Life 'n Knitting

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In Sandness bevindt zich het hoofdkwartier van Jamieson’s of Shetland, de enige echte wolfabriek in Shetland. Jan en ik bezochten de fabriek en natuurlijk ook de fabriekswinkel, die uitpuilt van de prachtige truien, spencers en vesten. Deze worden dan wel op de machine gebreid, maar er komt nog veel handwerk bij kijken. Een Letse werknemer was bezig met het in elkaar zetten van truien voor de Japanse markt. Tja, je zal als Letse maar vallen voor een stoere Shetlander…

In de fabriek staan de kaard-, spin- en twijnmachines te stampen. Gary liet ons zien hoe je in een aparte ruimte, groot genoeg voor een Utrechtse student, feloranje, blauwe en gele vezeltjes een prachtige subtiele kleur opleveren als ze maar lang en vaak genoeg in het kamertje ronddwarrelen. Ergens anders was een wever bezig met nauwgezette precisie stoffen te weven. Práchtig!

Na het bewonderen van een oldtimer (het laatste wat je daar verwacht…), nog éven in de winkel kijken dan maar, want Jan wist meteen al dat hij niet zonder lekker warm vest zou vertrekken!

In Sandness  the headquarters of Jamieson’s of Shetland are located, the only real Shetland wool factory. Jan and I visited the factory and of course the factory shop, which is stuffed with beautiful sweaters, spencers and cardigans. These are knitted on the machine, but there is still a lot of handwork involved. A Latvian worker was busy assembling sweaters for the Japanese market. Well, that is what happens when a Latvian fells in love with a tough man of Shetland…

In the factory the carding, spinning and twisting machines are pounding. Gary showed us how in a separate room, large enough for a student in Utrecht, bright orange, blue and yellow fibers produce a beautiful and subtle color as long as they often and long enough whirl around in the room. Elsewhere was weaving a weaver working with painstaking precision fabrics. Beautiful!

After admiring an oldtimer (last thing to expect there),  we returnd to the shop, because Jan already knew that he would not leave without a warm cardigan!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In een oud crofters house (keuterboerhuisje) aan de rand van Lerwick in Shetland vind je in het Bod of Gremista and Shetland Textile Working Museum een fantastiches collectie breiwerk waar iedere breier van smult. Brita, de Zweedse Shetlandse verwelkomde ons bij aankomst. Ik had haar verleden jaar tijdens Wool Week al leren kennen. Ze maakt twijnend breiwerk naar eigen ontwerp. Ook dit keer vond ik ook weer iets moois dat ik van haar kocht. Prachtige handschoenen van Shetlandse wol in natuurtinten, die we samen showden, hand in hand. Naast de geweldig leuke giftshop is op de begane grond aandacht voor weven, wol en spinnen. Meestal zit er een breister te breien, die je graag vertelt over haar werk. Op de eerste verdieping vind je twee ruimtes met vitrines met Fair Isle-breiwerk, kanten shawls en soms nog een wisselende tentoonstelling. Er is aandacht voor zowel oude breitradities als voor de moderne ontwerpers, zoals Hazel Tindall, Elizabeth Johnston (Handspun) en Wilma Malcolmson (The Shetland Designer). Ook de legendarische trui van Kathy Coull bij wie we op Fair Isle de nacht doorbrachten, was er te bewonderen. Mary Macgregor vulde er een laadje met de voorbeelden uit haar beroemde boek over Fair Isle-patronen. Jan, die de weken op Shetland vermomd als Derrick doorbracht, onderzoek ieder steekje nauwkeurig.

