55, 60 jaar, dacht dat mijn man Jan en Bert een homostelletje waren en de hele dag zijn uiterste best bleef doen om te laten blijken dat hij dat helemaal niet erg vond. We kwamen er achter toen hij steeds aan Jan vroeg: “Wat wil hij drinken?” met een schalkse blik naar Bert die naast Jan zat te breien……. 😉 It lasted a while until Guinness World Record announced the official outcome.

Saterday January 20th Miriam celebrated with some of the people that sympathized with her with a party in a real Limburgian café in Swalmen. Jan, Bert, Carrie, Jantine and I were there too and of course we brought our knitting! Sweet and funny was the waiter, a friendly man of 55, 60 years old. He thought at first sight that my husband Jan and Bert were a gay couple and all afternoon he did his very best to let them know he approved of that. We found out after he ask Jan: “What does he want to drink?” with a smile to Bert who sat beside him, knitting…….. 😉 

Miriam, nogmaals…… gefeliciteerd met het behaalde record! 

Miriam, one more time…….. congratulations with this achievement!

My gloves are ready!

January 23rd, 2007
 Handschoenen 1  Handschoenen 3  Handschoenen 2
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

En, hoe vinden jullie ze geworden?

Vandaag is het de eerste echte winterse dag in Nederland, ik geniet van de kou en ben helemaal blij dat ik eindelijk mijn warme gebreide mutsen en handschoenen aan kan.

Do you like them?

Today it is the first day that can be called a real winterday. I enjoy the cold and I’m so happy that I can finally wear my warm knitted hats and gloves.

Kniertjes or gloves?

January 19th, 2007
 Boeken plus breiwerk 1  Boeken plus breiwerk 2  Steekje
 Line - voorkant  Line - achterkant  
  Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Binnenkort is er iemand in mijn familie jarig die erop staat iets zelf gebreids van mij te ontvangen. Nou ja, okay dan maar. Ze waardeert het altijd zo, dus ik begin aan een paar Oh Lekker-kniertjes. Maar dan belt ze en stort een bak frustraties over me uit waar je helemaal Niet Lekker van wordt. Het is niet goed of het deugt niet. En toen was het breien van die kniertjes opeens ook niet meer aan de orde. Wel al half af, dus over op plan B, handschoenen voor mijzelf!

Ik heb een patroontje uit Poetry in Stitches (duur maar gewéldig inspirerend boek!) gezocht. Het is het patroontje van de mouwtjes van het babytruitje, dat ik ooit breide voor Line, de pas geboren dochter van vrienden in Berlijn. Simpel steekje, maar erg mooi. En voor een Duits meisje van een Nederlandse vader is zo’n tulp best leuk.

Soon someone in my family has her birthday who insists on receiving a handknitted gift of me. Ah well, okay. She always appreciates my knitting labour, so I decided to knit her Oh Lekker-kniertjes. But then she calls me and expresses all her frustrations over her own life as if I did it all to her. Not. And from then on the knitting was as well frustrating to me. Half done, I turn to Plan B, gloves for me!

I took a stitchpattern from Poetry in Stitches  (an expensive but wonderful and inspiring book!). It is the pattern from the baby sweater I once knitted, with the lovely cap, for a Line, the newly born daughter of friends in Berlin. Simple stitchpattern, but very cute. And for a German girl with a Dutch father is a tulip quite nice.

Kniertjes

January 15th, 2007

Handschoenen of wanten zonder vingers zijn onzettend praktisch. Melkboeren zijn daar al lang achter, vandaar de benaming ‘melkboerenhandschoenen’, maar ik draag zo ook graag in de auto of tijdens het winkelen. Doordat je ze niet uit hoeft te trekken bij bv afrekenen, raak je ze ook niet zo snel kwijt. Vandaar dat ik toen ik de Interweaver Knits winter 2006 opensloeg, meteen besloot de Wine and Roses-mitaines te breien. Eerst in de dunne rode alpaca van Drops.

