50 Tips from Shetland Knitters

January 17th, 2018
 
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat een heerlijk dagje heb ik gehad met de DVD’s van Hazel Tindall (‘s werelds snelste breier) en Elizabeth Johnston (handspinner en ontwerper breiwerk) uit Shetland. Deze twee coryfeeën uit de breiwereld hebben samen twee DVD’s volgepompt met 50 tips voor breiers. Van steken opnemen tot blocken en van steeks tot kleuren kiezen voor je Fair Isle-werk, deze twee dames werken zich gezellig tuttelen door allelei tips en adviezen die ze verzamelden tijdens het geven van hun workshops. Het was alsof ze bij mij thuis op de bank zaten terwijl ik tijdens het bekijken van de DVD’s lekker zat te breien achter mijn laptopje. Het Shetse accent, de gemoedelijke manier van doen en de grondige vakkennis maken dit tot een must-have voor iedere breier. Het was een hele ruk, maar bij het vijftigste hoofdstuk zou je willen dat ze nog een paar uurtjes door zouden gaan!

What a wonderful day I had with the DVD’s of Hazel Tindall (the world’s fastest knitter) and Elizabeth Johnston (hand spinner and designer knitwear) from Shetland. These two celebrities from the knitting world together have stuffed two DVDs with 50 tips for knitters. From picking up stitches to blocking and  from making steeks to choosing colours for your Fair Isle knitting, these two ladies comfortably work through all kind of tips and advice they gathered while giving their workshops. It was as if they were sitting on my couch at my home while I was knitting and watching the DVD’s on my laptop. The Shettish accent, the casual manner and the thorough professional knowledge make these DVD’s a must-have for every knitter. It took quite some time to watch all 50 chapters, but in the fiftieth chapter you would want them to continue for a few more hours!

Ga naar Hazel’s site: https://www.hazeltindall.com/dvd  om de DVD’s te bestellen of download de video’s op https://vimeo.com/ondemand/50shetlandknittingtips

Go to Hazel’s site: https://www.hazeltindall.com/dvd  to order the DVD’s or download the videos op https://vimeo.com/ondemand/50shetlandknittingtips

The Leather Fly Catcher

December 27th, 2017
 
     
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Vliegenmeppers zijn een eerste levensbehoefte op het Estse platteland in de zomer, maar ik twijfel aan het praktisch nut van de exemplaren van stevig leer met vliegvormige gaatjes die Monika en ik maakten op Mardilaat tijdens een workshop. Al dit vieze geplette vliegen op het leer, dat is niet handig, maar mogelijk weten mijn schoonzusjes betere toepassingsmogelijkheden, want zij kregen de mepper als kerstgeschenk.

Fly catchers are a first necessity of life in the Estonian countryside in the summer, but I doubt the practicality of the solid leather ones with fly-shaped holes that Monika and I made at Mardilaat during a workshop. All this dirty smashed flies on the leather, that is not handy, but maybe my sister-in-law know better applications, as they got my fly catcher as a Christmas present.

Eerst knip je met een scherpe schaar de vorm eruit, dan pons je de gaatjes door een sjabloon met de vliegvorm die je er daarna tot ronde gaatjes stanst met een flinke slag met een zware hamer. Dan nog even invetten met leervet en aan het stokje bevestigen door het in de inkeping te schuiven. Vastmaken met linnen touw en je bent klaar om te meppen!

First you cut out the shape with a sharp pair of scissors, then you punch the holes through a template with the fly shape. then you punch round holes with a big blow with a heavy hammer. After that put some grease on with grease on it and attach to the stick by sliding it into the notch. Fasten it with linen rope and you’re ready to slap!

 

Kihnu Roosi & Kärt Summatavet

December 5th, 2017

     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Veel mensen hebben idolen, ook ik. Maar die van mij zijn meestal bejaarde vrouwen die van wanten (breien) weten! In 2011 ontmoette ik Kihnu Roosie, één van die bijzondere oude dametjes, op Kihnu, tijdens een reis naar het eilandje ten zuid-westen van Estland. Daarna trof ik het alsmaar niet om haar nogmaals te ontmoeten, tot ik een paar weken geleden haar zomaar opeens aantrof bij de stand van de Kihnu-vrouwen op Mardilaat in Tallinn. Ze was daar, samen met haar biografe Kärt Summatavet, om haar nieuwe boek te introduceren en signeren. Heel lief schreef ze in mijn boeken dat ze me snelle vingers en goed werk toewenste, waarna ook Kärt haar handtekening erin zette. Dat maakt zo’n boek direct tot een extra dierbaar bezit.

Many people have idols, even me. But mine are mostly elderly women who know  how to knit! In 2011 I met Kihnu Roosie, one of those special old ladies on a trip to Kihnu, the small island south-west of Estonia. After that I did not find an opportunity to meet her again, until a few weeks ago I suddenly saw her at the Kihnu women’s stand at Mardilaat in Tallinn. She was there, together with her biographer Kärt Summatavet, to introduce and sign her new book. Very sweet she wrote in my books that she wished me quick fingers and good work, after which Kärt also put her signature in it. That makes such a book directly into an extra dear and  valuable possession.