Brita nodigde mij uit om me aan te sluiten bij het spin- en breiavondje die week. Het was een zeer genoeglijke avond in dit schattige gebouwtje, omringd door het mooie breiwerk. Ik spon een schootje-vol gekamde wol weg op een antiek Shetland’s spinnenwieltje. Leuk om weer eens te doen! Het is inderdaad net als fietsen, eenmaal geleerd vergeet je het niet meer. Maar sommige anderen hadden er meer moeite mee en hadden de hulp van Elizabeth Johnston, Hazel Tindall of een andere meer ervaren spinner hard nodig. En ondertussen maakte een tekenaar een prachtig portret van Sue. Na een lekker kopje sterke Schotse thee met de door mij meegenomen stroopwafels reed ik met mijn auto door nachtelijke Shetland terug naar huis in Scalloway.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

An old crofters house on the outskirts of Lerwick in Shetland, theBod of Gremista and Shetland Textile Working Museum, contains a fantastic collection of knitting that every knitter will love. Brita, the Swedish Shetlander welcomed us at our arrival. I had already met her last year during Wool Week. She makes twined knitwear of your own design. This time I again found something beautiful that I bought from her. Wonderful gloves of Shetland wool in natural shades. We showed them off together, hand in hand. Besides the awesome cute gift shopyou find information on weaving, wool and spinning on the ground floor. Most of the times there is a knitter present that loves to tell you about her work. On the first floor there are two rooms with displays of Fair Isle knitwear, lace shawls and sometimes a changing exhibition. The legendary sweater Kathy Coull on Fair Isle with whom we spent the night, was there to admire. Attention is paid to both old knitting traditions as to for modern designers such as Hazel Tindall, Elizabeth Johnston (Handspun) and Wilma Matelson (The Shetland Designer). The legendary sweater Kathy Coull on Fair Isle with whom we spent the night, there was to admire. Mary Macgregor filled a drawer with samplers that she used in her famous book with Fair Isle knitting patterns. Jan, who weeks Shetland disguised as Derrick spent, research each stitch exactly.

Brita invited me to join in for a spinning and knitting night that week. It was a very pleasant evening in this lovely building, surrounded by the beautiful knitwear. I spun a handfull of combed wool on an antique spinning wheel from Shetland. Fun to do once again! Indeed, it is like riding a bicycle, once learned you ill never forget how to do it. But some others had more difficulty and needed the assistance of Elizabeth Johnston, Hazel Tindall or another more experienced spinner badly. Meanwhile an artist made a beautiful portrait of Sue. After having a cup of strong Scottish tea with a stroopwafel (Dutch sirup cookie) that I brought, I left for a drive in my car back home to Scalloway.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Als je Fair Isle breiwerk serieus neemt, móet je echt naar Fair Isle om je daar op de plaats waar dit alles is ontstaan, te verdiepen in de techniek en de prachtige oude breiwerken in het museum te bekijken. Anne Sinclair, de curator van het Waterston Memorial Museum, ontving ons in het prachtige kleine oude museumgebouwtje, dat we bijna vanuit onze kamer in de B&B konden zien. Ze vertelde veel over het breiwerk, de tradities, de relatie met Nederland en over het eiland en de mensen die er wonen. Helaas mocht ik wél foto’s maken voor mijn eigen onderzoek, maar ze niet openbaar maken. Je zal er zelf naar toe moeten om al het moois te zien.

Wat ik wel mag laten zien is het fotoverslag van het Fair Isle-mutsenproject uit 2011. De breiers van Fair Isle breiden toen stapels mutsen voor de ruilhandel met de zeelui op de grote Noorse boten die Fair Isle aandeden. Net zoals ze dat vroeger deden. De opbrengst ging naar het museum, zodat er een uitbouw kan worden gerealiseerd.

If you take Fair Isle knitting seriously, you really have to go to Fair Isle, as this is the place where it was started and where you can dive into the technology and to see the beautiful old knitting works in the museum. Anne Sinclair, the curator of the Waterston Memorial Museum, welcomed us in the wonderful little old museum building, that we could almost see from our room at the B&B. She told a lot about knitting, the traditions, the relationship with the Netherlands and about the island and its inhabitants. Unfortunately, I could indeed take pictures for my own research, but they may not be uses publicly. You will have to go there yourself to see all the beautiful knitwear.