Hoe noemen jullie ze trouwens? Mijn moeder noemde ze Kniertjes, naar Kniertje (Bep Nooij, begraven op Zorgvlied in Amsterdam) met haar pannetje soep uit ‘Op Hoop van Zegen’, een toneelstuk uit 1900, later verfilmd. Maar tot mijn verbazing staat Kniertje op alle foto’s die ik van haar vind, met blote handen…….

 Kniertjes alpaca 1  Kniertjes alpaca 2  Kniertjes alpaca 3
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images
 Kniertjes oh lekker 2  Kniertjes oh lekker 3  Kniertjes oh lekker 1
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Dus eerst een paar in rode alpaca gebreid, een heerlijk klusje, dus daar bleef het niet bij……..

Gloves and mittens without fingers are very practical to wear. Milkman know that for ages, so in Holland they are also known as ‘melkboerenhandschoenen’ or ‘milkman’s gloves’, but I also like to wear them when I drive my car or go shopping. You don’t have to pull them off when you pay or so, which prevents from losing them. So when I saw the Wine and Roses-mitaines in the Interweave Knits winter 2006, I immediately decided to knit a pair. First in thin red alpaca from Drops.

How do you call them? My mother called them Kniertjes, after Kniertje (Bep Nooij, burried at Zorgvlied, Amsterdam), a poor old woman who got famous holding a pan with soup. She is a character from ‘Op Hoop van Zegen’, a famous play dating from 1900, lateron also a film. But strangely I only find photos of Kniertje with her hands bare……

Deze zijn gemaakt van Oh Lekker-mohair. Dit is kidmohair van hele jonge geitjes van de Klosse. De benaming ‘Oh Lekker’ is afkomstig van een extreem dikke vrouw die toen de haar hand tussen twee lagen versgebreide mohair hield helemaal verlekkerd uitriep: “Oooooh, lekker…….!”.
Ik heb trouwens bij het tweede paar een extra rijtje bobbeltjes gebreid ter hoogte van de pols. Dan worden ze iets langer, dat is mooier, vind ik. Zowel de alpaca als de Oh Lekker zijn gebreid op bamboe naalden van 2 mm. Dat maakt het weefsel compacter waardoor de motieven beter tot hun recht komen.

These are made of Oh Lekker-mohair. This kidmohair is from the very young goats of De Klosse. The name ‘Oh Lekker’ originates from a remark by an extremely fat woman who cried out “Ooooh lekker!” (“Ooooh nice!”) when she putted her hand between two layers of freshly knitted fabric.
When I knitted the second pair I added an extra row of bubbles at the wrist. The mitaines are a bit longer then, I like that better. And I knitted the alpaca as well as the Oh Lekker on bamboo needles of 2 mm to make the fabric dense so the motives show up better.

Blue-Green-Turkoise

January 12th, 2007
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Tijdens de Spindag 2006 in Elspeet kocht ik vier stukken kidmohairlont in fantastische kleuren: blauw-groen-turkoise. Het spon geweldig, lekker zacht en de vezeltjes hadden precies de goeie lengte. Inmiddels liggen er drie bolletjes op mijn vensterbank, één grote en twee kleinere, bijna 150 gram in totaal. Wat ervan te breien? Kniertjes (mitaines oftewel vingerloze wantjes), een muts of misschien polswarmers?

During the Spindag 2006 in Elspeet I bought four pieces of carded kidmohair in fantastic colors: blue-green-turkoise. It spon wonderfully, nice soft and the fibers were just the right lenght. Now there are three balls on my windowbank, one big one and two smaller ones, in total nearly 150 grams. But what to knit? ‘Kniertjes’ (mitaines or vingerless mittens), a hat or maybe wristwarmers?

Welcome!

January 12th, 2007

Welkom! – Welcome!

Welkom op het BreiBlog Life ‘n Knitting van Carla Meijsen!
Op dit tweetalig Blog kan je mijn brei- en handwerkbelevenissen en alles wat daarmee samenhangt volgen.

Welcome to the KnitBlog Life ‘n Knitting made by Carla Meijsen!
On this bilangual Blog you can follow my knitting and crafting adventures and all that is related to that.

I’m not a native English speaker, I will do my best to translate everything but you will have to endure al lot of my language mistakes, let my know if you see mistakes that are too bad – or just silly…… 😉