Roosi speelt een belangrijke rol in het conserveren van de handwerkcultuur van het mooie eiland Kihnu. Ze verzamelde jarenlang de patronen en bewaarde een schitterende collectie in haar huisje op het eiland. Roosi heeft geen kinderen, dus het is van het grootste belang dat de collectie ook als deze in 1935 geboren dame er niet meer is, in goede handen komt. Ja, reken maar uit,… Kärt Summatavet, een ontwerpster van prachtige sieraden en afgestudeerd op dit onderwerp, zag het belang ervan in schoot te hulp. Ze documenteerde de geschiedenis van het leven van Roosi en haar opmerkingen over de cultuur op het eiland, maar hielp haar ook haar patronen en commentaar op die patronen op te nemen in boeken die zowel in het Ests als in het Engels zijn uitgegeven.

Roosi plays an important role in preserving the handicraft culture of the beautiful island of Kihnu. She has collected the patterns for years and kept a beautiful collection in her cottage on the island. Roosi has no children, so it is of the utmost importance that the collection, when this lady born in 1935 is no longer there, will be in good hands. You do the maths,… Kärt Summatavet, a designer of beautiful jewelery and graduate on this subject, saw the importance of helping her. She documented the history of Roosi’s life and her comments about the culture on the island, but also helped her to incorporate her patterns and comments on those patterns into books published in both Estonian and English.

De Estlandse cultuur kent veel mystieke en symbolische verwijzingen, die worden verwerkt in textiel. Toen ik Kärt nogmaals ontmoette in Tallinn om onze ideeën uit te wisselen, lichtte ze dit toe door de symboliek in een Kihnu want te verklaren. Ze las het verhaal in de want alsof het een spannend boek was, waardoor de gebreide want opeens een veel diepere betekenis en lading kreeg. Textiel en kleding met een diepere betekenis, prachtig!

Estonian culture has many mystical and symbolic references, which are incorporated into textiles. When I met Kärt again in Tallinn to exchange our ideas, she made me aware of this by explaining the symbolism in a Kihnu. She read the story in the mitten as if it was an exciting book, with the result that the knitwear suddenly acquired a much deeper meaning and meaning. Textiles and clothing with a deeper meaning, beautiful!

Estonia 2017 Mardilaat

November 13th, 2017

Het wordt hoog tijd voor een reisje naar mijn geliefde Estland. Midden november is een geschikte tijd, want dan vieren de Estlanders Mardilaat (Sint Maarten) met een feestelijke markt in de Saku Suurhall in Tallinn die wordt georganiseerd door de Estonian Folk Art and Craft Union. Dit wordt de vierde keer dat ik er bij ben en iedere keer geniet ik weer van ‘t typisch Estse sfeertje, de kraampjes met handwerk en de ontmoetingen met Estlandse handwerkers. Vrijwel alle handwerkers uit Estland, waaronder de meesterbreiers en velen die zich met traditionele kostumes en textiel bezig houden, komen er vier dagen samen. Buitenlanders zie je er sporadisch, hooguit wat Letten en Finnen en een handjevol mensen met andere nationaliteiten, want dit is echt een Estlands feestje.

Vervelen zal ik me niet in Tallinn, maar ook een reis naar Tartu staat op het programma, mits de weersomstandigheden goed zijn. Daar heeft het kort geleden heropende Eesti Rahva Museum een tentoonstelling over textiel, mode en traditioneel Estlandse kostumes die ik nog steeds niet heb gezien. De Letten waren er al en laten op Facebook al zien hoe goed en uitgebreid de tentoonstelling is.

Maar bovenal verheug ik me op het zien van mijn Estlandse vrienden en vooral mijn vriendin door de jaren heen, Monika! See you soon!

It is time for a trip to my beloved Estonia. The middle of November is a good time, because then the Estonians celebrate Mardilaat (Saint Martin), a festive market in the Saku Suurhall in Tallinn organized by the Estonian Folk Art and Craft Union. This will be the fourth time I will go and every time I enjoy the typical Estonian atmosphere, the stands with handicrafts and the meetings with Estonian crafters. Almost all crafters from Estonia, including the master knitters and many engaged in traditional costumes and textiles, will spend four days together. Foreigners are there sporadically, maybe some Latvians and Finns and a handful of people with other nationalities, because this is really an Estonian party.

I not get bored in Tallinn, as also a trip to Tartu is on the program, if weather conditions permit. There the recently reopened Eesti Rahva Museum has an exhibition about textile, fashion and traditional Estonian costumes that I have not seen yet. The Latvians already were there and show on Facebook how good and extensive the exposition is.

But above all, I am looking forward to seeing my Estonian friends and foremost all friend for many years, Monika! See you soon!

Rucava, Latvia

October 28th, 2017

     
     
     
     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar bezocht ik naar aanleiding van video’s over het dorp en het breiwerk die ik op internet had gevonden, het handwerkhuis Zvanitaji in Rucava, Letland, waar ik Sandra en de andere vrouwen uit het dorp ontmoette. Een geweldige ervaring, dus ik wilde dolgraag terug toen het dit jaar op het programma stond tijdens het de breireis die werd georganiseerd door Sena Klets. Sandra stond al op de uitkijk toen we eraan kwamen. We kregen een lekker broodje met de traditionele geslagen boter en uitleg over het handwerk, breiwerk en de kostuums van het dorp en de streek. De roze handschoenen met rozen die ik verleden keer al had gezien, spelen een belangrijke rol, omdat deze mogelijk het begin hebben gevormd van de ontwikkeling van het kleurrijke breiwerk in Rucava. Mijn handen waren maar klein in verhouding tot de handschoenen, maar mogelijk zijn ze van een man geweest, want vaak droegen de mannen breiwerk dat we nu feminine zouden noemen. Ansis showde zijn ‘mauci’ (polswarmers) met opvallend kralenwerk.