What can I do show is the photo report of the Fair Isle Cap project in 2011. The Fair Isle knitters knitted lots of caps for bartering with the sailors on the great Norwegian boats that went to Fair Isle. Just like they used to do that in the old day. The proceeds went to the museum, so that an extension can be build.

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Op vrijwel alle eilanden van Shetland zie je schapen lopen. Vaak zelfs los, zodat je zelfs op de drukkere wegen op moet letten ze niet aan te rijden. Op Fair Isle lopen ze heel wat minder risico, want daar zijn maar een handje vol mensen en auto’s die traag over de smalle eenbaansweggetjes rijden. Maar als ze toch dreigen weg te willen lopen, krijgen ze een houten rek om de kop.

Er wordt goed voor ze gezorgd door de boeren op het eiland, ze krijgen zo nu en dan zelfs een manicure. De schaapjes op Fair Isle zijn minder schrikachtig en schuw, sommige komen zelfs naar je toe voor een begroeting en een knuffel. De wol van deze schapen kan je kopen in het enige winkeltje op het eiland of bij Kathy. Lekker zacht draadje in natuurlijke kleuren. Wat de eilanders ermee deden? Daarover later meer…

On almost all the islands of Shetland you can find sheep. Often loose so even on the busier roads you need to watch out not to hit them. On Fair Isle they run much less risk, because there are only a handful of people and cars that slowly drive across the narrow single lane roads. But if they still seem to want to walk away, they get a wooden rack to the head.

The farmers on the island good care of them, every now and then even get a manicure. The sheep on Fair Isle are less skittish and shy, some even come to you to greet you and to get a hug. The wool from these sheep can be bought in the only little shop on the island or from Kathy. Nice and soft yarn in natural colors. What the islanders do with it? More on that later …

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Fair Isle, het eilandje dat zo’n 60 km onder het grootste eiland Mainland van Shetland ligt, heeft z’n naam gegeven aan de techniek Fair Isle. Dit is de plaats waar de techniek Fair Ilse is ontstaan en dus natuurlijk wilden Jan en ik daar naar toe. En reken maar dat dat een heel avontuur werd! Vliegen leek me veel leuker dan de boot, dus namen we een retourtje vanaf Tingwall Airport. Een piepklein vliegtuigje voor maar vier tot zes passagiers bracht ons in een half uurtje naar het prachtige Fair Isle, waar onze nieuwe hospita Kathy ons opwachtte. Toen ik het eerste Fair Isle breiseltje in haar auto ontwaarde, voelde ik me al thuis. Katherine, één van onze huisgenoten, was aangenaam verrast te vernemen dat ik de schrijver ben van Lekker Warm!, het boek dat op haar verlanglijstje stond. Ze had zich twijnend breien al eigen gemaakt en liet met trots haar handschoenen zien. Ze kon ook prachtig weven, dus één van haar dekentjes ging mee naar Nederland, net al een zak met échte Fair Isle-garens van de lokale schaapjes, geproduceerd door Kathy.

Het eilandje telde op dat moment precies 57 inwoners, dus wie er iemand anders opbelt, noem gewoon alleen de voornaam. Slechts een paar huisjes, één of twee kerkjes, een begraafplaatsje, een vogelobservatiepost en prachtige vuurtorens, dat is het wel. We maakten er een paar prachtige wandelingen over de kliffen. Zon, zee, wind, overal cockleschelpen en waar je ook kijkt, zie je kijkt schapen en zeevogels. Wat is er het prachtig mooi!

Maar het weer in Shetland kan ieder moment omslaan, dus was het even onzeker of we minstens één extra nacht op Fair Isle moesten blijven. Gelukkig durfde één van de piloten zijn vliegtuigje tussen de buien door naar het eiland te vliegen om vier van ons naar het Mainland te vliegen. In afwachting van de vlucht heeft Jan leren breien op dit bijzondere plekje. Tijdens de vlucht zagen we walvissen en konden we het kasteel en ons huis zien in Scalloway.