Hierna gingen we naar een ander gebouw in het dorp waar we les kregen over traditionele opzetten en de specifieke steek van de vestjes uit Rucava, gemaakt met de Honeycomb brioche steek. Best lastig omdat de Estlandse docenten niet gewend zijn aan het maken van charts, maar uiteindelijk kwamen we er toch uit met hulp van meester breier Maruta Grasmane. We deden ons iets te veel te goed aan het lekkers in de veronderstelling dat het de lunch was, maar nee, die kwam daarna nog in het handwerkhuis. Een stevige lunch ook, waarvan Ingrid niet altijd alles lekker vond, haar gezicht spreekt boekdelen… Even uitbuiken met een dansspelletje op het grasveld geleid door de energieke Sandra was dus best lekker.

In het centrum van het dorp is nog een gezellig handwerkwinkeltje, waar de jongste verkoopster van Letland mij een paar konijnenvelletjes en fantastische konijnenbontwanten verkocht. Na terugkomst in Liepaja kregen we nog een bustoer langs de bezienswaardigheden van de stad, waaronder het strand en een Russische kerk waar we, zoals dat gebruikelijk is, ons hoofd bedekten. Gelukkig had haast iedereen wel een (gebreide) shawl bij zich.

Last year, after finding some videos about the town and knitwear, I visited the Zvanitaji craft house in Rucava, Latvia, where I met Sandra and the other women from the village. A great experience, so I loved to return this year during the knitting event organised by Sena Klets. Sandra was already on the lookout when we arrived. We got a tasty sandwich with the traditional battered butter and an explanation of the handicrafts, knitwear and costumes of the village and the region. The pink gloves with roses I’ve seen in last year have played an important role, because they may have formed the beginning of the development of colorful knitwear in Rucava. My hands were small related to the gloves, but maybe they were made for a man, because often the men wore knitwear that we would now call feminine. Ansis showed his ‘mauci’ (wristwarmers) with striking beadwork.

After this we went to another building in the village where we learned about traditional cast-ons and the specific honeycomb brioche stitch of the traditional Rucava cardigans. Quite difficult to learn because Estonian teachers are not used to making charts, but eventually with the help of knitting master Maruta Grasmane we got it. We enjoyed the sweets they made for us a bit too much on the assumption that it was lunch, but no, lunch was severd later on in the craft house. A big lunch too, of which Ingrid did not always like everything, you can tell by looking at her face… So a dance game to get an appetite on the lawn led by the energetic Sandra was very nice.

In the center of the village there is another cozy craft shop, where Latvia’s youngest seller sold me some rabbit fur skins and fantastic rabbit fur mittens. After returning to Liepaja we got a bus tour along the sights of the city, including the beach and a Russian church where we covered our head as is usual Russian churches. Fortunately, almost everyone had a knitted shawl at hand.

Anneke, dank voor het gebruik van vier foto’s!
Anneke, thanks for using four photos!

     
     
     
     
     
     
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

The Liepaja Museum

October 16th, 2017
 
     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

De tweede dag van de breireis naar Liepaja brachten we grotendeels door in het Liepaja museum. Daar is een prachtige collectie wanten en ander textiel te zien. Verleden jaar was ik hier ook, maar er was toen weinig tijd, dus het was heerlijk om nu uitgebreid alles te bekijken. Maar we werden ook aan het werk gezet. In één van de ruimtes waren korte workshops. Je kon zelf bepalen wat en hoeveel je wilde doen. Maar de meesten van ons waren fanatiek en probeerde alle workshops zo snel mogelijk erdoor te jassen.

De lunch was in het prestigieuze Big Amber, waar we ook het diner hadden waarbij de certificaten werden uitgereikt. Ja, het licht binnen is ook amberkleurig, net als de buitenkant.

The second day of the breirais to Liepaja we spent most of the time in the Liepaja museum. They have a beautiful collection of mittens and other textiles. Last year I was there too, but then there was little time, so it was wonderful to see everything in detail now. But we were also put to work. In one of the rooms were short workshops. You could decide yourself what and how much you wanted to do. But most of us were fanatic and tried to do all workshops as quickly as possible.

The lunch was in the prestigious Big Amber, where we also had the dinner when we got our certificates. Yes, the light inside is also amber coloured, just like the outside.

     
     
     
   
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na de lunch werd ons een kijkje gegund bij een ander deel van het museum, dat normaal voor het gewone publiek gesloten is. Daar was prachtig kralenwerk tentoongesteld. Een deel ervan was te koop, dus ik kocht er een polswarmers met meerdere kleuren. Ik kan ze natuurlijk zelf breien, maar poeh, best veel werk hoor. Zelfgekocht in plaats van zelfgebreid is ook best wel eens lekker! In de middag leerden we hoe de Letse Solvita de kralenpolswarmers breit. Lia Mona Gibiete is de schrijfster van Suitu Rakstainas Zekes (Suiti Pattered Socks – breiboek over de zeer kleurrijke kousen uit Alsunga) introduceerde haar nieuwe boek, dat we natuurlijk vrijwel allemaal kochten en lieten signeren. Het boek is sowieso erg lastig te verkrijgen, dus we waren als kinderen zo blij ermee!

De dag werd afgesloten met een chique diner in het beste restaurant van Liepaja. Ik blijf nog even plakken, want de bar ook erg gezellig en Maruta en Ansis waren inmiddels ook gearriveerd. En een taxietje terug is makkelijk te organiseren en kost werkelijk geen fluit.

Anneke, dank voor het gebruik van vier foto’s!

After lunch they gave us a glimpse of another part of the museum, which is normally closed to the public. Beautiful beadwork was displayed there. Part of it was for sale, so I bought multi-colour wrist warmers. Of course, I can knit them, yeah, but it is a lot of work. Self-bought instead of self-knitted is also good now and then! In the afternoon, we learned how the Latvian Solvita knits her the beaded wrist warmers and other things. Lia Mona Gibiete is the author of Suitu Rakstainas Zekes (Suiti Pattered Socks). She introduced her new book, which we of course almost all bought, signed be the author. The book is very difficult to obtain, so we were so happy with it!

The day ended with a chic dinner at Liepaja’s best restaurant. I stayed after dinner because the bar was also very cozy and Maruta and Ansis had arrived. And a taxi back is easy to arrange and costs next to nothing.

Anneke, thanks for using four photos!

From Riga to Liepaja

October 9th, 2017
 
     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Na een paar dagen in Riga, een stad waar ik alsmaar meer van ga houden, verzamelden alle deelnemers aan het knitting event bij Sena Klets, waar Ansis en Ziediete het knitting event officiëel voor geopend verklaarden. Wat is het toch heerlijk om in deze winkel alle mooie kostuums, wanten, sokken en ander moois te bekijken. Sena Klets speelt niet alleen een belangrijke rol in het conserveren van Letse textiel tradities, maar draagt de tradities ook over op geïnteresseerden, zoals wij. Na de inleiding en uitleg over enkele van de kostuums gingen we naar de bus die ons eerst naar Saldus bracht. Daar werden we op een boerderij door Rasma Balode ontvangen voor een traditionele lunch. In Saldus kregen we de eerste workshop over de wanten uit Saldus door Zinta Vārpiņa, die we verleden jaar al hebben ontmoet in Strazde. Ook mochten we bij Dita Zagorska een eigen Lets sieraad maken.

In Liepaja hadden we na het inchecken bij hotel Porins een welkomstdiner, waarna we werden verzocht in een andere ruimte van ons hotel in een grote kring te komen zitten. Ik keek eens om me heen en realiseerde me dat 24 van de 26 deelnemers dankzij mijn enthousiaste verhalen hier terecht waren gekomen en genoten van alle bijzondere dingen die Letland te bieden heeft. Van Ziediete kregen we een handgevlochten armbandje om. Je kan het bandje niet bij jezelf omdoen zonder hulp, dus tijdens het ontbijt de volgende ochtend werden de bandjes weer bij elkaar omgeknoopt. Na nog een borrel met Titia en Anneke M, moe en erg voldaan naar bed, op naar dag twee!

After a few days in Riga, a city that I’m going to love more and more, all participants of the knitting event gathered at Sena Klets, where Ansis and Ziediete opened the knitting event officially. It is  is it nice to look all the beautiful costumes, mittens, socks and other beautiful things in this shop. Sena Klets not only plays an important role in preserving Latvian textile traditions, but also carries traditions on to interested people, like us. After the introduction and explanation of some of the costumes we went to the bus that first brought us to Saldus. There we were welcomed by Rasma Balode on her farm for a traditional lunch. In Saldus we got the first workshop on Saldus mittens by Zinta Vārpiņa, who we already had met in Strazde last year. Also, we were taught how to make a personal Latvian jewel by Dita Zagorska.

In Liepaja we had a welcome dinner after checking in at Porins Hotel, after which we were asked to gather in a different area of ​​our hotel. I looked around and realized that thanks to my enthusiastism, 24 of the 26 participants came here and enjoyed all the special things Latvia has to offer. From Ziediete we got a hand-braided bracelet. You can not put it on without help, so during breakfast the next morning the bracelets were put on to each others wrists. After a last drink with Titia and Anneke M, tired but very satisfied, we went to bed, to dream about the second day of the program.

Livani or Vilani?

September 30th, 2017
 
     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wat hebben we een geweldige reis naar Letland gemaakt! Zowel Riga, als het knitting event in Liepaja, als onze reis met z’n viertjes door de regio Latgale was geweldig. Het belangrijkste was voor ons het ontmoeten van de breiers. Met dat uitgangspunt had Liga uit Ludza voor ons een intensief programma opgesteld, waarbij we het gebied goed leerden kennen in slechts een week tijd. Een van de vele hoogtepunten was de eerste dag in Latgale toen we in Livani werden verrast met een televisie-opname. We waren rijkelijk laat, want we waren spontaan naar het 30 km verderop gelegen Vilani in plaats van naar Livani gereden. Tja, twee letters omgedraaid, en al die Letse namen klinken toch al zo apart. We werden met applaus binnen gehaald. Of ze klapten dat we het uiteindelijk toch gevonden hadden, of omdat ze zo blij waren ons te zien, zullen we nooit weten…

De vrouwen uit het gezellige stadje hadden hun mooiste breiwerk meegenomen. Ook wij lieten zien wat we hadden meegenomen, waarna de vraag rees hoe je Magische Motieven maakt. En dan sta je daar, als Nederlandse vrouw, een groep Letse dames geïmproviseerd les te geven over Magische Motieven, een ontwerpmethode uit hun land, maar wel aangepast en aangevuld door mij. En als je er dan toch bent,… we hebben ze ook maar even de Turkse opzet en twijnend opzetten geleerd. Na een smakelijke lunch waar we erg aan toe waren, nog even naar het weversatelier, de tentoonstelling over het leven in Livani en de glasfabriek, waar we met name de bruidskist met wanten en de allerlangste geweven centuur bewonderden.