Binnenkort meer over het Fair Isle-breiwerk!

Fair Isle, the island which lies about 60 km below the main island of Mainland Shetland, has given its name to the Fair Isle technique. This is where the technique Fair Ilse originated, so of course Jan and I wanted to go there. And you bet that it was quite an adventure! Flying seemed much nicer than the boat to me, so we took a round trip from Tingwall Airport. A tiny plane for only four to six passengers took us in about half an hour to gorgeous Fair Isle, where our new landlady Kathy was waiting for us. When I saw the first Fair Isle breiseltje in her car, I already felt at home. Katherine, one of the other guests, was pleasantly surprised to learn that I am the author of So Warm!, the book that was on her wish list. She had tried twined knitting already and proudly showed show me her gloves. She is also good at weaving, so one of her blankets went with us to the Netherlands, as did a bag of real Fair Isle yarns from local sheep, procuded by Kathy. 

The island has exactly 57 inhabitants when we were there, so is someone makes that call to another inhabitant, he/she just say only the first name. Just a few little houses, one or two churches, a burial place, a bird observatory and beautiful lighthouses, that’s about it. We made some beautiful walks on the cliffs. Sun, sea, wind, cockle shells and everywhere you look you see sheep and seabirds. It is so extremely beautiful!

The weather in Shetland can change very quickly, so it was uncertain whether we would have to spend at least one extra night on Fair Isle. Luckily, one of the pilots dared to fly his plane between showers to fly four of us to the Mainland. Jan learned to knit in this special place, awaiting the flight. During the flight we saw whales and we could also spot the castle and our house in Scalloway.

Soon more about the Fair Isle knitting!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Hazel Tindall tipte me om tijdens mijn verblijf in Shetland vooral naar de Cunningburgh Show te gaan. Ik verwachtte een gebouwtje met wat tafeltjes met breiwerk, maar dat was het dus niet. Het bleek een enorm terrein vol dieren, zoals schapen, kippen en ponies, taarten, groentes, bloemen, standjes met informatie over landelijke onderwerpen en breiwerk te zijn. Alles werd grondig onderzocht door de juryleden en gekeurd aan het begin van de dag. Aan het eind prijkte menig schaap, courgette, krentencake of breiwerk met een prijslint.

Alle schapenrassen in Shetland waren aanwezig, sommige met een geel of oranje kleurspoelinkje. Dit was niet gedaan om aan de laatste schapenmode te voldoen, maar om de kwaliteit van de wol beter zichtbaar te maken.

In een apart gebouw was het breiwerk tentoongesteld. Jamieson’s and Smith had de garens geleverd in een kleurenpalet waar iedere breier het mee moest doen. Het leuke is dat, ondanks dat iedere breier met dezelfde kleuren moet werken, zij toch steeds tot heel verschillend resultaten komen. Er waren ook prachtige kanten shawls en ander breiwerk. Wat een creativiteit van de Shetlandse breiers!

Jan zag een paar mooie mitaines die de eerste prijs hadden wonnen. Niet alle breiwerk was te koop, maar deze wel. Wat een gelukkie!

Hazel Tindall tipped me to go to the Cunningburgh Show going during my stay in Shetland. I was expecting a small building with a few tables with knitting, but it was not at all like that. It turned out to be a big terrain full of animals such as sheep, chickens and ponies, cakes, vegetables, flowers, stands with information on rural issues and knitting. Everything was thoroughly examined by the judges and judged at the start of the day. At the end adorned many a sheep, zucchini, raisins cake or knitting a prize ribbon.

All breeds of sheep in Shetland were present, some with yellow or orange coloured fur. This was not done in order to meet the last sheep fashion, but in order to better visualize the quality of the wool.

In a separate building the knitwear was exhibited. Jamieson’s and Smith supplied the yarn in a color palette where every knitter had to work with. The nice thing is that even though every knitter had to work with the same colour, yet they still come to very different looking results. There were also beautiful lace shawls and other garments. The Shetland knitters had been so creative!