We have had a such great trip to Latvia! Riga, the knitting event in Liepaja, an also our trip through the Latgale region was amazing. The most important thing was for us to meet the knitters. With that in mind, Liga from Ludza had set up an intensive program for us, so we got to know the area well in just a week. One of the many highlights was the first day in Latgale when we were surprised in Livani with a television recording. We were really late, because we went spontaneously to Vilani instead of Livani, which is 30 km apart. Well, only two letters switched and all those Latvian names sound so different. We were applauded when we came in. We will never know if the applauded to show that th thought it to be cleer we finally found it, or that they were happy to see us.

The women in the cozy town had taken their most beautiful knitwear to show to us. We also showed what we had taken with us, after which the question arised how to make Magic Motives. Me, as a Dutch woman, improvised to teach a group of Latvian ladies about Magic Motives, a design method that has it’s origin in their owncountry, but it was adapted and supplemented by me. And when we were there anyway, we’ve also taught them the Turkish design and the twined caston. After a tasty lunch we were went to the weaving studio, the exhibition about life in Livani and the glass factory, where we especially admired the bridal chest with mittens and the langest woven belt.

Met dank aan de breiers van Livani voor een heerlijke dag en het gebruik van enkele van de foto’s.
Video – foto’s

Thanks to the knitters of Livani for a great day and use of their photos.
Video – photos

     
     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Fashion Museum Riga

September 26th, 2017

     
     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Het was een verrassing, want we hadden iets kneuterigs verwacht, maar niets was minder waar. Het mooie Fashion Museum in het hart van Riga, om de hoek bij onze appartementen is keurig verzorgd, heeft een gevarieerde collectie en er is veel te doen voor de bezoekers. Op het moment dat wij (Titia, Sindy, Ingrid, Jenny en ik) er waren, was er een tentoonstelling over Chinese kleding en textiel. Prachtig borduurwerk, sensationele lange kimono-achtige jassen en veel accessoires. We pasten de kleding, ontvingen onze toekomstverwachting en genoten van een lekkere koffie met gebakje voor we weer verder gingen met het verkennen van de stad.

When we visited the Fashion Museum in the heart of Riga, we had not expected something very sophisticated, but nothing was farther from the truth. The museum, around the corner of our apartments, looks so good, has a varied collection and there is a lot to do for visitors. When we (Titia, Sindy, Ingrid, Jenny and I) visited the museum, there was an exhibition about Chinese clothes and textiles. Beautiful embroidery, sensational long kimono-like jackets and many accessories. We tried on the clothes, received a description of what the future holds for us and had some delicious coffee with sweets before continuing our walk into the city.

Letland – Latvia!

September 4th, 2017

Morgen vertrek ik voor twee weken naar Letland! Daar volg ik, met 23 andere breiers uit Nederland (waaronder Zeeuwen, Groningers, een Brabantse en wat Randstadters), België en Denemarken een vol, buitengewoon interessant en vast ook zeer enerverend programma dat Sena Klets voor ons heeft georganiseerd. Er voegen zich nog een Japanse en een Francaise zich bij ons. Na een paar dagen in Riga gaan we met z’n allen de bus in om naar Liepaja te gaan voor vijf dagen intensief knitting camp. Vijf dagen workshops, rondleidingen, museabezoek, lokale breiers ontmoeten en gezellig samen breien. Over het vervolg van de reis in Latgale later meer. Via Facebook, Instagram, Twitter, Linkedin en dit blog zal ik jullie op de hoogte houden van onze avonturen en belevenissen.

Tomorrow I will leave for Latvia for two weeks! There I will atttend, with 23 other knitters from the Netherlands (including some from Zeeland, Groningen, Brabant and the center of the Netherlands), Belgium and Denmark a full, very interesting knitting program that Sena Klets organised for us. A Japanese and a Francaise knitter join us. After a few days in Riga, we all go by  bus to go to Liepaja for a five-day intensive knitting camp. Five days of workshops, guided tours, museum visits, meeting local knitters and cozyly knitting together. I will tell you more about the rest of the trip soon. By Facebook, Instagram, Twitter, Linkedin and this blog, I will keep you posted on our adventures and experiences. 

Liepaja – dressing the bride

August 16th, 2017

     
     
     
     
     

Verleden jaar zomer was ik in het zuiden van Kurzeme tijdens een zonovergoten dag uitgenodigd voor een feest in Liepaja dat werd gegeven door de breiers van Rucava. Hoogtepunt van de dag was het aankleden van de bruid. Ik heb dat al vaker gezien in Letland, want daar is het belangrijk dat je aan de vrouw kan zien dat ze niet langer een meisje is, maar vanaf dan een getrouwde vrouw. In dit geval was het extra mooi om te zien, want de dracht van de vrouwen uit deze streek bestaat uit grote hoeveelheden kleding, waaronder gebreide kousen en wanten. Maar ook de lange linnen hoofdtooi, die zelfs bij warm weer enkele keren als een dikke das om de hals wordt geslagen en stevig wordt ingestopt aan de zijkant. En wat was het bruidje schattig hè, vooral toen haar haar met grof geweld in stijve vlechtjes werd gedaan door de fanatieke vrouwen die haar aankleedden.

Over een paar weken ben ik er weer in Liepaja, dit keer tijdens het Knitting Event van Sena Klets. Ik kan niet wachten om terug te gaan naar deze mooie en bijzondere stad en de Letse breiers, waaronder Sandra Aigare van het ethnografische geschiedenis-huis ‘vanītāji’ in Rucava.

Last summer I was invited in the south of Kurzeme during a warm summer day at a party in Liepaja given by the knitters of Rucava. The highlight of the day was the dressing of the bride. I have seen this in Latvia, because it is important that you can see that the woman is no longer a girl, but from then on a married woman. In this case it was extra nice to see, because the women’s costumes of this region consists of large amounts of clothing, including knitted stockings and mittens. But also the long linen headdress, which even in warm weather is thrown around the neck a few times and tucked in firmly on the side. And it was such a cute bride, especially when her hair was done in stiff braids with coarse violence by the fanatic women that were helping her to get dressed.

In a few weeks from now I will be in Liepaja again, this time during the Knitting Event organised by Sena Klets. I can not wait to go back to this beautiful and special city and the Latvian knitters, including Sandra Aigare of the ethnographic history house ‘vanītāji’ in Rucava. 

     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

The knitted trousers and stockings of August of Saxony

July 23rd, 2017

     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Onze reis naar Thüringen(Weimar) en Saksen (Dresden en Meissen) in Duitsland was een culturele belevenis. We hebben vooral in Dresden ongelooflijk veel kunst en rijkdom aan kunstvoorwerpen gezien. Musea als het Zwinger en Residenzschloss herbergen een onmetelijke rijkdom aan mooie en interessante voorwerpen. We hebben genoten van dit alles.

In het Residenzschloss bezochten we de tentoonstelling Mode und Macht. De kleding van de keurvorsten en -vorstinnen uit circa 1550-1650 uit dit destijds zeer rijke gebied is hier prachtig geëtaleerd. Schitterende stoffen, vorstelijke kleuren en alles uitgewerkt tot in het kleinste detail. Maar ik was natuurlijk op zoek naar breiwerk. En ik werd niet teleurgesteld, want ook al was het een klein deel, de tentoongestelde broek en kousen waren erg bijzonder.

De gebreide broek was van August van Saksen. De pijpen zijn op de voor de middeleeuwen kenmerkende wijze voorzien van verticale openingen, waar de voering doorheen poft. Daarbinnen is nog een geitenleren binnenbroek genaaid. Maar het opvallendste is natuurlijk dat het model het mannenlichaam helemaal volgde.

Ook zijn bruidskousen die hij droeg tijdens zijn huwelijk met Anna van Denemarken in 1548 zijn te zien op de tentoonstelling. De mot heeft er hier en daar in gezeten, maar ze zijn keurig gerestaureerd. Onder de beetje hoekig gebreide hiel lijkt een naadje te zitten. De teen van één van de sokken was een groot gat. Zouden ze ook na de bruiloft nog gedragen zijn?

Our trip to Thuringia (Weimar) and Saxony (Dresden and Meissen) in Germany was a cultural experience. In Dresden we saw incredible art and a wealth of artifacts. Museums like the Zwinger and Residenzschloss accommodate immense wealth of beautiful and interesting objects. We enjoyed all of this.

In the Residenzschloss we visited the exhibition Mode und Macht (translation: Fashion and Power). The clothing of the eloctors and their wifes from around 1550-1650 from this very rich area at the time was beautifully presented here. Gorgeous fabrics, royal colors and everything worked out to the smallest detail. But, of course, I was looking for knitted items. And I was not disappointed, because even though there wasn’t a lot, the exhibited pants and stockings were very special.

The knitted pants were from Augustus of Saxony. The pipes are provided with vertical openings, characteristic for pants in the middle ages, from which the liner comes through. Inside, another goat’s leather pants are sewn. But the most striking thing is of course that the model completely followed the men’s body.

Also, his brides stockings he wore at his marriage to Anna of Denmark in 1548 can be seen at the exhibition. The moths have been eating some of it here and there, but they have been well restored. Below the slightly angular knitted heel there seems to be a seam. The toe of one of the socks was a big hole. Would they still be worn after the wedding?