Jan saw some pretty mitts which had won the first prize. Not all knitting was for sale, but it does. He was so lucky!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Een van de mooiste – en winderigste – locaties op Shetland is de Sumburgh Head Lighthouse uit 1821 in het zuiden van het Mainland, vlakbij het vliegveld. Een groot wit gevaarte dat bovenop de enorme rotsen van meer dan 100 meter hoog de veiligheid van de schepen in de buurt verhoogt. Recentelijk zijn het gebouw en de directe omgeving volledig gerenoveerd, iets waar de medewerkers erg trots op zijn. Als je geluk hebt, zie je er walvissen. Tussen mei en half augustus wemelt het op de rotsen van de puffins die er nesten. Deze penquinachtige vogels met hoog schattigheidsgehalte worden ook afgebeeld op allerlei artikelen die je in de giftshop kan kopen. Maar dan hebben ze wel een gebreid truitje aan.

De mok is versierd met Shetlandse vuurtorentjes in Fair Ilse breiwerk. Op de andere foto zijn een muismatje, onderzetters, een prachtig opschrijfboekje met een kantgebreide shawl en een map met oude reclames uit het Shetland Museum and Archives te zien. En nog twee gezellige mokken, want wat is het leuk om iedere morgen bij de koffie al even aan Shetland te worden herinnerd.

One of the most beautiful – and windy – locations in Shetland you find at the Sumburgh Head Lighthouse, build in 1821 in the south of the Mainland, near the airport. A big white colossus that rises on top of huge rocks of more than 100 meters high, increasing the safety of the vessels in the vicinity. Recently the building and surrounding area are renovated, something the employees are very proud of. If you are lucky, you can spot some whales. Between May and mid-August lots of puffins nest on the rocks. These extremely cute birds that look like penquins, are also depicted on many articles you can buy in the gift shop. But then they do have a knitted sweater on.

The mug is decorated with lighthouses in Shetland, covered in Fair Ilse knitwear. The other photo shows a mouse pad, coasters, a beautiful notebook with a hand-knitted shawl and a folder with old advertisements from the Shetland Museum and Archives. And two cozy mugs, as it is so nice to be reminded of Shetland every morning when I take a cup of coffee.

Je mag drie keer raden waar Jan en ik de afgelopen weken hebben doorgebracht…

You are allowed three guesses where Jan and I have spent the past few weeks…

Oeps, ik ben verslaafd aan mijn Fair Isle-experiment…

Oops, I’m addicted to my Fair Isle experiment…

Drie dagen later/three days later

De Sanguhar handschoenen, versierd met zwart-witte blokjes met motiefjes, worden nog steeds handgebreid in Schotland. De BBC besteedde pas in een korte documentaire aandacht aan deze breitraditie en de initiatieven om de traditie levend te houden.

The Sanguhar gloves, decorated with squares with black and white motifs, are still handknitted in Scotland. The BBC made a short documentary on the subject recently, which shows this knitting  tradition and the iniatives to keep the tradition alive. 

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Speciaal voor de Sunday Lunch in Weisdale hadden de handwerkers van het Shetland Guild een tentoonstelling ingericht met hun mooiste breiwerken en andere handwerken. Diverse werkstukken waren bekroond met prijzen. Práchtige Fair Isle truien, vesten, mutsen, wanten enzovoorts en delicaat veelal traditioneel gebreid Shetland kant. En ondertussen smulde iedereen van de lunch, sponnen de spinners hun garens en breiden leden van het gilde en de gasten een toertje. Puur genieten! Complimenten voor de leden van het Shetland Guild!

Especially for the Sunday Lunch at Weisdale the crafters of the Shetland Guild had an exhibition with their finest knits and other crafts. Several items were awarded prizes. Gorgeous Fair Isle sweaters, vests, hats, mittens, etc. and delicate traditional knitted Shetland lace. Meanwhile everyone enjoyed lunch, the spinners spun their yarns and guild members and guests a knitted some tours. Pure pleasure! Compliments for the members of the Shetland Guild!