New lace book

July 5th, 2017

     
     
     
 Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Er is weer een juweeltje van een kantbreiboek uit. Uitgeverij Saara is enkele jaren geleden al begonnen met het publiceren van een prachtige serie boeken over Haapsalu kantbreien. Verleden maand kwam er alweer eentje uit, dit keer met ontwerpen van Siiri Reimann. Het boek bevat de algemene uitleg over hoe je een Haapsalu shawl breit en 21 patronen van driehoekige shawls. Alles in het Ests en gelukkig ook in het Engels. De teltekeningen zijn uitgetekend op aparte patroonvellen die je er in een apart mapje bij krijgt. Heerlijk, wat de grotere vellen met de teltekeningen geven veel meer overzicht dan kleine teltekeningetjes in het boek zelf. En dan het grappigste van het boek,… de fotografie! Modellen zijn in de poses en ambiance van modellen op foto’s uit de vorige eeuw geplaatst met hun shawls over de schouders. Sfeervolle plaatjes, van stoere vrouwen op de markt met dikke winterjassen tot dametjes in hun boudoir. Maar ook de shawl van de first lady Kersti Kaljulaid kreeg een plaatsje in het boek. Is het niet hoog tijd om voor Maxima iets te gaan breien?

Bij de Afstap in Amsterdam kan je het boek kopen voor € 37,50.

There is another lace knitting book published and I can assure you, it is a real gem. Saara Publisher House started publishing a beautiful series of books some years ago on Haapsalu lace shawls. Last month there was another one published, this time with Siiri Reimann’s designs. The book contains the general explanation of how to knit a Haapsalu shawl and 21 patterns of triangular shawls. Everything in Estonian and fortunately also in English. The charts are printed on separate pattern sheets that you find in a separate folder when you buy the book. That is great, as the larger sheets with the charts give much more overview than small charts in books. And then the funniest aspect of the book, … the photography! Models are placed in the poses and ambiance of models on photos of the last century with their shawls over the shoulders. Stunning pictures, from tough women on the market with thick winter coats to ladies in their boudoir. The shawl that was made for the first lady Kirsti Kaljulaid is also in the book. Is it time to knit something nice for our queen Maxima?

At the Afstap in Amsterdam you can buy the book for € 37.50.

Guidebook Shetland

June 21st, 2017

     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Mijn mooiste souvenier uit Shetland was dit schattige reisgidsje uit 1924. Het breistertje met de ‘keshi’ (turfmand) op haar rug trok mijn aandacht in het antiekwinkeltje in Lerwick, dus ik deed meteen een bod. Een superkoopje! Tjokvol interessante informatie. Foto’s van geliefde plekjes op Shetland, zoals Bressay lighthouse, Noss,Lerwick, Scalloway, Sumburgh, Unst en nog veel meer. Het boekje bevat ook een hoofdstuk gewijd aan het Fair Isle en kantbreiwerk. Zelfs de advertenties zijn leuk om te lezen. De foto’s tonen een nog rustiger Shetland, maar gek genoeg is er toch niet zo veel veranderd sindsdien. De eilandengroep was en is nog steeds prachtig mooi en mij erg dierbaar.

My most beautiful Shetland souvenir was this cute travel guide from 1924. The knitter with the ‘keshi’ (peat basket) on her back drew my attention in the small antique store in Lerwick, so I immediately made a bid. A super deal! Lots of interesting information. Pictures of my favorite places on Shetland, such as Bressay lighthouse, Noss, Lerwick, Scalloway, Sumburgh, Unst and more. The booklet also contains a chapter devoted to the Fair Isle and lace knitting. Even the ads are nice to read. The pictures show a still quieter Shetland, but somehow not much has changed since then. The archipelago was and is still beautiful and very dear to me.

Stella’s shawls

June 16th, 2017

     
     
     
     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Twee jaar geleden ontdekte ik op de show in Cunningburgh in Shetland een shawl met Estlandse nuppjes. De shawl bleek te zijn gemaakt door Stella, die ik op Facebook tegenkwam. We werden meteen vrienden.

Verleden jaar hadden we een gezellig avondje met onze vrienden Wilma (The Shetland Designer) en Irene. Dit jaar kwamen Wilma, Irene en Stella de dochter van Irene, op visite bij ons in de vuurtoren op Bressay. In het atelier dronken we koffie met koekjes en praatten we heerlijk bij, ook over breien. Stella kende ik al van Facebook, maar het is zoveel leuker om elkaar in het echt te ontmoeten. Ze had een grote boodschappentas bij zich, waar de ene na de andere kanten gebreide shawl uit kwam, die op de houten tafel werden uitgespreid. Prachtig werk, waarvan de meeste op de shows hoge prijzen hadden gewonnen. Complimenten Stella, en dank dat je ze aan ons wilde laten zien!

Two years ago, on the show in Cunningburgh in Shetland, I discovered a shawl with Estonian nupps. The shawl appeared to be made by Stella, who I found on Facebook. We became friend right away.

Last year we had such a nice evening with our friends Wilma (The Shetland Designer) and Irene. This year Wilma, Irene and Stella, the daughter of Irene, came to visit us in the lighthouse on Bressay. In the workshop we drank coffee with cookies and we chatted about all kind of things, also knitting. I already knew Stella from Facebook, but it’s so much more fun to really meet each other. She brought a big shopping bag, where all kind of knitted shawls came out, which were spread out on the wooden table. Beautiful work, most of which had won high prizes on shows. Compliments Stella, and thanks for showing them to us!

 

Margaret Stuart

June 11th, 2017

     

Het hoogtepunt van mijn reis van vijf weken naar Shetland waren de ontmoetingen met een hele bijzondere vrouw. Margaret Stuart heeft haar sporen verdiend als ontwerpster van breiwerk, maar was ook als mens geweldig om te leren kennen. Jan en ik hadden maar liefst drie ontmoetingen met haar, waarbij we veel leerden over haar werk als ontwerpster van breiwerk, inzichten, creatieve familie, leven en carrière.

The highlight of my five-week trip to Shetland was meeting a very special woman. Margaret Stuart has earned her traces as a designer of knitwear, but it was also so nice to get to know her as a person. Jan and I had as many as three meetings with her, learning a lot about her work as a knitwear designer, insights, creative family, life and career.

De eerste ontmoeting vond plaats in het atelier van Mary Macgregor in de buurt van Sandness. In de vrolijk geel geschilderde ruimte, die met een echte turfkachel warm werd gestookt, dronken we koffie en spraken we over breien. Mary is de eigenaar van BAKKA. Ze verwerkt traditionele motieven uit de Shetse Fair Isle breitradities in luxe shawls en andere artikelen van zachte merinowol. Rekken vol prachtig breiwerk waren opgesteld in het atelier, waar ze de afwerking doet van de in Lerwick op de machine gebreide artikelen. Perfectie tot in het kleinste detail. Op diverse plaatsen, zoals de Tourist Information in Lerwick, kan je deze breiwerken kopen. Er hangt wel een prijskaartje aan, maar jemig, dan hèb je ook wat!

The first meeting took place in Mary Macgregor’s studio near Sandness. In the cheerfully yellow painted space, which was heated with a real peat stove, we drank coffee and talked about knitting. Mary is the owner of BAKKA. She uses traditional motifs from the Shetse Fair Isle knitting traditions to design luxury shawls and other items of soft merino wool. Racks filled with beautiful knitted items were exhibited in the studio, where she does the finishing touch of the machine knitted items, which is done in Lerwick. Perfection to the smallest detail. In various places, such as the Tourist Information office in Lerwick, you can buy the knitwear. They do have a price tag, but well, they are more as worth it!

     
Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Verleden jaar zagen we bij Harbour Knitwear in Scalloway al een aantal mappen met werk van Margaret, die eigenares Rosemarie recentelijk had gekocht op een veiling. Bij Mary liet Margaret Jan en mij nog meer mappen met voorbeelden uit haar persoonlijke collectie zien. Maar thuis had ze nog meer, vertelde ze en ze nodigde ons uit om alles ter plekke in Lerwick te komen bekijken. Met Jan sprak ze ook nog af in het Shetland museum, waar ze urenlang hebben gepraat over de collectie, iconen en meer. Samen met Titia ging ik naar Margaret’s huis in Lerwick, waar ons een warm welkom wachtte. Het was een geweldige ontmoeting waar ook Titia diep van onder de indruk was en die we voor geen geld hadden willen missen. De kans om deze grande dame van de breiwereld te ontmoeten en zo uitvoerig in een kleine setting met haar te praten, grijp je natuurlijk met beiden handen aan!

Last year we saw at Harbor Knitwear in Scalloway a number of folders with Margaret’s work, which owner Rosemarie had recently bought at an auction. At Mary’s workshop, Margaret showed Jan and me more folders with samples from her personal collection. But at home she had more, she told us and she invited us to see everything in her house in Lerwick. With Jan, they also spoke in the Shetland museum, where they talked for hours and more about the museum collection, icons and more. Together with Titia, I went to Margaret’s house in Lerwick, where we warmly welcomed. It was a meeting that made deep impression on Titia and that we would not have wanted to miss for the world. The chance to meet this grande dame of the knitting world and talk to her in a small setting, was of course, a chance of a life time!

Weet je nog, de jaren zeventig met de opkomst van Mary Quant en andere jonge hippe ontwerpers? En kan je ze nog voor je halen, het kleurrijke regenboogbreiwerk die je in de modebladen zag? Ik weet het nog en zag die shawl, muts en handschoenen met kleurrijke streepjes zo voor me. Destijds heel vernieuwend, waardoor ze ook in het Shetland museum een plaatsje veroverden. Bij Margaret mochten we de originelen bekijken, aanraken en fotograferen. Zó bijzonder!

Do you still remember the seventies with the rise of Mary Quant and other young hip designers? And do you remember the colorful rainbow knitwear that you saw in th e fashion magazines? I still have memories of that shawl, hat and gloves with colorful stripes. At the time it was very innovative, which allowed them to conquer a place in the Shetland museum. Margaret allowed to us to view, touch and photograph the originals. So special!

Margaret heeft verleden jaar een forse bijdrage geleverd aan Keito Dama 2016 winter, het bekende Japanse tijdschrift over breien en handwerken. Ze prijkt op de voorpagina in een vestje naar eigen ontwerp met op de achtergrond het Shetse landschap en vulde een compleet hoofdstuk met breiontwerpen. Je snapt, na het zien van het tijdschrift, de originelen in handen te hebben gehad en de verhalen achter de modellen te hebben gehoord, werd dezelfde dag het tijdschrift besteld!

Last year Margaret made a major contribution to Keito Dama 2016 winter, the well-known Japanese magazine on knitting and handicrafts. She is on the cover in a vest by her own design with as a background the Shetlandic landscape. A complete chapter is filled with knitting designs. You can imaging, after seeing the magazine, touching the original designs and hearing the stories behind the design of the designs, the magazine was ordered the same day!

Lieve Margaret, dank je wel voor het gastvrij onthaal, we hopen je volgend jaar weer te ontmoeten!

Dear Margaret, thank you for your warm welcome, we hope to meet you again next year!