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

In Shetland is de zondagse lunch echt een dingetje. Men kijkt uit naar al het lekkers dat door de vrouwen met schorten in de keuken van het verenigingsgebouw wordt bereid, maar ook naar elkaar weer zien en even bijpraten. De leden van het breiersgilde hadden hun mooiste breisels tentoongesteld, maar daarover meer in een volgend blog.

Wij hadden ook wel zin in een bordje met zalige zoetigheden en hartige taart, dus wij (Titia, Elsbeth en Corry en ik) waren er ook bij. Op de foto zie je naast mij Ysolda Teague (staat leuk, dat iets donkerder haar!), Gudrun Johnston en Mary Jane Mucklestone. Met Felicity Ford deed ik een swap, mijn boek Lekker Warm! voor haar boek Stranded Colourwork Sourcebook. Natuurlijk kreeg ze er ook Warme Handen bij, want ze is ook gek op Estland.

Elsbeth, dank voor het nemen van de foto’s!

Shetland is the Sunday lunch a special moment of the week. One looks forward to all the delicacies prepared by the women with aprons in the kitchen of the community building, but also to see each other again and socialize. The members of the knitters guild had exhibited their finest knitwear, but more about that in a future blog.

We’d also want to join in and have some of the delicious sweet and savory pie, so we (Titia, Elsbeth and Corry and I) were there too. On the picture you see beside me Ysolda Teague (nice, that slightly darker hair!), Gudrun Johnston and Mary Jane Mucklestone. With Felicity Ford I did swap, my book So Warm! for her book Stranded Colourwork Sourcebook. Of course she also got Warm Hands, because she is also fond of Estonia.

Elsbeth, thanks for making photos!

In het landelijke Shetland wemelt het van de schapen. Maar de géle schapen vonden wij, als echte stadse mensen, toch wel heel bijzonder. Even dachten we nog aan een kleurspoelinkje omdat de Shetlanders zelf eens iets anders wilden dan de natuurlijke kleuren, maar dat zou toch niet? Pas veel later vonden we iemand die ons vertelde dat de schapen voor de veemarkt werden gekleurd zodat je de kwaliteit van de wol dan beter kan beoordelen.

Zie je die over het huis wakende honden, ieder voor hun eigen raam op de eerste verdieping?

In rural Shetland you see so many sheep. But the yellow sheep we foun were very special indeed, we thought as real city people. At first we thought they were given a haircolouring because the people of Shetland wanted to something other than the natural color just for a change, but that we couldn’t believe ourselves. Some time later we found someone who told us that the sheep were coloured for showing on a cattle market so that you can judge the wool quality better.

See these dogs, each for their own window on the first floor, watching the house?

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Wanneer je tijdens de Shetland Wool Week best een beetje trots met je nieuwe breiboek onder je arm loopt, trek je de aandacht. Het leverde een radio-interview voor de BBC op. Op de site van Interweave stonden Elsbeth en ik samen op de foto tijdens de opening van Wool Week 2014. De fotograaf van The Shetland Times zag daar ook een leuk kleurrijk plaatje in, want hij maakte zonder dat we er erg in hadden een foto voor in de krant. Ook maakte de fotograaf van i’i Shetland graag van de gelegenheid gebruik om mij met boek op de foto te zetten bij Jamieson & Smith. We volgden daar een workshop, gegeven door Mary Henderson. Toevallig droeg ik toen ik werd gefotografeerd voor i’i Shetland voor wat extra warmte de twijnend gebreide polswarmers van Brita, één van de Zweedse medewerkers van het breimuseum. Al eerder had ik contact met haar gehad toen ze Warme Handen bestelde, maar ik wist toen nog niet dat ze prachtig werk maakt, waarvan ze drie items aan mij wilde verkopen. Zij was trots dat ik het kocht en ik dat ik het mocht kopen! Inmiddels heeft ze ook Lekker Warm! in haar bezit. Op haar blog lees je wat ze ervan  vindt.

Ook van de workshop van Mary kwam een gezellig fotootje in i’i Shetland. Titia was van ons groepje de meest fanatieke breier, zij maakte ‘s avonds haar polswarmers nog even af en hield ze de rest van de vakantie om. “Lekker Warm!” zei ze…

When you walk a little proudly with your new knitting book under your arm during Shetland Wool Week, you draw attention. It resulted in a radio interview for the BBC. On the site of Interweave Elsbeth and I were together on the picture during the opening of Wool Week 2014. The photographer of The Shetland Times also saw a nice colorful picture in, because before we knew it, he had made a picture of our Dutch group in the newspaper. Also the photographer i’i Shetland grabbed the opportunity to make a photo of me with my book at Jamieson & Smith. We followed a workshop there given by Mary Henderson. Coincidentally I wore my new wrist warmers twined knitted by Brita (Swedish employee of the knitting museum) when I was photographed for i’i Shetland, just for some extra warmth. I had already been in touch with her when she ordered Warm Hands, but I did not know then that she makes beautiful work and that she wanted to sell three items to me. She was proud that I bought it and I that I was allowed to buy it! Now she has So Warm! in its possession. On her blog you can read what her opinion is about So Warm!.

Also, during the workshop of Mary a nice picture was made for publication in i’i Shetland. Titia was of our group the most avid knitter, she finished in the evening her wrist warmers, which she wore for the rest of the holidays. “So Warm!” she said …

Klik op afbeelding voor vergroting – Click to enlarge images

Tijdens de opening van de Wool Week Shetland mocht ik het tweede exemplaar van Lekker Warm! Twijnend Breien uitreiken aan Hazel Tindall. Deze vriendelijke dame werd in 2004 en 2008 wereldkampioen snelbreien, maar maakt ook prachtige patronen, gebaseerd op de breitradities van de Shetland-eilanden. Ik moest haar natuurlijk wel even uitleggen dat ze weliswaar de eerste was die een exemplaar kreeg van Lekker Warm!, maar dat het het tweede exemplaar was. Voor wie het nog niet weet, het eerste heb ik op 1 november namelijk aan mijn schoonmoeder Greetje gegeven.

During the opening of the Wool Week Shetland I was allowed to present the second instance of So Warm! Twined Knitting to the Hazel Tindall. This kind lady won the world championship fastest knitting in 2004 and 2008, but also makes beautiful patterns, based on the knitting traditions of the Shetland Islands. Of course I had to explain to her that she was the  first to get a copy of Nice Warm!, but that it was the second copy. For those who do not know yet, the first copy was given to my mother in law Greetje on 1 November.

Op de Breidagen op 24 en 25 oktober in Zwolle zal Lekker Warm! Twijnend Breien – So Warm! Twined Knitting voor het eerst verkrijgbaar zijn. En nog wel als beursaanbieding voor € 29,50, indien gewenst gesigneerd door mij. Zolang de voorraad strekt, krijg je er ook nog een Lekker Warm-boekenlegger bij. En een Zweeds koekje of chocolaatje…

Vanaf 24 oktober zal het boek ook te koop zijn bij de Afstap in Amsterdam. Of bestel het online bij The Dutch Knitters door een mail te sturen naar info@thedutchknitters.nl.

On the Breidagen (24 and 25 October) in Zwolle Lekker Warm! Twijnend Breien – So Warm! Twined Knitting will be on sale for the first time. The book will have a reduced price of € 29.50 when you buy at the fair. If desired it will be signed by me. While supplies last, you will also get a Lekker Warm-bookmark. And a Swedish cookie or chocolate …

Starting October 24, the book will also be for sale at the Afstap in Amsterdam. Or order it from The Dutch Knitters by mailing to info@thedutchknitters.nl.